< Exodus 17 >

1 Daarna toog de ganse vergadering van de kinderen Israels, naar hun dagreizen, uit de woestijn Sin, op het bevel des HEEREN, en zij legerden zich te Rafidim. Daar nu was geen water voor het volk om te drinken.
Israel kaminawk loe Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Sin praezaek hoi tacawt o moe, ahmuen kalah bangah kholong caeh o; Rephidim ahmuen ah anghak o; to ahmuen ah loe kaminawk mah naek o hanah tui to om ai.
2 Toen twistte het volk met Mozes, en zeide: Geeft gijlieden ons water, dat wij drinken! Mozes dan zeide tot hen: Wat twist gij met mij? Waarom verzoekt gij den HEERE?
Topongah kaminawk mah, Ka naek o hanah tui na paek ah, tiah Mosi to zoeh o. Mosi mah nihcae khaeah, Tikhoe kai nang zoeh o moe, Angraeng to na tanoek o loe? tiah a naa.
3 Toen nu het volk aldaar dorstte naar water, zo murmureerde het volk tegen Mozes, en het zeide: Waartoe hebt gij ons nu uit Egypte doen optrekken, opdat gij mij, en mijn kinderen, en mijn vee, van dorst deedt sterven?
Toe kaminawk loe tui anghaeh o boeh pongah, Mosi to laisaep o thuih; nihcae mah, Tipongah kaimah hoi ka caanawk khue ai ah, ka tawnh o ih moinawk doeh duek hanah, Izip prae thung hoi hae praezaek ah nang caeh haih loe? tiah a naa o.
4 Zo riep Mozes tot den HEERE, zeggende: Wat zal ik dit volk doen? Er feilt niet veel aan, of zij zullen mij stenigen.
To naah Mosi mah Angraeng khaeah, Hae kaminawk hae kawbang maw ka naa han? Kai thlung hoi ang vah o tom boeh, tiah a hang.
5 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Ga heen voor het aangezicht des volks, en neem met u uit de oudsten van Israel; en neem uw staf in uw hand, waarmede gij de rivier sloegt, en ga heen.
To naah Angraeng mah Mosi khaeah, Kaminawk hmaa ah caeh ah, Israel kacoehtanawk hoi nawnto caeh ah, tuipui na bohhaih cunghet to sin ah loe, caeh ah.
6 Zie, Ik zal aldaar voor uw aangezicht op de rotssteen in Horeb staan; en gij zult op den rotssteen slaan, zo zal er water uitgaan, dat het volk drinke. Mozes nu deed alzo voor de ogen der oudsten van Israel.
Khenah, Na hmaa ih Horeb lungsong nuiah kang doet han; lungsong to bop ah, kaminawk mah naek o hanah, lungsong thung hoiah tui to tacawt tih, tiah a naa. Mosi mah to tiah Israel kaminawk mikhnuk ah sak.
7 En hij noemde den naam dier plaats Massa en Meriba, om den twist der kinderen Israels, en omdat zij den HEERE verzocht hadden, zeggende: Is de HEERE in het midden van ons, of niet?
Israel kaminawk mah, Aicae salakah Angraeng oh maw, om ai? tiah Angraeng to tanoek o moe, zoeh o pongah, to ahmuen to Massah hoi Meribah, tiah ahmin paek o.
8 Toen kwam Amalek en streed tegen Israel in Rafidim.
Amalek kaminawk loe angzoh o moe, Rephidim ahmuen ah Israel kaminawk hoiah angtuk o.
9 Mozes dan zeide tot Jozua: Kies ons mannen, en trek uit, strijd tegen Amalek; morgen zal ik op de hoogte des heuvels staan, en de staf Gods zal in mijn hand zijn.
Mosi mah Joshua khaeah, Aicae thung hoi thoemto kaminawk to qoi ah loe, Amalek misatuk hanah caeh ah; khawnbang ah Sithaw ih cunghet to ban ah ka sin moe, mae nuiah kang doet han, tiah a naa.
10 Jozua nu deed, als Mozes hem gezegd had, strijdende tegen Amalek; doch Mozes, Aaron en Hur klommen op de hoogte des heuvels.
To pongah Mosi mah thuih ih lok baktih toengah, Joshua mah Amalek kaminawk to tuk; to naah Mosi, Aaron hoi Hur loe mae nuiah dawh o.
11 En het geschiedde, terwijl Mozes zijn hand ophief, zo was Israel de sterkste; maar terwijl hij zijn hand nederliet, zo was Amalek de sterkste.
Mosi ban payangh naah, Israel kaminawk mah misa pazawk o; toe anih ih ban pakhrak tathuk naah, Amalek kaminawk mah pazawk o.
12 Doch de handen van Mozes werden zwaar; daarom namen zij een steen, en legden dien onder hem, dat hij daarop zat; en Aaron en Hur onderstutten zijn handen, de een op deze, de ander op de andere zijde; alzo waren zijn handen gewis, totdat de zon onderging.
Mosi ban khah naah thlung to lak o moe, anih tlim ah suek pae o; anih to thlung nuiah anghnut o sak pacoengah, Aaron hoi Hur mah anih ih ban to hae bang hoi ho bang, niduem khoek to, pakhrah ai ah atoengh pae hoi.
13 Alzo dat Jozua Amalek en zijn volk krenkte, door de scherpte des zwaards.
To pongah Joshua mah Amalek misa to sumsen hoiah tuk pazawk.
14 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Schrijf dit ter gedachtenis in een boek, en leg het in de oren van Jozua, dat Ik de gedachtenis van Amalek geheel uitdelgen zal van onder den hemel.
To naah Angraeng mah Mosi khaeah, Hae hmuen hae panoek poe hanah cabu pongah tarik ah loe, Joshua han kahoih ah kroek paeh; Amalek kaminawk poekhaih loe van tlim hoiah kang hmatsak han, tiah a naa.
15 En Mozes bouwde een altaar; en hij noemde deszelfs naam: De HEERE is mijn Banier!
Mosi mah hmaicam maeto sak moe, Jehovah-nissi, tiah ahmin paek.
16 En hij zeide: Dewijl de hand op den troon des HEEREN is, zo zal de oorlog des HEEREN tegen Amalek zijn, van geslacht tot geslacht!
Mosi mah, A caanawk adung maeto pacoeng maeto khoek to Angraeng mah Amalek kaminawk to tuh tih, tiah Angraeng mah lokkam boeh, tiah thuih.

< Exodus 17 >