Esther 5
1 Het geschiedde nu aan den derden dag, dat Esther een koninklijk kleed aantrok, en stond in het binnenste voorhof van des konings huis, tegenover het huis des konings; de koning nu zat op zijn koninklijken troon, in het koninklijke huis, tegenover de deur van het huis.
Ni thumto naah, Esther loe siangpahrang zu khukbuen hoiah amthoep moe, siangpahrang imthung longhma, siangpahrang hmaa ah angdoet; to naah siangpahrang loe angmah ih angraeng tangkhang pongah anghnut, imthung akunhaih thok bangah anghae.
2 En het geschiedde, toen de koning de koningin Esther zag, staande in het voorhof, verkreeg zij genade in zijn ogen, zodat de koning den gouden scepter, die in zijn hand was, Esther toereikte; en Esther naderde, en roerde de spits des scepters aan.
Siangpahrang mah a im longhmaa ah angdoe a zu Esther to hnuk naah, mikhmai pan moe, a ban ih sui cunghet to kalah bangah paqoi ving; Esther loe anih taengah anghnaih moe, sui cunghet tadong to sui pae.
3 Toen zeide de koning tot haar: Wat is u, koningin Esther! of wat is uw verzoek? Het zal u gegeven worden, ook tot de helft des koninkrijks.
Siangpahrang mah, siangpahrang zu Esther, Timaw hnik han na koeh? Ka prae ahap mataeng doeh kang paek han, tiah a naa.
4 Esther nu zeide: Indien het den koning goeddunkt, zo kome de koning met Haman heden tot den maaltijd, dien ik hem bereid heb.
To pongah Esther mah, Siangpahrang koehhaih baktiah ka oh nahaeloe, vaihniah nang han ka sak ih poihkung ah Haman hoi nawnto angzo ah, tiah a naa.
5 Toen zeide de koning: Doet Haman spoeden, dat hij het bevel van Esther doe. Als nu de koning met Haman tot den maaltijd, dien Esther bereid had, gekomen was,
Esther mah hnik ih baktih toengah sak hanah, Siangpahrang mah Haman to karangah kawk hanah lok a paek. To pongah siangpahrang hoi Haman loe Esther mah sak ih buhraenghaih poihkung ah caeh hoi.
6 Zo zeide de koning tot Esther op den maaltijd des wijns: Wat is uw bede? en zij zal u gegeven worden; en wat is uw verzoek? Het zal geschieden, ook tot de helft des koninkrijks.
Misurtui naek o nathuem ah, siangpahrang mah Esther to lokdueng let, Tih tahmenhaih maw nang hnik? Kang paek han; timaw nang hnik? Ka prae ahap mataeng doeh kang paek han, tiah a naa.
7 Toen antwoordde Esther, en zeide: Mijn bede en verzoek is:
Esther mah, Tahmen kang hnik ih hmuen loe hae tiah oh;
8 Indien ik genade gevonden heb in de ogen des konings, en indien het den koning goeddunkt, mij te geven mijn bede, en mijn verzoek te doen, zo kome de koning met Haman tot den maaltijd, dien ik hem bereiden zal; zo zal ik morgen doen naar het bevel des konings.
siangpahrang mikcuk naakrak ah ka oh moe, tahmen kang hnikhaih hoi kang hnik ih hmuen siangpahrang mah akoepsak hanah na koeh nahaeloe, khawnbang ka sak han ih buhraenghaih poihkung ah Haman hoi nawnto nang zoh ah; to naah ni siangpahrang mah dueng ih lok to ka thuih han vop, tiah a naa.
9 Toen ging Haman ten zelfden dage uit, vrolijk en goedsmoeds; maar toen Haman Mordechai zag in de poort des konings, en dat hij niet opstond, noch zich voor hem bewoog, zo werd Haman vervuld met grimmigheid op Mordechai.
To pacoengah Haman loe anghoehaih hoi poeknawmhaih hoiah caeh; toe siangpahrang ih khongkha ah, anih azat paek hanah angdoe ai, anih khingyahaih tawn ai Mordekai to a hnuk naah, Mordekai nuiah paroeai palungphui.
10 Doch Haman bedwong zich, en hij kwam tot zijn huis; en hij zond henen, en liet zijn vrienden komen, en Zeres, zijn huisvrouw.
Toe Haman loe angsum moe, imthung ah caeh; angmah ih ampuinawk hoi a zu Zeresh to a kawk.
11 En Haman vertelde hun de heerlijkheid zijns rijkdoms, en de veelheid zijner zonen, en alles, waarin de koning hem groot gemaakt had, en waarin hij hem verheven had boven de vorsten en knechten des konings.
Nihcae khaeah a tawnh ih hmuenmae kawng, kapop parai a caanawk kawng, siangpahrang mah kalah siangpahrang ih angraengnawk hoi anih ih tamnanawk pongah, anih hanah kasang araengh paekhaih kawngnawk to a thuih.
12 Verder zeide Haman: Ook heeft de koningin Esther niemand met den koning doen komen tot den maaltijd, dien zij bereid heeft, dan mij; en ik ben ook tegen morgen van haar met den koning genodigd.
To pacoengah Haman mah, Ue, siangpahrang zu Esther mah buhraenghaih sak ih poihkung ah siangpahrang hoi kai khue ni ang pacae; khawnbang doeh siangpahrang hoi nawnto caeh hanah ang pacae bae vop.
13 Doch dit alles baat mij niet, zo langen tijd als ik den Jood Mordechai zie zitten in de poort des konings.
Toe siangpahrang ih khongkha toep, Judah kami Mordekai ka hnuk naah poek ka nawm thai ai, tiah a naa.
14 Toen zeide zijn huisvrouw Zeres tot hem, mitsgaders al zijn vrienden: Men make een galg, vijftig ellen hoog, en zeg morgen aan den koning, dat men Mordechai daaraan hange; ga dan vrolijk met den koning tot dien maaltijd. Deze raad nu dacht Haman goed, en hij deed de galg maken.
A zu Zeresh hoi ampuinawk boih mah anih khaeah, Dong quipangato kasang tung to sah ah loe, to tung pongah Mordekai to bangh hanah, khawnbangah siangpahrang to dueng ah; to pacoengah siangpahrang hoi nawnto poihkung ah caeh ah loe nawm hoi ah, tiah a naa o. To tiah thuih ih lok mah Haman to poeknawmsak moe, tung to a saksak.
