< Handelingen 1 >
1 Het eerste boek heb ik gemaakt, o Theofilus, van al hetgeen Jezus begonnen heeft beide te doen en te leren;
Пативало Феофило, андэ мэрно англуно лил мэ пистросардэм палай вся, со Исусо терэлас и состэ Вов сытярэлас,
2 Tot op den dag, in welken Hij opgenomen is, nadat Hij door den Heiligen Geest aan de apostelen, die Hij uitverkoren had, bevelen had gegeven.
жыкай кодва дес, кала припхэндя Свэнтонэ Духоса вытидэнди Лэса апостолонэнди, со трэбуй тэ терэн, и сас залино по болыбэн.
3 Aan welke Hij ook, nadat Hij geleden had, Zichzelven levend vertoond heeft, met vele gewisse kentekenen, veertig dagen lang, zijnde van hen gezien, en sprekende van de dingen, die het Koninkrijk Gods aangaan.
Кала Вов пэрэандярдя и грыжа, сикадяпэ лэнди жундэса и бут допхэнэлас, со када чячимос. И саранда дес сикавэласпэ лэнди и пхэнэлас палав Тхагаримос Дэвлэско.
4 En als Hij met hen vergaderd was, beval Hij hun, dat zij van Jeruzalem niet scheiden zouden, maar verwachten de belofte des Vaders, die gij, zeide Hij, van Mij gehoord hebt.
Екхвар, кала онэ сас екхэтанэ, Вов припхэндя лэнди тэ на ашавэн Иерусалимо, нэ тэ ажутярэн кода, пала со дя лав о Дад. — Пала када тумэ ашундэ Мандар.
5 Want Johannes doopte wel met water, maar gij zult met den Heiligen Geest gedoopt worden, niet lang na deze dagen.
Иоано болэлас паеса, ай кала прожана найбут деса, авэна болдэ Свэнтонэ Духоса.
6 Zij dan, die samengekomen waren, vraagden Hem, zeggende: Heere, zult Gij in dezen tijd aan Israel het Koninkrijk wederoprichten?
Кола, савэ стидэпэ котэ, пушле Лэс: — Рай, Ту со, стидэспэ тэ рисарэс андэ кадья вряма тхагаримос Израилёско?
7 En Hij zeide tot hen: Het komt u niet toe, te weten de tijden of gelegenheden, die de Vader in Zijn eigen macht gesteld heeft;
Вов пхэндя лэнди: — Най тумаро рындо тэ жанэн деса и вряма, савэ о Дад тховдя Пэстирэ зораса.
8 Maar gij zult ontvangen de kracht des Heiligen Geestes, Die over u komen zal; en gij zult Mijn getuigen zijn, zo te Jeruzalem, als in geheel Judea en Samaria, en tot aan het uiterste der aarde.
Нэ кала пэр тумэндэ сжала Свэнто Духо, тумэ прилэна зор и авэна Мэрнэ допхэнимаря андо Иерусалимо, пай всавори Иудея, Самария и кав дурутнэ тхана пай всавори пхув.
9 En als Hij dit gezegd had, werd Hij opgenomen, daar zij het zagen, en een wolk nam Hem weg van hun ogen.
Вов пхэндя када, и англай лэндирэ якха сас вазгло упрэ, и облако гарадя Лэс.
10 En alzo zij hun ogen naar den hemel hielden, terwijl Hij heenvoer, ziet, twee mannen stonden bij hen in witte kleding;
Онэ дикхэнас по болыбэн, сар Вов ваздэласпэ. И акэ, андэ кодья вряма паша лэндэ авиле дуй мануша андэ парни йида.
11 Welke ook zeiden: Gij Galilese mannen, wat staat gij en ziet op naar den hemel? Deze Jezus, Die van u opgenomen is in den hemel, zal alzo komen, gelijkerwijs gij Hem naar den hemel hebt zien heenvaren.
И пхэндэ: — Мурша галилеяноря! Со тумэ тэрдён и дикхэн упрэ? Кадва Исусо, Саво сас залино тумэндар по болыбэн, рисавэла кадя ж, сар тумэ дикхле Лэс, кала Вов ужалас.
12 Toen keerden zij wederom naar Jeruzalem, van den berg, die genaamd wordt de Olijf berg, welke is nabij Jeruzalem, liggende van daar een sabbatsreize.
Тунчи онэ рисайле андо Иерусалимо пав плай, саво акхарэлпэ Оливково. Вов сас найдур форостар, по дром, саво домукэлпэ тэ прожал андо суботнё дес.
13 En als zij ingekomen waren, gingen zij op in de opperzaal, waar zij bleven, namelijk Petrus en Jakobus, en Johannes en Andreas, Filippus en Thomas, Bartholomeus en Mattheus, Jakobus, de zoon van Alfeus, en Simon Zelotes, en Judas, de broeder van Jakobus.
И сар онэ зажыле андо чер, вазглепэ андо тхан упрэ, кай онэ жувэнас андэ кодья вряма. Котэ сас Пэтро и Иоано, Иаково, Андреё, Филипо, Фома, Варфоломеё, Матфеё, Иаково, шаво Алфеёско и Симоно Зилото, тай Иуда, шаво Иаковоско.
14 Deze allen waren eendrachtelijk volhardende in het bidden en smeken, met de vrouwen, en Maria, de moeder van Jezus, en met Zijn broederen.
Всаворэ онэ екхэтанэ мангэнаспэ Дэвлэс. Катэ сас коисавэ жувля и Мария, дэй Исусостири, и Лэстирэ пхрала.
15 En in dezelve dagen stond Petrus op in het midden der discipelen, en sprak (er was nu een schare bijeen van omtrent honderd en twintig personen):
Андэ кодья вряма Пэтро вщиля машкар пхрала пав патявимос и пхэндя (сас стидэ варикай шэл биш манушэн):
16 Mannen broeders, deze Schrift moest vervuld worden, welke de Heilige Geest door den mond Davids voorzegd heeft van Judas, die de leidsman geweest is dergenen, die Jezus vingen;
— Пхралалэ! Трэбуй сас тэ терэлпэ кода, со андэ Пистросаримос пхэндя Свэнто Духо Давидостирэ уштэнца палав Иуда. Вов сас пхурэдэр колэнго, савэ линэ Исусос.
17 Want hij was met ons gerekend, en had het lot dezer bediening verkregen.
Вов сас амэнца и терэлас апостолонэндири бути,
18 Deze dan heeft verworven een akker, door het loon der ongerechtigheid, en voorwaarts overgevallen zijnde, is midden opgeborsten, en al zijn ingewanden zijn uitgestort.
нэ приля замакхлэ ловэ и тиндя мал. Котэ вов пэля и кадя арэсляпэ, со лэстэ пхариля о пэр, и выпэле всаворэ лэстирэ пора.
19 En het is bekend geworden allen, die te Jeruzalem wonen, alzo dat die akker in hun eigen taal genoemd wordt Akeldama, dat is, een akker des bloeds.
И када ужангле всаворэ, ко жувэлас андо Иерусалимо, и акхардэ кадья мал пэ лэндири шыб Акелдама, со исин «Ратэстири мал».
20 Want er staat geschreven in het boek der Psalmen; Zijn woonstede worde woest, en er zij niemand die in dezelve wone. En: Een ander neme zijn opzienersambt.
Андэ лил Псалморя пистросардо: «Мэк лэско чер авэла шушо, тай тэ на жувэл котэ нико» и «Лэско тхан мэк залэл авэр».
21 Het is dan nodig, dat van de mannen, die met ons omgegaan hebben al den tijd, in welken de Heere Jezus onder ons in- en uitgegaan is,
Амэнди трэбуй тэ вытидас екхэс манушэс, саво сас машкар амэндэ всавори вряма, пав всаворэ тхана, кай пхирэлас Рай Исусо,
22 Beginnende van den doop van Johannes, tot den dag toe, in welken Hij van ons opgenomen is, een derzelven met ons getuige worde van Zijn opstanding.
кола вряматар, кала лэс болэлас Иоано, жыкай кодва дес, кала Вов сас залино амэндар. Сар и амэнди, лэсти трэбуй сас тэ дикхэл, со Исусо жундиля мулэндар.
23 En zij stelden er twee, Jozef, genaamd Barsabas, die toegenaamd was Justus, en Matthias.
Онэ вытидэ дуен: Иосифос, саво акхарэлпэ Вар-Сава, и инке акхарэлпэ Иусто, и Матфеёс;
24 En zij baden en zeiden: Gij Heere! Gij Kenner der harten van allen, wijs van deze twee een aan, dien Gij uitverkoren hebt;
и манглепэ Дэвлэс тай пхэндэ: — Ту, Рай, жанэс всаворэндирэ водя. Сикав андай кала дуй екхэс, савэс Ту вытидян
25 Om te ontvangen het lot dezer bediening en des apostelschaps, waarvan Judas afgeweken is, dat hij heenging in zijn eigen plaats.
тэ прилэл кадай бути и апостолимос, саво ашавдя Иуда, кай тэ жал кордэ, каринг лэсти сас сындосардо.
26 En zij wierpen hun loten; en het lot viel op Matthias, en hij werd met gemene toestemming tot de elf apostelen gekozen.
Онэ шутэ жребиё, и вов выпэля лэ Матфеёсти, и кодва сас прилито кай дэшуекх апостолоря.