Jesaja 15
1 De last van Moab. Zekerlijk, in den nacht is Ar-Moabs verwoest, zij is uitgeroeid; zekerlijk, in den nacht is Kir-Moabs verwoest, zij is uitgeroeid!
Ko e tala mamafa ʻoku kau ki Moape. Koeʻuhi kuo fakaʻauha ʻa ʻAla-Moape ʻi he pō, pea fakalongo pē ia; koeʻuhi kuo fakaʻauha ʻa Kili Moape ʻi he pō, pea fakalongo pē ia;
2 Hij gaat op naar Baith en Dibon, en naar Bamoth, om te wenen; over Nebo en over Medeba zal Moab huilen; op al hun hoofden is kaalheid, aller baard is afgesneden.
Kuo ʻalu ia ki Pasiti, pea ki Tiponi, ko e ngaahi potu māʻolunga, ke tangi: ʻE tangilāulau ʻa Moape kia Nipo, pea kia Mitipa: ʻe tula honau ʻulu kotoa pē, pea ʻe kosi ʻae kava kotoa pē.
3 Op hun wijken hebben zij zakken aangegord; op hun daken en op hun straten huilen zij altemaal, afgaande met geween.
Te nau nonoʻo ʻaki ʻae tauangaʻa ʻi honau ngaahi hala: pea tangilāulau kotoa pē, pea tangi lahi ʻi honau tuʻa fale, pea ʻi honau ngaahi hala.
4 Zo Hesbon als Eleale schreeuwt, hun stem wordt gehoord tot Jahaz toe; daarom maken de toegerusten van Moab een geschrei, eens iegelijks ziel in hem is kwalijk gesteld.
Pea ʻe tangi ʻa Hesiponi, mo ʻIliale: ʻe ongoʻi honau leʻo ʻo aʻu ki Sehasi: ko ia ʻe kalanga ai ʻae kautau toʻo mahafu ʻo Moape; ʻe mamahi ai ia ʻi heʻene moʻui.
5 Mijn hart schreeuwt over Moab, haar grendelen zijn naar Zoar toe, de driejarige vaars; want hij gaat op met geween naar den opgang van Luhith, want op den weg naar Horonaim verwekken zij een jammergeschrei.
ʻE tangi hoku loto koeʻuhi ko Moape; ʻe ʻalu ki Soa ʻene kau hola, ʻo hangē ha pulu kuo tolu taʻu: ʻoku nau tangi ʻi heʻenau ʻalu hake ki Luhiti; ʻio, ʻi he hala ʻo Holonaimi te nau kalanga ʻaki ʻae tangi ʻoe fakaʻauha.
6 Want de wateren van Nimrim zullen enkel verwoesting wezen; want het gras is verdord, het tedere gras is vergaan, er is geen groente.
Koeʻuhi ʻe lala ʻae ngaahi vai ʻo Nimilimi: he kuo mae ʻae mohuku mōmoa, pea kuo ʻikai ʻae mohuku mata, pea ʻoku ʻikai ha meʻa lau maʻuiʻui.
7 Daarom zullen zij den overvloed, dien zij vergaderd hebben, en hetgeen zij weggelegd hebben, aan de beek der wilgen voeren.
Ko ia ko e koloa lahi kuo nau maʻu, pea mo ia kuo nau tānaki, te nau ʻave ki he vaitafe ʻoe ngaahi uilou.
8 Want dat geschreeuw zal omgaan door de landpale van Moab, haar gehuil tot Eglaim toe, ja, tot Beer-Elim toe zal haar gehuil zijn.
He kuo takatakai ʻe he tangi ʻae ngataʻanga ʻo Moape; kuo aʻu ʻene kalanga ki Ekelemi, pea mo e tangilāulau ʻo ia ki Pealimi.
9 Want de wateren van Dimon zijn vol bloeds, want Ik zal Dimon nog meer toeschikken: te weten leeuwen over de ontkomenen van Moab, mitsgaders over het overblijfsel des lands.
ʻE fonu ʻae ngaahi vai ʻo Timoni ʻi he toto: he te u toe ʻomi ʻae kovi ki Timoni, ʻae fanga laione kiate ia ʻoku hao ʻi Moape, pea ki hono toe ʻoe fonua.
