< Esther 5 >
1 Het geschiedde nu aan den derden dag, dat Esther een koninklijk kleed aantrok, en stond in het binnenste voorhof van des konings huis, tegenover het huis des konings; de koning nu zat op zijn koninklijken troon, in het koninklijke huis, tegenover de deur van het huis.
A I ke kolu o ka la, hookomo ae la o Esetera i ka lole alii, a ku aku la ma ka pahale iloko o ka hale o ke alii, ma ke alo o ka hale o ke alii. A e noho ana no ke alii ma kona nohoalii, ma ka hale alii, ma ke alo o ka pukapa o ka hale.
2 En het geschiedde, toen de koning de koningin Esther zag, staande in het voorhof, verkreeg zij genade in zijn ogen, zodat de koning den gouden scepter, die in zijn hand was, Esther toereikte; en Esther naderde, en roerde de spits des scepters aan.
A ike mai la ke alii ia Esetera, i ke alii wahine, e ku ana maloko o ka pahale. loaa ia ia ke alohaia mai e ia; a o mai la ke alii i ke kookooalii gula ma kona lima ia Esetera. Hookokoke aku la o Esetera, a hoopa aku la i ka welau o ke kookooalii.
3 Toen zeide de koning tot haar: Wat is u, koningin Esther! of wat is uw verzoek? Het zal u gegeven worden, ook tot de helft des koninkrijks.
Alaila i mai ke alii ia ia, Heaha kau, e ke alii wahine, e Esetera, a keaha hoi kau mea e noi mai ai? E haawiia'ku no ia ia oe, ina paha o ka hapalua ia o ke aupuni.
4 Esther nu zeide: Indien het den koning goeddunkt, zo kome de koning met Haman heden tot den maaltijd, dien ik hem bereid heb.
I aku la o Esetera, Ina he maikai ia i ke alii, e hele mai ke alii a me Hamana, i keia la, i ka ahainu a'u i hoomakaukau ai nona.
5 Toen zeide de koning: Doet Haman spoeden, dat hij het bevel van Esther doe. Als nu de koning met Haman tot den maaltijd, dien Esther bereid had, gekomen was,
Alaila, olelo aku ke alii, E hoolalelale ia Hamana, e hana oia i ka mea a Esetera i olelo ai. A hele mai la ke alii a me Hamana i ka ahainu a Esetera i hoomakaukau ai.
6 Zo zeide de koning tot Esther op den maaltijd des wijns: Wat is uw bede? en zij zal u gegeven worden; en wat is uw verzoek? Het zal geschieden, ook tot de helft des koninkrijks.
Olelo mai la ke alii ia Esetera, ma ka ahainu waina, Heaha kau mea e noi mai ai? E haawiia no ia ia oe. A heaha hoi kau kauoha? Ina paha o ka hapalua ia o ke aupuni e hanaia no ia.
7 Toen antwoordde Esther, en zeide: Mijn bede en verzoek is:
Alaila, olelo aku la o Esetera, i aku la, Eia kuu mea e noi aku ai, a me ka'u kauoha hoi.
8 Indien ik genade gevonden heb in de ogen des konings, en indien het den koning goeddunkt, mij te geven mijn bede, en mijn verzoek te doen, zo kome de koning met Haman tot den maaltijd, dien ik hem bereiden zal; zo zal ik morgen doen naar het bevel des konings.
Ina i loaa ia'u ke alohaia mai e ke alii, a ina i lealea ke alii i ka haawi mai i ka'u mea e noi aku ai, a e hana hoi e like me ka'u kauoha ana, e hele mai ke alii a me Hamana i ka ahainu a'u e hoomakaukau ai no laua, a apopo e hana no wau e like me ka olelo a ke alii.
9 Toen ging Haman ten zelfden dage uit, vrolijk en goedsmoeds; maar toen Haman Mordechai zag in de poort des konings, en dat hij niet opstond, noch zich voor hem bewoog, zo werd Haman vervuld met grimmigheid op Mordechai.
Puka aku la o Hamana iwaho ia la, me ka olioli, a me ka naau mama. A ike ae la oia ia Moredekai ma ka pukapa o ke alii, aole i ka iluna, aole i neenee aku nona, piha loa iho la ia i ka ukiuki ia Moredekai.
10 Doch Haman bedwong zich, en hij kwam tot zijn huis; en hij zond henen, en liet zijn vrienden komen, en Zeres, zijn huisvrouw.
Uumi iho la o Hamana i kona manao; a hoi aku la oia i kona wahi, alaila kii aku la oia i kona poe makamaka, a me Zeresa kana wahine.
11 En Haman vertelde hun de heerlijkheid zijns rijkdoms, en de veelheid zijner zonen, en alles, waarin de koning hem groot gemaakt had, en waarin hij hem verheven had boven de vorsten en knechten des konings.
A hai aku la o Hamana ia lakou i ka nani o kona waiwai, a i ka lehulehu o kana poe keiki, a i na mea a pau a ke alii i hookiekie ai ia ia, a me kona hoonoho ana ia ia maluna o na kuhina a me na kanaka o ke alii.
12 Verder zeide Haman: Ook heeft de koningin Esther niemand met den koning doen komen tot den maaltijd, dien zij bereid heeft, dan mij; en ik ben ook tegen morgen van haar met den koning genodigd.
Olelo aku la no hoi o Hamana, He oiaio, aole i hookomo o Esetera ke alii wahine, i kekahi mea e ae me ke alii i ka ahainu, ana i hoomakaukau ai, ia'u wale no. A ua kiina mai hoi au e hele io na la me ke alii i ka la apopo.
13 Doch dit alles baat mij niet, zo langen tijd als ik den Jood Mordechai zie zitten in de poort des konings.
Aka, he mea ole ia'u keia mau mea a pau, ia'u e ike aka ai ia Moredekai ka Iudaio, e noho ana ma ka pukapa o ke alii.
14 Toen zeide zijn huisvrouw Zeres tot hem, mitsgaders al zijn vrienden: Men make een galg, vijftig ellen hoog, en zeg morgen aan den koning, dat men Mordechai daaraan hange; ga dan vrolijk met den koning tot dien maaltijd. Deze raad nu dacht Haman goed, en hij deed de galg maken.
Alaila, olelo mai la ia ia o Zeresa kana wahine, a me kona poe makamaka a pau, E hanaia he olokea, i kanalima kubita ke kiekia; a apopo, e olelo aku oe i ke alii, i liia o Moredekai maluna olaila. Alaila, e hele olioli oe i ka ahainu me ke alii. Ua maikai ia i ka manao o Hamana, a hana iho la oia i ke olokea.