< Deuteronomium 31 >

1 Daarna ging Mozes heen, en sprak deze woorden tot gans Israel,
To pacoengah Mosi mah Israel kaminawk boih khaeah caeh moe, hae loknawk hae a thuih pae.
2 En zeide tot hen: Ik ben heden honderd en twintig jaren oud; ik zal niet meer kunnen uitgaan en ingaan; daartoe heeft de HEERE tot mij gezegd: Gij zult over deze Jordaan niet gaan.
Mosi mah nihcae khaeah, Kai loe vaihi saning cumvaito pacoeng, pumphaeto ka oh boeh pongah, nangcae zaehhoih hanah angcoeng thai ai boeh; Angraeng mah doeh kai khaeah, Nang loe hae Jordan vapui nang kat thai mak ai, tiah ang naa boeh.
3 De HEERE, uw God, Die zal voor uw aangezicht overgaan; Die zal deze volken van voor uw aangezicht verdelgen, dat gij hen erfelijk bezit. Jozua zal voor uw aangezicht overgaan, gelijk als de HEERE gesproken heeft.
Nangmacae ih Angraeng Sithaw to nangcae hma ah caeh ueloe, haeah kaom prae kaminawk to nangmacae hma roe ah na hum pae ueloe, nihcae ih prae to na toep o tih: Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Joshua loe nangcae hma ah caeh tih.
4 En de HEERE zal hun doen, gelijk als Hij aan Sihon en Og, koningen der Amorieten, en aan hun land, gedaan heeft, die Hij verdelgd heeft.
Amor kaminawk ih siangpahrang Sihon hoi Og ih, prae nuiah amrohaih phaksak baktih toengah, Angraeng mah to kaminawk nuiah sah toeng tih.
5 Wanneer hen nu de HEERE voor uw aangezicht zal gegeven hebben, dan zult gij hun doen naar alle gebod, dat ik ulieden geboden heb.
Nihcae to Angraeng mah nangcae khaeah paek ueloe, kang paek ih lok baktih toengah, nihcae nuiah na sah o tih.
6 Weest sterk en hebt goeden moed, en vreest niet, en verschrikt niet voor hun aangezicht; want het is de HEERE, uw God, Die met u gaat; Hij zal u niet begeven, noch u verlaten.
Na thacak o sak ah loe, misahoihaih hoiah om oh; mawn o hmah loe, nihcae to zii o hmah; na Angraeng Sithaw loe nangcae hoi nawnto caeh tih, anih mah na caeh o taak mak ai ueloe, pahnawt sut mak ai, tiah a naa.
7 En Mozes riep Jozua, en zeide tot hem voor de ogen van gans Israel: Wees sterk en heb goeden moed, want gij zult met dit volk ingaan in het land dat de HEERE hun vaderen gezworen heeft, hun te zullen geven; en gij zult het hun doen erven.
To pacoengah Mosi mah Joshua to kawk moe, Israel kaminawk boih hma ah, Na thacaksak ah loe, misahoihaih hoiah om ah; nang loe hae kaminawk khaeah paek hanah, Angraeng mah ampanawk khaeah lokkam ih prae thungah, hae kaminawk hae na caeh haih ueloe, nihcae han qawk na toepsak tih.
8 De HEERE nu is Degene, Die voor uw aangezicht gaat; Die zal met u zijn; Hij zal u niet begeven, noch u verlaten; vrees niet, en ontzet u niet.
Angraeng angmah roe nangcae hmaa ah caeh ueloe, anih na om o thui tih; anih mah na caehtaak mak ai ueloe, pahnawt sut mak ai; zii o hmah loe, palung doeh boeng o sak hmah, tiah a naa.
9 En Mozes schreef deze wet, en gaf ze aan de priesteren, de zonen van Levi, die de ark des verbonds des HEEREN droegen, en aan alle oudsten van Israel.
Mosi mah hae kaaloknawk tarik pacoengah, Angraeng lokkamhaih thingkhong apu kami, Levi acaeng, qaimanawk hoi Israel kacoehtanawk khaeah paek.
10 En Mozes gebood hun, zeggende: Ten einde van zeven jaren, op den gezetten tijd van het jaar der vrijlating, op het feest der loofhutten.
To pacoengah Mosi mah nihcae khaeah, saning sarihto boeng boeh moe, misong loisakhaih saning, kahni im raenghhaih atue phak naah,
11 Als gans Israel zal komen, om te verschijnen voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, in de plaats, die Hij zal verkoren hebben, zult gij deze wet voor gans Israel uitroepen, voor hun oren;
Israel kaminawk boih Angraeng angmah qoih ih ahmuen ah, Angraeng Sithaw hmaa ah amtueng hanah nang zoh o naah, Israel kaminawk mah thaih o boih hanah, nihcae hma ah hae kaaloknawk hae kroek pae oh.
12 Vergadert het volk, de mannen, en de vrouwen, en de kinderen, en uw vreemdelingen, die in uw poorten zijn; opdat zij horen, en opdat zij leren, en vrezen den HEERE, uw God, en waarnemen te doen alle woorden dezer wet.
Nongpa, nongpata, nawktanawk hoi na vangpui thungah kaom angvinnawk boih mah thaih o moe, panoek o thai han, na Angraeng Sithaw to zit o moe, hae kaaloknawk hae pazui o thai boih hanah, kaminawk to nawnto amkhuengsak ah;
13 En dat hun kinderen, die het niet geweten hebben, horen en leren, om te vrezen den HEERE, uw God, al de dagen, die gij leeft op het land, naar hetwelk gij over de Jordaan zijt heengaande, om dat te erven.
to tiah sak nahaeloe kaalok panoek ai kaminawk ih caanawk mah thaih o ueloe, Jordan vapui nang kat o moe, na toep o han ih prae thungah na oh o nathung, na Angraeng Sithaw zithaih to amtuk o tih, tiah a naa.
14 En de HEERE zeide tot Mozes: Zie, uw dagen zijn genaderd, om te sterven; roep Jozua, en stelt ulieden in de tent der samenkomst, dat Ik hem bevel geve. Zo ging Mozes, en Jozua, en zij stelden zich in de tent der samenkomst.
Angraeng mah Mosi khaeah, Na duek han ih atue loe zoi boeh; Joshua to kawk ah loe kaminawk amkhuenghaih kahni im ah angzo haih ah, to ah lok ka thuih pae han, tiah a naa. To pongah Mosi hoi Joshua loe angzoh hoi moe, kaminawk amkhuenghaih kahni im ah a caeh hoi.
15 Toen verscheen de HEERE in de tent, in de wolkkolom; en de wolkkolom stond boven de deur der tent.
To naah Angraeng loe kahni imthung ah tamai tung baktiah amtueng; tamai tung loe kahni im thok nuiah angdoet pae.
16 En de HEERE zeide tot Mozes: Zie, gij zult slapen met uw vaderen; en dit volk zal opstaan, en nahoereren de goden der vreemden van dat land, waar het naar toe gaat, in het midden van hetzelve; en het zal Mij verlaten en vernietigen Mijn verbond, dat Ik met hetzelve gemaakt heb.
To naah Angraeng mah Mosi khaeah, Khenah, Nang loe nam panawk khaeah nang hak tih boeh; hae kaminawk loe angthawk o ueloe, a caeh o han ih prae thungah kaom kaminawk ih sithawnawk khaeah a takpum zaw o tih; kai to pahnawt o ueloe, nihcae hoi ka sak ih ka lokmaihaih doeh amkhraeng o taak tih.
17 Zo zal Mijn toorn te dien dage tegen hetzelve ontsteken, en Ik zal hen verlaten, en Mijn aangezicht van hen verbergen, dat zij ter spijze zijn, en vele kwaden en benauwdheden zullen het treffen; dat het te dien dage zal zeggen: Hebben mij deze kwaden niet getroffen, omdat mijn God in het midden van mij niet is?
To na niah loe nihcae nuiah palung ka phui moe, nihcae to ka pahnawt sut han; nihcae khae hoi mikhmai ka hawk naah loe, nihcae to amro o tih, nihcae nuiah paroeai sethaih hoi raihaihnawk to pha tih; to naah nihcae mah aicae ih Sithaw loe aicae khaeah om ai boeh pongah na ai maw hae baktih raihaih hae aicae nuiah oh? tiah thui o tih.
18 Ik dan zal Mijn aangezicht te dien dage ganselijk verbergen, om al het kwaad, dat het gedaan heeft; want het heeft zich gewend tot andere goden.
Nihcae loe kalah sithawnawk khaeah angqoi o ving moe, a sak o ih zaehaih boih pongah, to na niah loe nihcae khae hoi mikhmai ka hawk ving tangtang han.
19 En nu, schrijft ulieden dit lied, en leert het den kinderen Israels; legt het in hun mond; opdat dit lied Mij ten getuige zij tegen de kinderen Israels.
To pongah vaihi hae laa hae tarik hoih, Israel kaminawk ih pakha thungah suem paeh loe, amtuksak ah; hae laa loe Israel kaminawk ih misa ah ka ohhaih hnukung ah om tih.
20 Want Ik zal dit volk inbrengen in het land, dat Ik zijn vaderen gezworen heb, vloeiende van melk en honig, en het zal eten, en verzadigd, en vet worden; dan zal het zich wenden tot andere goden, en hen dienen, en zij zullen Mij tergen, en Mijn verbond vernietigen.
Tahnutui hoi khoitui longhaih prae, ampanawk khaeah paek han lokkam ih prae thungah nihcae to ka hoih; nihcae mah zok kamhah ah buh to caak o moe, thawk o hruk naah loe, kai palungphuisak hanah, ka lokkamhaih to amkhraeng o taak ving tih, kalah sithawnawk khaeah angqoi o ueloe, a tok to sah pae o tih.
21 En het zal geschieden, wanneer vele kwaden en benauwdheden hetzelve zullen treffen, dan zal dit lied voor zijn aangezicht antwoorden tot getuige; want het zal uit den mond zijns zaads niet vergeten worden; dewijl Ik weet zijn gedichtsel dat het heden maakt, aleer Ik het inbreng in het land, dat Ik gezworen heb.
Nihcae nuiah paroeai sethaih hoi raihaihnawk phak naah, nihcae ih misa ah ka ohhaih to hae laa mah amtuengsak tih; nihcae ih caanawk mah hae laa hae pahnet o mak ai; ka lokkamhaih prae thungah nihcae ka caeh haih ai naah, vaihi roe nihcae poekhaih to ka panoek pae boeh, tiah a naa.
22 Zo schreef Mozes dit lied te dien dage, en hij leerde het den kinderen Israels.
To pongah Mosi mah to na ni roe ah laa to tarik moe, Israel caanawk to patuk.
23 En Hij gebood Jozua, den zoon van Nun, en zeide: Zijt sterk en heb goeden moed, want gij zult de kinderen Israels inbrengen in het land, dat Ik hun gezworen heb; en Ik zal met u zijn.
Angraeng mah Nun capa Joshua khaeah, Na thacaksak ah loe, misahoihaih hoiah om ah; nihcae khaeah lokkam ih prae thungah Israel kaminawk to na caeh haih tih; to naah Kai nangcae hoi nawnto ka oh han, tiah a naa.
24 En het geschiedde, als Mozes voleind had de woorden dezer wet te schrijven in een boek, totdat zij voltrokken waren;
Mosi mah hae ih kaaloknawk boeng khoek to cabu pongah tarik pacoengah,
25 Zo gebood Mozes den Levieten, die de ark des verbonds des HEEREN droegen, zeggende:
Mosi mah Angraeng lokkamhaih thingkhong apu, Levi acaengnawk khaeah,
26 Neemt dit wetboek, en legt het aan de zijde van de ark des verbonds des HEEREN, uws Gods, dat het aldaar zij ten getuige tegen u.
hae ih kaalok cabu hae la oh loe, na Angraeng Sithaw lokkamhaih thingkhong taengah suem oh; anih loe to ah nangcae ih misa ah ka ohhaih hnukung ah om tih.
27 Want ik ken uw wederspannigheid, en uw harden nek. Ziet, terwijl ik nog heden met ulieden leve, zijt gij wederspannig geweest tegen den HEERE; hoe veel te meer na mijn dood!
Nangcae loe lokaek thaih kami hoi palungthah kami ah na oh o, tito ka panoek; khenah, vaihniah nangcae hoi nawnto ka hing nathuem ah mataeng doeh, Angraeng ih lok to na aek o nahaeloe, ka duek pacoeng naah cae loe, kawkruk maw lok na aek o tih?
28 Vergadert tot mij al de oudsten uwer stammen, en uw ambtlieden; dat ik voor hun oren deze woorden spreke, en tegen hen den hemel en de aarde tot getuigen neme.
Na caeng thung ih kacoehtanawk hoi ukkungnawk to ka hma ah amkhuengsak boih ah; nihcae thaih naah hae loknawk hae ka thuih moe, nihcae ih misa ah ka ohhaih panoekkung ah van hoi long to ka kawk han.
29 Want ik weet, dat gij het na mijn dood zekerlijk zult verderven, en afwijken van den weg, dien ik u geboden heb; dan zal u dit kwaad in het laatste der dagen ontmoeten, wanneer gij zult gedaan hebben, dat kwaad is in de ogen des HEEREN, om Hem door het werk uwer handen tot toorn te verwekken.
Nangcae loe ka duek pacoengah nam ro o ueloe, kang paek ih loklam to nang qoi o taak tih, tito ka panoek; hnukkhuem niah, Angraeng mikhnuk ah kahoih ai hmuennawk to na sah o ueloe, na ban hoi sak ih hmuennawk mah anih palung na phui o sak pongah, nangcae nuiah amrohaih to pha tih, tiah a naa.
30 Toen sprak Mozes, voor de oren der ganse gemeente van Israel, de woorden dezes lieds, totdat zij voltrokken waren.
To pacoengah Mosi mah Israel kaminawk khaeah, hae laa loknawk hae takung hoi tadong khoek to thuih pae boih.

< Deuteronomium 31 >