Genesis 43
1 De honger nu werd zwaar in dat land;
Tuhin Canaan gamsunga kel lhah chu akhoh cheh cheh jeng in ahi.
2 Zo geschiedde het, als zij den leeftocht, dien zij uit Egypte gebracht hadden, opgegeten hadden, dat hun vader tot hen zeide: Keert wederom, koopt ons een weinig spijze.
Egypt gam'a kon a ahinpoh'u anchang aneh chai phat un hichun apao Jacob in achate jah a aseitai, “Nung che kit unlang neh ding gacho kit tauvin,” ati.
3 Toen sprak Juda tot hem, zeggende: Die man heeft ons op het hoogste betuigd, zeggende: Gij zult mijn aangezicht niet zien, tenzij dat uw broeder met u is.
Ahin Judah in apa Jacob a donbut in, “Gamsung lamkai pa chun hatah in eigah un, na sopi pao chu nahin puilou ule kamai namu lou dingu ahi,” ati.
4 Indien gij onzen broeder met ons zendt, wij zullen aftrekken, en u spijze kopen;
Benjamin keiho toh na sol khom le kache dingu anchang kaga choh dingu ahi ati.
5 Maar indien gij hem niet zendt, wij zullen niet aftrekken; want die man heeft tot ons gezegd: Gij zult mijn aangezicht niet zien, tenzij dat uw broeder met u is.
Amavang Benjamin che ding naphal loule keiho jong kache lou hel ding'u ahi taiti geldoh in, ajeh chu gamsung lamkai pa chun aseiye, “Na sopi pao alhum pen pachu nahin pui lou ule kamai namu lou dingu ahi atisa ahi.”
6 En Israel zeide: Waarom hebt gij zo kwalijk aan mij gedaan, dat gij dien man te kennen gaaft, of gij nog een broeder hadt?
Hichun Jacob in adonbut in, “Ibol a nang hon nei suh genthei ju hitam, hiche gamvai popa koma chu sopi khat ka nei nalai uve tia nahin seidoh uham,” ati.
7 En zij zeiden: Die man vraagde zeer nauw naar ons, en naar onze maagschap, zeggende: Leeft uw vader nog; hebt gij nog een broeder? Zo gaven wij het hem te kennen, volgens diezelfde woorden; hebben wij juist geweten, dat hij zeggen zou: Brengt uw broeder af?
Amahon a donbut un, “Hiche gamsung lamkai pa chun eiho insung chan chin thu hoitah in aman thudoh eineijun, napao dam nalai em tin eidong un, hiche a chun keihon amapa thudoh ho chu ka donbut cheh un, chule keima hon iti ka het thei diu ham? na sopi pao hinpui yun ati ding chu,” atiuve.
8 Toen zeide Juda tot Israel, zijn vader: Zend den jongeling met mij, zo zullen wij ons opmaken en reizen, opdat wij leven en niet sterven, noch wij, noch gij, noch onze kinderkens.
Judah in apa Israel koma asei tan, “Chapang pachu hin sol in hiche teng chule keiho kaga che diu ahi, chule eiho jouse le echateu jouse iki hinso thei ding'u ahi ati.
9 Ik zal borg voor hem zijn; van mijn hand zult gij hem eisen; indien ik hem tot u niet breng en hem voor uw aangezicht stel, zo zal ik alle dagen tegen u gezondigd hebben!
Chule keima ka tahsa tah in mopo nang kate ijem tia boina aum khah le, ahin Benjamin chu kahin nung pui loule boina jouse keiman mo ka poh ding ahi ati; chule nangma angsunga mopoh na thepmo na jouse keima chunga chu jeng hen ati.
10 Want hadden wij niet gezuimd, voorwaar, wij waren alreeds tweemaal wedergekomen.
Amavang eiho ana geisang hih leu hen tuphat a hi nivei tobang kilhung thei ding ahitai.”
11 Toen zeide Israel, hun vader, tot hen: Is het nu alzo, zo doet dit; neemt van het loffelijkste dezes lands in uwe vaten, en brengt dien man een geschenk henen af: een weinig balsem, en een weinig honig, specerijen en mirre, terpentijnnoten en amandelen.
Chuphat in apao Israel chun ajah uva, ‘chuti ding mong ahiya ahile hiti hin ki gong uvin, gamsunga thingga phalai cheh lheng khom uvin lang, thingnai, lou them khat le khoiju them khat toh, thil namtwi toh, thei chang toh, chule jonmot chang toh nadip sunguva mipa peh ding chun posuh uvin ati.’
12 En neemt dubbel geld in uw hand; en brengt het geld, hetwelk in den mond uwer zakken wedergekeerd is, weder in uw hand; misschien is het een feil.
Chule dangka jong athop in pohbe un, ajeh chu na dip sung uva anaki koi chu koitobang khat in jong anabol khel jong himai thei ahi.
13 Neemt ook uw broeder mede, en maakt u op, keert weder tot dien man.
Hijeh chun nasopi pao hi pui jun lang gamsung lamkai heng a nung che tauvin.
14 En God, de Almachtige, geve u barmhartigheid voor het aangezicht van dien man, dat hij uw anderen broeder en Benjamin met u late gaan! En mij aangaande, als ik van kinderen beroofd ben, zo ben ik beroofd!
Chule hatchung nung Pathen in phatthei naboh maiju hen, hiche gamsung vaipo mit mua jong ngailut na mel na chan thei na diuvin ati, chule nangma hon na sopi pao Simeon chule Benjamin na hin hen ohna lou dingu vin, chule keima vang ka chate jal'a thilo pai ding ka hitai,” ati.
15 En die mannen namen dat geschenk, en namen dubbel geld in hun hand, en Benjamin; en zij maakten zich op, en togen af naar Egypte, en zij stonden voor Jozefs aangezicht.
Hichun amahon Jacob thilpeh ho chu agongtup un, chule adipsung uva sum jong athop in apoh be uvin, Benjamin toh akilhon tauve; hichun amaho Egypt gam alhung taovin Joseph masanga a ding tauvin ahi.
16 Als Jozef Benjamin met hen zag, zo zeide hij tot dengene, die over zijn huis was: Breng deze mannen naar het huis toe, en slacht slachtvee, en maak het gereed; want deze mannen zullen te middag met mij eten.
Chuin Joseph in Benjamin amaho lah a ahung chu amutan, hichun aman a insunga lhacha a pangho jah a hitin aseiye, “Amaho toh'in tunia an nekho ding ka hiuvin hijeh chun insung lama ana puilut un, chule gancha ana that un, kin thupitah kimang ding ahi.”
17 De man nu deed, gelijk Jozef gezegd had; en de man bracht deze mannen in het huis van Jozef.
Hichun lhacha hon Joseph in asei bang chun abol'un, amaho sese chu Joseph inlam a apuitau vin ahi.
18 Toen vreesden deze mannen, omdat zij in het huis van Jozef gebracht werden, en zeiden: Ter oorzake van het geld, dat in het begin in onze zakken wedergekeerd is, worden wij ingebracht, opdat hij ons overrompele en ons overvalle, en ons tot slaven neme, met onze ezelen.
Joseph insung a akipui lut jengu amudoh phat’ uvin miho chu aki chau vin, “Iche masah uva idip sunguva sum anaki nung hetlut jeh a hikoma hi eipui lut'uva, chutia chu mi khat hin hehset neu neuva, kitaole na einei dingu chuteng le eiho chengse soh a einei uva chule isangan teu aboncha akilah got hiya ahitai,” akiti uve.
19 Daarom naderden zij tot dien man, die over het huis van Jozef was, en zij spraken tot hem aan de deur van het huis.
Judah le asopihon Joseph insunga lhacha lamkai pa koma ache un akelkot koma hitin asei uve.
20 En zij zeiden: Och, mijn heer! wij waren in het begin gewisselijk afgekomen, om spijze te kopen.
Amaho atao vun; Ja umtah pu, keima ho hi phat masa chun Egypt gam'a anchang cho a ka hung uve.
21 Het is nu geschied, als wij in de herberg gekomen waren, en wij onze zakken opendeden, zie, zo was ieders mans geld in den mond van zijn zak, ons geld in zijn gewicht; en wij hebben hetzelve wedergebracht in onze hand.
Ahin keiho kaki nungle uchun jan ahiphat in ka dip sungu kahon doh ule hichun keihon ka dipsung uva dangka thil choh na man ho chu mijouse dipsunga ana umsoh keiye, tuhin hiche dangka ho chu ka hin nungpoh cheh nauve.
22 Wij hebben ook ander geld in onze hand afgebracht, om spijze te kopen; wij weten niet, wie ons geld in onze zakken gelegd heeft.
Chule keihon chang chohbe nading dangka jong ka hin pohbe uvin, koi tobang ham khat in dangka ho ka dipsung uva ana koi jong chu ka pum het pouve.
23 En hij zeide: Vrede zij ulieden, vreest niet! Uw God en de God uws vaders heeft u een schat in uw zakken gegeven; uw geld is tot mij gekomen. En hij bracht Simeon tot hen uit.
Imacha lungboina nei hih un, tin insung lhacha pa chun aseiye, Na Pakai na pate Pathen chun na dipsung uva nahin koipeh'u ahi, na dangka hou jong keima koma aum nai; hichun aman Simeon chu alha kang in amaho laha ahinpui dohtan ahi.
24 Daarna bracht de man deze mannen in het huis van Jozef, en hij gaf water; en zij wiesen hun voeten; hij gaf ook aan hun ezelen voeder.
Insung lhacha pa chun miho chu Joseph leng insung lama apuilut tauvin ahi, insung lhacha pan twi akengu kisil ngim na ding apen chule sangan ho ding anneh jong ape uvin ahi.
25 En zij bereidden het geschenk, totdat Jozef kwam op den middag; want zij hadden gehoord, dat zij aldaar brood eten zouden.
Hichun amahon Joseph peh dinga ahin thilpoh houchu akigon tup uvin, chule amahon aja tauvin sunteng le Joseph toh an aneh khom ding'u thu chu;
26 Als nu Jozef te huis gekomen was, zo brachten zij hem het geschenk, hetwelk in hun hand was, in het huis, en zij bogen zich voor hem ter aarde.
Hichun Joseph in ahung lhun chun amahon athil poh'u chu ahin la doh un Joseph masanga tol'a abohkhup tauvin ahi.
27 En hij vraagde hun naar hun welstand, en zeide: Is het wel met uw vader, den oude, waarvan gij zeidet? Leeft hij nog?
Amahon alemjou chun adong tan napao akum atam tai nati pao chu “Dam jinga hinam, ama chu dam dam a hinam tin adong in ahi.”
28 En zij zeiden: Het is wel met uw knecht, onzen vader, hij leeft nog; en zij neigden het hoofd en bogen zich neder.
Amahon adon but un, “Henge adam dam nai atiuve,” chule nasohte keiho dinga ka pao chu adam in ahing na laiye,” chuin amaho Joseph ma sanga abohkhup kit uvin ahi.
29 En hij hief zijn ogen op, en zag Benjamin, zijn broeder, den zoon zijner moeder, en zeide: Is dit uw kleinste broeder, waarvan gij tot mij zeidet? Daarna zeide hij: Mijn zoon? God zij u genadig!
Hichun Joseph in asopipa Benjamin chu aven “Amahi ham na sopiu alhum pen pa na tiu chu tin Joseph in adong tai,” Pathen in na umpi jingta hen O ka chapa!” ati.
30 En Jozef haastte zich; want zijn ingewand ontstak jegens zijn broeder, en hij zocht te wenen; en hij ging in een kamer, en weende aldaar.
Hichun Joseph ama umna insung dena kon in apot doh in, ajeh chu asopipa amu chun ama akitim joutapon, hichun ama indan sungnunga alutin agakaptan ahi.
31 Daarna wies hij zijn aangezicht en kwam uit; en hij bedwong zichzelven, en zeide: Zet brood op.
Chuin amai akiphet jouvin ama ahung potdoh kit in nasatah in akitim ham ham in, “An neh ding hin thuh taovin,” ati.
32 En zij richtten voor hem aan in het bijzonder, en voor hen in het bijzonder; en voor de Egyptenaren, die met hem aten, in het bijzonder; want de Egyptenaars mogen geen brood eten met de Hebreen, dewijl zulks den Egyptenaren een gruwel is.
Hijeh chun amahon Joseph ding atum in, amaho ding atumin, chule ama toh nekhom ding Egypt mite ding atumin ankong asem tauve, ijeh inem itile Egypt miten Hebrew mite toh an aneh khom ngailouvu, neh khom ding chu Egypt mite dinga bohna khat hiya ahiye.
33 En zij aten voor zijn aangezicht, de eerstgeborene naar zijn eerstgeboorte, en de jongere naar zijn jonkheid; dies verwonderden zich de mannen onder elkander.
Joseph in asopiho chu atouna din akoi peh cheh in, ama hon jong ajalheh jeng un, amaho tahsa kum alen penna pat aneopen pa gei in atou nao agontup peh in atou sah tan ahi.
34 En hij langde hun van de gerechten, die voor hem waren; maar Benjamins gerecht was vijfmaal groter, dan de gerechten van hen allen. En zij dronken, en zij werden dronken met hem.
Amoho chan ding chu Joseph chan lah akon in asoh doh uvin ahi; chujong le Benjamin chan chu amaho khat chan jat sangin chan ajat ngan atam joi. Hitobang chun ama hon Joseph chutoh an ane khom uvin adon khom tauvin ahi.
