Exodus 32
1 Toen het volk zag, dat Mozes vertoog van den berg af te komen, zo verzamelde zich het volk tot Aaron, en zij zeiden tot hem: Sta op, maak ons goden, die voor ons aangezicht gaan; want dezen Mozes, dien man, die ons uit Egypteland uitgevoerd heeft, wij weten niet, wat hem geschied zij.
Попорул, вэзынд кэ Мойсе зэбовеште сэ се кобоаре де пе мунте, с-а стрынс ын журул луй Аарон ши й-а зис: „Хайде, фэ-не ун думнезеу каре сэ мяргэ ынаинтя ноастрэ, кэч Мойсе, омул ачела каре не-а скос дин цара Еӂиптулуй, ну штим че с-а фэкут!”
2 Aaron nu zeide tot hen: Rukt af de gouden oorsierselen, die in de oren uwer vrouwen, uwer zonen, en uwer dochteren zijn; en brengt ze tot mij.
Аарон ле-а рэспунс: „Скоатець черчеий де аур дин урекиле невестелор, фиилор ши фийчелор воастре ши адучеци-й ла мине.”
3 Toen rukte het ganse volk de gouden oorsierselen af, die in hun oren waren; en zij brachten ze tot Aaron.
Ши тоць шь-ау скос черчеий де аур дин урекь ши й-ау адус луй Аарон.
4 En hij nam ze uit hun hand, en hij bewierp het met een griffie, en hij maakte een gegoten kalf daaruit. Toen zeiden zij: Dit zijn uw goden, Israel! die u uit Egypteland opgevoerd hebben.
Ел й-а луат дин мыниле лор, а бэтут аурул ку далта ши а фэкут ун вицел турнат. Ши ей ау зис: „Исраеле, ятэ думнезеул тэу каре те-а скос дин цара Еӂиптулуй!”
5 Als Aaron dat zag, zo bouwde hij een altaar voor hetzelve; en Aaron riep uit, en zeide: Morgen zal den HEERE een feest zijn!
Кынд а вэзут Аарон лукрул ачеста, а зидит ун алтар ынаинтя луй ши а стригат: „Мыне ва фи о сэрбэтоаре ын чинстя Домнулуй!”
6 En zij stonden des anderen daags vroeg op, en offerden brandoffer, en brachten dankoffer daartoe; en het volk zat neder om te eten en te drinken; daarna stonden zij op, om te spelen.
А доуа зи, с-ау скулат дис-де-диминяцэ ши ау адус ардерь-де-тот ши жертфе де мулцумире. Попорул а шезут де а мынкат ши а бэут; апой с-ау скулат сэ жоаче.
7 Toen sprak de HEERE tot Mozes: Ga heen, klim af! want uw volk, dat gij uit Egypteland opgevoerd hebt, heeft het verdorven.
Домнул а зис луй Мойсе: „Скоалэ ши кобоарэ-те, кэч попорул тэу, пе каре л-ай скос дин цара Еӂиптулуй, с-а стрикат.
8 En zij zijn haast afgeweken van den weg, dien Ik hun geboden had, zij hebben zich een gegoten kalf gemaakt; en zij hebben zich voor hetzelve gebogen, en hebben het offerande gedaan, en gezegd: Dit zijn uw goden, Israel, die u uit Egypteland opgevoerd hebben.
Фоарте курынд с-ау абэтут де ла каля пе каре ле-о порунчисем Еу; шь-ау фэкут ун вицел турнат, с-ау ынкинат пынэ ла пэмынт ынаинтя луй, й-ау адус жертфе ши ау зис: ‘Исраеле, ятэ думнезеул тэу каре те-а скос дин цара Еӂиптулуй!’”
9 Verder zeide de HEERE tot Mozes: Ik heb dit volk gezien, en zie, het is een hardnekkig volk!
Домнул а зис луй Мойсе: „Вэд кэ попорул ачеста есте ун попор ынкэпэцынат.
10 En nu, laat Mij toe, dat Mijn toorn tegen hen ontsteke, en hen vertere; zo zal Ik u tot een groot volk maken.
Акум, ласэ-Мэ; мыния Мя аре сэ се априндэ ымпотрива лор ши-й вой мистуи, дар пе тине те вой фаче стрэмошул унуй ням маре.”
11 Doch Mozes aanbad het aangezicht des HEEREN zijns Gods, en hij zeide: O HEERE! waarom zou Uw toorn ontsteken tegen Uw volk, hetwelk Gij met grote kracht, en met een sterke hand, uit Egypteland uitgevoerd hebt?
Мойсе с-а ругат Домнулуй Думнезеулуй сэу ши а зис: „Пентру че сэ се априндэ, Доамне, мыния Та ымпотрива попорулуй Тэу, пе каре л-ай скос дин цара Еӂиптулуй ку маре путере ши ку мынэ таре?
12 Waarom zouden de Egyptenaars spreken, zeggende: In kwaadheid heeft Hij hen uitgevoerd, opdat Hij hen doodde op de bergen, en opdat Hij hen vernielde van den aardbodem? Keer af van de hittigheid Uws toorns, en laat het U over het kwaad Uws volks berouwen.
Пентру че сэ зикэ еӂиптений: ‘Спре ненорочиря лор й-а скос, ка сэ-й омоаре прин мунць ши ка сэ-й штяргэ де пе фаца пэмынтулуй’? Ынтоарче-Те дин юцяла мынией Тале ши ласэ-Те де рэул ачеста пе каре врей сэ-л фачь попорулуй Тэу.
13 Gedenk aan Abraham, aan Izak en aan Israel, Uw knechten, aan welke Gij bij Uzelven gezworen hebt, en hebt tot hen gesproken: Ik zal uw zaad vermenigvuldigen als de sterren des hemels; en dit gehele land, waarvan Ik gezegd heb, zal Ik aan ulieder zaad geven, dat zij het erfelijk bezitten in eeuwigheid.
Аду-ць аминте де Авраам, де Исаак ши де Исраел, робий Тэй, кэрора ле-ай спус, журынду-Те пе Тине Ынсуць: ‘Вой ынмулци сэмынца воастрэ ка стелеле черулуй, вой да урмашилор воштри тоатэ цара ачаста де каре ам ворбит, ши ей о вор стэпыни ын вяк.’”
14 Toen berouwde het den HEERE over het kwaad, hetwelk Hij gesproken had Zijn volk te zullen doen.
Ши Домнул С-а лэсат де рэул пе каре спусесе кэ вря сэ-л факэ попорулуй Сэу.
15 En Mozes wendde zich om, en klom van den berg af, met de twee tafelen der getuigenis in zijn hand; deze tafelen waren op haar beide zijden beschreven, zij waren op de ene en op de andere zijde beschreven.
Мойсе с-а ынторс ши с-а коборыт де пе мунте ку челе доуэ табле але мэртурией ын мынэ. Таблеле ерау скрисе пе амындоуэ пэрциле, пе о парте ши пе алта.
16 En diezelfde tafelen waren Gods werk; het geschrift was ook Gods geschrift zelf, in de tafelen gegraveerd.
Таблеле ерау лукраря луй Думнезеу ши скрисул ера скрисул луй Думнезеу, сэпат пе табле.
17 Toen nu Jozua des volks stem hoorde, als het juichte, zo zeide hij tot Mozes: Er is een krijgsgeschrei in het leger.
Иосуа а аузит гласул попорулуй, каре скотя стригэте, ши а зис луй Мойсе: „Ын табэрэ есте ун стригэт де рэзбой!”
18 Maar hij zeide: Het is geen stem des geroeps van overwinning, het is ook geen stem des geroeps van nederlaag; ik hoor een stem van zingen bij beurte.
Мойсе а рэспунс: „Стригэтул ачеста ну-й нич стригэт де бируиторь, нич стригэт де бируиць; че ауд еу есте гласул унор оамень каре кынтэ!”
19 En het geschiedde, als hij aan het leger naderde, en het kalf, en de reien zag, dat de toorn van Mozes ontstak, en dat hij de tafelen uit zijn handen wierp, en dezelve beneden aan den berg verbrak.
Ши, пе кынд се апропия де табэрэ, а вэзут вицелул ши жокуриле. Мойсе с-а апринс де мыние, а арункат таблеле дин мынэ ши ле-а сфэрымат де пичорул мунтелуй.
20 En hij nam dat kalf, dat zij gemaakt hadden, en verbrandde het in het vuur, en vermaalde het, totdat het klein werd, en strooide het op het water, en deed het den kinderen Israels drinken.
А луат вицелул пе каре-л фэкусерэ ей ши л-а арс ын фок; л-а префэкут ын ченушэ, а пресэрат ченуша пе фаца апей ши а дат-о копиилор луй Исраел с-о бя.
21 En Mozes zeide tot Aaron: Wat heeft u dit volk gedaan, dat gij zulk een grote zonde over hetzelve gebracht hebt?
Мойсе а зис луй Аарон: „Че ць-а фэкут попорул ачеста, де ай адус асупра луй ун пэкат атыт де маре?”
22 Toen zeide Aaron: De toorn mijns heren ontsteke niet! gij kent dit volk, dat het in den boze ligt.
Аарон а рэспунс: „Сэ ну се априндэ де мыние домнул меу! Ту сингур штий кэ попорул ачеста есте порнит ла рэу.
23 Zij dan zeiden tot mij: Maak ons goden, die voor ons aangezicht gaan, want dezen Mozes, dien man, die ons uit Egypteland opgevoerd heeft, wij weten niet, wat hem geschied zij.
Ей мь-ау зис: ‘Фэ-не ун думнезеу каре сэ мяргэ ынаинтя ноастрэ; кэч Мойсе, омул ачела каре не-а скос дин цара Еӂиптулуй, ну штим че с-а фэкут!’
24 Toen zeide ik tot hen: Wie goud heeft, die rukke het af, en geve het mij; en ik wierp het in het vuur, en dit kalf is er uit gekomen.
Еу ле-ам зис: ‘Чине аре аур сэ-л скоатэ!’ Ши ми л-ау дат; л-ам арункат ын фок ши дин ел а ешит вицелул ачеста.”
25 Als Mozes zag, dat het volk ontbloot was, (want Aaron had het ontbloot tot verkleining onder degenen, die tegen hen hadden mogen opstaan),
Мойсе а вэзут кэ попорул ера фэрэ фрыу, кэч Аарон ыл фэкусе сэ фие фэрэ фрыу, спре батжокура врэжмашилор сэй;
26 Zo bleef Mozes staan in de poort des legers, en zeide: Wie den HEERE toebehoort, kome tot mij! Toen verzamelden zich tot hem al de zonen van Levi.
с-а ашезат ла уша таберей ши а зис: „Чине есте пентру Домнул сэ винэ ла мине!” Ши тоць копиий луй Леви с-ау стрынс ла ел.
27 En hij zeide tot hen: Alzo zegt de HEERE, de God van Israel: Een ieder doe zijn zwaard aan zijn heup; gaat door en keert weder, van poort tot poort in het leger, en een iegelijk dode zijn broeder, en elk zijn vriend, en elk zijn naaste!
Ел ле-а зис: „Аша ворбеште Домнул Думнезеул луй Исраел: ‘Фиекаре дин вой сэ се ынчингэ ку сабия; мерӂець ши стрэбатець табэра де ла о поартэ ла алта ши фиекаре сэ омоаре пе фрателе, пе приетенул ши пе руда са.’”
28 En de zonen van Levi deden naar het woord van Mozes; en er vielen van het volk, op dien dag, drie duizend man.
Копиий луй Леви ау фэкут дупэ порунка луй Мойсе ши апроапе трей мий де оамень ау перит ын зиуа ачея дин попор.
29 Want Mozes had gezegd: Vult heden uw handen den HEERE; want elk zal zijn tegen zijn zoon, en tegen zijn broeder; en dit, opdat Hij heden een zegen over ulieden geve!
Мойсе а зис: „Предаци-вэ азь ын служба Домнулуй, кяр ку жертфа фиулуй ши фрателуй востру, пентру ка бинекувынтаря Луй сэ винэ астэзь песте вой!”
30 En het geschiedde des anderen daags, dat Mozes tot het volk zeide: Gijlieden hebt een grote zonde gezondigd; doch nu, ik zal tot den HEERE opklimmen; misschien zal ik een verzoening doen voor uw zonde.
А доуа зи, Мойсе а зис попорулуй: „Аць фэкут ун пэкат фоарте маре. Ам сэ мэ суй акум ла Домнул: поате кэ вой кэпэта ертаре пентру пэкатул востру.”
31 Zo keerde Mozes weder tot den HEERE, en zeide: Och, dit volk heeft een grote zonde gezondigd, dat zij zich gouden goden gemaakt hebben.
Мойсе с-а ынторс ла Домнул ши а зис: „Ах, попорул ачеста а фэкут ун пэкат фоарте маре! Шь-ау фэкут ун думнезеу де аур.
32 Nu dan, indien Gij hun zonden vergeven zult! doch zo niet, zo delg mij nu uit Uw boek, hetwelk Gij geschreven hebt.
Яртэ-ле акум пэкатул! Дакэ ну, атунч штерӂе-мэ дин картя Та пе каре ай скрис-о!”
33 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Dien zou Ik uit Mijn boek delgen, die aan Mij zondigt.
Домнул а зис луй Мойсе: „Пе чел че а пэкэтуит ымпотрива Мя, пе ачела ыл вой штерӂе дин картя Мя.
34 Doch ga nu heen, leid dit volk, waarheen Ik u gezegd heb; zie, Mijn Engel zal voor uw aangezicht gaan! doch ten dage Mijns bezoekens, zo zal Ik hun zonde over hen bezoeken!
Ду-те дар ши ду попорул унде ць-ам спус. Ятэ, Ынӂерул Меу ва мерӂе ынаинтя та, дар ын зиуа рэзбунэрий Меле, ый вой педепси пентру пэкатул лор!”
35 Aldus plaagde de HEERE dit volk, omdat zij dat kalf gemaakt hadden, hetwelk Aaron gemaakt had.
Домнул а ловит ку урӂие попорул, пентру кэ фэкусе вицелул фэурит де Аарон.
