Exodus 19
1 In de derde maand, na het uittrekken der kinderen Israels uit Egypteland, ten zelfden dage kwamen zij in de woestijn Sinai.
ʻI hono tolu ʻoe māhina, hili ʻae ʻalu atu ʻae fānau ʻa ʻIsileli mei he fonua ko ʻIsipite, ko e ʻaho ko ia naʻa nau hoko ki he toafa ko Sainai.
2 Want zij togen uit Rafidim, en kwamen in de woestijn Sinai, en zij legerden zich in de woestijn; Israel nu legerde zich aldaar tegenover dien berg.
He kuo nau hiki mei Lefitimi, pea hoko ki he toafa ʻo Sainai, pea nau ʻapitanga ʻi he toafa; pea naʻe ʻapitanga ʻa ʻIsileli ʻi he ʻao ʻoe moʻunga.
3 En Mozes klom op tot God. En de HEERE riep tot hem van den berg, zeggende: Aldus zult gij tot het huis van Jakob spreken, en den kinderen Israels verkondigen:
Pea naʻe ʻalu hake ʻa Mōsese ki he ʻOtua, pea folofola ʻa Sihova kiate ia mei he moʻunga, ʻo pehē, “Te ke lea pehē ki he fale ʻo Sēkope, ʻo tala ki he fānau ʻa ʻIsileli;
4 Gijlieden hebt gezien, wat Ik den Egyptenaren gedaan heb; hoe Ik u op vleugelen der arenden gedragen, en u tot Mij gebracht heb.
Kuo mou mamata ki he meʻa naʻaku fai ki he kakai ʻIsipite, mo ʻeku fua ʻakimoutolu ʻi he kapakau ʻoe ʻikale, ʻo ʻomi ʻakimoutolu kiate au.
5 Nu dan, indien gij naarstiglijk Mijner stem zult gehoorzamen, en Mijn verbond houden, zo zult gij Mijn eigendom zijn uit alle volken, want de ganse aarde is Mijn;
Pea ko ʻeni, kapau te mou tuitala moʻoni ki hoku leʻo, ʻo tauhi ʻeku fuakava, te mou ʻiate au ko e koloa lelei lahi ʻi he kakai kotoa pē: he ʻoku ʻoʻoku ʻa māmani kotoa pē.
6 En gij zult Mij een priesterlijk koninkrijk, en een heilig volk zijn. Dit zijn de woorden, die gij tot de kinderen Israels spreken zult.
Pea te mou ʻiate au ko e puleʻanga ʻoe kau taulaʻeiki, mo e kakai māʻoniʻoni. Ko eni ʻae ngaahi lea ke ke lea ʻaki ki he fānau ʻa ʻIsileli.”
7 En Mozes kwam en riep de oudsten des volks, en stelde voor hun aangezichten al deze woorden, die de HEERE hem geboden had.
Pea naʻe haʻu ʻa Mōsese ʻo fekau ke haʻu ʻae kau mātuʻa ʻoe kakai, ʻo ne tuku ki honau ʻao ʻae ngaahi lea ni kotoa pē, ʻaia naʻe fekau ʻe Sihova kiate ia.
8 Toen antwoordde al het volk gelijkelijk, en zeide: Al wat de HEERE gesproken heeft, zullen wij doen! En Mozes bracht de woorden des volks weder tot den HEERE.
Pea naʻe lea fakataha ʻae kakai kotoa pē, ʻo pehē, “Te mau fai ʻaia kotoa pē kuo folofola ki ai ʻa Sihova.” Pea tala atu ʻe Mōsese ʻae ngaahi lea ʻae kakai kia Sihova.
9 En de HEERE zeide tot Mozes: Zie, Ik zal tot u komen in een dikke wolk, opdat het volk hore, als Ik met u spreek, en dat zij ook eeuwiglijk aan u geloven. Want Mozes had den HEERE de woorden des volks verkondigd.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Vakai, te u ʻalu atu kiate koe ʻi he ʻao matolu, koeʻuhi ke ongoʻi ʻe he kakai ʻo kau ka lea kiate koe, pea nau tui kiate koe ʻo taʻengata.” Pea naʻe tala atu ʻe Mōsese ʻae ngaahi lea ʻae kakai kia Sihova.
10 Ook zeide de HEERE tot Mozes: Ga tot het volk, en heilig hen heden en morgen, en dat zij hun klederen wassen,
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “ʻAlu ki he kakai, ʻo fakamāʻoniʻoni ʻakinautolu he ʻaho ni mo e ʻapongipongi, pea ke nau fō honau ngaahi kofu.
11 En bereid zijn tegen den derden dag; want op den derden dag zal de HEERE voor de ogen van al het volk afkomen, op den berg Sinai.
Pea teu ki hono tolu ʻoe ʻaho: koeʻuhi ʻi hono tolu ʻoe ʻaho ʻe hāʻele hifo ʻa Sihova ki he moʻunga ko Sainai ʻi he ʻao ʻoe kakai kotoa pē.
12 En bepaal het volk rondom, zeggende: Wacht u op den berg te klimmen, en deszelfs einde aan te roeren; al wie den berg aanroert, zal zekerlijk gedood worden.
Pea ke ai hano ngataʻanga takatakai ki he kakai, mo ke pehē, Vakai kiate kimoutolu, ʻoua naʻa mou ʻalu hake ki he moʻunga, pe ʻalu ki hono tafaʻaki: ko ia ʻe ʻalu ki he moʻunga ʻe tāmateʻi moʻoni ia:
13 Geen hand zal hem aanroeren, maar hij zal zekerlijk gestenigd, of zekerlijk doorschoten worden; hetzij een beest, hetzij een man, hij zal niet leven. Als de ramshoorn langzaam gaat, zullen zij op den berg klimmen.
ʻE ʻikai ha nima ʻe ala ki ai ʻe taʻetolongaki moʻoni ia ʻaki ʻae maka pe fanaʻi ke ʻasi: pe ko ha manu ia pe ha tangata, ʻe ʻikai moʻui ia: ʻoka ongo mai ʻae meʻa lea ʻo fuoloa, te nau ʻalu atu ki he moʻunga.”
14 Toen ging Mozes van den berg af tot het volk, en hij heiligde het volk; en zij wiesen hun klederen.
Pea naʻe ʻalu hifo ʻa Mōsese mei he moʻunga ki he kakai, ʻo ne fakamāʻoniʻoniʻi ʻae kakai; pea naʻa nau fō honau ngaahi kofu.
15 En hij zeide tot het volk: Weest gereed tegen den derden dag, en nadert niet tot de vrouw.
Pea pehē ʻe ia ki he kakai, “Mou tali teu pe ki hono tolu ʻoe ʻaho: ʻoua naʻa ala ki homou uaifi.”
16 En het geschiedde op den derden dag, toen het morgen was, dat er op den berg donderen en bliksemen waren, en een zware wolk, en het geluid ener zeer sterke bazuin, zodat al het volk verschrikte, dat in het leger was.
Pea pongipongi hake ʻi hono tolu ʻoe ʻaho, naʻe hoko ʻo pehē, naʻe ai ʻae ngaahi mana mo e ʻuhila, mo e ʻao matolu ki he moʻunga, mo e ongo mai ʻae meʻa lea naʻe mālohi fakamanavahē; ko ia naʻe tetetete ai ʻae kakai kotoa pē naʻe ʻi he ʻapitanga.
17 En Mozes leidde het volk uit het leger, Gode tegemoet; en zij stonden aan het onderste des bergs.
Pea naʻe ʻomi ʻe Mōsese ʻae kakai kituʻa mei he ʻapitanga ke nau fakafetaulaki atu ki he ʻOtua; pea naʻa nau tutuʻu ʻi he potu ʻi lalo ʻi he moʻunga.
18 En de ganse berg Sinai rookte, omdat de HEERE op denzelven nederkwam in vuur; en zijn rook ging op, als de rook van een oven; en de ganse berg beefde zeer.
Pea naʻe kohuʻia ʻae moʻunga ko Sainai kotoa pē, koeʻuhi naʻe hāʻele hifo ki ai ʻa Sihova ʻi he afi: pea naʻe ʻalu hake ʻa hono kohu ʻo hangē ko e kohu ʻo ha fuʻu afi, pea naʻe ngalulu lahi ʻae moʻunga kotoa.
19 Toen het geluid der bazuin gaande was, en zeer sterk werd, sprak Mozes; en God antwoordde hem met een stem.
Pea ʻi he ongo mai ʻae leʻo ʻoe meʻa lea ʻo fuoloa, pea fakaʻaʻau ʻo leʻo lahi ʻaupito, pea lea ʻa Mōsese, pea talia ia ʻe he ʻOtua ʻaki ʻae leʻo.
20 Als de HEERE nedergekomen was op den berg Sinai, op de spits des bergs, zo riep de HEERE Mozes op de spits des bergs; en Mozes klom op.
Pea naʻe hāʻele hifo ʻa Sihova ki he moʻunga ko Sainai, ki he tumutumu ʻoe moʻunga: pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese ke ʻalu hake ia ki he tumutumu ʻoe moʻunga; pea naʻe ʻalu hake ʻa Mōsese.
21 En de HEERE zeide tot Mozes: Ga af, betuig dit volk, dat zij niet doorbreken tot den HEERE, om te zien, en velen van hen vallen.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Ke ke ʻalu hifo, ʻo naʻinaʻi atu ki he kakai, telia naʻa nau ʻasi ki loto ʻo fakasio kia Sihova, pea mate ai honau tokolahi.
22 Daartoe zullen ook de priesters, die tot den HEERE naderen, zich heiligen, dat de HEERE niet tegen hen uitbreke.
Pea ko e kau taulaʻeiki foki, ʻaia ʻoku haʻu ʻo ofi kia Sihova, tuku ke nau fakamāʻoniʻoniʻi ʻakinautolu, telia naʻa ʻoho atu ʻa Sihova kiate kinautolu.”
23 Toen zeide Mozes tot den HEERE: Het volk zal op den berg Sinai niet kunnen klimmen, want Gij hebt ons betuigd, zeggende: Bepaal den berg, en heilig hem.
Pea pehēange ʻe Mōsese kia Sihova, “ʻOku ʻikai faʻa haʻu ʻae kakai ki he moʻunga ko Sainai: he naʻa ke fekauʻi ʻakimautolu ʻo pehē, ʻAi hono fakangatangata, ki he moʻunga, mo fakatapui ia.”
24 De HEERE dan zeide tot hem: Ga heen, klim af, daarna zult gij, en Aaron met u, opklimmen; doch dat de priesters en het volk niet doorbreken, om op te klimmen tot den HEERE, dat Hij tegen hen niet uitbreke.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kiate ia, “Ke ke ʻalu hifo, pea ke toe ʻalu hake, ʻa koe, mo ʻElone: kaeʻoua naʻa ʻoho ki loto ʻae kau taulaʻeiki mo e kakai ke ʻalu hake kia Sihova, telia naʻa ʻoho atu ia kiate kinautolu.”
25 Toen klom Mozes af tot het volk, en zeide het hun aan.
Pea naʻe ʻalu hifo ai ʻa Mōsese ki he kakai, ʻo ne lea atu kiate kinautolu.
