Genesis 39
1 Jozef nu werd naar Egypte afgevoerd; en Potifar, een hoveling van Farao, een overste der trawanten, een Egyptisch man, kocht hem uit de hand der Ismaelieten, die hem derwaarts afgevoerd hadden.
Josephte Egypt laa suntlak puei ngawn dae, anih aka suntlak puei Ishmael kut lamkahte Egypt hlang, imtawt mangpa, Pharaoh imkhoem, Potiphar loh pahoia lai.
2 En de HEERE was met Jozef, zodat hij een voorspoedig man was; en hij was in het huis van zijn heer, den Egyptenaar.
Tedae BOEIPAte Joseph taengaha om dongah hlang thaihtak la coeng tih a boei Egypt hoel kah im ah om.
3 Als nu zijn heer zag, dat de HEERE met hem was, en dat de HEERE al wat hij deed, door zijn hand voorspoedig maakte;
A boei long khaw, BOEIPAte Joseph taengah tih a saii boeih te a kut dongah BOEIPAloh a thaihtak sak tilaa hmuh.
4 Zo vond Jozef genade in zijn ogen, en diende hem; en hij stelde hem over zijn huis; en al wat hij had, gaf hij in zijn hand.
Josephte a mikhmuh ah mikdaithenlaa hmuh tih a taengah thotat. Te vaengah Potiphar loh a imte Joseph pum dongaha hlah pah. Te phoeiah a koe boeih te a kut aha tloeng pah.
5 En het geschiedde van toen af, dat hij hem over zijn huis, en over al wat het zijne was, gesteld had, dat de HEERE des Egyptenaars huis zegende, om Jozefs wil; ja, de zegen des HEEREN was in alles, wat hij had, in het huis en in het veld.
Tedae a im neh a koe boeih tea hlah pah vaeng lamloh om tih, Joseph kong ah Egypt cako te BOEIPA loh yoethen a paek. BOEIPA kah yoethennahte a koe neh im, lo boeih dongla cet.
6 En hij liet alles, wat hij had, in Jozefs hand, zodat hij met hem van geen ding kennis had, behalve van het brood, dat hij at. En Jozef was schoon van gedaante, en schoon van aangezicht.
A koe boeih te Joseph kut aha hnoo pah van neh Egypt hoel loh buh caak bueng te a ming tih ba khaw amah loh ming pawh. Joseph ngawn tah a suisak sakthen tih mueimae sakthen la om.
7 En het geschiedde na deze dingen, dat de huisvrouw zijns heren haar ogen op Jozef wierp; en zij zeide: lig bij mij!
Tedae hekah olka he a om phoeiah a boei kah a yuuloh a dan vaengah Joseph te a mik neh a nai tih, “Kai taengah yalh mai,” a ti nah.
8 Maar hij weigerde het, en zeide tot de huisvrouw zijns heren: Zie, mijn heer heeft geen kennis met mij, wat er in het huis is; en al wat hij heeft, dat heeft hij in mijn hand gegeven.
Tedae a boei yuu tea aal tih, “Ka boeipa loh im kah aka om te kai taengah ngaiyak mueh la a khuehtawn boeih te ka kut aha tloeng coeng.
9 Niemand is groter in dit huis dan ik, en hij heeft voor mij niets onthouden, dan u, daarin dat gij zijn huisvrouw zijt; hoe zoude ik dan dit een zo groot kwaad doen, en zondigen tegen God!
Hekah im ah kai lakah aka len a om moenih. Tedae nang tah a yuu la na om dongah nang mueh atah ba khaw kai hama hloh moenih. Te dongah metlam lae boethae aka len he ka saii vetih Pathen taengah ka tholh sui dae,” a ti nah.
10 En het geschiedde, als zij Jozef dag op dag aansprak, en hij naar haar niet hoorde, om bij haar te liggen, en bij haar te zijn;
Joseph taengah, khohnin khohnin a thui pah van dae a taengah yalh ham neh om hmaih ham te Joseph lohngaiyaknah pawh.
11 Zo gebeurde het op zulk een dag, dat hij in het huis kwam, om zijn werk te doen; en niemand van de lieden des huizes was daar binnenshuis.
Tedae hnin at ah Joseph te amah kah bi saii ham im khuila a caeh van hatah, tekah im ah im om hlang te khat khaw om pawh.
12 En zij greep hem bij zijn kleed, zeggende: Lig bij mij! En hij liet zijn kleed in haar hand, en vluchtte, en ging uit naar buiten.
Te dongah Potiphar yuu loh Josephte a himbai aha tuuk tih, “Kai taengah yalh mai,” a ti nah. Tedae Joseph loh a himbaite anih kut aha caehtak phoeiah rhaelrham tih poeng la cet.
13 En het geschiedde, als zij zag, dat hij zijn kleed in haar hand gelaten had, en naar buiten gevlucht was;
Tedae a kut dongah a himbaia caehtak pa tih poeng laa rhaelrham vaengah te boeinuloh a hmu.
14 Zo riep zij de lieden van haar huis, en sprak tot hen, zeggende: Ziet, hij heeft ons den Hebreeuwsen man ingebracht, om met ons te spotten; hij is tot mij gekomen, om bij mij te liggen, en ik heb geroepen met luider stem;
Te dongah a im kah tongparhoek tea khue tih, “So uh lah, mamih aka lawn la Hebrew hlangte mamih taengla han khuen. Kai taengah yalh ham kamah taengla m'paan dongah ol ue neh ka pang.
15 En het geschiedde, als hij hoorde, dat ik mijn stem verhief, en riep, zo verliet hij zijn kleed bij mij, en vluchtte, en ging uit naar buiten.
Tedae ka ol ka huel tih ka pang te a yaak hatah kai taegah a himbaia caehtak phoeiah rhaelrham tih poeng la cet,” a ti nah tih a thui pah.
16 En zij leide zijn kleed bij zich, totdat zijn heer in zijn huis kwam.
Te phoeiah a boei loh a ima paan duela a kah himbaite amah taengaha khoem.
17 Toen sprak zij tot hem naar diezelfde woorden, zeggende: De Hebreeuwse knecht, dien gij ons hebt ingebracht, is tot mij gekomen, om met mij te spotten.
A taengah hekah olka banglaa thui pah tih, “Kai aka lawn ham ning taengahna det Hebrew sal loh ka taengah m'paan.
18 En het is geschied, als ik mijn stem verhief, en riep, dat hij zijn kleed bij mij liet, en vluchtte naar buiten.
Te dongah ka ol ka huel tih ka pang hatah a himbaite kai taengaha hnoo tih poeng la rhaelrham,” a ti nah.
19 En het geschiedde, als zijn heer de woorden zijner huisvrouw hoorde, die zij tot hem sprak, zeggende: Naar deze zelfde woorden heeft mij uw knecht gedaan, zo ontstak zijn toorn.
“Na sal loh kai hekah hno he a saii,” a tinah tih a taengaha thui a yuu kah olka te a boeiloh a yaak vaengah ngawn tah a thintoek ah pahoi sai.
20 En Jozefs heer nam hem, en leverde hem in het gevangenhuis, ter plaatse, waar des konings gevangenen gevangen waren; alzo was hij daar in het gevangenhuis.
Te dongah Josephte a boeiloh a khuen tih manghailoh a khoh thongtla rhoek kah a hmuen, thong im aha khueh dongah thong im ah pahoi om.
21 Doch de HEERE was met Jozef, en wende Zijn goedertierenheid tot hem; en gaf hem genade in de ogen van den overste van het gevangenhuis.
Tedae BOEIPA loh Josepha om puei tih sitlohnaha tueng sak dongah thong im kah mangpa mikhmuh ah anihte mikdaithenlaa khueh.
22 En de overste van het gevangenhuis gaf al de gevangenen, die in het gevangenhuis waren, in Jozefs hand; en al wat zij daar deden, deed hij.
Te dongah thong im kah mangpa loh thong im kah thongtla boeih te Joseph kut aha paek tih saii hamkoi boeih te aka saii la Joseph khaw pahoi om.
23 De overste van het gevangenhuis zag gans op geen ding, dat in zijn hand was, overmits dat de HEERE met hem was; en wat hij deed, dat deed de HEERE wel gedijen.
BOEIPA tah anih taengah om tih a saii te BOEIPAloh a thaihtak sak. Te dongah thong im mangpaaom pawt akhaw a kut hmuikah tah pakhat hilah boeiha sawt.
