Esther 6
1 In denzelfden nacht was de slaap van den koning geweken, en hij zeide, dat men het boek der gedachtenissen, de kronieken, brengen zou; en zij werden in de tegenwoordigheid des konings gelezen.
Hiche janchun lengpa chu a-ihmu theipon, hijeh chun avaihomna sunga thilsoh kijehlut thusimbu chu ahinchoi uva akom’a asimdoh diuvin alhacha hokhat thupeh aneitan ahi.
2 En men vond geschreven, dat Mordechai had te kennen gegeven van Bigthana en Theres, twee kamerlingen des konings, uit de dorpelwachters, die de hand zochten te leggen aan den koning Ahasveros.
Hiche thilsoh kijihlut na achun lengpa achang’a aumna leng indan’a kot ngah nukiso teni Bigthan le Teresh teni tohgon Mordecai jin ana matdoh na kijihlut chu amudoh tan ahi. Amani chun leng Xerxes chu anatha got lhon ahi.
3 Toen zeide de koning: Wat eer en verhoging is Mordechai hierover gedaan? En de jongelingen des konings, zijn dienaars, zeiden: Aan hem is niets gedaan.
“Mordecai hi athilpha bol jeh a kipaman ahilouleh hetpehna ipi kibolpeh am?” tin lengpan adongin ahileh alhachapan adonbut in “Imacha akibolpeh poi,” ati.
4 Toen zeide de koning: Wie is in het voorhof? (Haman nu was gekomen in het buitenvoorhof van het huis des konings, om den koning te zeggen, dat men Mordechai zou hangen aan de galg, die hij hem had doen bereiden.)
“Polang leitola umkhu koiham?” tin lengpan adongin ahi. Hiche aseipet tah chun Haman khopi polam leitol ahung lhung chet in, lengpa kom’a Mordecai chu atundohsa thinglhon chung’a khailih ding phalna thum'a ahung pet tah chu ahi.
5 En des konings jongelingen zeiden tot hem: Zie, Haman staat in het voorhof. Toen zeide de koning: Dat hij inkome.
Lhachapa chun lengpa chu anadonbut in ahi, “Hamanhi leitol ah kimu pi ding in na ngah e” ati. Lengpan “hinpuilut in” tin thupeh anei tan ahi.
6 Als Haman ingekomen was, zo zeide de koning tot hem: Wat zal men met dien man doen, tot wiens eer de koning een welbehagen heeft? Toen zeide Haman in zijn hart: Tot wien heeft de koning een welbehagen, om hem eer te doen, meer dan tot mij?
Hiti chun Haman ahunglut in ahileh lengpan aseitai, “Keima eikipasah tahbeh michu itobang jana kapeh ding ham?” ati. Haman amale ama akigellin, “Lengpan jana apehding michu keitailou koidang hiding ham?” tin aki nemlheh in ahi.
7 Daarom zeide Haman tot den koning: Den man, tot wiens eer de koning een welbehagen heeft,
Hijeh chun aman hitin adonbut in, “Lengpan mikhattou jana apeh nomma ahileh,
8 Zal men het koninklijke kleed brengen, dat de koning pleegt aan te trekken, en het paard, waarop de koning pleegt te rijden; en dat de koninklijke kroon op zijn hoofd gezet worde.
Aleng oupe von chu ahin lahdoh ding, lengpa amatah touna sakol aluchanga lengte loupina jem ki-beh ding,
9 En men zal dat kleed en dat paard geven in de hand van een uit de vorsten des konings, van de grootste heren, en men zal het dien man aantrekken, tot wiens eer de koning een welbehagen heeft; en men zal hem op dat paard doen rijden door de straten der stad, en men zal voor hem roepen: Alzo zal men dien man doen, tot wiens eer de koning een welbehagen heeft!
Hiche lengte von loupitah chuleh sakol chu lengpa noija vaihom mithupi holah a khatpen khutna pehlut ding ahi. Chuleh lengpan ajabol ding mipa chun lengpa von loupi chu akivon ding lengpa sakol a chu touva khopi sunga chu kaileding ahi. Hiche vaihompa chun ache puma asapding “Lengpan ajabol nompa chu hitiahi kibolding ahi!” tia aseiding ahi,” ati.
10 Toen zeide de koning tot Haman: Haast u, neem dat kleed, en dat paard, gelijk als gij gesproken hebt, en doe alzo aan Mordechai, den Jood, dien aan de poort des konings zit; en laat niet een woord vallen van alles, wat gij gesproken hebt.
Lengpan Haman kom’a chun “Apha behseh jenge, gangtah in pon oupe chu choijin lang chule kasakol chu kaijin lang tua nasei tobang bang chun hiche khopi kelkot kom’a tou Mordecai kiti Judate pakhu hiti chun gaboltan. Tua nasei hochu halkhat cha alhinglal umsah hih hellin!” ati.
11 En Haman nam dat kleed en dat paard, en trok het kleed Mordechai aan, en deed hem rijden door de straten der stad, en hij riep voor hem: Alzo zal men dien man doen, tot wiens eer de koning een welbehagen heeft!
Hiti chun Haman in ponloupi chu achoijin Mordecai asilpeh in, lengpa sakol a chun atousah in, khopi leitol lachun akailen “Lengpan ajabolnom michu hitia hi kibolding ahi” tin asammin ahi.
12 Daarna keerde Mordechai wederom tot de poort des konings; maar Haman werd voortgedreven naar zijn huis, treurig en met bedekten hoofde.
Hiche jouchun Mordecai chu khopi kelkouna chun akile kit in, Haman vangchu kisuhnemna noinung pen’in akisunemmin jumthet in a-in na akile kittai.
13 En Haman vertelde aan zijn huisvrouw Zeres en al zijn vrienden al wat hem wedervaren was. Toen zeiden hem zijn wijzen, en Zeres, zijn huisvrouw: Indien Mordechai, voor wiens aangezicht gij hebt begonnen te vallen, van het zaad der Joden is, zo zult gij tegen hem niet vermogen; maar gij zult gewisselijk voor zijn aangezicht vallen.
Haman in thilsoh hochu ajinule aloi agolho aseipeh phat in ama thumop a pang miching hole ajinu chun asei tai, “Tunia najumso pa Mordecai hi pen danna Judate ahijeh'in amadouna natoh gonhi lolhing joupon nate. Ama nakidoupi jomleh nathilo ding ahibouve” atipeh taove.
14 Toen zij nog met hem spraken, zo kwamen des konings kamerlingen nabij, en zij haastten Haman tot den maaltijd te brengen, dien Esther bereid had.
Amaho hitiahi akihoupet’un lengpa dinga nukiso ho ahunglhung un gangtah in Haman chu Esther golvah ankonga dingin ahung pui tauve.
