Exodus 24

1 Daarna zeide Hij tot Mozes: Klim op tot den HEERE, gij en Aaron, Nadab en Abihu, en zeventig van de oudsten van Israel; en buigt u neder van verre!

Pea pehē ʻe ia kia Mōsese, “ʻAlu hake koe kia Sihova, ʻa koe mo ʻElone, mo Natapi, mo ʻApiu, mo e kau mātuʻa ʻo ʻIsileli ʻe toko fitungofulu; pea punou hifo ʻakimoutolu mei he mamaʻo ʻo hū.

2 En dat Mozes alleen zich nadere tot den HEERE, maar dat zij niet naderen; en het volk klimme ook niet op met hem.

Pea ko Mōsese tokotaha pe ʻe haʻu ʻo ofi kia Sihova: kaeʻoua te nau haʻu ʻo ofi; pea ʻoua naʻa ʻalu hake ʻae kakai mo ia.”

3 Als Mozes kwam en verhaalde aan het volk al de woorden des HEEREN, en al de rechten, toen antwoordde al het volk met een stem, en zij zeiden: Al deze woorden, die de HEERE gesproken heeft, zullen wij doen.

Pea naʻe haʻu ʻa Mōsese ʻo ne tala ki he kakai ʻae ngaahi folofola kotoa pē ʻa Sihova, mo e ngaahi fono kotoa pē; pea tali lea taha pe ʻae kakai kotoa pē, ʻonau pehē, “Ko e ngaahi lea kotoa pē kuo folofolaʻaki ʻe Sihova te mau fai.”

4 Mozes nu beschreef al de woorden des HEEREN, en hij maakte zich des morgens vroeg op, en hij bouwde een altaar onder aan den berg, en twaalf kolommen, naar de twaalf stammen van Israel.

Pea naʻe tohi ʻe Mōsese ʻae ngaahi folofola kotoa pē ʻa Sihova, pea tuʻu hengihengi hake ia ʻi he pongipongi, ʻo ne langa ʻae feilaulauʻanga ʻi he lalo moʻunga, mo e maka ʻe hongofulu ma ua, ʻo fakatatau ki he faʻahinga ʻe hongofulu ma ua ʻo ʻIsileli.

5 En hij zond de jongelingen van de kinderen Israels, die brandofferen offerden, en den HEERE dankofferen offerden, van jonge ossen.

Pea fekau ʻe ia ʻae kau talavou ʻi he fānau ʻa ʻIsileli, pea naʻa nau ʻatu ʻae ngaahi feilaulau tutu kia Sihova, mo e ngaahi feilaulau ʻoe melino, ko e fanga pulu.

6 En Mozes nam de helft van het bloed, en zette het in bekkens; en de helft van het bloed sprengde hij op het altaar.

Pea naʻe toʻo ʻe Mōsese hono vaeua mālieʻanga ʻoe toto, ʻo ne lingi ia ki he ngaahi ipu; pea ko hono vahe ʻe taha ʻoe toto naʻa ne luluku ʻaki ʻae feilaulauʻanga.

7 En hij nam het boek des verbonds, en hij las het voor de oren des volks; en zij zeiden: Al wat de HEERE gesproken heeft, zullen wij doen en gehoorzamen.

Pea toʻo ʻe ia ʻae tohi ʻoe fuakava, ʻo ne lau ia ke ongoʻi ʻe he kakai: pea naʻa nau tala, ‘Ko e meʻa kotoa pē kuo folofola ki ai ʻa Sihova te mau fai, pea [te mau ]talangofua.”

8 Toen nam Mozes dat bloed, en sprengde het op het volk; en hij zeide: Ziet, dit is het bloed des verbonds, hetwelk de HEERE met ulieden gemaakt heeft over al die woorden.

Pea naʻe toʻo ʻe Mōsese ʻae toto, ʻo ne luluku ia ki he kakai, ʻo ne pehē, “Vakai, ko e toto ʻoe fuakava, ʻaia kuo fai ʻe Sihova mo kimoutolu ʻi he ngaahi folofola ni kotoa pē.”

9 Mozes nu en Aaron klommen opwaarts, ook Nadab en Abihu, en zeventig van de oudsten van Israel.

Pea toki ʻalu hake ai ʻa Mōsese, mo ʻElone, mo Natapi, mo ʻApiu, mo e kau mātuʻa ʻo ʻIsileli ʻe toko fitungofulu.

10 En zij zagen den God van Israel, en onder Zijn voeten als een werk van saffierstenen, en als de gestaltenis des hemels in Zijn klaarheid.

Pea naʻa nau mamata ki he ʻOtua ʻo ʻIsileli; pea naʻe ʻi hono lalo vaʻe ʻae ngāue ʻo hangē ha faliki maka ko e safaia, pea naʻe tatau mo e langi maʻa ʻa hono malama.

11 Doch Hij strekte Zijn hand niet tot de afgezonderden van de kinderen Israels; maar zij aten en dronken, nadat zij God gezien hadden.

Pea naʻe ʻikai hili hono nima ki he kau mātuʻa ʻoe fānau ʻa ʻIsileli; pea naʻa nau mamata ki he ʻOtua foki, ʻonau kai mo inu.

12 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Kom tot Mij op den berg, en wees aldaar; en Ik zal u stenen tafelen geven, en de wet, en de geboden, die Ik geschreven heb, om hen te onderwijzen.

Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “ʻAlu hake koe kiate au ʻi he moʻunga, pea nofo ai: pea te u tuku kiate koe ʻae maka lafalafa ʻe ua, pea mo e fono, mo e ngaahi fekau kuo u tohi; koeʻuhi ke ke ako ʻaki ia.”

13 Toen maakte zich Mozes op, met Jozua, zijn dienaar; en Mozes klom op den berg Gods.

Pea naʻe tuʻu hake ʻa Mōsese mo hono tauhi ko Siosiua: pea naʻe ʻalu hake ʻa Mōsese ki he moʻunga ʻoe ʻOtua.

14 En hij zeide tot de oudsten: Blijft gij ons hier, totdat wij weder tot u komen; en ziet, Aaron en Hur zijn bij u; wie enige zaken heeft, zal tot dezelve komen.

Pea naʻe tala ʻe ia ki he kau mātuʻa, “Mou tatali ʻi heni kiate kimaua, ke ʻoua ke ma toe ʻomi kiate kimoutolu: pea vakai, ʻoku ʻiate kimoutolu ʻa ʻElone, mo Hua: kapau ʻe ai ha meʻa ʻi ha tangata ke fai, ke haʻu ia kiate kinaua.”

15 Toen Mozes op den berg geklommen was, zo heeft een wolk den berg bedekt.

Pea naʻe ʻalu hake ʻa Mōsese ki he moʻunga, pea naʻe ʻuʻufi ʻae moʻunga ʻe he ʻao.

16 En de heerlijkheid des HEEREN woonde op den berg Sinai, en de wolk bedekte hem zes dagen, en op den zevenden dag riep Hij Mozes uit het midden der wolk.

Pea naʻe nofo mai ʻae nāunau ʻo Sihova ki he moʻunga ko Sainai, pea naʻe ʻuʻufi ia ʻe he ʻao ʻi he ʻaho ʻe ono: pea naʻe folofola ia kia Mōsese ʻi hono fitu ʻoe ʻaho mei he loto ʻao.

17 En het aanzien der heerlijkheid des HEEREN was als een verterend vuur, op het opperste diens bergs, in de ogen der kinderen Israels.

Pea naʻe hā mai ʻae nāunau ʻo Sihova ʻo hangē ko e afi fakaʻauha ʻi he tumutumu ʻoe moʻunga, ʻi he ʻao ʻoe fānau ʻa ʻIsileli.

18 En Mozes ging in het midden der wolk, nadat hij op den berg geklommen was; en Mozes was op dien berg veertig dagen en veertig nachten.

Pea naʻe ʻalu ʻa Mōsese ki he loto ʻao, ʻo ʻalu hake ki he moʻunga: pea naʻe ʻi he moʻunga ʻa Mōsese ʻi he ʻaho ʻe fāngofulu mo e pō ʻe fāngofulu.