Ezechiël 34
1 En des HEEREN woord geschiedde tot mij, zeggende:
Кувынтул Домнулуй мь-а ворбит астфел:
2 Mensenkind! profeteer tegen de herders van Israel; profeteer en zeg tot hen, tot de herders: Alzo zegt de Heere HEERE: Wee den herderen Israels, die zichzelven weiden! zullen niet de herders de schapen weiden?
„Фиул омулуй, пророчеште ымпотрива пэсторилор суфлетешть ай луй Исраел! Пророчеште ши спуне-ле лор, пэсторилор: ‘Аша ворбеште Домнул Думнезеу: «Вай де пэсторий луй Исраел, каре се паск пе ей ыншишь! Ну требуе пэсторий сэ паскэ турма?
3 Gij eet het vette, en bekleedt u met de wol, gij slacht het gemeste, maar de schapen weidt gij niet.
Вой мынкаць грэсимя, вэ ымбрэкаць ку лына, тэяць че е грас, дар ну паштець оиле.
4 De zwakke sterkt gij niet, en het kranke heelt gij niet, en het gebrokene verbindt gij niet, en het weggedrevene brengt gij niet weder, en het verlorene zoekt gij niet; maar gij heerst over hen met strengheid en met hardigheid.
Ну ынтэриць пе челе слабе, ну виндекаць пе чя болнавэ, ну легаць пе чя рэнитэ, н-адучець ынапой пе чя рэтэчитэ, ну кэутаць пе чя пердутэ, чи ле стэпыниць ку асуприре ши ку асприме!
5 Alzo zijn zij verstrooid, omdat er geen herder is; en zij zijn als het wild gedierte des velds tot spijze geworden, dewijl zij verstrooid waren.
Астфел, еле с-ау рисипит, пентру кэ н-авяу пэстор; ау ажунс прада тутурор фярелор кымпулуй ши с-ау рисипит.
6 Mijn schapen dolen op alle bergen en op allen hogen heuvel, ja, Mijn schapen zijn verstrooid op den gansen aardbodem; en er is niemand, die er naar vraagt, en niemand, die ze zoekt.
Турма Мя рэтэчеште пе тоць мунций ши пе тоате дялуриле ыналте; оиле Меле сунт рисипите пе тоатэ фаца цэрий ши нимень ну ынгрижеште де еле, нич ну ле каутэ!»
7 Daarom, gij herders! hoort des HEEREN woord!
Де ачея, пэсторилор, аскултаць кувынтул Домнулуй:
8 Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik niet! Omdat Mijn schapen geworden zijn tot een roof, en Mijn schapen al het wild gedierte des velds tot spijze geworden zijn, omdat er geen herder is, en Mijn herders naar Mijn schapen niet vragen; en de herders weiden zichzelven, maar Mijn schapen weiden zij niet;
«Пе вяца Мя», зиче Домнул Думнезеу, «пентру кэ оиле Меле ау ажунс де жаф ши сунт прада тутурор фярелор кымпулуй дин липсэ де пэстор, пентру кэ пэсторий Мей н-ау ничо грижэ де оиле Меле, чи се пэштяу нумай пе ей ыншишь, ши ну пэштяу оиле Меле,
9 Daarom, gij herders! hoort des HEEREN woord!
де ачея, пэсторилор, аскултаць кувынтул Домнулуй!
10 Alzo zegt de Heere HEERE: Ziet, Ik wil aan de herders, en zal Mijn schapen van hun hand eisen, en zal ze van het weiden der schapen doen ophouden, zodat de herders zichzelven niet meer zullen weiden; en Ik zal Mijn schapen uit hun mond rukken, zodat zij hun niet meer tot spijze zullen zijn.
Аша ворбеште Домнул Думнезеу: ‹Ятэ, ам неказ пе пэсторь! Ымь вой луа ынапой оиле дин мыниле лор, ну-й вой май лэса сэ-Мь паскэ оиле ши ну се вор май паште нич пе ей ыншишь; кэч Ымь вой избэви оиле дин гура лор ши ну ле вор май служи ка хранэ!›»
11 Want zo zegt de Heere HEERE: Ziet, Ik, ja, Ik zal naar Mijn schapen vragen, en zal ze opzoeken.
Кэч аша ворбеште Домнул Думнезеу: «Ятэ, Мэ вой ынгрижи Еу Ынсумь де оиле Меле ши ле вой черчета!
12 Gelijk een herder zijn kudde opzoekt, ten dage als hij in het midden zijner verspreide schapen is, alzo zal Ik Mijn schapen opzoeken; en Ik zal ze redden uit al de plaatsen, waarhenen zij verstrooid zijn, ten dage der wolke en der donkerheid.
Кум ышь черчетязэ ун пэстор турма кынд есте ын мижлокул оилор сале ымпрэштияте, аша Ымь вой черчета Еу оиле ши ле вой стрынӂе дин тоате локуриле пе унде ау фост рисипите ын зиуа плинэ де норь ши негурэ.
13 En Ik zal ze uitvoeren van de volken, en zal ze vergaderen uit de landen, en brengen ze in hun land; en Ik zal ze weiden op de bergen Israels, bij de stromen en in alle bewoonbare plaatsen des lands.
Ле вой скоате динтре попоаре, ле вой стрынӂе дин фелурите цэрь ши ле вой адуче ынапой ын цара лор; ле вой паште пе мунций луй Исраел, де-а лунгул рыурилор ши ын тоате локуриле локуите але цэрий.
14 Op een goede weide zal Ik ze weiden, en op de hoge bergen Israels zal hun kooi zijn; aldaar zullen zij nederliggen in een goede kooi, en zullen weiden in een vette weide, op de bergen Israels.
Ле вой паште пе о пэшуне бунэ ши стына лор ва фи пе мунций чей ыналць ай луй Исраел; аколо се вор одихни ынтр-ун стаул плэкут ши вор авя пэшунь грасе пе мунций луй Исраел.
15 Ik zal Mijn schapen weiden, en Ik zal ze legeren, spreekt de Heere HEERE.
Еу Ынсумь Ымь вой паште оиле, Еу ле вой дуче ла одихнэ», зиче Домнул Думнезеу.
16 Het verlorene zal Ik zoeken, en het weggedrevene zal Ik wederbrengen, en het gebrokene zal Ik verbinden, en het kranke zal Ik sterken; maar het vette en het sterke zal Ik verdelgen, Ik zal ze weiden met oordeel.
«Вой кэута пе чя пердутэ, вой адуче ынапой пе чя рэтэчитэ, вой лега пе чя рэнитэ ши вой ынтэри пе чя слабэ. Дар вой пэзи пе челе грасе ши плине де влагэ: вряу сэ ле паск кум се каде.»
17 Want gij, o Mijn schapen! de Heere HEERE zegt alzo: Ziet, Ik zal richten tussen klein vee en klein vee, tussen de rammen en de bokken.
Ши вой, оиле Меле, аша ворбеште Домнул Думнезеу: «Ятэ, вой жудека ынтре оае ши оае, ынтре бербечь ши цапь.
18 Is het u te weinig, dat gij de goede weide afweidt? Zult gij nog het overige uwer weide met uw voeten vertreden? En zult gij de bezonkene wateren drinken, en de overgelatene met uw voeten vermodderen?
Есте пря пуцин пентру вой кэ паштець ын пэшуня чя бунэ, де май кэлкаць ын пичоаре ши чялалтэ парте а пэшуний воастре? Кэ бець о апэ лимпеде, де май тулбураць ши пе чялалтэ ку пичоареле?
19 Mijn schapen dan, zullen zij afweiden, wat met uw voeten vertreden is, en drinken, wat met uw voeten vermodderd is?
Ши оиле Меле требуе апой сэ паскэ че аць кэлкат вой ку пичоареле воастре ши сэ бя че аць тулбурат вой ку пичоареле воастре!»
20 Daarom zegt de Heere HEERE alzo tot hen: Ziet Ik, ja, Ik zal richten tussen het vette klein vee, en tussen het magere klein vee.
Де ачея, аша ле ворбеште Домнул Думнезеу: «Ятэ кэ вой жудека ынтре оая грасэ ши оая слабэ.
21 Omdat gij al de zwakken met de zijde en met den schouder verdringt, en met uw hoornen stoot, totdat gij dezelve naar buiten toe verstrooid hebt;
Пентру кэ аць избит ку коаста ши ку умэрул ши аць ымпунс ку коарнеле воастре тоате оиле слабе пынэ ле-аць изгонит,
22 Daarom zal Ik Mijn schapen verlossen, dat zij niet meer tot een roof zullen zijn; en Ik zal richten tussen klein vee en klein vee.
вой вени ын ажуторул оилор Меле, ка сэ ну май фие де жаф, ши вой жудека ынтре оае ши оае.
23 En Ik zal een enigen Herder over hen verwekken, en Hij zal hen weiden, namelijk Mijn knecht David; die zal ze weiden, en Die zal hun tot een Herder zijn.
Вой пуне песте еле ун сингур пэстор, каре ле ва паште, ши ануме пе Робул Меу Давид; Ел ле ва паште, Ел ва фи пэсторул лор.
24 En Ik, de HEERE, zal hun tot een God zijn; en Mijn knecht David zal Vorst zijn in het midden van hen, Ik, de HEERE, heb het gesproken.
Еу, Домнул, вой фи Думнезеул лор, ши Робул Меу Давид ва фи воевод ын мижлокул лор. Еу, Домнул, ам ворбит!
25 En Ik zal een verbond des vredes met hen maken, en zal het boos gedierte uit het land doen ophouden; en zij zullen zeker wonen in de woestijn, en slapen in de wouden.
Вой ынкея ку еле ун легэмынт де паче ши вой ындепэрта дин царэ тоате фяреле сэлбатиче; еле вор локуи ын линиште ын пустиу ши вор путя дорми ын мижлокул пэдурилор.
26 Want Ik zal dezelve, en de plaatsen rondom Mijn heuvel, stellen tot een zegen; en Ik zal den plasregen doen nederdalen op zijn tijd, plasregens van zegen zullen er zijn.
Ле вой фаче, пе еле ши ымпрежуримиле дялулуй Меу, о причинэ де бинекувынтаре; ле вой тримите плоае ла време, ши ачаста ва фи о плоае бинекувынтатэ!
27 En het geboomte des velds zal zijn vrucht geven, en het land zal zijn inkomst geven, en zij zullen zeker zijn in hun land; en zullen weten, dat Ik de HEERE ben, als Ik de disselbomen huns juks zal hebben verbroken, en hen gerukt uit de hand dergenen, die zich van hen deden dienen.
Помул де пе кымп ышь ва да родул ши пэмынтул ышь ва да роаделе. Еле вор фи лиништите ын цара лор ши вор шти кэ Еу сунт Домнул кынд вой рупе легэтуриле жугулуй лор ши кынд ле вой избэви дин мына челор че ле асупреск.
28 En zij zullen den heidenen niet meer ten roof zijn, en het wild gedierte der aarde zal ze niet meer vreten; maar zij zullen zeker wonen, en er zal niemand zijn, die ze verschrikke.
Ну вор май фи де жаф ынтре нямурь, ну ле вор мынка фяреле дин царэ, чи вор локуи ын линиште ши ну ле ва май тулбура нимень.
29 En Ik zal hun een plant van naam verwekken; en zij zullen niet meer weggeraapt worden door honger in het land, en den smaad der heidenen niet meer dragen.
Ле вой пуне ун рэсад кэруя и се ва дуче файма; ну вор май фи мистуите де фоаме ын царэ ши ну вор май пурта окара нямурилор.
30 Maar zij zullen weten, dat Ik, de HEERE, hun God, met hen ben, en dat zij Mijn volk zijn, het huis Israels, spreekt de Heere HEERE.
Ши вор шти астфел кэ Еу, Домнул Думнезеул лор, сунт ку еле ши кэ еле сунт попорул Меу, еле, каса луй Исраел», зиче Домнул Думнезеу.’
31 Gij nu, o Mijn schapen, schapen Mijner weide! gij zijt mensen; maar Ik ben uw God, spreekt de Heere HEERE.
Вой сунтець оиле Меле, оиле пэшуний Меле, ши Еу сунт Думнезеул востру”, зиче Домнул Думнезеу.
