Habakuk 2
1 Ik stond op mijn wacht, en ik stelde mij op de sterkte, en ik hield wacht om te zien, wat Hij in mij spreken zou, en wat ik antwoorden zou op mijn bestraffing.
Kagalvenna muna chun kaldoh ingting chuleh ka pansatna muna chun ding ing’e. Chu che muna kona chu Pakaiyin kajaha ipi aseiding ve’ing ting chuleh keima kiphinna iti eidonbut nem ti ngah-inge.
2 Toen antwoordde mij de HEERE, en zeide: Schrijf het gezicht, en stel het duidelijk op tafelen, opdat daarin leze die voorbijloopt.
Chutah in Pakaiyin kajah a, “Ka donbutna hi songpheng ho chunga jihdoh in, hiti henlang hileh, alhaile pa chun midang ho koma thu phatea agalhut thei ding ahi.
3 Want het gezicht zal nog tot een bestemden tijd zijn, dan zal Hij het op het einde voortbrengen, en niet liegen; zo Hij vertoeft, verbeid Hem, want Hij zal gewisselijk komen, Hij zal niet achterblijven.
Hiche ahung lhung ding kimu hi khonung’a ding ahi. Hiche hin achaina ding ahilchenin, chule hiche hin gu ilhungtei ding ahi. Ahung vaigeija ahijong leh, ngah hat in, ajeh chu kho ngaisot lou ding, hung lhung tei ding ahi.
4 Ziet, zijn ziel verheft zich, zij is niet recht in hem; maar de rechtvaardige zal door zijn geloof leven.
Mi kilesah chu vetem in! Amaho tah akisong uvin, chuleh ahinkho mandan’u chu akon chetchut nin ahi. Hinlah midih chu Pathena dinga tahsan aum nauva hing ding ahiuve.
5 En ook dewijl hij trouwelooslijk handelt bij den wijn, een trots man is, en in zijn woning niet blijft; die zijn ziel wijd opendoet als het graf, en gelijk de dood is, die niet zat wordt, en tot zich verzamelt al de heidenen, en vergadert tot zich alle volken. (Sheol h7585)
Nei le nga hao mana lungngahna thei ahidehpoi, chuleh mihoitho hon kicholdona anei hih uve. Amahon lhan tobang'in akamu chu ahonglenun, chuleh thina kisei tobang'in aphatai atipouve. Akiloset manuvin amahon namtina mi akhom khomuvin, chuleh mitampi chu aval lhum tauve. (Sheol h7585)
6 Zouden dan niet al dezelve van hem een spreekwoord opnemen, en een uitlegging der raadselen van hem? En men zal zeggen: Wee dien, die vermeerdert hetgeen het zijne niet is (hoe lange!), en dien, die op zich laadt dik slijk.
Hinla asoh chan loi jengu hin amaho ajumso ding’u ahi. Amaho chun dai thanopna anei uva, Migucha nangho itobang lunghemna in nahinphah diu hitam? Tua hi nachan ding dol’u na kimu ding’u ahi! Alamlouva na hung hao dohu ahin, hinlah itih chanpi hi hitia na masot nahlai dingu ham?
7 Zullen niet onvoorziens opstaan, die u bijten zullen, en ontwaken, die u zullen bewegen, en zult gij hun niet tot plundering worden?
Phulou helouva na leibatna houvin nachunguva thutanna nanei khum ding’u ahi. Na chunguva hungkiheijuva kicha le tija'a nadinpet’uva nanei jouseu nalahpeh dingu ahi.
8 Omdat gij vele heidenen beroofd hebt, zo zullen alle overgeblevene volken u beroven; om het bloed der mensen, en het geweld aan het land, de stad, en alle inwoners derzelve.
Ajeh chu nanghon namtin vaipi nei jouse nachom jeng’u ahin, tua hi ason achilhah ho jouseu chun nangho nei achom dingu ahi. Nanghon thinglhang gam pumpia tolthana naboluvin chuleh khopi ho chu alamlouva gimbolna in na lodimsah tauve.
9 Wee dien, die met kwade gierigheid giert voor zijn huis, opdat hij in de hoogte zijn nest stelle, om bevrijd te zijn uit de hand des kwaads.
Alamlouva phatchomna naholnauva konna in lentah tah nasahu hin itobang lunggim nan nahin lhunkhum ding’u hitam! Nagou haonauvin huhbit nachoh pehthei dingin na tahsan’un, hahsatna in aphah joulouna ding muna na insung mi busatsah a nahiuve.
10 Gij hebt schaamte beraadslaagd voor uw huis; uitroeiende vele volken, zo hebt gij gezondigd tegen uw ziel.
Hinlah tolthana nabol jeh a hi, namin na jachat sah a chuleh nahinkhou nachan lo-u ahitai.
11 Want de steen uit den muur roept, en de balk uit het hout antwoordt dien.
Banga song hohin nangho douna a kholhang ahinsap doh ding, chule inchunga inkam kilhunna inching noilama kidap hon jong noplouna ahin phondoh ding ahi.
12 Wee dien, die de stad met bloed bouwt, en die de stad met onrecht bevestigt!
Tolthana le a lamlouva sumtong mu’a konna khopi sadoh ho itobang lunghem nan na hinphah diu hitam!
13 Ziet, is het niet van den HEERE der heirscharen, dat de volken arbeiden ten vure, en de lieden zich vermoeien tevergeefs?
Van Sepai ho Pakai chun namtin vaipi ahaonau hi vutvai kisopeh ding ahi tia ana thutepsa hilou ham? Na tampi atohdohu jong aboncha pannabei ahi.
14 Want de aarde zal vervuld worden, dat zij de heerlijkheid des HEEREN bekennen, gelijk de wateren den bodem der zee bedekken.
Tihon twikhanglen in achup bangin, leiset hi Pakai loupina hetna in alodim ding ahi.
15 Wee dien, die zijn naaste te drinken geeft, gij, die uw wijnfles daarbij voegt, en ook dronken maakt, opdat gij hun naaktheden aanschouwt.
Naheng nakom kham ngolsah a nangma itobang lungkhamnan nahinphah ding hitam! Nakhon chu achunguva na ngamin, amaho chu adasa sauvin a jachatpiu sagohkeu ahinau chu deitah a navet theina dingin nabollin ahi.
16 Gij zult ook verzadigd worden met schande, voor eer; drinkt gij ook, en ontbloot de voorhuid; de beker der rechterhand des HEEREN zal zich tot u wenden, en er zal een schandelijk uitbraaksel over uw heerlijkheid zijn.
Hinla kintaha na chunga minset sahna hung lhung ding ahi. Hungin, donin chuleh muthei din kilangdohin. Pakai thutanna khon’a kon chun hung donin, chule na loupinau jouse chu jachatna hin sodoh hen.
17 Want het geweld, dat tegen Libanon begaan is, zal u bedekken, en de verwoesting der beesten zal ze verschrikken, om des bloeds wil der mensen, en des gewelds in het land, de stad en aan alle inwoners derzelve.
Nanghon Lebanon gammang ho chu na satchaijui. Tua hi nangho kisatlha ding nahiuve. Nanghon gamsa ho chu na sumang hel’ui, hijeha hi amaho kicha a na um’u ahitai. Agamsung pumpia toltha naboluvin, chule khopi ho jong chu nosopa kibolna nadip dimu ahitai.
18 Wat zal het gesneden beeld baten, dat zijn formeerder het gesneden heeft? of het gegoten beeld, hetwelk een leugenleraar is, dat de formeerder op zijn formeersel vertrouwt, als hij stomme afgoden gemaakt heeft?
Mihem khutnin asem milim chu ipi phatchomna uma ahilouleh nalhemlhauva pang milim kilhajol chu phamonga hinam? Nakhut tahun asem thil tahsan chu ipi phatchomna ham, pathen kihoulimpi thei hilou chu!
19 Wee dien, die tot het hout zegt: Word wakker! en: Ontwaak! tot den zwijgenden steen. Zou het leren? Ziet, het is met goud en zilver overtrokken, en er is gans geen geest in het midden van hetzelve.
Thinga kona kisem milimho jaha, “Khangin lang chule nei huhdoh un” tiho chunga itobang lunghemna in nanga’u hitam! Thusei theilou song milim kisem ho jah a, “Thoudoh un chuleh neihilun” natiuve. Milim khat nin ipi bol ding nahil theijum? Sana le dangka a kisem himaithei junte, hinla amahon asunguva hinna anei pouve.
20 Maar de HEERE is in Zijn heiligen tempel. Zwijg voor Zijn aangezicht, gij ganse aarde!
Hinlah Pakai hi Ahou In Thenga aum’e. Leiset pumpi a angsunga thipchet hen”.
