Galaten 2
1 Daarna ben ik, na veertien jaren, wederom naar Jeruzalem opgegaan met Barnabas, ook Titus medegenomen hebbende.
ଅନନ୍ତରଂ ଚତୁର୍ଦଶସୁ ୱତ୍ସରେଷୁ ଗତେଷ୍ୱହଂ ବର୍ଣବ୍ବା ସହ ଯିରୂଶାଲମନଗରଂ ପୁନରଗଚ୍ଛଂ, ତଦାନୋଂ ତୀତମପି ସ୍ୱସଙ୍ଗିନମ୍ ଅକରୱଂ|
2 En ik ging op door een openbaring, en stelde hun het Evangelie voor, dat ik predik onder de heidenen; en in het bijzonder aan degenen, die in achting waren, opdat ik niet enigszins tevergeefs zou lopen of gelopen hebben.
ତତ୍କାଲେଽହମ୍ ଈଶ୍ୱରଦର୍ଶନାଦ୍ ଯାତ୍ରାମ୍ ଅକରୱଂ ମଯା ଯଃ ପରିଶ୍ରମୋଽକାରି କାରିଷ୍ୟତେ ୱା ସ ଯନ୍ନିଷ୍ଫଲୋ ନ ଭୱେତ୍ ତଦର୍ଥଂ ଭିନ୍ନଜାତୀଯାନାଂ ମଧ୍ୟେ ମଯା ଘୋଷ୍ୟମାଣଃ ସୁସଂୱାଦସ୍ତତ୍ରତ୍ୟେଭ୍ୟୋ ଲୋକେଭ୍ୟୋ ୱିଶେଷତୋ ମାନ୍ୟେଭ୍ୟୋ ନରେଭ୍ୟୋ ମଯା ନ୍ୟୱେଦ୍ୟତ|
3 Maar ook Titus, die met mij was, een Griek zijnde, werd niet genoodzaakt zich te laten besnijden.
ତତୋ ମମ ସହଚରସ୍ତୀତୋ ଯଦ୍ୟପି ଯୂନାନୀଯ ଆସୀତ୍ ତଥାପି ତସ୍ୟ ତ୍ୱକ୍ଛେଦୋଽପ୍ୟାୱଶ୍ୟକୋ ନ ବଭୂୱ|
4 En dat om der ingekropen valse broederen wil, die van bezijden ingekomen waren, om te verspieden onze vrijheid, die wij in Christus Jezus hebben, opdat zij ons zouden tot dienstbaarheid brengen.
ଯତଶ୍ଛଲେନାଗତା ଅସ୍ମାନ୍ ଦାସାନ୍ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଇଚ୍ଛୱଃ କତିପଯା ଭାକ୍ତଭ୍ରାତରଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ଯୀଶୁନାସ୍ମଭ୍ୟଂ ଦତ୍ତଂ ସ୍ୱାତନ୍ତ୍ର୍ୟମ୍ ଅନୁସନ୍ଧାତୁଂ ଚାରା ଇୱ ସମାଜଂ ପ୍ରାୱିଶନ୍|
5 Denwelken wij ook niet een uur hebben geweken met onderwerping, opdat de waarheid van het Evangelie bij u zou verblijven.
ଅତଃ ପ୍ରକୃତେ ସୁସଂୱାଦେ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅଧିକାରୋ ଯତ୍ ତିଷ୍ଠେତ୍ ତଦର୍ଥଂ ୱଯଂ ଦଣ୍ଡୈକମପି ଯାୱଦ୍ ଆଜ୍ଞାଗ୍ରହଣେନ ତେଷାଂ ୱଶ୍ୟା ନାଭୱାମ|
6 En van degenen, die geacht waren, wat te zijn, hoedanigen zij eertijds waren, verschilt mij niet; God neemt den persoon des mensen niet aan; want die geacht waren, hebben mij niets toegebracht.
ପରନ୍ତୁ ଯେ ଲୋକା ମାନ୍ୟାସ୍ତେ ଯେ କେଚିଦ୍ ଭୱେଯୁସ୍ତାନହଂ ନ ଗଣଯାମି ଯତ ଈଶ୍ୱରଃ କସ୍ୟାପି ମାନୱସ୍ୟ ପକ୍ଷପାତଂ ନ କରୋତି, ଯେ ଚ ମାନ୍ୟାସ୍ତେ ମାଂ କିମପି ନୱୀନଂ ନାଜ୍ଞାପଯନ୍|
7 Maar daarentegen, als zij zagen, dat aan mij het Evangelie der voorhuid toebetrouwd was, gelijk aan Petrus dat der besnijdenis;
କିନ୍ତୁ ଛିନ୍ନତ୍ୱଚାଂ ମଧ୍ୟେ ସୁସଂୱାଦପ୍ରଚାରଣସ୍ୟ ଭାରଃ ପିତରି ଯଥା ସମର୍ପିତସ୍ତଥୈୱାଚ୍ଛିନ୍ନତ୍ୱଚାଂ ମଧ୍ୟେ ସୁସଂୱାଦପ୍ରଚାରଣସ୍ୟ ଭାରୋ ମଯି ସମର୍ପିତ ଇତି ତୈ ର୍ବୁବୁଧେ|
8 (Want Die in Petrus krachtelijk wrocht tot het apostelschap der besnijdenis, Die wrocht ook krachtelijk in mij onder de heidenen);
ଯତଶ୍ଛିନ୍ନତ୍ୱଚାଂ ମଧ୍ୟେ ପ୍ରେରିତତ୍ୱକର୍ମ୍ମଣେ ଯସ୍ୟ ଯା ଶକ୍ତିଃ ପିତରମାଶ୍ରିତୱତୀ ତସ୍ୟୈୱ ସା ଶକ୍ତି ର୍ଭିନ୍ନଜାତୀଯାନାଂ ମଧ୍ୟେ ତସ୍ମୈ କର୍ମ୍ମଣେ ମାମପ୍ୟାଶ୍ରିତୱତୀ|
9 En als Jakobus, en Cefas, en Johannes, die geacht waren pilaren te zijn, de genade, die mij gegeven was, bekenden, gaven zij mij en Barnabas de rechter hand der gemeenschap, opdat wij tot de heidenen, en zij tot de besnijdenis zouden gaan;
ଅତୋ ମହ୍ୟଂ ଦତ୍ତମ୍ ଅନୁଗ୍ରହଂ ପ୍ରତିଜ୍ଞାଯ ସ୍ତମ୍ଭା ଇୱ ଗଣିତା ଯେ ଯାକୂବ୍ କୈଫା ଯୋହନ୍ ଚୈତେ ସହାଯତାସୂଚକଂ ଦକ୍ଷିଣହସ୍ତଗ୍ରହଂଣ ୱିଧାଯ ମାଂ ବର୍ଣବ୍ବାଞ୍ଚ ଜଗଦୁଃ, ଯୁୱାଂ ଭିନ୍ନଜାତୀଯାନାଂ ସନ୍ନିଧିଂ ଗଚ୍ଛତଂ ୱଯଂ ଛିନ୍ନତ୍ୱଚା ସନ୍ନିଧିଂ ଗଚ୍ଛାମଃ,
10 Alleenlijk, dat wij den armen zouden gedenken; hetwelk zelf ik ook benaarstigd heb te doen.
କେୱଲଂ ଦରିଦ୍ରା ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ ସ୍ମରଣୀଯା ଇତି| ଅତସ୍ତଦେୱ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଅହଂ ଯତେ ସ୍ମ|
11 En toen Petrus te Antiochie gekomen was, wederstond ik hem in het aangezicht, omdat hij te bestraffen was.
ଅପରମ୍ ଆନ୍ତିଯଖିଯାନଗରଂ ପିତର ଆଗତେଽହଂ ତସ୍ୟ ଦୋଷିତ୍ୱାତ୍ ସମକ୍ଷଂ ତମ୍ ଅଭର୍ତ୍ସଯଂ|
12 Want eer sommigen van Jakobus gekomen waren, at hij mede met de heidenen; maar toen zij gekomen waren, onttrok hij zich en scheidde zichzelven af, vrezende degenen, die uit de besnijdenis waren.
ଯତଃ ସ ପୂର୍ୱ୍ୱମ୍ ଅନ୍ୟଜାତୀଯୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆହାରମକରୋତ୍ ତତଃ ପରଂ ଯାକୂବଃ ସମୀପାତ୍ କତିପଯଜନେଷ୍ୱାଗତେଷୁ ସ ଛିନ୍ନତ୍ୱଙ୍ମନୁଷ୍ୟେଭ୍ୟୋ ଭଯେନ ନିୱୃତ୍ୟ ପୃଥଗ୍ ଅଭୱତ୍|
13 En ook de andere Joden veinsden met hem; alzo dat ook Barnabas mede afgetrokken werd door hun veinzing.
ତତୋଽପରେ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯିହୂଦିନୋଽପି ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ କପଟାଚାରମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ବର୍ଣବ୍ବା ଅପି ତେଷାଂ କାପଟ୍ୟେନ ୱିପଥଗାମ୍ୟଭୱତ୍|
14 Maar als ik zag, dat zij niet recht wandelden naar de waarheid van het Evangelie, zeide ik tot Petrus in aller tegenwoordigheid: Indien gij, die een Jood zijt, naar heidense wijze leeft, en niet naar Joodse wijze, waarom noodzaakt gij de heidenen naar de Joodse wijze te leven?
ତତସ୍ତେ ପ୍ରକୃତସୁସଂୱାଦରୂପେ ସରଲପଥେ ନ ଚରନ୍ତୀତି ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାହଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ପିତରମ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍ ତ୍ୱଂ ଯିହୂଦୀ ସନ୍ ଯଦି ଯିହୂଦିମତଂ ୱିହାଯ ଭିନ୍ନଜାତୀଯ ଇୱାଚରସି ତର୍ହି ଯିହୂଦିମତାଚରଣାଯ ଭିନ୍ନଜାତୀଯାନ୍ କୁତଃ ପ୍ରୱର୍ତ୍ତଯସି?
15 Wij zijn van nature Joden, en niet zondaars uit de heidenen;
ଆୱାଂ ଜନ୍ମନା ଯିହୂଦିନୌ ଭୱାୱୋ ଭିନ୍ନଜାତୀଯୌ ପାପିନୌ ନ ଭୱାୱଃ
16 Doch wetende, dat de mens niet gerechtvaardigd wordt uit de werken der wet, maar door het geloof van Jezus Christus, zo hebben wij ook in Christus Jezus geloofd, opdat wij zouden gerechtvaardigd worden uit het geloof van Christus, en niet uit de werken der wet; daarom dat uit de werken der wet geen vlees zal gerechtvaardigd worden.
କିନ୍ତୁ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପାଲନେନ ମନୁଷ୍ୟଃ ସପୁଣ୍ୟୋ ନ ଭୱତି କେୱଲଂ ଯୀଶୌ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ଯୋ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ତେନୈୱ ସପୁଣ୍ୟୋ ଭୱତୀତି ବୁଦ୍ଧ୍ୱାୱାମପି ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପାଲନଂ ୱିନା କେୱଲଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ୱିଶ୍ୱାସେନ ପୁଣ୍ୟପ୍ରାପ୍ତଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ଯୀଶୌ ୱ୍ୟଶ୍ୱସିୱ ଯତୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପାଲନେନ କୋଽପି ମାନୱଃ ପୁଣ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
17 Maar indien wij, die in Christus zoeken gerechtvaardigd te worden, ook zelven zondaars bevonden worden, is dan Christus een dienaar der zonde? Dat zij verre.
ପରନ୍ତୁ ଯୀଶୁନା ପୁଣ୍ୟପ୍ରାପ୍ତଯେ ଯତମାନାୱପ୍ୟାୱାଂ ଯଦି ପାପିନୌ ଭୱାୱସ୍ତର୍ହି କିଂ ୱକ୍ତୱ୍ୟଂ? ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ ପାପସ୍ୟ ପରିଚାରକ ଇତି? ତନ୍ନ ଭୱତୁ|
18 Want indien ik, hetgeen ik afgebroken heb, datzelve wederom opbouw, zo stel ik mijzelven tot een overtreder.
ମଯା ଯଦ୍ ଭଗ୍ନଂ ତଦ୍ ଯଦି ମଯା ପୁନର୍ନିର୍ମ୍ମୀଯତେ ତର୍ହି ମଯୈୱାତ୍ମଦୋଷଃ ପ୍ରକାଶ୍ୟତେ|
19 Want ik ben door de wet der wet gestorven, opdat ik Gode leven zou.
ଅହଂ ଯଦ୍ ଈଶ୍ୱରାଯ ଜୀୱାମି ତଦର୍ଥଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥଯା ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯୈ ଅମ୍ରିଯେ|
20 Ik ben met Christus gekruist; en ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij; en hetgeen ik nu in het vlees leef, dat leef ik door het geloof des Zoons van God, Die mij liefgehad heeft, en Zichzelven voor mij overgegeven heeft.
ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ କ୍ରୁଶେ ହତୋଽସ୍ମି ତଥାପି ଜୀୱାମି କିନ୍ତ୍ୱହଂ ଜୀୱାମୀତି ନହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଏୱ ମଦନ୍ତ ର୍ଜୀୱତି| ସାମ୍ପ୍ରତଂ ସଶରୀରେଣ ମଯା ଯଜ୍ଜୀୱିତଂ ଧାର୍ୟ୍ୟତେ ତତ୍ ମମ ଦଯାକାରିଣି ମଦର୍ଥଂ ସ୍ୱୀଯପ୍ରାଣତ୍ୟାଗିନି ଚେଶ୍ୱରପୁତ୍ରେ ୱିଶ୍ୱସତା ମଯା ଧାର୍ୟ୍ୟତେ|
21 Ik doe de genade Gods niet te niet; want indien de rechtvaardigheid door de wet is, zo is dan Christus tevergeefs gestorven.
ଅହମୀଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହଂ ନାୱଜାନାମି ଯସ୍ମାଦ୍ ୱ୍ୟୱସ୍ଥଯା ଯଦି ପୁଣ୍ୟଂ ଭୱତି ତର୍ହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ନିରର୍ଥକମମ୍ରିଯତ|
