Exodus 2
1 En een man van het huis van Levi ging, en nam een dochter van Levi.
Ун ом дин каса луй Леви луасе де невастэ пе о фатэ а луй Леви.
2 En de vrouw werd zwanger, en baarde een zoon. Toen zij hem zag, dat hij schoon was, zo verborg zij hem drie maanden.
Фемея ачаста а рэмас ынсэрчинатэ ши а нэскут ун фиу. А вэзут кэ есте фрумос ши л-а аскунс трей лунь.
3 Doch als zij hem niet langer verbergen kon, zo nam zij voor hem een kistje van biezen, en belijmde het met lijm en met pek; en zij leide het knechtje daarin, en leide het in de biezen, aan den oever der rivier.
Немайпутынд сэ-л аскундэ, а луат ун сикриаш де папурэ, пе каре л-а унс ку лут ши ку смоалэ, а пус копилул ын ел ши л-а ашезат ынтре трестий, пе малул рыулуй.
4 En zijn zuster stelde zich van verre, om te weten, wat hem gedaan zou worden.
Сора копилулуй пындя ла о депэртаре оарекаре, ка сэ вадэ че аре сэ и се ынтымпле.
5 En de dochter van Farao ging af, om zich te wassen in de rivier; en haar jonkvrouwen wandelden aan den kant der rivier; toen zij het kistje in het midden van de biezen zag, zo zond zij haar dienstmaagd heen, en liet het halen.
Фата луй Фараон с-а коборыт ла рыу сэ се скалде, ши фетеле каре о ынсоцяу се плимбау пе марӂиня рыулуй. Еа а зэрит сикриашул ын мижлокул трестиилор ши а тримис пе роаба ей сэ-л я.
6 Toen zij het open deed, zo zag zij dat knechtje; en ziet, het jongsken weende; en zij werd met barmhartigheid bewogen over hetzelve, en zij zeide: Dit is een van de knechtjes der Hebreen!
Л-а дескис ши а вэзут копилул: ера ун бэецаш каре плынӂя. Й-а фост милэ де ел ши а зис: „Есте ун копил де-ал евреилор!”
7 Toen zeide zijn zuster tot Farao's dochter: Zal ik heengaan, en u een voedstervrouw uit de Hebreinnen roepen, die dat knechtje voor u zoge?
Атунч, сора копилулуй а зис фетей луй Фараон: „Сэ мэ дук сэ-ць кем о дойкэ динтре фемеиле евреилор ка сэ-ць алэптезе копилул?”
8 En de dochter van Farao zeide tot haar: Ga heen. En de jonge maagd ging, en riep des knechtjes moeder.
„Ду-те”, й-а рэспунс фата луй Фараон. Ши фата с-а дус ши а кемат пе мама копилулуй.
9 Toen zeide Farao's dochter tot haar: Neem dit knechtje heen, en zoog het mij; ik zal u uw loon geven. En de vrouw nam het knechtje en zoogde het.
Фата луй Фараон й-а зис: „Я копилул ачеста, алэптязэ-ми-л ши ыць вой плэти.” Фемея а луат копилул ши л-а алэптат.
10 En toen het knechtje groot geworden was, zo bracht zij het tot Farao's dochter, en het werd haar ten zoon; en zij noemde zijn naam Mozes, en zeide: Want ik heb hem uit het water getogen.
Копилул а крескут ши еа л-а адус фетей луй Фараон, ши ел й-а фост фиу. Й-а пус нумеле Мойсе „кэч”, а зис еа, „л-ам скос дин апе”.
11 En het geschiedde in die dagen, toen Mozes groot geworden was, dat hij uitging tot zijn broederen, en bezag hun lasten; en hij zag, dat een Egyptisch man een Hebreeuwsen man uit zijn broederen sloeg.
Ын время ачея, Мойсе, крескынд маре, а ешит пе ла фраций сэй ши а фост мартор ла мунчиле лор греле. А вэзут пе ун еӂиптян каре бэтя пе ун евреу, унул динтре фраций луй.
12 En hij zag herwaarts en gindswaarts; en toen hij zag, dat er niemand was, zo versloeg hij den Egyptenaar, en verborg hem in het zand.
С-а уйтат ын тоате пэрциле ши, вэзынд кэ ну есте нимень, а оморыт пе еӂиптян ши л-а аскунс ын нисип.
13 Des anderen daags ging hij wederom uit, en ziet, twee Hebreeuwse mannen twistten; en hij zeide tot den ongerechte: Waarom slaat gij uw naaste?
А ешит ши ын зиуа урмэтоаре ши ятэ кэ дой еврей се чертау. А зис челуй че н-авя дрептате: „Пентру че ловешть пе семенул тэу?”
14 Hij dan zeide: Wie heeft u tot een overste en rechter over ons gezet? Zegt gij dit, om mij te doden, gelijk gij den Egyptenaar gedood hebt? Toen vreesde Mozes, en zeide: Voorwaar, deze zaak is bekend geworden!
Ши омул ачела а рэспунс: „Чине те-а пус пе тине май-маре ши жудекэтор песте ной? Ну кумва ай де гынд сэ мэ оморь ши пе мине кум ай оморыт пе еӂиптянул ачела?” Мойсе с-а темут ши а зис: „Ну май ынкапе ындоялэ кэ фаптул есте куноскут.”
15 Als nu Farao deze zaak hoorde, zo zocht hij Mozes te doden; doch Mozes vlood voor Farao's aangezicht, en woonde in het land Midian, en hij zat bij een waterput.
Фараон а афлат че се петрекусе ши кэута сэ-л омоаре пе Мойсе. Дар Мойсе а фуӂит динаинтя луй Фараон ши а локуит ын цара Мадиан. А шезут лынгэ о фынтынэ.
16 En de priester in Midian had zeven dochters, die kwamen om te putten, en vulden de drinkbakken, om de kudde haars vaders te drenken.
Преотул дин Мадиан авя шапте фете. Еле ау венит сэ скоатэ апэ ши ау умплут жгябуриле ка сэ адапе турма татэлуй лор.
17 Toen kwamen de herders, en zij dreven haar van daar; doch Mozes stond op, en verloste ze, en drenkte haar kudden.
Дар ау венит пэсторий ши ле-ау луат ла гоанэ. Атунч, Мойсе с-а скулат, ле-а ажутат ши ле-а адэпат турма.
18 En toen zij tot haar vader Rehuel kwamen, zo sprak hij: Waarom zijt gij heden zo haast wedergekomen?
Кынд с-ау ынторс еле ла татэл лор, Реуел, ел а зис: „Пентру че вэ ынтоарчець аша де курынд азь?”
19 Toen zeiden zij: Een Egyptisch man heeft ons verlost uit de hand der herderen; en hij heeft ook overvloedig voor ons geput, en de kudde gedrenkt.
Еле ау рэспунс: „Ун еӂиптян не-а скэпат дин мына пэсторилор ши кяр не-а скос апэ ши а адэпат турма.”
20 En hij zeide tot zijn dochters: Waar is hij toch, waarom liet gij den man nu gaan? roept hem, dat hij brood ete.
Ши ел а зис фетелор: „Унде есте? Пентру че аць лэсат аколо пе омул ачела? Кемаци-л сэ мэнынче пыне!”
21 En Mozes bewilligde bij den man te wonen; en hij gaf Mozes zijn dochter Zippora;
Мойсе с-а хотэрыт сэ локуяскэ ла омул ачела, каре й-а дат де невастэ пе фийкэ-са Сефора.
22 Die baarde een zoon; en hij noemde zijn naam Gersom; want hij zeide: Ik ben een vreemdeling geworden in een vreemd land.
Еа а нэскут ун фиу, кэруя ел й-а пус нумеле Гершом „кэч”, а зис ел, „локуеск ка стрэин ынтр-о царэ стрэинэ”.
23 En het geschiedde na vele dezer dagen, als de koning van Egypte gestorven was, dat de kinderen Israels zuchtten en schreeuwden over den dienst; en hun gekrijt over hun dienst kwam op tot God.
Дупэ мултэ време, ымпэратул Еӂиптулуй а мурит, ши копиий луй Исраел ӂемяу ынкэ дин причина робией ши скотяу стригэте дезнэдэждуите. Стригэтеле ачестя, пе каре ли ле смулӂя робия, с-ау суит пынэ ла Думнезеу.
24 En God hoorde hun gekerm, en God gedacht aan Zijn verbond met Abraham, met Izak, en met Jakob.
Думнезеу а аузит ӂеметеле лор ши Шь-а адус аминте де легэмынтул Сэу фэкут ку Авраам, Исаак ши Иаков.
25 En God zag de kinderen Israels aan, en God kende hen.
Думнезеу а привит спре копиий луй Исраел ши а луат куноштинцэ де ей.
