< Genesis 14 >
1 En het geschiedde in de dagen van Amrafel, den koning van Sinear, van Arioch, den koning van Ellasar, van Kedor-Laomer, den koning van Elam, en van Tideal, den koning der volken;
Tañ’andro’i Amrafele, mpanjaka’ i Sinare, naho i Arioke mpanjaka’ i Elasare, naho i Kedorelaomere mpanjaka’ i Elame, vaho i Tidale mpanjaka’ o Goio;
2 Dat zij krijg voerden met Bera, koning van Sodom, en met Birsa, koning van Gomorra, Sinab, koning van Adama, en Semeber, koning van Zeboim, en den koning van Bela, dat is Zoar.
t’ie nifañotake amy Bera mpanjaka’ i Sedome iereo naho amy Birsà mpanjaka’ i Amorà naho amy Sinabe mpanjaka’ i Admà naho amy Sem’evere mpanjaka’ o nte-Tsebio vaho amy mpanjaka’ i Bela (toe Tsoare).
3 Deze allen voegden zich samen in het dal Siddim, dat is de Zoutzee.
Fonga nifanontoñe am-bavatane’ i Sidime (i Oñe-Siray) ao i mpanjaka rey.
4 Twaalf jaren hadden zij Kedor-Laomer gediend; maar in het dertiende jaar vielen zij af.
Ie fa nitoroñe i Kedorelaomere folo taoñe ro’amby, le niola amy taom-paha-folo-telo ambiy.
5 Zo kwam Kedor-Laomer in het veertiende jaar, en de koningen, die met hem waren, en sloegen de Refaieten in Asteroth-Karnaim, en de Zuzieten in Ham, en de Emieten in Schave-Kiriathaim;
Ie tan-taom-paha folo‑efats’ ambi’ i Kedorelaomere, ie reketse i mpanjaka mitraok’ ama’e rey ro namotsake o nte-Rafào e Asterote-karnaime ao naho o nte-Zòzeo e Hame ao, naho o nte‑Emeo e Save-kiriataime ao
6 En de Horieten op hun gebergte Seir, tot aan het effen veld van Paran, hetwelk aan de woestijn is.
naho o nte-Khoreo am-bohibohi’ i Seire pak’ Eilparane añ’ olo’ i fatrambeiy ao,
7 Daarna keerden zij wederom, en kwamen tot En-Mispat, dat is Kades, en sloegen al het land der Amalekieten, en ook den Amoriet, die te Hazezon-Thamar woonde.
vaho nibalike nandoake e Ein-mispàte, (i Kadese izay) le fonga linafa’ iareo ty tane’ o nte-Amalekeo naho ty a o nte-Emore nimoneñe e Khatsatsone-tamareo.
8 Toen toog de koning van Sodom uit, en de koning van Gomorra, en de koning van Adama, en de koning van Zeboim, en de koning van Bela, dat is Zoar; en zij stelden tegen hen slagorden in het dal Siddim,
Nionjoñe mb’eo amy zao ty mpanjaka’ i Sedome, naho ty mpanjaka’ i Amorà, naho ty mpanjaka’ i Admà, naho ty mpanjaka’ i Tseboime, naho ty mpanjaka’ i Belà (toe i Tsoare), nilahatse hihotakotake am-bavatane’ i Sidime ao
9 Tegen Kedor-Laomer, den koning van Elam, en Tideal, den koning der volken, en Amrafel, den koning van Sinear, en Arioch, den koning van Ellasar; vier koningen tegen vijf.
amy Kedoreaomere mpanjaka’ i Elame naho amy Tidale mpanjaka’ o Goio naho amy Amrafele mpanjaka’ i Sinare vaho amy Ariokhe mpanjaka’ i Elsara, ty mpanjaka efatse miatreke lime.
10 Het dal nu van Siddim was vol lijmputten; en de koningen van Sodom en Gomorra vluchtten, en vielen aldaar; en de overgeblevenen vluchtten naar het gebergte.
Ie amy zao nitsitsike kadahan-tsolike mainte ty vava-tane’ i Sidime; aa naho nitrimban-day ty mpanjaka’ i Sedome naho i Amorà le nikorovok’ ao vaho nivongaritse mb’am-bohibohitse mb’eo o nisisao.
11 En zij namen al de have van Sodom en Gomorra, en al hun spijze, en trokken weg.
Aa le fonga finao’ o naha-reketseo ze vara’ i Sedome naho i Amorà naho ty mahakama’ iareo vaho nienga;
12 Ook namen zij Lot, den zoon van Abrams broeder, en zijn have, en trokken weg; want hij woonde in Sodom.
aa ie niavotse le tinava’ iareo ka t’i Lote, ana-drahalahi’ i Avrame, nimoneñe e Sedome ao, naho o vara’eo.
13 Toen kwam er een, die ontkomen was, en boodschapte het aan Abram, den Hebreer, die woonachtig was aan de eikenbossen van Mamre, den Amoriet, broeder van Eskol, en broeder van Aner, welke Abrams bondgenoten waren.
Teo ty niponiotse mb’ amy Avrame nte-Evre mb’eo nitalily; ie nimoneñe amo hatae ra’elahi’ i Mamrè nte-Amore, rahalahi’ i Eskole naho rahalahi’ i Anereo. Ie songa mpirimboñe amy Avrame.
14 Als Abram hoorde, dat zijn broeder gevangen was, zo wapende hij zijn onderwezenen, de ingeborenen van zijn huis, driehonderd en achttien, en hij jaagde hen na tot Dan toe.
Aa naho jinanji’ i Avrame te tsinepake i rahalahi’ey le kinoi’e o ajalahi’e 318 voa-oke, sinamake añ’akiba’eo vaho hinorìda’e pake Dane añe.
15 En hij verdeelde zich tegen hen des nachts, hij en zijn knechten, en sloeg ze; en hij jaagde hen na tot Hoba toe, hetwelk is ter linkerhand van Damaskus.
Zinara’ i Avrame amy haleñey ondati’eo le zinevo’e vaho hinorìda’e pak’e Khobà an-kavia’ i Damesèk’ añe,
16 En hij bracht alle have weder, en ook Lot zijn broeder en deszelfs have bracht hij weder, als ook de vrouwen, en het volk.
naho nahere’e iaby i varay le nendese’e moly t’i Lote longo’e naho o vara’eo, naho o rakembao vaho ondatio.
17 En de koning van Sodom toog uit, hem tegemoet (nadat hij wedergekeerd was van het slaan van Kedor-Laomer, en van de koningen, die met hem waren), tot het dal Schave, dat is, het dal des konings.
Ie nimpoly amy fanjamana’e i Kedoreaomere naho o mpanjaka mpiama’eoy t’i Avrame, le niakatse hifanalaka ama’e am-bavatane’ i Save, toe Vavatanem-Panjaka, ty mpanjaka’ i Sedome.
18 En Melchizedek, koning van Salem, bracht voort brood en wijn; en hij was een priester des allerhoogsten Gods.
Le nañakatse mofo naho divay t’i Melkitsedeke, mpanjaka’ i Salème, Mpisoron’ Añahare Andindimoneñey,
19 En hij zegende hem, en zeide: Gezegend zij Abram Gode, de Allerhoogste, Die hemel en aarde bezit!
le nitat’ aze ami’ty hoe: Ho tahien’ Añahare Abo-Tia, Andrianamboatse o likerañeo naho ty tane toy t’i Avrame.
20 En gezegend zij de allerhoogste God, Die uw vijanden in uw hand geleverd heeft! En hij gaf hem de tiende van alles.
Andriañeñe t’i Andrianañahare Mitiotiotse nanjotso o rafelahi’oo am-pità’oy. Le natolo’ i Avrame aze ty fahafolo’ ze he’e.
21 En de koning van Sodom zeide tot Abram: Geef mij de zielen; maar neem de have voor u.
Nanao ty hoe amy zao ty mpanjaka’ i Sedome, Atoloro ahiko ondatio, le tano ho azo o varao.
22 Doch Abram zeide tot den koning van Sodom: Ik heb mijn hand opgeheven tot den HEERE, den allerhoogsten God, Die hemel en aarde bezit;
Fa hoe t’i Avrame amy mpanjaka’ i Sedomey, fa nonjoneko am-panta am’ Iehovà, Andrianañahare Andindimoneñey ty sirako,
23 Zo ik van een draad aan tot een schoenriem toe, ja, zo ik van alles, dat het uwe is, iets neme! opdat gij niet zegt: Ik heb Abram rijk gemaakt!
t’ie tsy handrambe ndra fole ndra talin-kana ndra inoñ’ inoñ’ amo azoo, tsy mone hanoa’o ty hoe: Izaho ty naha-mpañarivo i Avrame,
24 Het zij buiten mij; alleen wat de jongelingen verteerd hebben, en het deel dezer mannen, die met mij getogen zijn, Aner, Eskol en Mamre, laat die hun deel nemen!
naho tsy ze nikama’ o lahilahikoo naho ty anjara’ ondaty nindre lia amakoo—i Anere, naho i Eskole, naho i Mamrè; apoho sindre hangalake ty anjara’e irezay.