< Handelingen 9 >

1 En Saulus, blazende nog dreiging en moord tegen de discipelen des Heeren, ging tot de hogepriester,
تَتْکالَپَرْیَّنَتَں شَولَح پْرَبھوح شِشْیاناں پْراتِکُولْیینَ تاڈَنابَدھَیوح کَتھاں نِحسارَیَنْ مَہایاجَکَسْیَ سَنِّدھِں گَتْوا
2 En begeerde brieven van hem naar Damaskus, aan de synagogen, opdat, zo hij enigen, die van dien weg waren, vond, hij dezelve, beiden mannen en vrouwen, zou gebonden brengen naar Jeruzalem.
سْتْرِیَں پُرُشَنْچَ تَنْمَتَگْراہِنَں یَں کَنْچِتْ پَشْیَتِ تانْ دھرِتْوا بَدّھوا یِرُوشالَمَمْ آنَیَتِیتْیاشَیینَ دَمّیشَکْنَگَرِییَں دھَرْمَّسَماجانْ پْرَتِ پَتْرَں یاچِتَوانْ۔
3 En als hij reisde, is het geschied, dat hij nabij Damaskus kwam, en hem omscheen snellijk een licht van den hemel;
گَچّھَنْ تُ دَمّیشَکْنَگَرَنِکَٹَ اُپَسْتھِتَوانْ؛ تَتوکَسْمادْ آکاشاتْ تَسْیَ چَتُرْدِکْشُ تیجَسَح پْرَکاشَناتْ سَ بھُوماوَپَتَتْ۔
4 En ter aarde gevallen zijnde, hoorde hij een stem, die tot hem zeide: Saul, Saul! wat vervolgt gij Mij?
پَشْچاتْ ہے شَولَ ہے شَولَ کُتو ماں تاڈَیَسِ؟ سْوَں پْرَتِ پْروکْتَمْ ایتَں شَبْدَں شْرُتْوا
5 En hij zeide: Wie zijt Gij, Heere? En de Heere zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt. Het is u hard, de verzenen tegen de prikkels te slaan.
سَ پرِشْٹَوانْ، ہے پْرَبھو بھَوانْ کَح؟ تَدا پْرَبھُرَکَتھَیَتْ یَں یِیشُں تْوَں تاڈَیَسِ سَ ایواہَں؛ کَنْٹَکَسْیَ مُکھے پَداگھاتَکَرَنَں تَوَ کَشْٹَمْ۔
6 En hij, bevende en verbaasd zijnde, zeide: Heere, wat wilt Gij, dat ik doen zal? En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de stad, en u zal aldaar gezegd worden, wat gij doen moet.
تَدا کَمْپَمانو وِسْمَیاپَنَّشْچَ سووَدَتْ ہے پْرَبھو مَیا کِں کَرْتَّوْیَں؟ بھَوَتَ اِچّھا کا؟ تَتَح پْرَبھُراجْناپَیَدْ اُتّھایَ نَگَرَں گَچّھَ تَتْرَ تْوَیا یَتْ کَرْتَّوْیَں تَدْ وَدِشْیَتے۔
7 En de mannen, die met hem over weg reisden, stonden verbaasd, horende wel de stem, maar niemand ziende.
تَسْیَ سَنْگِنو لوکا اَپِ تَں شَبْدَں شْرُتَوَنْتَح کِنْتُ کَمَپِ نَ درِشْٹْوا سْتَبْدھاح سَنْتَح سْتھِتَوَنْتَح۔
8 En Saulus stond op van de aarde; en als hij zijn ogen opendeed, zag hij niemand. En zij, hem bij de hand leidende, brachten hem te Damaskus.
اَنَنْتَرَں شَولو بھُومِتَ اُتّھایَ چَکْشُشِی اُنْمِیلْیَ کَمَپِ نَ درِشْٹَوانْ۔ تَدا لوکاسْتَسْیَ ہَسْتَو دھرِتْوا دَمّیشَکْنَگَرَمْ آنَیَنْ۔
9 En hij was drie dagen, dat hij niet zag, en at niet, en dronk niet.
تَتَح سَ دِنَتْرَیَں یاوَدْ اَنْدھو بھُوتْوا نَ بھُکْتَوانْ پِیتَواںشْچَ۔
10 En er was een zeker discipel te Damaskus, met name Ananias; en de Heere zeide tot hem in een gezicht: Ananias! En hij zeide: Zie, hier ben ik, Heere!
تَدَنَنْتَرَں پْرَبھُسْتَدَّمّیشَکْنَگَرَواسِنَ ایکَسْمَے شِشْیایَ دَرْشَنَں دَتْوا آہُوتَوانْ ہے اَنَنِیَ۔ تَتَح سَ پْرَتْیَوادِیتْ، ہے پْرَبھو پَشْیَ شرِنومِ۔
11 En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de straat, genaamd de Rechte, en vraag in het huis van Judas naar een, met name Saulus, van Tarsen; want zie, hij bidt.
تَدا پْرَبھُسْتَماجْناپَیَتْ تْوَمُتّھایَ سَرَلَنامانَں مارْگَں گَتْوا یِہُودانِویشَنے تارْشَنَگَرِییَں شَولَنامانَں جَنَں گَویشَیَنْ پرِچّھَ؛
12 En hij heeft in een gezicht gezien, dat een man, met name Ananias, inkwam, en hem de hand oplegde, opdat hij wederom ziende werd.
پَشْیَ سَ پْرارْتھَیَتے، تَتھا اَنَنِیَنامَکَ ایکو جَنَسْتَسْیَ سَمِیپَمْ آگَتْیَ تَسْیَ گاتْرے ہَسْتارْپَنَں کرِتْوا درِشْٹِں دَداتِیتّھَں سْوَپْنے درِشْٹَوانْ۔
13 En Ananias antwoordde: Heere! ik heb uit velen gehoord van dezen man, hoeveel kwaad hij Uw heiligen in Jeruzalem gedaan heeft;
تَسْمادْ اَنَنِیَح پْرَتْیَوَدَتْ ہے پْرَبھو یِرُوشالَمِ پَوِتْرَلوکانْ پْرَتِ سونیکَہِںساں کرِتَوانْ؛
14 En heeft hier macht van de overpriesters, om te binden allen, die Uw Naam aanroepen.
اَتْرَ سْتھانے چَ یے لوکاسْتَوَ نامْنِ پْرارْتھَیَنْتِ تانَپِ بَدّھُں سَ پْرَدھانَیاجَکیبھْیَح شَکْتِں پْراپْتَوانْ، اِماں کَتھامْ اَہَمْ اَنیکیشاں مُکھیبھْیَح شْرُتَوانْ۔
15 Maar de Heere zeide tot hem: Ga heen; want deze is Mij een uitverkoren vat, om Mijn Naam te dragen voor de heidenen, en de koningen, en de kinderen Israels.
کِنْتُ پْرَبھُرَکَتھَیَتْ، یاہِ بھِنَّدیشِییَلوکاناں بھُوپَتِینامْ اِسْراییلّوکانانْچَ نِکَٹے مَمَ نامَ پْرَچارَیِتُں سَ جَنو مَمَ مَنونِیتَپاتْرَماسْتے۔
16 Want Ik zal hem tonen, hoeveel hij lijden moet om Mijn Naam.
مَمَ نامَنِمِتَّنْچَ تینَ کِیانْ مَہانْ کْلیشو بھوکْتَوْیَ ایتَتْ تَں دَرْشَیِشْیامِ۔
17 En Ananias ging heen en kwam in het huis; en de handen op hem leggende, zeide hij: Saul, broeder! de Heere heeft mij gezonden, namelijk Jezus, Die u verschenen is op den weg, dien gij kwaamt, opdat gij weder ziende en met den Heiligen Geest vervuld zoudt worden.
تَتو نَنِیو گَتْوا گرِہَں پْرَوِشْیَ تَسْیَ گاتْرے ہَسْتارْپْرَنَں کرِتْوا کَتھِتَوانْ، ہے بھْراتَح شَولَ تْوَں یَتھا درِشْٹِں پْراپْنوشِ پَوِتْریناتْمَنا پَرِپُورْنو بھَوَسِ چَ، تَدَرْتھَں تَواگَمَنَکالے یَح پْرَبھُیِیشُسْتُبھْیَں دَرْشَنَمْ اَدَداتْ سَ ماں پْریشِتَوانْ۔
18 En terstond vielen af van zijn ogen gelijk als schellen, en hij werd terstond wederom ziende; en stond op, en werd gedoopt.
اِتْیُکْتَماتْرے تَسْیَ چَکْشُرْبھْیامْ مِینَشَلْکَوَدْ وَسْتُنِ نِرْگَتے تَتْکْشَناتْ سَ پْرَسَنَّچَکْشُ رْبھُوتْوا پْروتّھایَ مَجِّتوبھَوَتْ بھُکْتْوا پِیتْوا سَبَلوبھَوَچَّ۔
19 En als hij spijze genomen had, werd hij versterkt. En Saulus was sommige dagen bij de discipelen, die te Damaskus waren.
تَتَح پَرَں شَولَح شِشْیَیح سَہَ کَتِپَیَدِوَسانْ تَسْمِنْ دَمّیشَکَنَگَرے سْتھِتْواوِلَمْبَں
20 En hij predikte terstond Christus in de synagogen, dat Hij de Zoon van God is.
سَرْوَّبھَجَنَبھَوَنانِ گَتْوا یِیشُرِیشْوَرَسْیَ پُتْرَ اِماں کَتھاں پْراچارَیَتْ۔
21 En zij ontzetten zich allen, die het hoorden, en zeiden: Is deze niet degene, die te Jeruzalem verstoorde, wie dezen Naam aanriepen, en die daarom hier gekomen is, opdat hij dezelve gebonden zou brengen tot de overpriesters?
تَسْماتْ سَرْوّے شْروتارَشْچَمَتْکرِتْیَ کَتھِتَوَنْتو یو یِرُوشالَمْنَگَرَ ایتَنّامْنا پْرارْتھَیِترِلوکانْ وِناشِتَوانْ ایوَمْ ایتادرِشَلوکانْ بَدّھوا پْرَدھانَیاجَکَنِکَٹَں نَیَتِیتْیاشَیا ایتَتْسْتھانَمَپْیاگَچّھَتْ سَایوَ کِمَیَں نَ بھَوَتِ؟
22 Doch Saulus werd meer en meer bekrachtigd, en overtuigde de Joden, die te Damaskus woonden, bewijzende, dat deze de Christus is.
کِنْتُ شَولَح کْرَمَشَ اُتْساہَوانْ بھُوتْوا یِیشُرِیشْوَرینابھِشِکْتو جَنَ ایتَسْمِنْ پْرَمانَں دَتْوا دَمّیشَکْ-نِواسِیِہُودِییَلوکانْ نِرُتَّرانْ اَکَروتْ۔
23 En als vele dagen verlopen waren, zo hielden de Joden te zamen raad, om hem te doden.
اِتّھَں بَہُتِتھے کالے گَتے یِہُودِییَلوکاسْتَں ہَنْتُں مَنْتْرَیاماسُح
24 Maar hun lage werd Saulus bekend; en zij bewaarden de poorten, beide des daags en des nachts, opdat zij hem doden mochten.
کِنْتُ شَولَسْتیشامیتَسْیا مَنْتْرَنایا وارْتّاں پْراپْتَوانْ۔ تے تَں ہَنْتُں تُ دِوانِشَں گُپْتاح سَنْتو نَگَرَسْیَ دْوارےتِشْٹھَنْ؛
25 Doch de discipelen namen hem des nachts, en lieten hem neder door den muur, hem aflatende in een mand.
تَسْماتْ شِشْیاسْتَں نِیتْوا راتْرَو پِٹَکے نِدھایَ پْراچِیریناواروہَیَنْ۔
26 Saulus nu, te Jeruzalem gekomen zijnde, poogde zich bij de discipelen te voegen; maar zij vreesden hem allen, niet gelovende, dat hij een discipel was.
تَتَح پَرَں شَولو یِرُوشالَمَں گَتْوا شِشْیَگَنینَ سارْدّھَں سْتھاتُمْ اَیہَتْ، کِنْتُ سَرْوّے تَسْمادَبِبھَیُح سَ شِشْیَ اِتِ چَ نَ پْرَتْیَیَنْ۔
27 Maar Barnabas, hem tot zich nemende, leidde hem tot de apostelen, en verhaalde hun, hoe hij op den weg den Heere gezien had, en dat Hij tot hem gesproken had; en hoe hij te Damaskus vrijmoediglijk gesproken had in den Naam van Jezus.
ایتَسْمادْ بَرْنَبّاسْتَں گرِہِیتْوا پْریرِتاناں سَمِیپَمانِییَ مارْگَمَدھْیے پْرَبھُح کَتھَں تَسْمَے دَرْشَنَں دَتَّوانْ یاح کَتھاشْچَ کَتھِتَوانْ سَ چَ یَتھاکْشوبھَح سَنْ دَمّیشَکْنَگَرے یِیشو رْنامَ پْراچارَیَتْ ایتانْ سَرْوَّورِتّانْتانْ تانْ جْناپِتَوانْ۔
28 En hij was met hen ingaande en uitgaande te Jeruzalem;
تَتَح شَولَسْتَیح سَہَ یِرُوشالَمِ کالَں یاپَیَنْ نِرْبھَیَں پْرَبھو رْیِیشو رْنامَ پْراچارَیَتْ۔
29 En vrijmoediglijk sprekende in den Naam van den Heere Jezus, sprak hij ook, en handelde tegen de Griekse Joden; maar deze trachtten hem te doden.
تَسْمادْ اَنْیَدیشِییَلوکَیح سارْدّھَں وِوادَسْیوپَسْتھِتَتْواتْ تے تَں ہَنْتُمْ اَچیشْٹَنْتَ۔
30 Doch de broeders, dit verstaande geleidden hem tot Cesarea, en zonden hem af naar Tarsen.
کِنْتُ بھْراترِگَنَسْتَجّناتْوا تَں کَیسَرِیانَگَرَں نِیتْوا تارْشَنَگَرَں پْریشِتَوانْ۔
31 De Gemeenten dan, door geheel Judea, en Galilea, en Samaria, hadden vrede, en werden gesticht; en wandelende in de vreze des Heeren, en de vertroosting des Heiligen Geestes, werden vermenigvuldigd.
اِتّھَں سَتِ یِہُودِیاگالِیلْشومِرونَدیشِییاح سَرْوّا مَنْڈَلْیو وِشْرامَں پْراپْتاسْتَتَسْتاساں نِشْٹھابھَوَتْ پْرَبھو رْبھِیا پَوِتْرَسْیاتْمَنَح سانْتْوَنَیا چَ کالَں کْشیپَیِتْوا بَہُسَںکھْیا اَبھَوَنْ۔
32 En het geschiedde, als Petrus alom doortrok, dat hij ook afkwam tot de heiligen, die te Lydda woonden.
تَتَح پَرَں پِتَرَح سْتھانے سْتھانے بھْرَمِتْوا شیشے لودْنَگَرَنِواسِپَوِتْرَلوکاناں سَمِیپے سْتھِتَوانْ۔
33 En aldaar vond hij een zeker mens, met name Eneas, die acht jaren te bed gelegen had, welke geraakt was.
تَدا تَتْرَ پَکْشاگھاتَوْیادھِناشْٹَو وَتْسَرانْ شَیّاگَتَمْ اَینییَنامانَں مَنُشْیَں ساکْشَتْ پْراپْیَ تَمَوَدَتْ،
34 En Petrus zeide tot hem: Eneas! Jezus Christus maakt u gezond; sta op en spreid uzelven het bed. En hij stond terstond op.
ہے اَینییَ یِیشُکھْرِیشْٹَسْتْواں سْوَسْتھَمْ اَکارْشِیتْ، تْوَمُتّھایَ سْوَشَیّاں نِکْشِپَ، اِتْیُکْتَماتْرے سَ اُدَتِشْٹھَتْ۔
35 En zij zagen hem allen, die te Lydda en Sarona woonden, dewelke zich bekeerden tot den Heere.
ایتادرِشَں درِشْٹْوا لودْشارونَنِواسِنو لوکاح پْرَبھُں پْرَتِ پَراوَرْتَّنْتَ۔
36 En te Joppe was een zekere discipelin, met name Tabitha, hetwelk overgezet zijnde, is gezegd Dorkas. Deze was vol van goede werken en aalmoezen, die zij deed.
اَپَرَنْچَ بھِکْشادانادِشُ نانَکْرِیاسُ نِتْیَں پْرَورِتّا یا یاپھونَگَرَنِواسِنِی ٹابِتھاناما شِشْیا یاں دَرْکّاں اَرْتھادْ ہَرِنِیمَیُکْتْوا آہْوَیَنْ سا نارِی
37 En het geschiedde in die dagen, dat zij krank werd en stierf; en als zij haar gewassen hadden, legden zij haar in de opperzaal.
تَسْمِنْ سَمَیے رُگْنا سَتِی پْرانانْ اَتْیَجَتْ، تَتو لوکاسْتاں پْرَکْشالْیوپَرِسْتھَپْرَکوشْٹھے شایَیِتْواسْتھاپَیَنْ۔
38 En alzo Lydda nabij Joppe was, de discipelen, horende, dat Petrus aldaar was, zonden twee mannen tot hem, biddende, dat hij niet zou vertoeven tot hen over te komen.
لودْنَگَرَں یاپھونَگَرَسْیَ سَمِیپَسْتھَں تَسْماتَّتْرَ پِتَرَ آسْتے، اِتِ وارْتّاں شْرُتْوا تُورْنَں تَسْیاگَمَنارْتھَں تَسْمِنْ وِنَیَمُکْتْوا شِشْیَگَنو دْوَو مَنُجَو پْریشِتَوانْ۔
39 En Petrus stond op, en ging met hen; welken zij, als hij daar gekomen was, in de opperzaal leidden. En al de weduwen stonden bij hem, wenende, en tonende de rokken en klederen, die Dorkas gemaakt had, als zij bij haar was.
تَسْماتْ پِتَرَ اُتّھایَ تابھْیاں سارْدّھَمْ آگَچّھَتْ، تَتْرَ تَسْمِنْ اُپَسْتھِتَ اُپَرِسْتھَپْرَکوشْٹھَں سَمانِیتے چَ وِدھَواح سْوابھِح سَہَ سْتھِتِکالے دَرْکَّیا کرِتانِ یانْیُتَّرِییانِ پَرِدھییانِ چَ تانِ سَرْوّانِ تَں دَرْشَیِتْوا رُدَتْیَشْچَتَسرِشُ دِکْشْوَتِشْٹھَنْ۔
40 Maar Petrus, hebbende hen allen uitgedreven, knielde neder en bad: en zich kerende tot het lichaam, zeide hij: Tabitha, sta op! En zij deed haar ogen open, en Petrus gezien hebbende, zat zij over einde.
کِنْتُ پِتَرَسْتاح سَرْوّا بَہِح کرِتْوا جانُنِی پاتَیِتْوا پْرارْتھِتَوانْ؛ پَشْچاتْ شَوَں پْرَتِ درِشْٹِں کرِتْوا کَتھِتَوانْ، ہے ٹابِیتھے تْوَمُتِّشْٹھَ، اِتِ واکْیَ اُکْتے سا سْتْرِی چَکْشُشِی پْرونْمِیلْیَ پِتَرَمْ اَوَلوکْیوتّھایوپاوِشَتْ۔
41 En hij gaf haar de hand, en richtte haar op, en de heiligen en de weduwen geroepen hebbende, stelde hij haar levend voor hen.
تَتَح پِتَرَسْتَسْیاح کَرَو دھرِتْوا اُتّولْیَ پَوِتْرَلوکانْ وِدھَواشْچاہُویَ تیشاں نِکَٹے سَجِیواں تاں سَمارْپَیَتْ۔
42 En dit werd bekend door geheel Joppe, en velen geloofden in den Heere.
ایشا کَتھا سَمَسْتَیاپھونَگَرَں وْیاپْتا تَسْمادْ اَنیکے لوکاح پْرَبھَو وْیَشْوَسَنْ۔
43 En het geschiedde, dat hij vele dagen te Joppe bleef, bij een zekeren Simon, een lederbereider
اَپَرَنْچَ پِتَرَسْتَدْیاپھونَگَرِییَسْیَ کَسْیَچِتْ شِمونّامْنَشْچَرْمَّکارَسْیَ گرِہے بَہُدِنانِ نْیَوَسَتْ۔

< Handelingen 9 >