Exodus 19
1 In de derde maand, na het uittrekken der kinderen Israels uit Egypteland, ten zelfden dage kwamen zij in de woestijn Sinai.
Israel miten Egypt gamsung ahin dalhah kalseo lhani lhin'in Sinai mun gamthip ahung lhung atovin ahi.
2 Want zij togen uit Rafidim, en kwamen in de woestijn Sinai, en zij legerden zich in de woestijn; Israel nu legerde zich aldaar tegenover dien berg.
Rephidim ngahmun ahin sukeh un ahin dalha tauvin, chuin Sinai mun'na ngahmun a kisem uvin hichu Sinai ngahmun tin aminsah uve.
3 En Mozes klom op tot God. En de HEERE riep tot hem van den berg, zeggende: Aldus zult gij tot het huis van Jakob spreken, en den kinderen Israels verkondigen:
Mose molchung lam akaltou tan Pakai toh agakimu ton ahile, Pakaiyin molchung'a kon'in ahin kouvin aseije, “Thupeh hicheng hi; Jacob insung le Israel mite heng'a seipeh tauvin:
4 Gijlieden hebt gezien, wat Ik den Egyptenaren gedaan heb; hoe Ik u op vleugelen der arenden gedragen, en u tot Mij gebracht heb.
“Egypt mite chung'a ipiti lamdolla na katoh, nang hon na musoh kei uve. Keiman nangho muvan lai lhaving'a ka hin pui uve ti namu chenset tauvin ahi.”
5 Nu dan, indien gij naarstiglijk Mijner stem zult gehoorzamen, en Mijn verbond houden, zo zult gij Mijn eigendom zijn uit alle volken, want de ganse aarde is Mijn;
Chule tua hi kathu nangai uva kakitepna nakoi jing uva ahileh, nangho hi vannoi mite jouse lah'a keima dia atumbeh'a naum diu; ajeh chu vannoi leiset pumpi hi keima'a ahi.”
6 En gij zult Mij een priesterlijk koninkrijk, en een heilig volk zijn. Dit zijn de woorden, die gij tot de kinderen Israels spreken zult.
“Chule keima lenggam machu nangho naleng chan diu, kagam theng nalo ding'u ahi. Hiche thuhi nangman Israel mite heng'a naseipeh teiding ahi,” ati.
7 En Mozes kwam en riep de oudsten des volks, en stelde voor hun aangezichten al deze woorden, die de HEERE hem geboden had.
Chuin Mose molchung akon'in akumsuh'in Israel sung'a upa ho akou khom'in Pakaiyin a thupeh chengse abonchan a seipeh soh kei uve.
8 Toen antwoordde al het volk gelijkelijk, en zeide: Al wat de HEERE gesproken heeft, zullen wij doen! En Mozes bracht de woorden des volks weder tot den HEERE.
Chuin amahon adonbut cheh uvin, “Ijakai Pakai thupeh bang'a keihon kabol diu ahi,” atiuve.
9 En de HEERE zeide tot Mozes: Zie, Ik zal tot u komen in een dikke wolk, opdat het volk hore, als Ik met u spreek, en dat zij ook eeuwiglijk aan u geloven. Want Mozes had den HEERE de woorden des volks verkondigd.
Chuin Pakaiyin Mose heng'a aseijin, “Keima naheng'a meilhang kiheh bang'a kahung ding, Nangma Mose kahin houpi teng Israel miten ajah cheh diu, chuteng amahon jong nangma nahin tahsan jing diu ahitai,” ati. Mose'n jong Israel miten adonbut'na chu Pakai heng'a aseijin ahi.
10 Ook zeide de HEERE tot Mozes: Ga tot het volk, en heilig hen heden en morgen, en dat zij hun klederen wassen,
Chuin Pakajin Mose heng'a asei in, “Kumsuh inlang keima kahung nading'in Israel mite gongtup tan, tuni le jing nikhoa din seipeh uvin chule avon jeng u-jong kisop theng cheh u-hen,” ati.
11 En bereid zijn tegen den derden dag; want op den derden dag zal de HEERE voor de ogen van al het volk afkomen, op den berg Sinai.
“Nithum lhin'nia ding'in kigontup sah soh kei uvin, nithum lhin niteng a mitmu tah uva Pakai chu Sinai Mol chung'a pat hung kumlha ding ahi tipeh'un,” ati.
12 En bepaal het volk rondom, zeggende: Wacht u op den berg te klimmen, en deszelfs einde aan te roeren; al wie den berg aanroert, zal zekerlijk gedood worden.
“Mipiho abonchauvin akimvel'uva melchih'na sempeh'in lang, seijin, kichih thei un! Koima molchung lam'a kaldoh hih hel'un chule akim vellah jeng jong koiman natham khah theilou diunahi. Koi hile molchung tham khachan chu thi jeng ding ahi,” ati.
13 Geen hand zal hem aanroeren, maar hij zal zekerlijk gestenigd, of zekerlijk doorschoten worden; hetzij een beest, hetzij een man, hij zal niet leven. Als de ramshoorn langzaam gaat, zullen zij op den berg klimmen.
“Melchihna pal kallhah khut kiti phot'in atohkhah'a ahile, hichejeh'a chu; song'a selih jeng ding, ahilou jong le, thalpi'a kap lih ding gancha hihen mihem hile hitabang'a chonchu ahing'a kiumsah ngailou ding ahi, tin seipeh un. Sumkon ahung kimut gin apat mipi jong molchung lam'a hung kitol diu ahiye.”
14 Toen ging Mozes van den berg af tot het volk, en hij heiligde het volk; en zij wiesen hun klederen.
Mose'n jong mipi lam chu ahin jonsuh tan. Aman mipi thenso'na anei jin, mipihon jong ama ama von cheh akisop theng uvin ahi.
15 En hij zeide tot het volk: Weest gereed tegen den derden dag, en nadert niet tot de vrouw.
Aman mipi heng'a asei jin, Nithum lhin nia ding in ki gotup cheh uvin chule numei angsung ki tiajong na lut louhel ding'u ahi,” ati.
16 En het geschiedde op den derden dag, toen het morgen was, dat er op den berg donderen en bliksemen waren, en een zware wolk, en het geluid ener zeer sterke bazuin, zodat al het volk verschrikte, dat in het leger was.
Nithum lhin'ni jingkah khovah lam'in vahthamjol aki thing'in kolphe avah in, molchung vum chu meilhang'in atom lha jeng tan ahi. Sumkon hatah'in ahung ging tan ahile, ngahmun sung lam'a um mipi abonchauvin akicha lheh jeng tauve.
17 En Mozes leidde het volk uit het leger, Gode tegemoet; en zij stonden aan het onderste des bergs.
Mose'n jong mipi abonchan Pathen toh kimaito ding'in ahin pui uvin, chuin mipi abonchauvin molchung kipatna lam'a chun adding den gam tauve.
18 En de ganse berg Sinai rookte, omdat de HEERE op denzelven nederkwam in vuur; en zijn rook ging op, als de rook van een oven; en de ganse berg beefde zeer.
Sinai molchung akon in Pakai chu meikong'in ahung kum lhan ahile, lhum sung'a kon'na meikhu bang'in ahung khudoh'in ahintomlha jeng tan, ling jong akihot lha jeng'in ahi.
19 Toen het geluid der bazuin gaande was, en zeer sterk werd, sprak Mozes; en God antwoordde hem met een stem.
Sumkon gin chu ahat cheh cheh jeng tan ahile, Mose jong akipat'in hiti hin aseije, van gin kithong lah akon'in Pathen'in ahin houpin ahi.
20 Als de HEERE nedergekomen was op den berg Sinai, op de spits des bergs, zo riep de HEERE Mozes op de spits des bergs; en Mozes klom op.
Pakai chu Sinai molchung vum'a kon'in ahung kumsuh tan chuin, Molchung vum'a kon'in Pakaiyin Mose ahin kouvin ahi. Mose jong akipatdoh'in molchung lam'a chun akal touvin ahi.
21 En de HEERE zeide tot Mozes: Ga af, betuig dit volk, dat zij niet doorbreken tot den HEERE, om te zien, en velen van hen vallen.
Pakaiyin Mose heng'a asei in, “Kumsuh inlang mipi heng'a seipeh loijin, ajeh chu Pakai ahinmu nomuva pal kigen khu ahin tumlhah ngai uva ahile thigam bep ding'u ahiye,” ati.
22 Daartoe zullen ook de priesters, die tot den HEERE naderen, zich heiligen, dat de HEERE niet tegen hen uitbreke.
Chule thempu ho jeng jong atahsao amacheh kithenso uva eihin nailut thei diu bou ahi. Chutile Pakaiyin amaho lam pal chu atumkeh lou ding ahi, ati.
23 Toen zeide Mozes tot den HEERE: Het volk zal op den berg Sinai niet kunnen klimmen, want Gij hebt ons betuigd, zeggende: Bepaal den berg, en heilig hem.
Mose'n jong Pakai heng'a aseijin, ahinlah Pakai in, mipi abonchauva Sinai molchung'a hung kal theilou diu ahi. Ajeh chu nangma thupeh bang'a molchung kimvella pal gen uvin, tia nei thupeh sa'u ahiye, ati.
24 De HEERE dan zeide tot hem: Ga heen, klim af, daarna zult gij, en Aaron met u, opklimmen; doch dat de priesters en het volk niet doorbreken, om op te klimmen tot den HEERE, dat Hij tegen hen niet uitbreke.
Ahinlah Pakaiyin Mose heng'a aseiyin. “Chesuh inlang Aaron gakipuiyin lang hinki lhon pitan. Amavang mipi abonchauvin thupeh neijin lang khat cha jeng jong paltum keh'a Pakai lam'a hung theilou ding'u ahiye,” ati.
25 Toen klom Mozes af tot het volk, en zeide het hun aan.
Pakajin athupeh bang in Mose achesuh in mipi ho heng'a aga seipeh soh kei uve.
