< Habakuk 2 >

1 Ik stond op mijn wacht, en ik stelde mij op de sterkte, en ik hield wacht om te zien, wat Hij in mij spreken zou, en wat ik antwoorden zou op mijn bestraffing.
Toephaih imsang ah kang doet moe, imsang nuiah ka oh han; anih mah tih lok maw na thui tih, tito ka zing moe, kai kasae ang thuih naah timaw ka pathim han, tiah ka khet han.
2 Toen antwoordde mij de HEERE, en zeide: Schrijf het gezicht, en stel het duidelijk op tafelen, opdat daarin leze die voorbijloopt.
To naah Angraeng mah lok ang pathim, kai khaeah, Na hnuk ih hmuen to tarik ah, kami mah cawnh hoi kroek thaih hanah thlung kangphaek nuiah kamtueng ah tarik ah, tiah ang naa.
3 Want het gezicht zal nog tot een bestemden tijd zijn, dan zal Hij het op het einde voortbrengen, en niet liegen; zo Hij vertoeft, verbeid Hem, want Hij zal gewisselijk komen, Hij zal niet achterblijven.
Hnuksak ih hmuen loe atue boenghaih kawng, atue khaehhaih kawng ah oh: amsawnlok na ai ni: angzo phrat ai cadoeh, zing ah; angzo tangtang tih, akra mak ai boeh.
4 Ziet, zijn ziel verheft zich, zij is niet recht in hem; maar de rechtvaardige zal door zijn geloof leven.
Khenah, amoek kami loe poekhaih toeng ai, toe katoeng kami loe a tanghaih hoiah hing tih:
5 En ook dewijl hij trouwelooslijk handelt bij den wijn, een trots man is, en in zijn woning niet blijft; die zijn ziel wijd opendoet als het graf, en gelijk de dood is, die niet zat wordt, en tot zich verzamelt al de heidenen, en vergadert tot zich alle volken. (Sheol h7585)
ue, misurtui nae kami loe zaehaih to sak, anih loe im ah a tawnh ih hmuen hoiah zok amhah thai ai: anih koehhaih loe hell baktiah kawk moe, duekhaih baktiah palung khuek tih thai ai, angmah khaeah acaeng kaminawk to pakhueng boih moe, kaminawk to angmah hanah a suek boih. (Sheol h7585)
6 Zouden dan niet al dezelve van hem een spreekwoord opnemen, en een uitlegging der raadselen van hem? En men zal zeggen: Wee dien, die vermeerdert hetgeen het zijne niet is (hoe lange!), en dien, die op zich laadt dik slijk.
Hae kaminawk loe anih koeh ai ih patahhaih hoi pahnui thuihaih lok to patoh o tih; nihcae mah, Amsoem ai kaminawk ih hmuenmae lomhaih hoi angraeng kami loe khosak bing! Anih loe nasetto maw hae tiah laiba hoi caeh thai tih? tiah thui o mak ai maw?
7 Zullen niet onvoorziens opstaan, die u bijten zullen, en ontwaken, die u zullen bewegen, en zult gij hun niet tot plundering worden?
Nihcae loe poek ai pui hoiah nangcae kaek hanah angthawk o mak ai maw? Angthawk o ueloe, palung na phui o sak mak ai maw? Nangcae loe nihcae mah lomh ih hmuen ah na om o tih.
8 Omdat gij vele heidenen beroofd hebt, zo zullen alle overgeblevene volken u beroven; om het bloed der mensen, en het geweld aan het land, de stad, en alle inwoners derzelve.
Nangcae mah kaminawk athii na long o sak moe, prae hoi vangpui thung ih hmuennawk to na paro pae o; pop parai prae kaminawk to na lomh pongah, kahing kanghmat to ih kaminawk mah nang to na lomh o toeng tih.
9 Wee dien, die met kwade gierigheid giert voor zijn huis, opdat hij in de hoogte zijn nest stelle, om bevrijd te zijn uit de hand des kwaads.
Karai hmuen tonghaih hoiah loih thai hanah, amsoem ai loklam hoi hnuk ih hmuen hoiah hmuensang ah angmah ih im sah kami loe khosak bing!
10 Gij hebt schaamte beraadslaagd voor uw huis; uitroeiende vele volken, zo hebt gij gezondigd tegen uw ziel.
Paroeai kaminawk hoi kam hoe ah na oh, na imthung takoh na zatsak moe, na hinghaih zaehaih sahsak kami ah na oh.
11 Want de steen uit den muur roept, en de balk uit het hout antwoordt dien.
Sipae ah na patoh ih thlungnawk to hang o ueloe, thing thung ih thingphaek mah lok to pathim tih.
12 Wee dien, die de stad met bloed bouwt, en die de stad met onrecht bevestigt!
Athii palonghaih hoiah vangpui to sak moe, zaehaih hoiah vangpui angdoesak kami loe khosak bing!
13 Ziet, is het niet van den HEERE der heirscharen, dat de volken arbeiden ten vure, en de lieden zich vermoeien tevergeefs?
Khenah, kaminawk mah tha pathok moe, sak o ih hmuen to azom pui ah oh hanah, misatuh kaminawk ih Angraeng mah hmai hoiah lokcaek boeh na ai maw?
14 Want de aarde zal vervuld worden, dat zij de heerlijkheid des HEEREN bekennen, gelijk de wateren den bodem der zee bedekken.
Tuipui loe tuinawk hoiah koi baktih toengah, long loe lensawk Angraeng panoekhaih hoiah koi tih.
15 Wee dien, die zijn naaste te drinken geeft, gij, die uw wijnfles daarbij voegt, en ook dronken maakt, opdat gij hun naaktheden aanschouwt.
Angmah ih imtaeng kami naeksak hanah mu paek kami, anih to mu paquisak moe, nihcae bangkrai ah ohhaih khet hanah, anih han mu pailang paek kami loe khosak bing!
16 Gij zult ook verzadigd worden met schande, voor eer; drinkt gij ook, en ontbloot de voorhuid; de beker der rechterhand des HEEREN zal zich tot u wenden, en er zal een schandelijk uitbraaksel over uw heerlijkheid zijn.
Nang loe pakoehhaih pongah azathaih hoiah ni na koi tih: nang doeh mu paquisak ueloe, tangzat to amtuengsak tih! Angraeng bantang bang ih boengloeng loe nang khaeah angqoi ueloe, azathaih loe na lensawkhaih ah om tih.
17 Want het geweld, dat tegen Libanon begaan is, zal u bedekken, en de verwoesting der beesten zal ze verschrikken, om des bloeds wil der mensen, en des gewelds in het land, de stad en aan alle inwoners derzelve.
Nang mah kami ih athii to na palong, minawk prae hoi vangpui thung ih hmuennawk to na lomh pae; Lebanon mae nuiah na sak ih athii palonghaih hoiah moinawk to na dueksak baktih toengah, na nuiah pha tih boeh.
18 Wat zal het gesneden beeld baten, dat zijn formeerder het gesneden heeft? of het gegoten beeld, hetwelk een leugenleraar is, dat de formeerder op zijn formeersel vertrouwt, als hij stomme afgoden gemaakt heeft?
Krang sah kami mah sakcop ih krang bokhaih loe timaw atho oh! Sakcop ih krang loe amsawnlok patukkung ah ni oh, tipongah krang sah kami mah lok apae thai ai krang to sak moe, a ban hoi sak ih krang to a tang loe?
19 Wee dien, die tot het hout zegt: Word wakker! en: Ontwaak! tot den zwijgenden steen. Zou het leren? Ziet, het is met goud en zilver overtrokken, en er is gans geen geest in het midden van hetzelve.
Thing khaeah, anglawt ah! Lok apae thai ai thlung khaeah, angthawk ah! tiah thui kami loe khosak bing! Khenah, a nuiah sui hoi sum kanglung tui to pazut o, toe a thungah anghahhaih takhi roe om ai. To baktih hmuen mah, kami patuk thai tih maw?
20 Maar de HEERE is in Zijn heiligen tempel. Zwijg voor Zijn aangezicht, gij ganse aarde!
Toe Angraeng loe angmah ih kaciim tempul thungah oh; anih hmaa ah longnawk boih anghngai o duem nasoe.

< Habakuk 2 >