Ezechiël 12
1 Verder geschiedde des HEEREN woord tot mij, zeggende:
Avel in kahenga Pakai thusei ahung lhung kit e.
2 Mensenkind! gij woont in het midden van een wederspannig huis, dewelke ogen hebben om te zien, en niet zien, oren hebben om te horen, en niet horen, want zij zijn een wederspannig huis.
“Mihem chapa, mitni neija vet ding nom louva, doumah mah mite lah a chenga nahi. Nakhang ni neija khojah ding anom pouve. Hijeh a chu amaho hi doumah mah bol mite hiuva ahi.
3 Daarom gij, mensenkind, maak u gereedschap van vertrekking; en vertrek bij dag voor hun ogen; en gij zult vertrekken van uw plaats tot een andere plaats voor hun ogen; misschien zullen zij het merken, hoewel zij een wederspannig huis zijn.
Hijeh chun tun mihem chapa sohchang khat bangin um temin. Thilthem sohchang khat in akipoh bangin gong in lang munchom dang khat jon ding bangin nachen na in chu dalhan. Mipi hon amu theina diuvin, amasang tah uva adihtah chu bollin. Ijeh inem itile doumah bol mite ahi vanguva ijemtia ahin gel khoh maithei u ahi.
4 Gij zult dan uw gereedschap bij dag voor hun ogen uitbrengen, als het gereedschap dergenen, die vertrekken; daarna zult gij in den avond uitgaan voor hun ogen, gelijk zij uitgaan, die vertrekken.
Amahon namu theina dingun sunlai chang tah in nasoh chang pot chu kipoh inlang potdoh jengin. Hiti chun nilhah lang tengleh sohchang ho gamla tah jon ding kipatdoh ho bang khun amaho mitmu chang tah in nachenna chu dalhan.
5 Doorgraaf u den wand voor hun ogen, en breng daardoor uw gereedschap uit.
Amaho navel jing laitah u khun bang chu vut hom jengin lang, hiche a kon chun potdoh'in.
6 Voor hun ogen zult gij het op de schouders dragen, in donker zult gij het uitbrengen; uw aangezicht zult gij bedekken, dat gij het land niet ziet; want Ik heb u den huize Israels tot een wonderteken gegeven.
Hitia avet jing lai u hin, napot poh ding chu naleng kouva lehdoh inlang, jan laijin che mang jengin. Nadalhah nagam chu namu thei louna dingin namai chu kitom in. Ijeh inem itile, keiman nangma hi Israel mipi hetsah nadinga kasem nahi.
7 En ik deed alzo, gelijk als mij bevolen was; ik bracht mijn gereedschap uit bij dag, als het gereedschap dergenen, die vertrekken; daarna in den avond doorgroef ik mij den wand met de hand; ik bracht het uit in donker, en ik droeg het op den schouder voor hun ogen.
Hijeh chun keima eikiseipeh bangin kabol tai. Sun chang laitah chun keiman ka sohchanna kakipoh ding bangin kapot asunga athilkeu kaki het dimset chu kahin podoh tai. Hichun nilhah lang mihon eivet jing laitah u chun kakhut in bang chu kavut hom in, kaleng kouva kapot chu kapon, jan lai chun kapot doh tai.
8 En des morgens geschiedde het woord des HEEREN tot mij, zeggende:
Ajing jingkah in Pakaija konin hiche thuhi ahung lhunge.
9 Mensenkind, heeft niet het huis Israels, het wederspannig huis, tot u gezegd: Wat doet gij?
“Mihem chapa, Israel mite doumah mah bol mite hin, hiche ho jouse hi ipi tina ham tia nadoh teng uleh.
10 Zeg tot hen: Alzo zegt de Heere HEERE: Deze last is tegen den vorst te Jeruzalem, en het ganse huis Israels, dat in het midden van hen is.
Hiche hi thaneitah Pakai thusei chu ahi tin amaho khu seipeh in. hiche natoh hin Jerusalem a um leng Zedekiah leh Israel mipite thudola kiseina ahi.
11 Zeg: Ik ben ulieder wonderteken; gelijk als ik gedaan heb, alzo zal hun gedaan worden; zij zullen door wegvoering in de gevangenis heengaan.
Hiche natoh hin gangtah a sohchanga kaiding nakidel mang diu ahi, ti vetsahna ahi tin seichet peh in.
12 En de vorst, die in het midden van hen is, zal het gereedschap op den schouder dragen in donker, en hij zal uitgaan; zij zullen door den wand graven, om hem daardoor uit te brengen; hij zal zijn aangezicht bedekken, opdat hij met het oog de aarde niet zie.
Zedekiah jengin jan lai leh bang akivu hom a avon akipoh jou kham bep akipoh a Jerusalem adalhah ding ahi. Aman amai akitoma adalhahna gam chu amitna anungmu kit louhel ding ahi.
13 Ik zal ook Mijn net over hem uitspreiden, dat hij in Mijn jachtgaren gegrepen worde; en Ik zal hem brengen in Babylonie, het land der Chaldeen; ook zal hij dat niet zien, hoewel hij daar sterven zal.
Hitia chu keiman kalen kakhu khuma, kathanga kamat chom ding ahi. Babylon mite gam Babylon a chu keiman kapoh lut a hichenga amulou ding ahin, amavang hiche gam'a chu thiden ding ahi.
14 En allen, die rondom hem zijn tot zijn hulp, en al zijn benden zal Ik in alle winden verstrooien; en Ik zal het zwaard achter hen uittrekken.
Keiman asohte chu kathethanga chuleh agalhang hou chu kolning li a kathethanga amaho nunga chu chemjam kalan sah ding ahi.
15 Alzo zullen zij weten, dat Ik de HEERE ben, wanneer Ik hen onder de heidenen verspreiden en hen in de landen verstrooien zal.
Chule keiman amaho chu namtin vaipi ho lah a kathethang jou teng uleh, keima hi Pakai kitipa chu kahi ti ahet doh dingu ahi.
16 Doch Ik zal van hen weinige lieden doen overblijven van het zwaard, van den honger en van de pestilentie; opdat zij al hun gruwelen vertellen onder de heidenen, waarhenen zij komen zullen, en zij zullen weten, dat Ik de HEERE ben.
Ahin, keiman amaho lah a konna chu mi phabep khat galla kel lha a chuleh natna hisea thina a konna kakhen doh ding hijeh a chu amaho manna pang ho masanga kidah dah um chonsetna abol hou akidah uva alungu ahin hei diu ahi. Hitia chu amahon keima Pakai kahi ti ahet doh dingu ahi.
17 Daarna geschiedde het woord des HEEREN tot mij, zeggende:
Hichun Pakaija konna kahenga hiche thuhi ahung lhunge.
18 Mensenkind, gij zult uw brood eten met beven, en uw water zult gij met beroerte en met kommer drinken.
“Mihem chapa, kicha a kithing pum pumin an nen lang, kicha a kihot pum pumin natwi chu donin.”
19 En gij zult tot het volk des lands zeggen: Alzo zegt de Heere HEERE, van de inwoners van Jeruzalem, in het land Israels: Zij zullen hun brood met kommer eten, en hun water zullen zij met verbaasdheid drinken, omdat hun land woest zal worden van zijn volheid, vanwege het geweld van al degenen, die daarin wonen;
Hiche hi thanei tah Pakai thusei ahi tin mipiho chu seipeh in. Hiche hi Israel leh Jerusalem a cheng ho chung chang thudol ahi. Amahon kithing pum puma an aneh uva chuleh kinepna beija twi adon diu ahi. Ijeh inem itil agitlou jeh uva agam u hi aguoh keuva kikoi peh dingu ahi.
20 En de bewoonde steden zullen woest worden, en het land zal een wildernis zijn; en gij zult weten, dat Ik de HEERE ben.
Khopi hi kisumanga ahonlei hou jong ahomkeuva kikoi ding ahi. Hiteng chule nangman keima hi Pakai kahi nahin hetdoh dingu ahi.
21 Wederom geschiedde het woord des HEEREN tot mij, zeggende:
Kahengah avel in Pakai thusei ahung lhung kit e.
22 Mensenkind, wat is dit voor een spreekwoord, dat gijlieden hebt in het land Israels, zeggende: de dagen zullen verlengd worden, en al het gezicht zal vergaan?
“Mihem chapa, phat lah ache joutan, gaothu kisei jong panna bei asoh tai, tia Israel thudolla thuchih kisei chu najah sa ahitai.
23 Daarom zeg tot hen: Alzo zegt de Heere HEERE: Ik zal dit spreekwoord doen ophouden, dat zij het niet meer ten spreekwoord gebruiken zullen in Israel. Maar spreek tot hen: De dagen zijn nabij gekomen, en het woord van ieder gezicht.
Hiche thuchih kisei hi keiman kasuhbei ahitan, nangho lah a nahin seikit lou ding u ahi. Thuchih masapa kheldoh nading chun tun hiche thuchih thah hi kapeh nahiuve. Gao thu kisei jouse hi aban banna akisuh bulhing nading phat chu hung lhungah ahitai. Hichu thanei tah Pakai thusei ahi tin mipioho chu seipeh in.
24 Want geen ijdel gezicht zal er meer wezen, noch vleiende waarzegging, in het midden van het huis Israels.
Israel te lah a gaothilmu dihlou le alhema gaothu kisei kit talou ding ahi.
25 Want Ik ben de HEERE, Ik zal spreken; het woord, dat Ik zal spreken, zal gedaan worden, de tijd zal niet meer uitgesteld worden; want in uw dagen, o wederspannig huis, zal Ik een woord spreken, en hetzelve doen, spreekt de Heere HEERE.
Keima Pakai kahi jeh chun, keiman hung lhung ding ahi tia kasei chu hijeng ding ahi. Vo Israel, doumah mah bol mite, khongaisot um talou ding ahi. Nangma hinlai sunga hi keiman suhmang dinga kagihsal ding nahi. Kasuhbulhit ding ahi tin, keima thaneitah Pakaiyin kaseidoh ahi.
26 Verder geschiedde het woord des HEEREN tot mij, zeggende:
Hiti chun kahenga Pakai thusei ahung lhunge.
27 Mensenkind, zie, die van het huis Israels zeggen: Het gezicht dat hij ziet, is voor vele dagen, en hij profeteert van tijden, die verre zijn.
“Mihem chapa, aman khonung phat sottah nunga hung lhung ding thu asei ahibouve. Ama gao thilmu hohi khonung sottah jou jongle hung lhung ponte tia Israel mipi ten aseiju ahi.
28 Daarom zeg tot hen: Alzo zegt de Heere HEERE: Geen Mijner woorden zullen meer uitgesteld worden; het woord, hetwelk Ik gesproken heb, dat zal gedaan worden, spreekt de Heere HEERE.
Hijeh chun hiche hi thanei tah Pakai thusei ahi, Keiman kamigih salna jouse hi kakhongai sot tah louhel ding, tu tua hi imajouse kabol ding ahitai, tin thanei pen Pakaiyin aseije tin seipeh in.
