Exodus 33
1 Voorts sprak de HEERE tot Mozes: Ga heen, trek op van hier, gij en het volk, dat gij uit Egypteland opgevoerd hebt, naar het land, dat Ik Abraham, Izak en Jakob gezworen heb, zeggende: Aan uw zaad zal Ik het geven;
To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah, Hae ahmuen hae caehtaak ah loe, Abraham, Issak hoi Jakob khaeah, Na caanawk khaeah ka paek han, tiah lokkam ih, prae thungah Izip prae thung hoi na zaehhoih ih kaminawk hoi nawnto caeh oh;
2 En Ik zal een Engel voor uw aangezicht zenden (en Ik zal uitdrijven de Kanaanieten, de Amorieten, en de Hethieten, en de Ferezieten, de Hevieten, en de Jebusieten),
kai ih van kami to na hmaa ah ka patoeh han, anih mah Kannaan, Amor, Hit, Periz, Hiv hoi Jebus kaminawk to haek boih tih.
3 Naar het land, dat van melk en honig is vloeiende; want Ik zal in het midden van u niet optrekken; want gij zijt een hardnekkig volk; dat Ik u op dezen weg niet vertere.
Khoitui hoi tahnutui longhaih prae ah caeh oh; toe kai loe nangcae salakah ka caeh mak ai; palungthah kami ah na oh o pongah, loklam ah kam rosak boih moeng tih, tiah a naa.
4 Toen het volk dit kwade woord hoorde, zo droegen zij leed; en niemand van hen deed zijn versiersel aan zich.
Kaminawk mah to baktih tamthang kasae to thaih o naah, palungset o moe, mi doeh amthoephaih khukbuen to angkhuk o ai.
5 En de HEERE had tot Mozes gezegd: Zeg tot de kinderen Israels: Gij zijt een hardnekkig volk; in een ogenblik zou Ik in het midden van ulieden optrekken, en zou u vernielen; doch nu, legt uw sieraad van u af, en Ik zal weten, wat Ik u doen zal.
Angraeng mah Mosi khaeah, Israel kaminawk khaeah hae tiah thui paeh; nangcae loe palungthah kami ah na oh o; nangcae hae nawnetta thung kang caeh haih nahaeloe, kam rosak boih moeng tih; nangcae to kawbang maw kang sak han, tiah ka panoek hanah, nam thoep o haih hmuennawk to angkhring oh, tiah a thuih, tiah a naa.
6 De kinderen Israels dan beroofden zichzelven van hun versierselen, verre van den berg Horeb.
To pongah Israel kaminawk mah Horeb mae ah amthoephaih hmuennawk to angkhring o boih.
7 En Mozes nam de tent, en spande ze zich buiten het leger, ver van het leger afwijkende; en hij noemde ze de Tent der samenkomst. En het geschiedde, dat al wie den HEERE zocht, uitging tot de tent der samenkomst, die buiten het leger was.
Mosi mah ataihaih ahmuen tasa bang, kangthla kue ahmuen ah, kahni im to sak moe, kaminawk amkhuenghaih kahni im, tiah a kawk. Angraeng pakrong han koeh kami boih loe, ataihaih ahmuen tasa bangah sak ih kaminawk amkhuenghaih kahni im ah caeh o nasoe.
8 En het geschiedde, wanneer Mozes uitging naar de tent, stond al het volk op, en een ieder stelde zich in de deur zijner tent; en zij zagen Mozes na, totdat hij de tent ingegaan was.
Mosi kahni im ah caeh naah, kaminawk boih angthawk o moe, angmacae kahni im thok taengah angdoet o; Mosi kahni imthung ah akun ai karoek to a khet o.
9 En het geschiedde, als Mozes de tent ingegaan was, zo kwam de wolkkolom nederwaarts, en stond in de deur der tent, en Hij sprak met Mozes.
Mosi kahni imthung ah akun naah, tamai tung loe kahni im akunhaih thok taengah krak tathuk; to naah Mosi hoi Angraeng to lok apaeh hoi.
10 Als het volk de wolkkolom zag staan in de deur der tent, zo stond al het volk op, en zij bogen zich, een ieder in de deur zijner tent.
Kaminawk boih mah, kahni imthung akunhaih thok taengah angdoe tamai tung to hnuk o naah, kaminawk boih angmacae ih kahni im thok taengah angdoet o moe, a bok o.
11 En de HEERE sprak tot Mozes aangezicht aan aangezicht, gelijk een man met zijn vriend spreekt; daarna keerde hij weder tot het leger; doch zijn dienaar Jozua, de zoon van Nun, de jongeling, week niet uit het midden der tent.
Kami mah angmah ih ampui hoi lok apaeh baktih toengah, Angraeng hoi Mosi doeh mikhmai kangtong ah lok apaeh hoi; to pacoengah Mosi loe a ohhaih ahmuen ah amlaem let; toe anih bomkung, thendoeng, Nun capa Joshua loe kahni im to caehtaak ai.
12 En Mozes zeide tot den HEERE: Zie, Gij zegt tot mij: Voer dit volk op! maar Gij laat mij niet weten, wien Gij met mij zult zenden; daar Gij gezegd hebt: Ik ken u bij name! en ook: Gij hebt genade gevonden in Mijn ogen!
Mosi mah Angraeng khaeah, Khenah, Nang mah ih hae kaminawk to zaehhoih hanah nang thuih; toe kai abomh han kaminawk to nang panoeksak ai; na hmin to ka panoek moe, nang loe ka mikhnuk naakrak ah na oh, tiah nang naa.
13 Nu dan, ik bidde, indien ik genade gevonden heb in Uw ogen, zo laat mij nu Uw weg weten, en ik zal U kennen, opdat ik genade vinde in Uw ogen; en zie aan, dat deze natie Uw volk is!
To pongah ka nuiah palung nang hoe nahaeloe, kai nang tahmen, tito ka panoek thai hanah, na loklam to na patuek ah; hae acaengnawk loe nang ih kami ni, tiah panoek poe ah, tiah a hnik.
14 Hij dan zeide: Zou Mijn aangezicht moeten medegaan, om u gerust te stellen?
Angraeng mah kang caeh o haih poe moe, anghakhaih kang paek o han, tiah a naa.
15 Toen zeide hij tot Hem: Indien Uw aangezicht niet medegaan zal, doe ons van hier niet optrekken!
To naah Mosi mah anih khaeah, Kai nang caeh haih ai nahaeloe, kaicae hae ahmuen hoiah na patoeh hmah.
16 Want waarbij zou nu bekend worden, dat ik genade gevonden heb in Uw ogen, ik en Uw volk? Is het niet daarbij, dat Gij met ons gaat? Alzo zullen wij afgezonderd worden, ik en Uw volk, van alle volk, dat op den aardbodem is.
Kai hoi nang ih kaminawk loe, na hmaa ah mikcuk naakrak ah ni kho a sak o, tito kawbang maw panoek thai tih? Kaicae hoi nawnto na caeh naah na ai maw amtueng tih? To tiah ni kai hoi nang ih kaminawk loe long nuiah kaom kaminawk boih thung hoiah kalah ta kami ah om o tih, tiah a naa.
17 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Ook deze zelfde zaak, die gij gesproken hebt, zal Ik doen, dewijl gij genade gevonden hebt in Mijn ogen, en Ik u bij name ken.
To naah Angraeng mah Mosi khaeah, Na thuih ih lok baktih toengah ka sak han; nang loe ka mikcuk naakrak ah na oh; nang loe nangmah ih ahmin hoiah ni kang panoek boeh, tiah a naa.
18 Toen zeide hij: Toon mij nu Uw heerlijkheid!
Mosi mah anih khaeah, Vaihi na lensawkhaih amtuengsak ah, tiah a naa.
19 Doch Hij zeide: Ik zal al Mijn goedigheid voorbij uw aangezicht laten gaan, en zal den Naam des HEEREN uitroepen voor uw aangezicht; maar Ik zal genadig zijn, wien Ik zal genadig zijn, en Ik zal Mij ontfermen, over wien Ik Mij ontfermen zal.
Angraeng mah, Na hmaa ah Kaih ih hoihaihnawk boih to ka caehsak moe, Angraeng ih ahmin to na hmaa ah ka taphong han; tahmenhaih ka tawnh ih kaminawk nuiah tahmenhaih ka tawnh moe, tahmenhaih kam tuengsak ih kaminawk nuiah tahmenhaih to kam tuengsak han.
20 Hij zeide verder: Gij zoudt Mijn aangezicht niet kunnen zien; want Mij zal geen mens zien, en leven.
Toe ka mikhmai loe na hnu mak ai; ka mikhmai hnu kami loe, hing mak ai, tiah a naa.
21 De HEERE zeide verder: Zie, er is een plaats bij Mij; daar zult gij u op de steenrots stellen.
To pacoengah Angraeng mah, Khenah, ka taengah ahmuen maeto oh; nang loe lungsong nuiah angdoe tih;
22 En het zal geschieden, wanneer Mijn heerlijkheid voorbij zal gaan, zo zal Ik u in een kloof der steenrots zetten; en Ik zal u met Mijn hand overdekken, totdat Ik zal voorbijgegaan zijn.
ka lensawkhaih amtueng naah, nang loe kakoi lungsong thungah kang suek moe, Ka laem ai karoek to, ka ban hoiah kang tamuep han.
23 En wanneer Ik Mijn hand zal weggenomen hebben, zo zult gij Mijn achterste delen zien; maar Mijn aangezicht zal niet gezien worden!
Ka ban to ka zuh naah loe, ka hnukbang to na hnu tih; toe ka mikhmai loe na hnu mak ai, tiah a naa.
