< Amos 7 >

1 De Heere HEERE deed mij aldus zien; en ziet, Hij formeerde sprinkhanen, in het begin des opkomens van het nagras; en ziet, het was het nagras, na des konings afmaaiingen.
Angraeng Sithaw mah hae hmuen hae ang hnuksak: khenah, siangpahrang taham to aah o boeh moe, hnukkhuem thingthai qumpo athaih naah, anih mah pakhuhnawk to ohsak.
2 En het geschiedde, als zij het kruid des lands geheel zouden hebben afgegeten, dat ik zeide: Heere HEERE! vergeef toch; wie zou er van Jakob blijven staan; want hij is klein!
Nihcae mah to prae ih phroh to caak o boih pacoengah, Kai mah, Aw Angraeng Sithaw, tahmen raeh, tahmenhaih kang hnik! Jakob loe kawbangmaw angdoe tih? Anih loe tetta ah ni oh, tiah ka naa.
3 Toen berouwde zulks den HEERE; het zal niet geschieden, zeide de HEERE.
To pongah Angraeng dawnpakhuem boeh pongah, hae hmuen hae om mak ai, tiah Angraeng mah thuih.
4 Wijders deed mij de Heere HEERE aldus zien; en ziet, de Heere HEERE riep uit, dat Hij wilde twisten met vuur; en het verteerde een groten afgrond, ook verteerde het een stuk lands.
Angraeng Sithaw mah hae hmuen hae ang patuek: khenah, Angraeng Sithaw mah hmai hoi lokcaek hanah kawk, kalen parai tuipui to hmai a kanghsak, prae ahap loe hmai mah kangh boih.
5 Toen zeide ik: Heere HEERE! houd toch op; wie zou er van Jakob blijven staan; want hij is klein!
To naah kai mah, Aw Angraeng Sithaw, toengh raeh, tahmenhaih kang hnik! Jakob loe kathoeng kae acaeng ah oh pongah, anih loe kawbang maw angdoe thai tih? tiah ka hang.
6 Toen berouwde zulks den HEERE. Ook dit zal niet geschieden, zeide de Heere HEERE.
To pongah Angraeng dawnpakhuem moe, hae hmuen doeh om mak ai boeh, tiah Angraeng Sithaw mah thuih.
7 Nog deed Hij mij aldus zien; en ziet, de Heere stond op een muur, die naar het paslood gemaakt was, en een paslood was in Zijn hand.
Anih mah hae hmuen hae ang hnuksak: khenah, Angraeng mah ban ah tahhaih qui to sin moe, qui hoi tah ih baktiah sak ih tapang nuiah angdoet.
8 En de HEERE zeide tot mij: Wat ziet gij, Amos? En ik zeide: Een paslood. Toen zeide de HEERE: Zie, Ik zal het paslood stellen in het midden van Mijn volk Israel; Ik zal het voortaan niet meer voorbijgaan.
To naah Angraeng mah kai khaeah, Amos, timaw na hnuk? tiah ang naa. To naah kai mah, Tahhaih qui ka hnuk, tiah ka naa. To pacoengah Angraeng mah, Khenah, kai mah ih kami Israelnawk salakah tahhaih qui ka suek han; nihcae to ka pathlung mak ai, tiah thuih.
9 Maar Izaks hoogten zullen verwoest, en Israels eigendommen verstoord worden; en Ik zal tegen Jerobeams huis opstaan met het zwaard.
Isak ih kasang ahmuennawk to phrae ueloe, Israel bokhaih hmuenciimnawk doeh amro tih boeh: Jeroboam ih imthung takoh to sumsen hoiah misa kang thawk thuih han, tiah a thuih.
10 Toen zond Amazia, de priester te Beth-El, tot Jerobeam, den koning van Israel, zeggende: Amos heeft een verbintenis tegen u gemaakt, in het midden van het huis Israels; het land zal al zijn woorden niet kunnen verdragen.
To naah Bethel ih qaima Amaziah mah Israel siangpahrang Jeroboam khaeah, Amos mah Israel imthung takoh salakah nang to misa ah suek hanah pacaenghaih oh boeh, tiah lok to pat pae: anih mah thuih ih loknawk boih loe prae mah pauep thai ai.
11 Want alzo zegt Amos: Jerobeam zal door het zwaard sterven, en Israel zal voorzeker uit zijn land gevankelijk worden weggevoerd.
Amos mah, Jeroboam loe sumsen hoiah dueh tih, Israel loe a prae hoi kangthla ah tamna ah om tih, tiah thuih.
12 Daarna zeide Amazia tot Amos: Gij ziener! ga weg, vlied in het land van Juda, en eet aldaar brood, en profeteer aldaar.
To pacoengah Amaziah mah Amos khaeah, Nang, hnukhaih tawn kami, kalah bangah caeh ving ah! Judah prae ah cawn ah: to ah zok angkok ah loe lok to taphong ah:
13 Maar te Beth-El zult gij voortaan niet meer profeteren; want dat is des konings heiligdom, en dat is het huis des koninkrijks.
hae ahmuen loe siangpahrang ohhaih ahmuen ah oh, siangpahrang ih hmuenciim ah oh pongah, Bethel ah lok taphong let hmalai ah, tiah a naa.
14 Toen antwoordde Amos, en zeide tot Amazia: Ik was geen profeet, en ik was geen profetenzoon; maar ik was een ossenherder, en las wilde vijgen af.
Amos mah Amaziah khaeah, Kai loe tahmaa na ai ni, tahmaa capa doeh na ai ni, kai loe tuutoep kami ah ka oh moe, Sikamor thing khenzawn kami ah ni ka oh.
15 Maar de HEERE nam mij van achter de kudde; en de HEERE zeide tot mij: Ga henen, profeteer tot Mijn volk Israel.
Toe tuutoephaih ahmuen hoiah Angraeng mah ang lak moe, kai khaeah, Caeh ah loe kai ih kami Israelnawk khaeah lok to taphong ah, tiah ang naa.
16 Nu dan, hoor des HEEREN woord: Gij zegt: Gij zult niet profeteren tegen Israel, noch druppen tegen het huis van Izak.
To pongah vaihi Angraeng ih lok hae tahngai ah: Israel misahaih lok to taphong hmah, Isak imthung takoh misahaih lok doeh thui hmah, tiah nang naa.
17 Daarom zegt de HEERE alzo: Uw vrouw zal in de stad hoereren, en uw zonen en uw dochteren zullen door het zwaard vallen, en uw land zal door het snoer uitgedeeld worden; en gij zult in een onrein land sterven, en Israel zal voorzeker uit zijn land gevankelijk worden weggevoerd.
To pongah Angraeng mah, Na zu loe vangpui thungah tangzat zaw kami ah angcoeng ueloe, na capanawk hoi na canunawk loe sumsen hoiah amtim o tih; na prae loe tah pacoengah amzet o tih; nangmah doeh kamhnong prae ah na dueh tih: Israel loe angmah prae hoi kangthla ah tamna ah caeh o haih tih, tiah thuih.

< Amos 7 >