Genesis 40
1 En het geschiedde na deze dingen, dat de schenker des konings van Egypte, en de bakker, zondigden tegen hun heer, tegen den koning van Egypte.
Hekah olkaa om phoeiah Egypt manghai kah tuitul neh buh thong loh a boei Egypt manghai taengah lai a hmuh rhoi.
2 Zodat Farao zeer toornig werd op zijn twee hovelingen, op den overste der schenkers, en op den overste der bakkers.
Te dongah Pharaoh tah a imkhoem tuitul rhoi kah mangpa neh buh thong rhoek kah mangpa taengaha thintoek.
3 En hij leverde hen in bewaring, ten huize van den overste der trawanten, in het gevangenhuis, ter plaatse, waar Jozef gevangen was.
Te dongah amih rhoi te imtawt mangpa im kah thongim aha khueh. Te im kah thong hmuenah Joseph te a khoh.
4 En de overste der trawanten bestelde Jozef bij hen, dat hij hen diende; en zij waren sommige dagen in bewaring.
Te dongah imtawt mangpa loh thongtlarhoek taengah Joseph tea hlah tih amih taengah thotat. Te tlamte thongim ah vuenhlaem om uh.
5 Zij droomden nu beiden een droom, elk zijn droom, in een nacht, elk naar de uitlegging zijns drooms, de schenker en de bakker, die des konings van Egypte waren, die gevangen waren in het gevangenhuis.
Tedae Egypt manghai loh thong im kaha khoh tuitul boei neh buh thong boei loh khoyin pakhat ah manga man rhoi. A mang rhoi te khaw, a mang thuingaihnah khaw bok om.
6 En Jozef kwam des morgens tot hen, en hij zag hen aan, en ziet, zij waren ontsteld.
Mincang ah amih taengla Joseph kun tih amih rhoi tea sawt hatah a hmai vik tal rhoi.
7 Toen vraagde hij de hovelingen van Farao, die bij hem waren in hechtenis van het huis zijns heren, zeggende: Waarom zijn uw aangezichten heden kwalijk gesteld?
Te dongah a boei im kah thongim ah amah neh aka om Pharaoh imkhoem tea dawt tih, “Tihnin atah balaetih na hmaia thae rhoi,” a ti nah.
8 En zij zeiden tot hem: Wij hebben een droom gedroomd, en er is niemand, die hem uitlegge. En Jozef zeide tot hen: Zijn de uitleggingen niet van God? Vertelt ze mij toch.
Te vaengah Joseph la mang ka man rhoi van dae aka thuicaih om pawh,” a ti nah rhoi. Te dongah Joseph loh amih rhoi te, “Thuingaihnah he Pathen hut moenih a? Kai taengah thui rhoi mai,” a ti nah.
9 Toen vertelde de overste der schenkers Jozef zijn droom, en zeide tot hem: In mijn droom, zie, zo was een wijnstok voor mijn aangezicht;
Te dongah tuitul rhoek kah mangpa loh a mang te Joseph taengaha thui tih, “Ka mang ah misur kung te ka hmai ah lawt om.
10 En aan den wijnstok waren drie ranken; en hij was als bottende, zijn bloeisel ging op, zijn trossen brachten rijpe druiven voort.
Misur dongaha baek pathum neh a muem, a pai khaw cuen, misur kah a su khaw hmin.
11 En Farao's beker was in mijn hand; en ik nam die druiven, en drukte ze uit in Farao's beker, en ik gaf den beker op Farao's hand.
Te vaengah Pharaoh kah boengloengte ka kut ah om. Te phoeiah misur thaih te ka loh tih Pharaoh boengloeng dongah ka sui phoeiah boengloeng te Pharaoh kut ah ka paek,” a ti nah.
12 Toen zeide Jozef tot hem: Dit is zijn uitlegging: de drie ranken zijn drie dagen.
Joseph loh anih te, “A thuingaihnah he, misur baek pathumte khohnin hnin thum ni.
13 Binnen nog drie dagen zal Farao uw hoofd verheffen, en zal u in uw staat herstellen; en gij zult Farao's beker in zijn hand geven, naar de vorige wijze, toen gij zijn schenker waart.
Hnin thum khuiah Pharaoh loh na lu tea dangrhoek vetih nangte namah hmuen la m'mael sak ni. Hnukbuetah a tuitul la na om vaengkah khosing bangla Pharaohte a kut dongah boengloengna doe ni.
14 Doch gedenk mijner bij uzelven, wanneer het u wel gaan zal, en doe toch weldadigheid aan mij, en doe van mij melding bij Farao, en maak, dat ik uit dit huis kome.
Tedae namah taengkah kai nan poek mai atah namah hama voelphoeng vaengah kai taengah sitlohnah tueng sak mai. Pharaoh taengah kai n'thoelh lamtah kai he, he im lamloh n'khuen ne.
15 Want ik ben diefelijk ontstolen uit het land der Hebreen; en ook heb ik hier niets gedaan, dat zij mij in dezen kuil gezet hebben.
Hebrew kho lamkaha huen la n'huen phoeiah hiah khaw ba ka saii pawt maiah tangrhom la kai n'hlak uh,” a ti nah.
16 Toen de overste der bakkers zag, dat hij een goede uitlegging gedaan had, zo zeide hij tot Jozef: Ik was ook in mijn droom, en zie, drie getraliede korven waren op mijn hoofd.
A thenlaa thuicaih te buh thong rhoek kah mangpa long khawa hmuh vaengah Joseph la, “Kai khaw ka mang vaengah vaidamte kodawn pathum neh ka lu ah ka doeng.
17 En in den oppersten korf was van alle spijze van Farao, die bakkerswerk is; en het gevogelte at dezelve uit den korf, van boven mijn hoofd.
Te vaengah Pharaoh kah cakok ka thong boeih tea so kah kodawn dongah om. Tedae ka lu sokah kodawn te vaaloh a caak,” a ti nah.
18 Toen antwoordde Jozef, en zeide: Dit is zijn uitlegging: de drie korven zijn drie dagen.
Te dongah Josephloh a doo tih, “A thuingaihnah he tah kodawn pathum khohnin hnin thum ni.
19 Binnen nog drie dagen zal Farao uw hoofd verheffen van boven u, en hij zal u aan een hout hangen, en het gevogelte zal uw vlees van boven u eten.
Hnin thum khuiah Pharaoh loh na lute na pumdong lamkaha phil vetih thing dongla n'kuiok sak phoeiah na saa te vaaloh a caak ni,” a ti nah.
20 En het geschiedde op den derden dag, den dag van Farao's geboorte, dat hij voor al zijn knechten een maaltijd maakte; en hij verhief het hoofd van den overste der schenkers, en het hoofd van den overste der bakkers, in het midden zijner knechten.
Te phoeikaha thum khohnin dongah Pharaoh cunnah khohnin om tih a sal boeih ham buhkoknaha saii. Te vaengah tuitul rhoek kah mangpa lu neh buh thong rhoek kah mangpa lu te a sal lakli aha dangrhoek.
21 En hij deed den overste der schenkers wederkeren tot zijn schenkambt, zodat hij den beker op Farao's hand gaf.
Te vaengah tuitul rhoek kah mangpa te amah kah tuitul la koep a khueh tih Pharaoh kut ah boengloenga doe.
22 Maar den overste der bakkers hing hij op; gelijk Jozef hun uitgelegd had.
Tedae buh thong mangpa te tah Joseph kah a thuicaih van banglaa kuiok sak.
23 Doch de overste der schenkers gedacht aan Jozef niet, maar vergat hem.
Tedae tuitul mangpa loh Joseph tea poek mueh laa hnilh
