Jesaja 2
1 Het woord, dat Jesaja, de zoon van Amoz, gezien heeft over Juda en Jeruzalem.
This is what Isaiah [Salvation of Yah] the son of Amoz saw concerning Judah [Praised] and Jerusalem [City of peace].
2 En het zal geschieden in het laatste der dagen, dat de berg van het huis des HEEREN zal vastgesteld zijn op den top der bergen, en dat hij zal verheven worden boven de heuvelen, en tot denzelven zullen alle heidenen toevloeien.
It shall happen in the latter days, that the mountain of Adonai’s house shall be established on the top of the mountains, and shall be raised above the hills; and all nations shall flow to it.
3 En vele volken zullen heengaan en zeggen: Komt, laat ons opgaan tot den berg des HEEREN, tot het huis van den God Jakobs, opdat Hij ons lere van Zijn wegen, en dat wij wandelen in Zijn paden; want uit Sion zal de wet uitgaan, en des HEEREN woord uit Jeruzalem.
Many peoples shall go and say, “Come, let’s go up to the mountain of Adonai, to the house of the God of Jacob [Supplanter]; and he will teach us of his ways, and we will walk in his paths.” For out of Zion [Mountain ridge, Marking] Torah ·Teaching· shall go forth, and Adonai’s word from Jerusalem [City of peace].
4 En Hij zal rechten onder de heidenen, en bestraffen vele volken; en zij zullen hun zwaarden slaan tot spaden, en hun spiesen tot sikkelen; het ene volk zal tegen het andere volk geen zwaard opheffen, en zij zullen geen oorlog meer leren.
He will judge between the nations, and will decide concerning many peoples; and they shall beat their swords into plowshares, and their spears into pruning hooks. Nation shall not lift up sword against nation, neither shall they learn war any more.
5 Komt, gij huis van Jakob, en laat ons wandelen in het licht des HEEREN.
House of Jacob [Supplanter], come, and let us walk in the light of Adonai.
6 Maar Gij hebt Uw volk, het huis van Jakob, verlaten, want zij zijn vervuld met goddeloosheid, meer dan het oosten, en zij zijn guichelaars gelijk de Filistijnen, en aan de kinderen der vreemden tonen zij hun behagen.
For you have forsaken your people, the house of Jacob [Supplanter], because they are filled from the east, with those who practice divination like the Philistines [To roll in dust (As an insult)], and they clasp hands with the children of foreigners.
7 En hun land is vervuld met zilver en goud, en hunner schatten is geen einde; hun land is ook vervuld met paarden, en hunner wagenen is geen einde.
Their land is full of silver and gold, neither is there any end of their treasures. Their land also is full of horses, neither is there any end of their chariots.
8 Ook is hun land vervuld met afgoden; voor het werk hunner handen buigen zij zich neder, voor hetgeen hun vingeren gemaakt hebben.
Their land also is full of idols. They worship the work of their own hands, that which their own fingers have made.
9 Daar bukt zich de gemene man, en de aanzienlijke man vernedert zich; daarom zult Gij het hun niet vergeven.
Man is brought low, and mankind is humbled; therefore don’t forgive them.
10 Ga in den rotssteen, en verberg u in het stof, vanwege den schrik des HEEREN, en om de heerlijkheid Zijner majesteit.
Enter into the rock, and hide in the dust, to escape from the terror of Adonai, and from the glory of his majesty.
11 De hoge ogen de mensen zullen vernederd worden, en de hoogheid der mannen zal nedergebogen worden; en de HEERE alleen zal in dien dag verheven zijn.
The lofty looks of man will be brought low, the haughtiness of men will be bowed down, and Adonai alone will be exalted in that day.
12 Want de dag des HEEREN der heirscharen zal zijn tegen allen hovaardige en hoge, en tegen allen verhevene, opdat hij vernederd worde;
For there will be a day of Adonai Tzva'ot [Yahweh Commander of heaven’s armies] for all that is proud and haughty, and for all that is lifted up; and it shall be brought low:
13 En tegen alle hoge en verhevene cederen van Libanon, en tegen alle eiken van Basan;
For all the cedars of Lebanon, that are high and lifted up, for all the oaks of Bashan,
14 En tegen alle hoge bergen, en tegen alle verhevene heuvelen;
For all the high mountains, for all the hills that are lifted up,
15 En tegen allen hogen toren, en tegen allen vasten muur;
For every lofty tower, for every fortified wall,
16 En tegen alle schepen van Tarsis, en tegen alle gewenste schilderijen.
For all the ships of Tarshish, and for all pleasant imagery.
17 En de hoogheid der mensen zal gebogen, en de hoogheid der mannen zal vernederd worden; en de HEERE alleen zal in die dag verheven zijn.
The loftiness of man shall be bowed down, and the haughtiness of men shall be brought low; and Adonai alone shall be exalted in that day.
18 En elkeen der afgoden zal ganselijk vergaan.
The idols shall utterly pass away.
19 Dan zullen zij in de spelonken der rotsstenen gaan, en in de holen der aarde, vanwege den schrik des HEEREN, en vanwege de heerlijkheid Zijner majesteit, wanneer Hij Zich opmaken zal, om de aarde te verschrikken.
Men shall go into the caves of the rocks, and into the holes of the earth, to escape from the terror of Adonai, and from the glory of his majesty, when he arises to shake the earth mightily.
20 In dien dag zal de mens zijn zilveren afgoden, en zijn gouden afgoden, welke zij zich gemaakt hadden, om zich daarvoor neder te buigen, wegwerpen voor de mollen en de vledermuizen;
In that day, men shall cast away their idols of silver, and their idols of gold, which have been made for themselves to worship, to the moles and to the bats;
21 Gaande in de reten der rotsen, en in de kloven der steenrotsen, vanwege den schrik des HEEREN, en vanwege de heerlijkheid Zijner majesteit, wanneer Hij Zich opmaken zal, om de aarde geweldiglijk te verschrikken.
To go into the caverns of the rocks, and into the clefts of the ragged rocks, to escape from the terror of Adonai, and from the glory of his majesty, when he arises to shake the earth mightily.
22 Laat gijlieden dan af van den mens, wiens adem in zijn neus is, want waarin is hij te achten?
Stop trusting in man, whose breath is in his nostrils; for of what account is he?
