Ezechiël 33
1 En des HEEREN woord geschiedde tot mij, zeggende:
Pakaija kon thu kisei kahenga khat ahung lhung kitne.
2 Mensenkind! spreek tot de kinderen uws volks, en zeg tot hen: Wanneer Ik het zwaard over enig land breng, en het volk des lands een man uit hun einden nemen, en dien voor zich tot een wachter stellen;
Mihem chapa, hiche thusei hi namite seipeh in: Keiman gamsung khat douna army kahin pui tengleh, hiche gamsung mite chun amaho lah a konna khongah ding khat akilhendoh diu ahi.
3 En hij het zwaard ziet komen over het land, en blaast met de bazuin, en waarschuwt het volk;
Hiche khongah pa chun melma ho chu amu teng leh amite hetsahna galdah akhetding ahi.
4 En een, die het geluid der bazuin hoort, wel hoort, maar zich niet laat waarschuwen; en het zwaard komt, en neemt hem weg, diens bloed is op zijn hoofd.
Hiteng chule koi tobang khat touvin galdah jana a ngaisah louva auma athitah le ama themo hiding ahi.
5 Hij hoorde het geluid der bazuin, maar liet zich niet waarschuwen, zijn bloed is op hem; maar hij, die zich laat waarschuwen, behoudt zijn ziel.
Amahon galdah gin ajah uva adonse louvu ahijeh a chu amaho mopohna ahi. Amahon phatecha galdah gin chu angaijuva ahileh ahinkhou akihuhhing theiju ahi.
6 Wanneer daarentegen de wachter het zwaard ziet komen, en blaast niet met de bazuin, zodat het volk niet is gewaarschuwd; en het zwaard komt, en neemt een ziel uit hen weg; die is wel in zijn ongerechtigheid weggenomen, maar zijn bloed zal Ik van des hand des wachters eisen.
Ahivangin khongah pa chun melmaho chu ahung amua mipite kigin theina dinga galdah akhet louva hiche sohchan nachunga chu khongahpa mopohna hiding ahi. Amaho chu achonset nauva thiden diu ahitan, ahinlah amaho thisan phu chu khongahpa khutna kahin del ding ahi.
7 Gij nu, o mensenkind! Ik heb u tot een wachter gesteld over het huis Israels; zo zult gij het woord uit Mijn mond horen, en hen van Mijnentwege waarschuwen.
Mihem chapa tua hi Israel mite a ding khongah a kapansah ding nahitai. Hijeh chun kathusei ngaijin lang kei khellin gihsal tan.
8 Als Ik tot den goddeloze zeg: O goddeloze, gij zult den dood sterven! en gij spreekt niet, om den goddeloze van zijn weg af te manen; die goddeloze zal in zijn ongerechtigheid sterven, maar zijn bloed zal Ik van uw hand eisen.
Ijemtia keiman migilou techu thitei teidiu ahitai tia kaphondoh a chule nangin amaho ahinkho kikhel dinga nasei peh da a, achonset nauva athiden tah uva ahileh amaho thisan phu chu nang khutna kahin del ding ahi.
9 Maar als gij den goddeloze van zijn weg afmaant, dat hij zich van dien bekere, en hij zich van zijn weg niet bekeert, zo zal hij in zijn ongerechtigheid sterven; maar gij hebt uw ziel bevrijd.
Ahivanga nangin kisih dinga nagih salla chule amaho akisih louvuva ahileh amaho chu achonset nauva thiden diu ahitai, ahinlah nangin nahinna vang nakihuhdoh ahitai.
10 Daarom, gij mensenkind! zeg tot het huis Israels: Gijlieden spreekt aldus, zeggende: Dewijl onze overtredingen en onze zonden op ons zijn, en wij in dezelve versmachten, hoe zouden wij dan leven?
Mihem chapa, Israelte chu hiche thuhi seipeh in. Nanghon, kachonset nau gih tah chu kachunguva achunmang thah paiding kahi tauve, iti kahin jou nahlai dingu ham natiuve.
11 Zeg tot hen: Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik lust heb in den dood des goddelozen! maar daarin heb Ik lust, dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen, want waarom zoudt gij sterven, o huis Israels?
Thaneitah Pakaiyin, keima kahing jinge tin aseije, migilou ho thijeh chun keima kakipah poi. Keiman athilsebol nauva konna akihei mang uva amaho ahin diu bou kadei ahije. O Israel mite! Nathilse bol nauva konin kihei mangun, kihei mangun, ipi bolla nathiden diu ham?
12 Gij dan, o mensenkind! zeg tot de kinderen uws volks: De gerechtigheid des rechtvaardigen zal hem niet redden ten dage zijner overtreding; en aangaande de goddeloosheid des goddelozen, hij zal om dezelve niet vallen, ten dage als hij zich van zijn goddeloosheid bekeert; en de rechtvaardige zal niet kunnen leven door dezelve zijn gerechtigheid, ten dage als hij zondigt.
Mihem chapa namite chu hichethu seipeh in: michonpha chu akihei manga achonset tah a ahile achonphatna chun huhhing jou pontin, ahilouva migilou chu gitlouna a konna akisih a chule achonset na a konna akiheimanga ahileh agitlouna chun sumang thei deh ponte.
13 Als Ik tot den rechtvaardige zeg, dat hij zekerlijk leven zal, en hij op zijn gerechtigheid vertrouwt, en onrecht doet, zo zullen al zijn gerechtigheden niet gedacht worden, maar in zijn onrecht, dat hij doet, daarin zal hij sterven.
Keiman michonpha ho chu nahin diu ahi kati a, ahia lah amaho achonset khah tah a, achonphatna abolsa chengsen eihuhhing nante tin kinem jongleh achonphatna chengse khatcha jong kigeldoh kit talouva, keiman achonset kasuhmang den diu ahitai.
14 Als Ik ook tot den goddeloze zeg: Gij zult den dood sterven! en hij zich van zijn zonde bekeert, en recht en gerechtigheid doet;
Ahijeng vang'in keiman migilouho nathi teitei diu ahi tin kasei peh tajong leng hitia chu achonset nauva konna akihei manguva adihle thilpha ahin bolluva ahileh,
15 Geeft de goddeloze het pand weder, betaalt hij het geroofde, wandelt hij in de inzettingen des levens, zodat hij geen onrecht doet; hij zal zekerlijk leven, hij zal niet sterven.
Ijem tin gangtah in abat lahna a thil kitung chengse chu pedoh henlang, athilguh hou jong nung peh hen, chule hinkho a chondan ding kapeh ho juijo henlang thilse bolda jeng taleh, hitia chu ahung chonuva ahileh amaho chu hing teitei diu ahin thi chu thilou ding ahitai.
16 Al zijn zonden, die hij gezondigd heeft, zullen hem niet gedacht worden; hij heeft recht en gerechtigheid gedaan, hij zal zekerlijk leven.
Achonset nau masa ho avella kinung pohdoh kit louding ijeh inem itile amahon adih leh thilpha abol joh ahitan, amaho hing teitei diu ahitai.
17 Nog zeggen de kinderen uws volks: De weg des HEEREN is niet recht; daar toch hun eigen weg niet recht is.
Namiten, Pakaiyin thilpha abolpoi, atiuvin ahinlah thilpha bollou chu amaho joh ahibouve.
18 Als de rechtvaardige afkeert van zijn gerechtigheid, en doet onrecht, zo zal hij daarin sterven.
Ijeh inem itile avella kasei kit ahi, michonpha techu achonphat nauva konna akihei manguva thilse abolluva ahileh thidiu ahi.
19 En als de goddeloze zich bekeert van zijn goddeloosheid, en doet recht en gerechtigheid, zo zal hij daarin leven.
Hijeh chun thilse bolte chu athil bol nauva konna ahung kihei doh uva adih le thilpha abolluva ahileh hing diu ahi.
20 Nog zegt gij: De weg des HEEREN is niet recht; Ik zal ulieden richten, een ieder naar zijn wegen, o huis Israels!
O Israel mite! Nanghon Pakaiyin thilpha abolpoi natiuvin ahinlah keiman amichang cheh natoh dungjui juva nathu katana hi.
21 En het geschiedde in het twaalfde jaar onzer gevankelijke wegvoering, in de tiende maand, op den vijfden der maand, dat er een tot mij kwam, die van Jeruzalem ontkomen was, zeggende: De stad is geslagen.
Kasoh channao kum somle kum ni lhin kum Tolbol niget nin Jerusalema konna ahingdoh khat kahenga ahungin chule hitin aseije: khopi alhutai, ati.
22 Nu was de hand des HEEREN op mij geweest des avonds, eer die ontkomene kwam, en had mijn mond opengedaan, totdat hij des morgens tot mij kwam. Alzo werd mijn mond opengedaan, en ik was niet meer stom.
Hiche masangni nilhah chun Pakaiyin eituhchah kheh in chule Pakaiyin kakam eikeh peh in kapao thei kittai. Hijeh chun ajing jingkah a amapa hunglhun phat chun kei thuseijin kaumtai.
23 Toen geschiedde des HEEREN woord tot mij, zeggende:
Hichun Pakaija kon hiche thuhi kahenga ahung lhunge:
24 Mensenkind! de inwoners van die woeste plaatsen in het land Israels spreken, zeggende: Abraham was een enig man, en bezat dit land erfelijk; maar onzer zijn velen; het land is ons gegeven tot een erfelijke bezitting.
Mihem chapa, Judate akithe thang amoh chengse khopi lumsa a cheng hon hitin aseijuvin, Abraham chu mikhat ahijeng vang'in agam pumpi analon ahi. Keiho mitamtah kahiuvin hiche gam hi kagoulo diu mong monga eikipeu ahi atiuve.
25 Daarom zeg tot hen: Zo zegt de Heere HEERE: Gij eet vlees met het bloed, en heft uw ogen op tot uw drekgoden, en vergiet bloed; en zoudt gij het land erfelijk bezitten?
Hijeh chun hiche mite hi seipeh in, hichehi thaneitah Pakaiyin asei ahi: nanghon sa athisan pumin naneuvin, nanghon milimdoi na houvun chule mona neilou ho nathat uve. Gam leiset hi nangho a dinga ngellu ham?
26 Gij staat op ulieder zwaard; gij doet gruwel, en verontreinigt, een ieder de huisvrouw zijns naasten; en zoudt gij het land erfelijk bezitten?
Tolthat teho, milim doi houho, jon thanhoi bolhon gamsung hi nachan mong diu hinam?
27 Alzo zult gij tot hen zeggen: De Heere HEERE zegt alzo: Zo waarachtig als Ik leef, indien niet, die in die woeste plaatsen zijn, door het zwaard zullen vallen, en zo Ik niet dien, die in het open veld is, het wild gedierte overgeve, dat het hem vrete, en die in de vestingen en in de spelonken zijn, door de pestilentie zullen sterven!
Amaho chu seipeh in, hiche thuhi thaneitah Pakaiyin asei ahi. Tahbeh mongin keima kahing jinge, khopi gemsa a cheng ho chu chemjama kithat diu ahi, chule keiman gamsaho chu loujau chengho negam dinga kahinsol ding ahi. Kulpi kikai khum sunga le songko ho a chengse chu natna thidiu ahi.
28 Want Ik zal het land tot een verwoesting en een schrik stellen, en de hovaardij zijner sterkte zal ophouden; en de bergen Israels zullen woest zijn, dat er niemand overga.
Keiman agam kasuhmang hella chule aloupina a kasuhset peh ding ahi. Amanu kiletsahna thahatna chu kichai ding ahitai. Israel molsang ho chu ahom keuva kijama koi machan agam chu ajotpa lou ding ahi.
29 Dan zullen zij weten, dat Ik de HEERE ben, als Ik het land tot een verwoesting en een schrik zal gesteld hebben, om al hun gruwelen, die zij gedaan hebben.
Keiman achonset nau kidah dah umho a agamu kasuhmang hel teng tah chuleh amahon keima Pakai kahi ti ahetdoh diu ahi.
30 En gij, o mensenkind! de kinderen uws volks spreken steeds van u bij de wanden en in de deuren der huizen; en de een spreekt met den ander, een iegelijk met zijn broeder, zeggende: Komt toch en hoort, wat het woord zij, dat van den HEERE voortkomt.
Mihem chapa, namite ainsunguvah nangma chungchang akihou limuvin chule akotphung hou vah guh thimin akihoulim uve. Amaho khat leh khat akihouvun, hungun themgaopa koma cheu hitin Pakai thusei gangaiju hite atiuve.
31 En zij komen tot u, gelijk het volk pleegt te komen, en zitten voor uw aangezicht als Mijn volk, en horen uw woorden, maar zij doen ze niet; want zij maken liefkozingen met hun mond, maar hun hart wandelt hun gierigheid na.
Hijeh chun kamite chu lungtheng tah bangin ahungun chule nama sangah atou uve. Nathusei angai uvin ahin nathusei nahsah in anei pouvin bolding jong ago pouve. Akamsungu jonthanhoi thu jeng adimin chule alung thimuvin sum jeng aholluve.
32 En ziet, gij zijt hun als een lied der minnen, als een, die schoon van stem is, of die wel speelt; daarom horen zij uw woorden, maar zij doen ze niet.
Nanghi amaho ding nopsah pi thei tah nahi. Koitobang joldeila aw ngeitah tah sa a ahilouleh tumging thei ngeitah tah saiho toh nabange. Nathusei angaijuvin amahon abol pouve.
33 Maar als dat komt (zie, het zal komen!) dan zullen zij weten, dat er een profeet in het midden van hen geweest is.
Ahivnagin hiche tijat umtah thilho achung'uva ahung lhun tengleh hiche hi hung guilhung tei ding ahi. Hiteng tah chule amahon alah uva themgao aume ti ahetdoh diu ahi.
