< Hebreeën 9 >
1 Zo had dan wel ook het eerste verbond rechten van de gods dienst, en het wereldlijk heiligdom.
സ പ്രഥമോ നിയമ ആരാധനായാ വിവിധരീതിഭിരൈഹികപവിത്രസ്ഥാനേന ച വിശിഷ്ട ആസീത്|
2 Want de tabernakel was toebereid, namelijk de eerste, in welken was de kandelaar, en de tafel, en de toonbroden, welke genaamd wordt het heilige;
യതോ ദൂഷ്യമേകം നിരമീയത തസ്യ പ്രഥമകോഷ്ഠസ്യ നാമ പവിത്രസ്ഥാനമിത്യാസീത് തത്ര ദീപവൃക്ഷോ ഭോജനാസനം ദർശനീയപൂപാനാം ശ്രേണീ ചാസീത്|
3 Maar achter het tweede voorhangsel was de tabernakel, genaamd het heilige der heiligen;
തത്പശ്ചാദ് ദ്വിതീയായാസ്തിരഷ്കരിണ്യാ അഭ്യന്തരേ ഽതിപവിത്രസ്ഥാനമിതിനാമകം കോഷ്ഠമാസീത്,
4 Hebbende een gouden wierookvat, en de ark des verbonds, alom met goud overdekt, in welke was de gouden kruik, daar het Manna in was, en de staf van Aaron, die gebloeid had, en de tafelen des verbonds.
തത്ര ച സുവർണമയോ ധൂപാധാരഃ പരിതഃ സുവർണമണ്ഡിതാ നിയമമഞ്ജൂഷാ ചാസീത് തന്മധ്യേ മാന്നായാഃ സുവർണഘടോ ഹാരോണസ്യ മഞ്ജരിതദണ്ഡസ്തക്ഷിതൗ നിയമപ്രസ്തരൗ,
5 En boven over deze ark waren de cherubijnen der heerlijkheid, die het verzoendeksel beschaduwden; van welke dingen wij nu van stuk tot stuk niet zullen zeggen.
തദുപരി ച കരുണാസനേ ഛായാകാരിണൗ തേജോമയൗ കിരൂബാവാസ്താമ്, ഏതേഷാം വിശേഷവൃത്താന്തകഥനായ നായം സമയഃ|
6 Deze dingen nu, aldus toebereid zijnde, zo gingen wel de priesters in den eersten tabernakel, te allen tijde, om de gods diensten te volbrengen;
ഏതേഷ്വീദൃക് നിർമ്മിതേഷു യാജകാ ഈശ്വരസേവാമ് അനുതിഷ്ഠനതോ ദൂഷ്യസ്യ പ്രഥമകോഷ്ഠം നിത്യം പ്രവിശന്തി|
7 Maar in den tweeden tabernakel ging alleen de hogepriester, eenmaal des jaars, niet zonder bloed, hetwelk hij offerde voor zichzelven en voor des volks misdaden.
കിന്തു ദ്വിതീയം കോഷ്ഠം പ്രതിവർഷമ് ഏകകൃത്വ ഏകാകിനാ മഹായാജകേന പ്രവിശ്യതേ കിന്ത്വാത്മനിമിത്തം ലോകാനാമ് അജ്ഞാനകൃതപാപാനാഞ്ച നിമിത്തമ് ഉത്സർജ്ജനീയം രുധിരമ് അനാദായ തേന ന പ്രവിശ്യതേ|
8 Waarmede de Heilige Geest dit beduidde, dat de weg des heiligdoms nog niet openbaar gemaakt was, zolang de eerste tabernakel nog stand had;
ഇത്യനേന പവിത്ര ആത്മാ യത് ജ്ഞാപയതി തദിദം തത് പ്രഥമം ദൂഷ്യം യാവത് തിഷ്ഠതി താവത് മഹാപവിത്രസ്ഥാനഗാമീ പന്ഥാ അപ്രകാശിതസ്തിഷ്ഠതി|
9 Welke was een afbeelding voor dien tegenwoordigen tijd, in welken gaven en slachtofferen geofferd werden, die dengene, die den dienst pleegde, niet konden heiligen naar het geweten;
തച്ച ദൂഷ്യം വർത്തമാനസമയസ്യ ദൃഷ്ടാന്തഃ, യതോ ഹേതോഃ സാമ്പ്രതം സംശോധനകാലം യാവദ് യന്നിരൂപിതം തദനുസാരാത് സേവാകാരിണോ മാനസികസിദ്ധികരണേഽസമർഥാഭിഃ
10 Bestaande alleen in spijzen, en dranken, en verscheidene wassingen en rechtvaardigmakingen des vleses, tot op den tijd der verbetering opgelegd.
കേവലം ഖാദ്യപേയേഷു വിവിധമജ്ജനേഷു ച ശാരീരികരീതിഭി ര്യുക്താനി നൈവേദ്യാനി ബലിദാനാനി ച ഭവന്തി|
11 Maar Christus, de Hogepriester der toekomende goederen, gekomen zijnde, is door den meerderen en volmaakten tabernakel, niet met handen gemaakt, dat is, niet van dit maaksel,
അപരം ഭാവിമങ്ഗലാനാം മഹായാജകഃ ഖ്രീഷ്ട ഉപസ്ഥായാഹസ്തനിർമ്മിതേനാർഥത ഏതത്സൃഷ്ടേ ർബഹിർഭൂതേന ശ്രേഷ്ഠേന സിദ്ധേന ച ദൂഷ്യേണ ഗത്വാ
12 Noch door het bloed der bokken en kalveren, maar door Zijn eigen bloed, eenmaal ingegaan in het heiligdom, een eeuwige verlossing teweeggebracht hebbende. (aiōnios )
ഛാഗാനാം ഗോവത്സാനാം വാ രുധിരമ് അനാദായ സ്വീയരുധിരമ് ആദായൈകകൃത്വ ഏവ മഹാപവിത്രസ്ഥാനം പ്രവിശ്യാനന്തകാലികാം മുക്തിം പ്രാപ്തവാൻ| (aiōnios )
13 Want indien het bloed der stieren en bokken, en de as der jonge koe, besprengende de onreinen, hen heiligt tot de reinigheid des vleses;
വൃഷഛാഗാനാം രുധിരേണ ഗവീഭസ്മനഃ പ്രക്ഷേപേണ ച യദ്യശുചിലോകാഃ ശാരീരിശുചിത്വായ പൂയന്തേ,
14 Hoeveel te meer zal het bloed van Christus, Die door den eeuwigen Geest Zichzelven Gode onstraffelijk opgeofferd heeft, uw geweten reinigen van dode werken, om den levenden God te dienen? (aiōnios )
തർഹി കിം മന്യധ്വേ യഃ സദാതനേനാത്മനാ നിഷ്കലങ്കബലിമിവ സ്വമേവേശ്വരായ ദത്തവാൻ, തസ്യ ഖ്രീഷ്ടസ്യ രുധിരേണ യുഷ്മാകം മനാംസ്യമരേശ്വരസ്യ സേവായൈ കിം മൃത്യുജനകേഭ്യഃ കർമ്മഭ്യോ ന പവിത്രീകാരിഷ്യന്തേ? (aiōnios )
15 En daarom is Hij de Middelaar des nieuwen testaments, opdat, de dood daartussen gekomen zijnde, tot verzoening der overtredingen, die onder het eerste testament waren, degenen, die geroepen zijn, de beloftenis der eeuwige erve ontvangen zouden. (aiōnios )
സ നൂതനനിയമസ്യ മധ്യസ്ഥോഽഭവത് തസ്യാഭിപ്രായോഽയം യത് പ്രഥമനിയമലങ്ഘനരൂപപാപേഭ്യോ മൃത്യുനാ മുക്തൗ ജാതായാമ് ആഹൂതലോകാ അനന്തകാലീയസമ്പദഃ പ്രതിജ്ഞാഫലം ലഭേരൻ| (aiōnios )
16 Want waar een testament is, daar is het noodzaak, dat de dood des testamentmakers tussen kome;
യത്ര നിയമോ ഭവതി തത്ര നിയമസാധകസ്യ ബലേ ർമൃത്യുനാ ഭവിതവ്യം|
17 Want een testament is vast in de doden, dewijl het nog geen kracht heeft, wanneer de testamentmaker leeft.
യതോ ഹതേന ബലിനാ നിയമഃ സ്ഥിരീഭവതി കിന്തു നിയമസാധകോ ബലി ര്യാവത് ജീവതി താവത് നിയമോ നിരർഥകസ്തിഷ്ഠതി|
18 Waarom ook het eerste niet zonder bloed is ingewijd.
തസ്മാത് സ പൂർവ്വനിയമോഽപി രുധിരപാതം വിനാ ന സാധിതഃ|
19 Want als al de geboden, naar de wet van Mozes, tot al het volk uitgesproken waren, nam hij het bloed der kalveren en bokken, met water, en purperen wol, en hysop, besprengde beide het boek zelf, en al het volk,
ഫലതഃ സർവ്വലോകാൻ പ്രതി വ്യവസ്ഥാനുസാരേണ സർവ്വാ ആജ്ഞാഃ കഥയിത്വാ മൂസാ ജലേന സിന്ദൂരവർണലോമ്നാ ഏഷോവതൃണേന ച സാർദ്ധം ഗോവത്സാനാം ഛാഗാനാഞ്ച രുധിരം ഗൃഹീത്വാ ഗ്രന്ഥേ സർവ്വലോകേഷു ച പ്രക്ഷിപ്യ ബഭാഷേ,
20 Zeggende: Dit is het bloed des testaments, hetwelk God aan ulieden heeft geboden.
യുഷ്മാൻ അധീശ്വരോ യം നിയമം നിരൂപിതവാൻ തസ്യ രുധിരമേതത്|
21 En hij besprengde desgelijks ook den tabernakel, en al de vaten van den dienst met het bloed.
തദ്വത് സ ദൂഷ്യേഽപി സേവാർഥകേഷു സർവ്വപാത്രേഷു ച രുധിരം പ്രക്ഷിപ്തവാൻ|
22 En alle dingen worden bijna door bloed gereinigd naar de wet, en zonder bloedstorting geschiedt geen vergeving.
അപരം വ്യവസ്ഥാനുസാരേണ പ്രായശഃ സർവ്വാണി രുധിരേണ പരിഷ്ക്രിയന്തേ രുധിരപാതം വിനാ പാപമോചനം ന ഭവതി ച|
23 Zo was het dan noodzaak, dat wel de voorbeeldingen der dingen, die in de hemelen zijn, door deze dingen gereinigd werden, maar de hemelse dingen zelve door betere offeranden dan deze.
അപരം യാനി സ്വർഗീയവസ്തൂനാം ദൃഷ്ടാന്താസ്തേഷാമ് ഏതൈഃ പാവനമ് ആവശ്യകമ് ആസീത് കിന്തു സാക്ഷാത് സ്വർഗീയവസ്തൂനാമ് ഏതേഭ്യഃ ശ്രേഷ്ഠേ ർബലിദാനൈഃ പാവനമാവശ്യകം|
24 Want Christus is niet ingegaan in het heiligdom, dat met handen gemaakt is, hetwelk is een tegenbeeld van het ware, maar in den hemel zelven, om nu te verschijnen voor het aangezicht van God voor ons;
യതഃ ഖ്രീഷ്ടഃ സത്യപവിത്രസ്ഥാനസ്യ ദൃഷ്ടാന്തരൂപം ഹസ്തകൃതം പവിത്രസ്ഥാനം ന പ്രവിഷ്ടവാൻ കിന്ത്വസ്മന്നിമിത്തമ് ഇദാനീമ് ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ഉപസ്ഥാതും സ്വർഗമേവ പ്രവിഷ്ടഃ|
25 Noch ook, opdat Hij Zichzelven dikwijls zou opofferen, gelijk de hogepriester alle jaar in het heiligdom ingaat met vreemd bloed;
യഥാ ച മഹായാജകഃ പ്രതിവർഷം പരശോണിതമാദായ മഹാപവിത്രസ്ഥാനം പ്രവിശതി തഥാ ഖ്രീഷ്ടേന പുനഃ പുനരാത്മോത്സർഗോ ന കർത്തവ്യഃ,
26 (Anders had Hij dikwijls moeten lijden van de grondlegging der wereld af) maar nu is Hij eenmaal in de voleinding der eeuwen geopenbaard, om de zonde te niet te doen, door Zijnszelfs offerande. (aiōn )
കർത്തവ്യേ സതി ജഗതഃ സൃഷ്ടികാലമാരഭ്യ ബഹുവാരം തസ്യ മൃത്യുഭോഗ ആവശ്യകോഽഭവത്; കിന്ത്വിദാനീം സ ആത്മോത്സർഗേണ പാപനാശാർഥമ് ഏകകൃത്വോ ജഗതഃ ശേഷകാലേ പ്രചകാശേ| (aiōn )
27 En gelijk het den mensen gezet is, eenmaal te sterven, en daarna het oordeel;
അപരം യഥാ മാനുഷസ്യൈകകൃത്വോ മരണം തത് പശ്ചാദ് വിചാരോ നിരൂപിതോഽസ്തി,
28 Alzo ook Christus, eenmaal geofferd zijnde, om veler zonden weg te nemen, zal ten anderen male zonder zonde gezien worden van degenen, die Hem verwachten tot zaligheid.
തദ്വത് ഖ്രീഷ്ടോഽപി ബഹൂനാം പാപവഹനാർഥം ബലിരൂപേണൈകകൃത്വ ഉത്സസൃജേ, അപരം ദ്വിതീയവാരം പാപാദ് ഭിന്നഃ സൻ യേ തം പ്രതീക്ഷന്തേ തേഷാം പരിത്രാണാർഥം ദർശനം ദാസ്യതി|