Exodus 33
1 Voorts sprak de HEERE tot Mozes: Ga heen, trek op van hier, gij en het volk, dat gij uit Egypteland opgevoerd hebt, naar het land, dat Ik Abraham, Izak en Jakob gezworen heb, zeggende: Aan uw zaad zal Ik het geven;
Adonai spoke to Moses [Drawn out], “Depart, go up from here, you and the people that you have brought up out of the land of Egypt [Abode of slavery], to the land of which I swore to Abraham [Father of a multitude], to Isaac [Laughter], and to Jacob [Supplanter], saying, ‘I will give it to your offspring.’
2 En Ik zal een Engel voor uw aangezicht zenden (en Ik zal uitdrijven de Kanaanieten, de Amorieten, en de Hethieten, en de Ferezieten, de Hevieten, en de Jebusieten),
I will send an angel before you; and I will divorce the Canaanite [Descendant of Humbled], the Amorite [Descendants of Talkers], and the Hittite [Descendant of Trembling fear], and the Perizzite [Descendant of Belonging to village], the Hivite [Wicked], and the Jebusite [Descendants of Thresher]:
3 Naar het land, dat van melk en honig is vloeiende; want Ik zal in het midden van u niet optrekken; want gij zijt een hardnekkig volk; dat Ik u op dezen weg niet vertere.
to a land flowing with milk and honey: for I will not go up among you, for you are a stiff-necked people, lest I consume you on the way.”
4 Toen het volk dit kwade woord hoorde, zo droegen zij leed; en niemand van hen deed zijn versiersel aan zich.
When the people sh'ma ·heard obeyed· this evil news, they mourned: and no one put on his jewelry.
5 En de HEERE had tot Mozes gezegd: Zeg tot de kinderen Israels: Gij zijt een hardnekkig volk; in een ogenblik zou Ik in het midden van ulieden optrekken, en zou u vernielen; doch nu, legt uw sieraad van u af, en Ik zal weten, wat Ik u doen zal.
Adonai said to Moses [Drawn out], “Tell the children of Israel [God prevails], ‘You are a stiff-necked people. If I were to go up into the middle of you for one moment, I would consume you. Therefore now take off your jewelry from you, that I may know what to do to you.’”
6 De kinderen Israels dan beroofden zichzelven van hun versierselen, verre van den berg Horeb.
The children of Israel [God prevails] stripped themselves of their jewelry from Mount Horeb [Desert] onward.
7 En Mozes nam de tent, en spande ze zich buiten het leger, ver van het leger afwijkende; en hij noemde ze de Tent der samenkomst. En het geschiedde, dat al wie den HEERE zocht, uitging tot de tent der samenkomst, die buiten het leger was.
Now Moses [Drawn out] used to take the tent and to pitch it outside the camp, far away from the camp, and he called it “The Tent of Meeting.” Everyone who sought Adonai went out to the Tent of Meeting, which was outside the camp.
8 En het geschiedde, wanneer Mozes uitging naar de tent, stond al het volk op, en een ieder stelde zich in de deur zijner tent; en zij zagen Mozes na, totdat hij de tent ingegaan was.
When Moses [Drawn out] went out to the Tent, that all the people rose up, and stood, everyone at their tent door, and watched Moses [Drawn out], until he had gone into the Tent.
9 En het geschiedde, als Mozes de tent ingegaan was, zo kwam de wolkkolom nederwaarts, en stond in de deur der tent, en Hij sprak met Mozes.
When Moses [Drawn out] entered into the Tent, the pillar of cloud descended, stood at the door of the Tent, and spoke with Moses [Drawn out].
10 Als het volk de wolkkolom zag staan in de deur der tent, zo stond al het volk op, en zij bogen zich, een ieder in de deur zijner tent.
All the people saw the pillar of cloud stand at the door of the Tent, and all the people rose up and worshiped, everyone at their tent door.
11 En de HEERE sprak tot Mozes aangezicht aan aangezicht, gelijk een man met zijn vriend spreekt; daarna keerde hij weder tot het leger; doch zijn dienaar Jozua, de zoon van Nun, de jongeling, week niet uit het midden der tent.
Adonai spoke to Moses [Drawn out] face to face, as a man speaks to his friend. He turned again into the camp, but his servant Joshua [Yah Salvation], the son of Nun, a young man, didn’t depart from the Tent.
12 En Mozes zeide tot den HEERE: Zie, Gij zegt tot mij: Voer dit volk op! maar Gij laat mij niet weten, wien Gij met mij zult zenden; daar Gij gezegd hebt: Ik ken u bij name! en ook: Gij hebt genade gevonden in Mijn ogen!
Moses [Drawn out] said to Adonai, “Behold, you tell me, ‘Bring up this people:’ and you haven’t let me know whom you will send with me. Yet you have said, ‘I know you by name, and you have also found chen ·grace· in my sight.’
13 Nu dan, ik bidde, indien ik genade gevonden heb in Uw ogen, zo laat mij nu Uw weg weten, en ik zal U kennen, opdat ik genade vinde in Uw ogen; en zie aan, dat deze natie Uw volk is!
Now therefore, if I have found chen ·grace· in your sight, please show me now your way, that I may know you, so that I may find favor in your sight: and consider that this nation is your people.”
14 Hij dan zeide: Zou Mijn aangezicht moeten medegaan, om u gerust te stellen?
He said, “My presence will go with you, and I will give you rest.”
15 Toen zeide hij tot Hem: Indien Uw aangezicht niet medegaan zal, doe ons van hier niet optrekken!
He said to him, “If your presence does not go with me, don’t carry us up from here.
16 Want waarbij zou nu bekend worden, dat ik genade gevonden heb in Uw ogen, ik en Uw volk? Is het niet daarbij, dat Gij met ons gaat? Alzo zullen wij afgezonderd worden, ik en Uw volk, van alle volk, dat op den aardbodem is.
For how would people know that I have found chen ·grace· in your sight, I and your people? Is not it that you go with us, so that we are separated, I and your people, from all the people who are on the surface of the earth?”
17 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Ook deze zelfde zaak, die gij gesproken hebt, zal Ik doen, dewijl gij genade gevonden hebt in Mijn ogen, en Ik u bij name ken.
Adonai said to Moses [Drawn out], “I will do this thing also that you have spoken; for you have found chen ·grace· in my sight, and I know you by name.”
18 Toen zeide hij: Toon mij nu Uw heerlijkheid!
He said, “Please show me your kavod ·weighty glory·.”
19 Doch Hij zeide: Ik zal al Mijn goedigheid voorbij uw aangezicht laten gaan, en zal den Naam des HEEREN uitroepen voor uw aangezicht; maar Ik zal genadig zijn, wien Ik zal genadig zijn, en Ik zal Mij ontfermen, over wien Ik Mij ontfermen zal.
He said, “I will make all my goodness pass before you, and will proclaim Adonai’s name before you. I will be gracious to whom I will be gracious, and will show racham ·merciful love· on whom I will show racham ·mercy·.”
20 Hij zeide verder: Gij zoudt Mijn aangezicht niet kunnen zien; want Mij zal geen mens zien, en leven.
He said, “You cannot see my face, for man may not see me and live.”
21 De HEERE zeide verder: Zie, er is een plaats bij Mij; daar zult gij u op de steenrots stellen.
Adonai also said, “Behold, there is a place by me, and you shall stand on the rock.
22 En het zal geschieden, wanneer Mijn heerlijkheid voorbij zal gaan, zo zal Ik u in een kloof der steenrots zetten; en Ik zal u met Mijn hand overdekken, totdat Ik zal voorbijgegaan zijn.
It will happen, while my kavod ·weighty glory· passes by, that I will put you in a cleft of the rock, and will cover you with my hand until I have passed by;
23 En wanneer Ik Mijn hand zal weggenomen hebben, zo zult gij Mijn achterste delen zien; maar Mijn aangezicht zal niet gezien worden!
then I will take away my hand, and you will see my back; but my face shall not be seen.”
