Hebreeën 6
1 Daarom, nalatende het beginsel der leer van Christus, laat ons tot de volmaaktheid voortvaren; niet wederom leggende het fondament van de bekering van dode werken, en van het geloof in God,
Rumal kꞌu riꞌ, man xwi ta bꞌa kaqilij ri nabꞌe taq kꞌutuꞌn ri xya chaqe chirij ri Cristo xane joꞌ chiqawach. Man are ta chi bꞌa kaqatzalij ubꞌixik ri nabꞌe taq jastaq jetaq ri chꞌekoj koltajem rukꞌ ri chak ri xaq kamikal kukꞌam loq, ri kojonik chirij ri Dios,
2 Van de leer der dopen, en van de oplegging der handen, en van de opstanding der doden, en van het eeuwig oordeel. (aiōnios g166)
ri ucholajil chirij ri qasanaꞌ, ri yaꞌoj qꞌabꞌaj pa kiwiꞌ ri winaq, ri kꞌastajibꞌal kiwach ri kaminaqibꞌ xuqujeꞌ ri qꞌatoj tzij ri man kꞌo ta ukꞌisik. (aiōnios g166)
3 En dit zullen wij ook doen, indien het God toelaat.
Ronojel waꞌ kaqabꞌano we kuya bꞌe ri Dios chaqe.
4 Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht geweest zijn, en de hemelse gave gesmaakt hebben, en des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn,
Rumal cher makuya ta chik chi ri winaq ri xetunax kanoq rumal ri sipanik rech chilaꞌ chikaj xuqujeꞌ xyaꞌtaj kech ri Uxlabꞌixel,
xuqujeꞌ utz xkita ri utz laj utzij ri Dios xuqujeꞌ utz xkita ri kwinem ri kape na. (aiōn g165)
6 En afvallig worden, die, zeg ik, wederom te vernieuwen tot bekering, als welke zichzelven den Zoon van God wederom kruisigen en openlijk te schande maken.
Xetzaq chi kꞌu junmul, man kuya ta kꞌut kabꞌan chi kꞌakꞌ chike junmul rumal man kuya taj karip chi junmul ri Ukꞌojol ri Dios xa rumal ke aꞌreꞌ.
7 Want de aarde, die den regen, menigmaal op haar komende, indrinkt, en bekwaam kruid voortbrengt voor degenen, door welke zij ook gebouwd wordt, die ontvangt zegen van God;
Rumal cher jetaq ta ne ri ulew, kubꞌiqꞌ ri jabꞌ ri kaqaj choch, kꞌa te riꞌ kuya uwach ri utz xuqujeꞌ jeꞌl taq tikoꞌn kech ri ketikowik, kukꞌamawaꞌj ri utewechiꞌbꞌal ri Dios.
8 Maar die doornen en distelen draagt, die is verwerpelijk, en nabij de vervloeking, welker einde is tot verbranding.
Are kꞌu ri ulew ri xaq kꞌix kakꞌiy choch, man kꞌo ta kutayij, xane xaq rayeꞌm ketzelaxik xuqujeꞌ rayeꞌm kaporoxik.
9 Maar, geliefden! wij verzekeren ons van u betere dingen, en met de zaligheid gevoegd, hoewel wij alzo spreken.
Are kꞌu ri ix loqꞌalaj taq wachalal, pune jeriꞌ kaqabꞌij chiꞌwe, uchapom qakꞌuꞌx chi man ixtanalinaq taj che ri ikojonem, we riꞌ sibꞌalaj utz kubꞌan chiꞌwe rech jeriꞌ kixkolotajik.
10 Want God is niet onrechtvaardig dat Hij uw werk zou vergeten, en den arbeid der liefde, die gij aan Zijn Naam bewezen hebt, als die de heiligen gediend hebt en nog dient.
Rumal cher ri Dios sukꞌ, man kasachan ta ri ichak rech loqꞌanik ri ibꞌanom xuqujeꞌ ri kibꞌan na chikitoꞌik ri e tyoxalaj taq winaq.
11 Maar wij begeren, dat een iegelijk van u dezelfde naarstigheid bewijze, tot de volle verzekerdheid der hoop, tot het einde toe;
Kurayij qanimaꞌ chi xaq jeꞌ kiwilij ubꞌanik ri chak kꞌa pa ri kꞌisbꞌal qꞌij, rech jeriꞌ kikꞌamawaꞌj ri utojbꞌalil.
12 Opdat gij niet traag wordt, maar navolgers zijt dergenen, die door geloof en lankmoedigheid de beloftenissen beerven.
Man kixux ta saqꞌoribꞌ, xane chiwesaj kiwach ri rumal ri kikojobꞌal xuqujeꞌ rukꞌ ayeꞌnik kakikꞌamawaꞌj ri bꞌiꞌtal loq chike.
13 Want als God aan Abraham de belofte deed, dewijl Hij bij niemand, die meerder was, had te zweren, zo zwoer Hij bij Zichzelven,
Rumal cher are taq xubꞌij loq ri Dios che ri Abraham, in katintewechiꞌj na. Rumal kꞌu che ri man kꞌo ta jun rukꞌ kubꞌan wi ri chꞌekom tzij, xubꞌan ri chꞌekom tzij rukꞌ areꞌ pa utukel.
14 Zeggende: Waarlijk, zegenende zal Ik u zegenen, en vermenigvuldigende zal Ik u vermenigvuldigen.
Ri Dios xubꞌij che ri Abraham: Qas tzij katintewechiꞌj na xuqujeꞌ keꞌnkꞌiyarisaj na ri awijaꞌl.
15 En alzo, lankmoediglijk verwacht hebbende, heeft hij de belofte verkregen.
Ri Abraham xrayeꞌj rukꞌ kuꞌlibꞌal kuꞌx ri xbꞌix loq che.
16 Want de mensen zweren wel bij den meerdere dan zij zijn, en de eed tot bevestiging is denzelven een einde van alle tegenspreken;
Qas tzij wi ri achyabꞌ kakibꞌan chꞌekom tzij choch jun winaq ri nim reqeleꞌn chikiwach, are kabꞌiꞌtaj jun jastaq kumal, makekwin taj kakitzalij kibꞌ che ri xkibꞌij.
17 Waarin God, willende den erfgenamen der beloftenis overvloediger bewijzen de onveranderlijkheid van Zijn raad, met een eed daartussen is gekomen;
Rumal riꞌ ri Dios rumal chi karaj kukꞌut chikiwach ri eꞌchanel chi ri bꞌiꞌtal loq man kꞌo ta jun kakꞌexowik, rumal riꞌ xubꞌan ri chꞌekom tzij.
18 Opdat wij, door twee onveranderlijke dingen, in welke het onmogelijk is dat God liege, een sterke vertroosting zouden hebben, wij namelijk, die de toevlucht genomen hebben, om de voorgestelde hoop vast te houden;
Jeriꞌ xubꞌano rech rumal ri bꞌiꞌtal loq xuqujeꞌ ri chꞌekom tzij, are waꞌ kebꞌ jastaq ri man kakꞌexetaj ta wi, rumal cher ri Dios man kubꞌan ta bꞌanoj tzij. Waꞌ we riꞌ kuya ukuꞌlibꞌal qakꞌuꞌx rumal cher are kaqaj chi ri Dios kujuchajij, xuqujeꞌ qas kuꞌl wi qakꞌuꞌx chi kuya na chaqe ri ubꞌim loq.
19 Welke wij hebben als een anker der ziel, hetwelk zeker en vast is, en ingaat in het binnenste van het voorhangsel;
Waꞌ we riꞌ qas kubꞌan chaqe chi qas kakubꞌiꞌ qakꞌuꞌx jacha ta ne ri jun jukubꞌ bꞌinibꞌal puꞌwiꞌ ri jaꞌ ko xekelik rumal cher ko xeketal rumal ri chꞌichꞌ ri qajinaq pa ri jaꞌ, jewaꞌ ri kꞌulibꞌal kuꞌx ri kok bꞌik chirij ri tasbꞌal ri kꞌo pa ri Ja Qꞌijilaꞌbꞌal Dios.
20 Daar de Voorloper voor ons is ingegaan, namelijk Jezus, naar de ordening van Melchizedek, een Hogepriester geworden zijnde in der eeuwigheid. (aiōn g165)
Chilaꞌ xok wi bꞌik ri Jesús rumal qe, are waꞌ ri xbꞌan bꞌik kinimal ri e chꞌawenelabꞌ cho ri Dios pa kiwiꞌ ri winaq che, jetaq ri xux ri Melquisedec. (aiōn g165)
