Genesis 50
1 Toen viel Jozef op zijns vaders aangezicht, en hij weende over hem, en kuste hem.
To pacoengah Joseph loe ampa nuiah tabok moe, qah pacoengah a mok.
2 En Jozef gebood zijn knechten, den medicijnmeesters, dat zij zijn vader balsemen zouden; en de medicijnmeesters balsemden Israel.
To pacoengah Joseph mah tasi sah kop a tamnanawk khaeah ampa ih qok to tasi pazut hanah thuih pae; tasi sah kop kaminawk mah Israel to tasi hoiah pazut o.
3 En veertig dagen werden aan hem vervuld; want alzo werden vervuld de dagen dergenen, die gebalsemd werden; en de Egyptenaars beweenden hem zeventig dagen.
Anih ih qok to tasi hoiah pazut hanah, ni qui palito akra; ni akoep pacoengah Izip kaminawk mah anih to ni qui sarihto thung qah o haih.
4 Als nu de dagen zijns bewenens over waren, zo sprak Jozef tot het huis van Farao, zeggende: Indien ik nu genade gevonden heb in uw ogen, spreekt toch voor de oren van Farao, zeggende:
Qahhaih ni boeng pacoengah, Joseph mah Faro imthung takohnawk khaeah, Nangcae mikcuk naakrak ah ka oh nahaeloe, Faro khaeah na thui pae oh,
5 Mijn vader heeft mij doen zweren, zeggende: Zie, ik sterf; in mijn graf, dat ik mij in het land Kanaan gegraven heb, daar zult gij mij begraven! Nu dan, laat mij toch optrekken, dat ik mijn vader begrave, dan zal ik wederkomen.
kam pa mah, Khenah, ka duek tom boeh, ka duek naah Kanaan prae ah kaimah han takaeh ih taprong ah na phum ah, tiah lok ang kamsak. To pongah vaihi kam pa aphum hanah ka caeh moe, aphum pacoengah kam laem let han, tiah a naa.
6 En Farao zeide: Trek op en begraaf uw vader, gelijk als hij u heeft doen zweren.
Faro mah, Lok ang kamsak baktih toengah, caeh tahang ah loe nam pa to aphum ah, tiah a naa.
7 En Jozef toog op, om zijn vader te begraven; en met hem togen op alle Farao's knechten, de oudsten van zijn huis, en al de oudsten des lands van Egypte;
To pongah Joseph loe ampa aphum hanah caeh tahang; Faro ih tamnanawk boih, anih im ih kacoehtanawk hoi Izip prae ih kacoehtanawk boih anih hoi nawnto caeh o,
8 Daartoe het ganse huis van Jozef, en zijn broeders, en het huis zijns vaders; alleen hun kleine kinderen, en hun schapen, en hun runderen lieten zij in het land Gosen.
Joseph imthung takohnawk, angmah ih amyanawk hoi ampa imthung takoh boih a caeh o; a caanawk, tuunawk hoi maitawnawk khue ni Goshen ah a caeh o taak.
9 En met hem togen op, zo wagenen als ruiteren; en het was een zeer zwaar heir.
Hrang leeng hoi hrang angthueng kaminawk doeh anih hoi nawnto caeh o; to pongah kami paroeai pop o.
10 Toen zij nu aan het plein van het doornbos kwamen, dat aan gene zijde van de Jordaan is, hielden zij daar een grote en zeer zware rouwklage; en hij maakte zijn vader een rouw van zeven dagen.
Jordan vapui taengah kaom, Atad ih cang atithaih ahmuen to phak o naah, nihcae loe tha hoi qah o; Joseph mah ampa to ni sarihto thung qah haih.
11 Als de inwoners des lands, de Kanaanieten, dien rouw zagen op het plein van het doornbos, zo zeiden zij: Dit is een zware rouw der Egyptenaren; daarom noemde men haar naam Abel-Mizraim, die aan het veer van de Jordaan is.
To naah Kanaan prae thungah kaom kaminawk mah Atad cang atithaih ahmuen ih kaqah kaminawk to hnuk o naah, nihcae mah, Izip kaminawk loe paroeai qah o, tiah thuih o. To pongah Jordan vapui taeng ih to ahmuen to, Abel Mizraim, tiah kawk o.
12 En zijn zonen deden hem, gelijk als hij hun geboden had;
Jakob ih caanawk loe ampa mah thuih pae ih lok baktih toengah sak o.
13 Want zijn zonen voerden hem in het land Kanaan, en begroeven hem in de spelonk des akkers van Machpela, welke Abraham met den akker gekocht had tot een erfbegrafenis van Efron, den Hethiet, tegenover Mamre.
A capanawk mah anih ih qok to Kanaan prae ah caeh o haih moe, Abraham mah Hit kami, Ephron khaeah taprong sak hanah qan ih, Mamre vangpui pha ai naah kaom, Makpelah lawk ih thlung khaw thungah aphum o.
14 Daarna keerde Jozef weder in Egypte, hij en zijn broeders, en allen, die met hem opgetogen waren, om zijn vader te begraven, nadat hij zijn vader begraven had.
Ampa aphum o pacoengah, Joseph loe Izip prae ah amlaem let, anih loe angmah ih amyanawk, ampa aphum han caeh kaminawk boih hoi nawnto amlaem let.
15 Toen Jozefs broeders zagen, dat hun vader dood was, zo zeiden zij: Misschien zal ons Jozef haten, en hij zal ons gewisselijk vergelden al het kwaad, dat wij hem aangedaan hebben.
Joseph ih amyanawk mah ampa duek boeh ti, tiah panoek o naah, nihcae mah, Anih nuiah a sak o ih kasae hmuen pongah, Joseph mah aicae hae hnuma ueloe, aicae nuiah kasae hmuen hoi pathok tih boeh, tiah a poek o.
16 Daarom ontboden zij aan Jozef, zeggende: Uw vader heeft bevolen voor zijn dood, zeggende:
To pongah Joseph khaeah kami to patoeh o moe, Nam pa mah dueh ai naah kaicae khaeah hae tiah lok ang thuih,
17 Zo zult gij tot Jozef zeggen: Ei, vergeef toch de overtreding uwer broederen, en hun zonde; want zij hebben u kwaad aangedaan; maar nu vergeef toch de overtreding der dienaren van den God uws vaders! En Jozef weende, als zij tot hem spraken.
Joseph khaeah, Nam yanawk mah na nuiah sak o ih zaehaih hoi sakpazaehaih boih to tahmen ah, tiah nam pa mah tahmenhaih hnik, tiah thui pae oh; nihcae mah na nuiah sak o ih zaehaih hoi nam pa ih Sithaw, anih ih tamnanawk mah sak o ih zaehaih to tahmen ah, tiah ang thuisak, tia a naa o. Nihcae mah thuisak ih hae lok to a thuih pae naah, Joseph loe qah.
18 Daarna kwamen ook zijn broeders, en vielen voor hem neder, en zeiden: Zie, wij zijn u tot knechten!
Amyanawk loe anih hmaa ah caeh o moe, a hmaa ah akuep o; khenah, kaicae loe na tamna ah ni ka oh o boeh, tiah a naa o.
19 En Jozef zeide tot hen: Vreest niet; want ben ik in de plaats van God?
Toe Joseph mah nihcae khaeah, Zii o hmah; toe kai loe Sithaw angdoethaih ahmuen ah maw ka oh?
20 Gijlieden wel, gij hebt kwaad tegen mij gedacht; doch God heeft dat ten goede gedacht; opdat Hij deed, gelijk het te dezen dage is, om een groot volk in het leven te behouden.
Nangcae mah kai hum hanah na poek o; toe vai hniah kaom hmuen baktih toengah Sithaw mah loe pop parai kaminawk hinghaih to pahlong hanah kho a khan.
21 Nu dan, vreest niet! Ik zal u en uw kleine kinderen onderhouden. Zo troostte hij hen, en sprak naar hun hart.
To pongah zii o hmah; nangmacae hoi na caanawk boih kang kok o han hmang, tiah a naa. Nihcae to patloep moe, lok kanaem hoiah tapring.
22 Jozef dan woonde in Egypte, hij en het huis zijns vaders; en Jozef leefde honderd en tien jaren.
Joseph loe ampa imthung takohnawk boih hoi nawnto Izip prae thungah khosak; Joseph loe saning cumvaito pacoeng, hato hing.
23 En Jozef zag van Efraim kinderen, van het derde gelid; ook werden de zonen van Machir, den zoon van Manasse, op Jozefs knieen geboren.
Joseph loe a caa dung thumto haih, Ephraim ih caanawk to hnuk; Manasseh capa Makir ih caanawk loe Jospeh ih khokhu nuiah tapensak.
24 En Jozef zeide tot zijn broederen: Ik sterf; maar God zal u gewisselijk bezoeken, en Hij zal u doen optrekken uit dit land, in het land, hetwelk hij aan Abraham, Izak en Jakob gezworen heeft.
To naah Joseph mah amyanawk khaeah, Kai loe ka duek han boeh; toe nangcae abomh hanah Sithaw angzo ueloe, hae prae thung hoiah Abraham, Issak hoi Jakob khaeah paek han lokkam ih prae thungah na hoi o tih, tiah a naa.
25 En Jozef deed de zonen van Israel zweren, zeggende: God zal u gewisselijk bezoeken, zo zult gij mijn beenderen van hier opvoeren!
Joseph mah Israel ih caanawk to lokkamsak, Nangcae abomh hanah Sithaw angzo tih, to naah hae prae thung hoiah kai ih ahuh hae sin oh, tiah a naa.
26 En Jozef stierf, honderd en tien jaren oud zijnde; en zij balsemden hem, en men leide hem in een kist in Egypte.
To pongah Joseph loe saning cumvaito pacoeng, hato phak naah duek; anih ih qok to kaqong thai ai tasi pazut o pacoengah, Izip prae ah thingkhong thungah pasong o.
