< Handelingen 1 >

1 Het eerste boek heb ik gemaakt, o Theofilus, van al hetgeen Jezus begonnen heeft beide te doen en te leren;
Теофиле, ын чя динтый карте а мя, ам ворбит деспре тот че а ынчепут Исус сэ факэ ши сэ ынвеце пе оамень,
2 Tot op den dag, in welken Hij opgenomen is, nadat Hij door den Heiligen Geest aan de apostelen, die Hij uitverkoren had, bevelen had gegeven.
де ла ынчепут пынэ ын зиуа ын каре С-а ынэлцат ла чер, дупэ че, прин Духул Сфынт, дэдусе порунчиле Сале апостолилор пе каре-й алесесе.
3 Aan welke Hij ook, nadat Hij geleden had, Zichzelven levend vertoond heeft, met vele gewisse kentekenen, veertig dagen lang, zijnde van hen gezien, en sprekende van de dingen, die het Koninkrijk Gods aangaan.
Дупэ патима Луй, ли С-а ынфэцишат виу, прин мулте довезь, арэтынду-ли-Се десеорь тимп де патрузечь де зиле ши ворбинд ку ей деспре лукруриле привитоаре ла Ымпэрэция луй Думнезеу.
4 En als Hij met hen vergaderd was, beval Hij hun, dat zij van Jeruzalem niet scheiden zouden, maar verwachten de belofte des Vaders, die gij, zeide Hij, van Mij gehoord hebt.
Пе кынд Се афла ку ей, ле-а порунчит сэ ну се депэртезе де Иерусалим, чи сэ аштепте аколо фэгэдуинца Татэлуй, „пе каре”, ле-а зис Ел, „аць аузит-о де ла Мине.
5 Want Johannes doopte wel met water, maar gij zult met den Heiligen Geest gedoopt worden, niet lang na deze dagen.
КэчИоан а ботезат ку апэ, дар вой, ну дупэ мулте зиле, вецьфи ботезаць ку Духул Сфынт.”
6 Zij dan, die samengekomen waren, vraagden Hem, zeggende: Heere, zult Gij in dezen tijd aan Israel het Koninkrijk wederoprichten?
Деч апостолий, пе кынд ерау стрыншь лаолалтэ, Л-ау ынтребат: „Доамне, ын время ачаста ай де гынд сэ ашезь дин ноу Ымпэрэция луй Исраел?”
7 En Hij zeide tot hen: Het komt u niet toe, te weten de tijden of gelegenheden, die de Vader in Zijn eigen macht gesteld heeft;
Ел ле-а рэспунс: „Нуесте тряба воастрэ сэ штиць времуриле сау сороачеле; пе ачестя Татэл ле-а пэстрат суб стэпыниря Са.
8 Maar gij zult ontvangen de kracht des Heiligen Geestes, Die over u komen zal; en gij zult Mijn getuigen zijn, zo te Jeruzalem, als in geheel Judea en Samaria, en tot aan het uiterste der aarde.
Чивой вець прими о путере, кынд Се ва коборыДухул Сфынт песте вой, ши-Мь вецьфи марторь ын Иерусалим, ын тоатэ Иудея, ын Самария ши пынэ ла марӂиниле пэмынтулуй.”
9 En als Hij dit gezegd had, werd Hij opgenomen, daar zij het zagen, en een wolk nam Hem weg van hun ogen.
Дупэ че а спус ачесте лукрурь, пе кынд се уйтау ей ла Ел, С-а ынэлцат ла чер, ши ун нор Л-а аскунс дин окий лор.
10 En alzo zij hun ogen naar den hemel hielden, terwijl Hij heenvoer, ziet, twee mannen stonden bij hen in witte kleding;
Ши кум стэтяу ей ку окий пирониць спре чер пе кынд Се суя Ел, ятэ кэ ли с-ау арэтат дой бэрбаць ымбрэкаць ын алб
11 Welke ook zeiden: Gij Galilese mannen, wat staat gij en ziet op naar den hemel? Deze Jezus, Die van u opgenomen is in den hemel, zal alzo komen, gelijkerwijs gij Hem naar den hemel hebt zien heenvaren.
ши ау зис: „Бэрбаць галилеень, де че стаць ши вэ уйтаць спре чер? Ачест Исус каре С-а ынэлцат ла чер дин мижлокул востру ва вени ын ачелашь фел кум Л-аць вэзут мергынд ла чер.”
12 Toen keerden zij wederom naar Jeruzalem, van den berg, die genaamd wordt de Olijf berg, welke is nabij Jeruzalem, liggende van daar een sabbatsreize.
Атунч, ей с-ау ынторс ын Иерусалим дин мунтеле нумит ал Мэслинилор, каре есте лынгэ Иерусалим, департе кыт ун друм ын зиуа Сабатулуй.
13 En als zij ingekomen waren, gingen zij op in de opperzaal, waar zij bleven, namelijk Petrus en Jakobus, en Johannes en Andreas, Filippus en Thomas, Bartholomeus en Mattheus, Jakobus, de zoon van Alfeus, en Simon Zelotes, en Judas, de broeder van Jakobus.
Кынд ау ажунс акасэ, с-ау суит ын одая де сус, унде стэтяу де обичей. Ерау Петру, Иаков, Иоан, Андрей, Филип, Тома, Бартоломеу, Матей, Иаков, фиул луй Алфеу, Симон Зелотул ши Иуда, фиул луй Иаков.
14 Deze allen waren eendrachtelijk volhardende in het bidden en smeken, met de vrouwen, en Maria, de moeder van Jezus, en met Zijn broederen.
Тоць ачештя стэруяу ку ун куӂет ын ругэчуне ши ын черерь, ымпреунэ ку фемеиле ши ку Мария, мама луй Исус, ши ку фраций Луй.
15 En in dezelve dagen stond Petrus op in het midden der discipelen, en sprak (er was nu een schare bijeen van omtrent honderd en twintig personen):
Ын зилеле ачеля, Петру с-а скулат ын мижлокул фрацилор – нумэрул челор адунаць лаолалтэ ера де апроапе о сутэ доуэзечь – ши а зис:
16 Mannen broeders, deze Schrift moest vervuld worden, welke de Heilige Geest door den mond Davids voorzegd heeft van Judas, die de leidsman geweest is dergenen, die Jezus vingen;
„Фрацилор, требуя сэ се ымплиняскэ Скриптура спусэ де Духул Сфынт май ынаинте, прин гура луй Давид, деспре Иуда, каре а фост кэлэуза челор че ау принс пе Исус.
17 Want hij was met ons gerekend, en had het lot dezer bediening verkregen.
Ел ера дин нумэрул ностру ши ера пэрташ ал ачелеяшь службе.
18 Deze dan heeft verworven een akker, door het loon der ongerechtigheid, en voorwaarts overgevallen zijnde, is midden opgeborsten, en al zijn ingewanden zijn uitgestort.
Омул ачеста а добындит ун огор ку плата нелеӂюирий луй, а кэзут ку капул ын жос, а плеснит ын доуэ прин мижлок ши и с-ау вэрсат тоате мэрунтаеле.
19 En het is bekend geworden allen, die te Jeruzalem wonen, alzo dat die akker in hun eigen taal genoemd wordt Akeldama, dat is, een akker des bloeds.
Лукрул ачеста а ажунс аша де куноскут де тоць локуиторий дин Иерусалим, ынкыт огорул ачела а фост нумит ын лимба лор: „Акелдама”, адикэ: „Огорул сынӂелуй”.
20 Want er staat geschreven in het boek der Psalmen; Zijn woonstede worde woest, en er zij niemand die in dezelve wone. En: Een ander neme zijn opzienersambt.
Ын адевэр, ын картя Псалмилор есте скрис: ‘Локуинца луй сэ рэмынэ пустие ши нимень сэ ну локуяскэ ын еа!’ ши ‘Служба луй с-о я алтул!’
21 Het is dan nodig, dat van de mannen, die met ons omgegaan hebben al den tijd, in welken de Heere Jezus onder ons in- en uitgegaan is,
Требуе деч ка, динтре чей че не-ау ынсоцит ын тоатэ время ын каре а трэит Домнул Исус ынтре ной,
22 Beginnende van den doop van Johannes, tot den dag toe, in welken Hij van ons opgenomen is, een derzelven met ons getuige worde van Zijn opstanding.
ку ынчепере де ла ботезул луй Иоан пынэ ын зиуа кынд С-а ынэлцат Ел де ла ной, сэ фие рындуит унул каре сэ не ынсоцяскэ дрепт мартор ал ынвиерий Луй.”
23 En zij stelden er twee, Jozef, genaamd Barsabas, die toegenaamd was Justus, en Matthias.
Ей ау пус ынаинте пе дой: пе Иосиф, нумит Барсаба, зис ши Иуст, ши пе Матия.
24 En zij baden en zeiden: Gij Heere! Gij Kenner der harten van allen, wijs van deze twee een aan, dien Gij uitverkoren hebt;
Апой ау фэкут урмэтоаря ругэчуне: „Доамне, Ту, каре куношть инимиле тутурор оаменилор, аратэ-не пе каре дин ачешть дой л-ай алес,
25 Om te ontvangen het lot dezer bediening en des apostelschaps, waarvan Judas afgeweken is, dat hij heenging in zijn eigen plaats.
ка сэ я лок ын служба ши апостолия ачаста, дин каре а кэзут Иуда, ка сэ мяргэ ла локул луй.”
26 En zij wierpen hun loten; en het lot viel op Matthias, en hij werd met gemene toestemming tot de elf apostelen gekozen.
Ау трас ла сорць, ши сорцул а кэзут пе Матия, каре а фост нумэрат ымпреунэ ку чей унспрезече апостоль.

< Handelingen 1 >