< Handelingen 9 >
1 En Saulus, blazende nog dreiging en moord tegen de discipelen des Heeren, ging tot de hogepriester,
ตตฺกาลปรฺยฺยนตํ เศาล: ปฺรโภ: ศิษฺยาณำ ปฺราติกูเลฺยน ตาฑนาพธโย: กถำ นิ: สารยนฺ มหายาชกสฺย สนฺนิธึ คตฺวา
2 En begeerde brieven van hem naar Damaskus, aan de synagogen, opdat, zo hij enigen, die van dien weg waren, vond, hij dezelve, beiden mannen en vrouwen, zou gebonden brengen naar Jeruzalem.
สฺตฺริยํ ปุรุษญฺจ ตนฺมตคฺราหิณํ ยํ กญฺจิตฺ ปศฺยติ ตานฺ ธฺฤตฺวา พทฺธฺวา ยิรูศาลมมฺ อานยตีตฺยาศเยน ทมฺเมษกฺนครียํ ธรฺมฺมสมาชานฺ ปฺรติ ปตฺรํ ยาจิตวานฺฯ
3 En als hij reisde, is het geschied, dat hij nabij Damaskus kwam, en hem omscheen snellijk een licht van den hemel;
คจฺฉนฺ ตุ ทมฺเมษกฺนครนิกฏ อุปสฺถิตวานฺ; ตโต'กสฺมาทฺ อากาศาตฺ ตสฺย จตุรฺทิกฺษุ เตชส: ปฺรกาศนาตฺ ส ภูมาวปตตฺฯ
4 En ter aarde gevallen zijnde, hoorde hij een stem, die tot hem zeide: Saul, Saul! wat vervolgt gij Mij?
ปศฺจาตฺ เห เศาล เห เศาล กุโต มำ ตาฑยสิ? สฺวํ ปฺรติ โปฺรกฺตมฺ เอตํ ศพฺทํ ศฺรุตฺวา
5 En hij zeide: Wie zijt Gij, Heere? En de Heere zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt. Het is u hard, de verzenen tegen de prikkels te slaan.
ส ปฺฤษฺฏวานฺ, เห ปฺรโภ ภวานฺ ก: ? ตทา ปฺรภุรกถยตฺ ยํ ยีศุํ ตฺวํ ตาฑยสิ ส เอวาหํ; กณฺฏกสฺย มุเข ปทาฆาตกรณํ ตว กษฺฏมฺฯ
6 En hij, bevende en verbaasd zijnde, zeide: Heere, wat wilt Gij, dat ik doen zal? En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de stad, en u zal aldaar gezegd worden, wat gij doen moet.
ตทา กมฺปมาโน วิสฺมยาปนฺนศฺจ โสวทตฺ เห ปฺรโภ มยา กึ กรฺตฺตวฺยํ? ภวต อิจฺฉา กา? ตต: ปฺรภุราชฺญาปยทฺ อุตฺถาย นครํ คจฺฉ ตตฺร ตฺวยา ยตฺ กรฺตฺตวฺยํ ตทฺ วทิษฺยเตฯ
7 En de mannen, die met hem over weg reisden, stonden verbaasd, horende wel de stem, maar niemand ziende.
ตสฺย สงฺคิโน โลกา อปิ ตํ ศพฺทํ ศฺรุตวนฺต: กินฺตุ กมปิ น ทฺฤษฺฏฺวา สฺตพฺธา: สนฺต: สฺถิตวนฺต: ฯ
8 En Saulus stond op van de aarde; en als hij zijn ogen opendeed, zag hij niemand. En zij, hem bij de hand leidende, brachten hem te Damaskus.
อนนฺตรํ เศาโล ภูมิต อุตฺถาย จกฺษุษี อุนฺมีลฺย กมปิ น ทฺฤษฺฏวานฺฯ ตทา โลกาสฺตสฺย หเสฺตา ธฺฤตฺวา ทมฺเมษกฺนครมฺ อานยนฺฯ
9 En hij was drie dagen, dat hij niet zag, en at niet, en dronk niet.
ตต: ส ทินตฺรยํ ยาวทฺ อนฺโธ ภูตฺวา น ภุกฺตวานฺ ปีตวำศฺจฯ
10 En er was een zeker discipel te Damaskus, met name Ananias; en de Heere zeide tot hem in een gezicht: Ananias! En hij zeide: Zie, hier ben ik, Heere!
ตทนนฺตรํ ปฺรภุสฺตทฺทมฺเมษกฺนครวาสิน เอกไสฺม ศิษฺยาย ทรฺศนํ ทตฺวา อาหูตวานฺ เห อนนิยฯ ตต: ส ปฺรตฺยวาทีตฺ, เห ปฺรโภ ปศฺย ศฺฤโณมิฯ
11 En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de straat, genaamd de Rechte, en vraag in het huis van Judas naar een, met name Saulus, van Tarsen; want zie, hij bidt.
ตทา ปฺรภุสฺตมาชฺญาปยตฺ ตฺวมุตฺถาย สรลนามานํ มารฺคํ คตฺวา ยิหูทานิเวศเน ตารฺษนครียํ เศาลนามานํ ชนํ คเวษยนฺ ปฺฤจฺฉ;
12 En hij heeft in een gezicht gezien, dat een man, met name Ananias, inkwam, en hem de hand oplegde, opdat hij wederom ziende werd.
ปศฺย ส ปฺรารฺถยเต, ตถา อนนิยนามก เอโก ชนสฺตสฺย สมีปมฺ อาคตฺย ตสฺย คาเตฺร หสฺตารฺปณํ กฺฤตฺวา ทฺฤษฺฏึ ททาตีตฺถํ สฺวปฺเน ทฺฤษฺฏวานฺฯ
13 En Ananias antwoordde: Heere! ik heb uit velen gehoord van dezen man, hoeveel kwaad hij Uw heiligen in Jeruzalem gedaan heeft;
ตสฺมาทฺ อนนิย: ปฺรตฺยวทตฺ เห ปฺรโภ ยิรูศาลมิ ปวิตฺรโลกานฺ ปฺรติ โส'เนกหึสำ กฺฤตวานฺ;
14 En heeft hier macht van de overpriesters, om te binden allen, die Uw Naam aanroepen.
อตฺร สฺถาเน จ เย โลกาสฺตว นามฺนิ ปฺรารฺถยนฺติ ตานปิ พทฺธุํ ส ปฺรธานยาชเกภฺย: ศกฺตึ ปฺราปฺตวานฺ, อิมำ กถามฺ อหมฺ อเนเกษำ มุเขภฺย: ศฺรุตวานฺฯ
15 Maar de Heere zeide tot hem: Ga heen; want deze is Mij een uitverkoren vat, om Mijn Naam te dragen voor de heidenen, en de koningen, en de kinderen Israels.
กินฺตุ ปฺรภุรกถยตฺ, ยาหิ ภินฺนเทศียโลกานำ ภูปตีนามฺ อิสฺราเยโลฺลกานาญฺจ นิกเฏ มม นาม ปฺรจารยิตุํ ส ชโน มม มโนนีตปาตฺรมาเสฺตฯ
16 Want Ik zal hem tonen, hoeveel hij lijden moet om Mijn Naam.
มม นามนิมิตฺตญฺจ เตน กิยานฺ มหานฺ เกฺลโศ โภกฺตวฺย เอตตฺ ตํ ทรฺศยิษฺยามิฯ
17 En Ananias ging heen en kwam in het huis; en de handen op hem leggende, zeide hij: Saul, broeder! de Heere heeft mij gezonden, namelijk Jezus, Die u verschenen is op den weg, dien gij kwaamt, opdat gij weder ziende en met den Heiligen Geest vervuld zoudt worden.
ตโต 'นนิโย คตฺวา คฺฤหํ ปฺรวิศฺย ตสฺย คาเตฺร หสฺตารฺปฺรณํ กฺฤตฺวา กถิตวานฺ, เห ภฺราต: เศาล ตฺวํ ยถา ทฺฤษฺฏึ ปฺราปฺโนษิ ปวิเตฺรณาตฺมนา ปริปูรฺโณ ภวสิ จ, ตทรฺถํ ตวาคมนกาเล ย: ปฺรภุยีศุสฺตุภฺยํ ทรฺศนมฺ อททาตฺ ส มำ เปฺรษิตวานฺฯ
18 En terstond vielen af van zijn ogen gelijk als schellen, en hij werd terstond wederom ziende; en stond op, en werd gedoopt.
อิตฺยุกฺตมาเตฺร ตสฺย จกฺษุรฺภฺยามฺ มีนศลฺกวทฺ วสฺตุนิ นิรฺคเต ตตฺกฺษณาตฺ ส ปฺรสนฺนจกฺษุ รฺภูตฺวา โปฺรตฺถาย มชฺชิโต'ภวตฺ ภุกฺตฺวา ปีตฺวา สพโลภวจฺจฯ
19 En als hij spijze genomen had, werd hij versterkt. En Saulus was sommige dagen bij de discipelen, die te Damaskus waren.
ตต: ปรํ เศาล: ศิไษฺย: สห กติปยทิวสานฺ ตสฺมินฺ ทมฺเมษกนคเร สฺถิตฺวา'วิลมฺพํ
20 En hij predikte terstond Christus in de synagogen, dat Hij de Zoon van God is.
สรฺวฺวภชนภวนานิ คตฺวา ยีศุรีศฺวรสฺย ปุตฺร อิมำ กถำ ปฺราจารยตฺฯ
21 En zij ontzetten zich allen, die het hoorden, en zeiden: Is deze niet degene, die te Jeruzalem verstoorde, wie dezen Naam aanriepen, en die daarom hier gekomen is, opdat hij dezelve gebonden zou brengen tot de overpriesters?
ตสฺมาตฺ สรฺเวฺว โศฺรตารศฺจมตฺกฺฤตฺย กถิตวนฺโต โย ยิรูศาลมฺนคร เอตนฺนามฺนา ปฺรารฺถยิตฺฤโลกานฺ วินาศิตวานฺ เอวมฺ เอตาทฺฤศโลกานฺ พทฺธฺวา ปฺรธานยาชกนิกฏํ นยตีตฺยาศยา เอตตฺสฺถานมปฺยาคจฺฉตฺ เสอว กิมยํ น ภวติ?
22 Doch Saulus werd meer en meer bekrachtigd, en overtuigde de Joden, die te Damaskus woonden, bewijzende, dat deze de Christus is.
กินฺตุ เศาล: กฺรมศ อุตฺสาหวานฺ ภูตฺวา ยีศุรีศฺวเรณาภิษิกฺโต ชน เอตสฺมินฺ ปฺรมาณํ ทตฺวา ทมฺเมษกฺ-นิวาสิยิหูทียโลกานฺ นิรุตฺตรานฺ อกโรตฺฯ
23 En als vele dagen verlopen waren, zo hielden de Joden te zamen raad, om hem te doden.
อิตฺถํ พหุติเถ กาเล คเต ยิหูทียโลกาสฺตํ หนฺตุํ มนฺตฺรยามาสุ:
24 Maar hun lage werd Saulus bekend; en zij bewaarden de poorten, beide des daags en des nachts, opdat zij hem doden mochten.
กินฺตุ เศาลเสฺตษาเมตสฺยา มนฺตฺรณายา วารฺตฺตำ ปฺราปฺตวานฺฯ เต ตํ หนฺตุํ ตุ ทิวานิศํ คุปฺตา: สนฺโต นครสฺย ทฺวาเร'ติษฺฐนฺ;
25 Doch de discipelen namen hem des nachts, en lieten hem neder door den muur, hem aflatende in een mand.
ตสฺมาตฺ ศิษฺยาสฺตํ นีตฺวา ราเตฺรา ปิฏเก นิธาย ปฺราจีเรณาวาโรหยนฺฯ
26 Saulus nu, te Jeruzalem gekomen zijnde, poogde zich bij de discipelen te voegen; maar zij vreesden hem allen, niet gelovende, dat hij een discipel was.
ตต: ปรํ เศาโล ยิรูศาลมํ คตฺวา ศิษฺยคเณน สารฺทฺธํ สฺถาตุมฺ ไอหตฺ, กินฺตุ สรฺเวฺว ตสฺมาทพิภยุ: ส ศิษฺย อิติ จ น ปฺรตฺยยนฺฯ
27 Maar Barnabas, hem tot zich nemende, leidde hem tot de apostelen, en verhaalde hun, hoe hij op den weg den Heere gezien had, en dat Hij tot hem gesproken had; en hoe hij te Damaskus vrijmoediglijk gesproken had in den Naam van Jezus.
เอตสฺมาทฺ พรฺณพฺพาสฺตํ คฺฤหีตฺวา เปฺรริตานำ สมีปมานีย มารฺคมเธฺย ปฺรภุ: กถํ ตไสฺม ทรฺศนํ ทตฺตวานฺ ยา: กถาศฺจ กถิตวานฺ ส จ ยถากฺโษภ: สนฺ ทมฺเมษกฺนคเร ยีโศ รฺนาม ปฺราจารยตฺ เอตานฺ สรฺวฺววฺฤตฺตานฺตานฺ ตานฺ ชฺญาปิตวานฺฯ
28 En hij was met hen ingaande en uitgaande te Jeruzalem;
ตต: เศาลไสฺต: สห ยิรูศาลมิ กาลํ ยาปยนฺ นิรฺภยํ ปฺรโภ รฺยีโศ รฺนาม ปฺราจารยตฺฯ
29 En vrijmoediglijk sprekende in den Naam van den Heere Jezus, sprak hij ook, en handelde tegen de Griekse Joden; maar deze trachtten hem te doden.
ตสฺมาทฺ อนฺยเทศียโลไก: สารฺทฺธํ วิวาทโสฺยปสฺถิตตฺวาตฺ เต ตํ หนฺตุมฺ อเจษฺฏนฺตฯ
30 Doch de broeders, dit verstaande geleidden hem tot Cesarea, en zonden hem af naar Tarsen.
กินฺตุ ภฺราตฺฤคณสฺตชฺชฺญาตฺวา ตํ ไกสริยานครํ นีตฺวา ตารฺษนครํ เปฺรษิตวานฺฯ
31 De Gemeenten dan, door geheel Judea, en Galilea, en Samaria, hadden vrede, en werden gesticht; en wandelende in de vreze des Heeren, en de vertroosting des Heiligen Geestes, werden vermenigvuldigd.
อิตฺถํ สติ ยิหูทิยาคาลีลฺโศมิโรณเทศียา: สรฺวฺวา มณฺฑโลฺย วิศฺรามํ ปฺราปฺตาสฺตตสฺตาสำ นิษฺฐาภวตฺ ปฺรโภ รฺภิยา ปวิตฺรสฺยาตฺมน: สานฺตฺวนยา จ กาลํ เกฺษปยิตฺวา พหุสํขฺยา อภวนฺฯ
32 En het geschiedde, als Petrus alom doortrok, dat hij ook afkwam tot de heiligen, die te Lydda woonden.
ตต: ปรํ ปิตร: สฺถาเน สฺถาเน ภฺรมิตฺวา เศเษ โลทฺนครนิวาสิปวิตฺรโลกานำ สมีเป สฺถิตวานฺฯ
33 En aldaar vond hij een zeker mens, met name Eneas, die acht jaren te bed gelegen had, welke geraakt was.
ตทา ตตฺร ปกฺษาฆาตวฺยาธินาษฺเฏา วตฺสรานฺ ศยฺยาคตมฺ ไอเนยนามานํ มนุษฺยํ สากฺษตฺ ปฺราปฺย ตมวทตฺ,
34 En Petrus zeide tot hem: Eneas! Jezus Christus maakt u gezond; sta op en spreid uzelven het bed. En hij stond terstond op.
เห ไอเนย ยีศุขฺรีษฺฏสฺตฺวำ สฺวสฺถมฺ อการฺษีตฺ, ตฺวมุตฺถาย สฺวศยฺยำ นิกฺษิป, อิตฺยุกฺตมาเตฺร ส อุทติษฺฐตฺฯ
35 En zij zagen hem allen, die te Lydda en Sarona woonden, dewelke zich bekeerden tot den Heere.
เอตาทฺฤศํ ทฺฤษฺฏฺวา โลทฺศาโรณนิวาสิโน โลกา: ปฺรภุํ ปฺรติ ปราวรฺตฺตนฺตฯ
36 En te Joppe was een zekere discipelin, met name Tabitha, hetwelk overgezet zijnde, is gezegd Dorkas. Deze was vol van goede werken en aalmoezen, die zij deed.
อปรญฺจ ภิกฺษาทานาทิษุ นานกฺริยาสุ นิตฺยํ ปฺรวฺฤตฺตา ยา ยาโผนครนิวาสินี ฏาพิถานามา ศิษฺยา ยำ ทรฺกฺกำ อรฺถาทฺ หริณีมยุกฺตฺวา อาหฺวยนฺ สา นารี
37 En het geschiedde in die dagen, dat zij krank werd en stierf; en als zij haar gewassen hadden, legden zij haar in de opperzaal.
ตสฺมินฺ สมเย รุคฺนา สตี ปฺราณานฺ อตฺยชตฺ, ตโต โลกาสฺตำ ปฺรกฺษาโลฺยปริสฺถปฺรโกษฺเฐ ศายยิตฺวาสฺถาปยนฺฯ
38 En alzo Lydda nabij Joppe was, de discipelen, horende, dat Petrus aldaar was, zonden twee mannen tot hem, biddende, dat hij niet zou vertoeven tot hen over te komen.
โลทฺนครํ ยาโผนครสฺย สมีปสฺถํ ตสฺมาตฺตตฺร ปิตร อาเสฺต, อิติ วารฺตฺตำ ศฺรุตฺวา ตูรฺณํ ตสฺยาคมนารฺถํ ตสฺมินฺ วินยมุกฺตฺวา ศิษฺยคโณ เทฺวา มนุเชา เปฺรษิตวานฺฯ
39 En Petrus stond op, en ging met hen; welken zij, als hij daar gekomen was, in de opperzaal leidden. En al de weduwen stonden bij hem, wenende, en tonende de rokken en klederen, die Dorkas gemaakt had, als zij bij haar was.
ตสฺมาตฺ ปิตร อุตฺถาย ตาภฺยำ สารฺทฺธมฺ อาคจฺฉตฺ, ตตฺร ตสฺมินฺ อุปสฺถิต อุปริสฺถปฺรโกษฺฐํ สมานีเต จ วิธวา: สฺวาภิ: สห สฺถิติกาเล ทรฺกฺกยา กฺฤตานิ ยานฺยุตฺตรียาณิ ปริเธยานิ จ ตานิ สรฺวฺวาณิ ตํ ทรฺศยิตฺวา รุทตฺยศฺจตสฺฤษุ ทิกฺษฺวติษฺฐนฺฯ
40 Maar Petrus, hebbende hen allen uitgedreven, knielde neder en bad: en zich kerende tot het lichaam, zeide hij: Tabitha, sta op! En zij deed haar ogen open, en Petrus gezien hebbende, zat zij over einde.
กินฺตุ ปิตรสฺตา: สรฺวฺวา พหิ: กฺฤตฺวา ชานุนี ปาตยิตฺวา ปฺรารฺถิตวานฺ; ปศฺจาตฺ ศวํ ปฺรติ ทฺฤษฺฏึ กฺฤตฺวา กถิตวานฺ, เห ฏาพีเถ ตฺวมุตฺติษฺฐ, อิติ วากฺย อุกฺเต สา สฺตฺรี จกฺษุษี โปฺรนฺมีลฺย ปิตรมฺ อวโลโกฺยตฺถาโยปาวิศตฺฯ
41 En hij gaf haar de hand, en richtte haar op, en de heiligen en de weduwen geroepen hebbende, stelde hij haar levend voor hen.
ตต: ปิตรสฺตสฺยา: กเรา ธฺฤตฺวา อุตฺโตลฺย ปวิตฺรโลกานฺ วิธวาศฺจาหูย เตษำ นิกเฏ สชีวำ ตำ สมารฺปยตฺฯ
42 En dit werd bekend door geheel Joppe, en velen geloofden in den Heere.
เอษา กถา สมสฺตยาโผนครํ วฺยาปฺตา ตสฺมาทฺ อเนเก โลกา: ปฺรเภา วฺยศฺวสนฺฯ
43 En het geschiedde, dat hij vele dagen te Joppe bleef, bij een zekeren Simon, een lederbereider
อปรญฺจ ปิตรสฺตทฺยาโผนครียสฺย กสฺยจิตฺ ศิโมนฺนามฺนศฺจรฺมฺมการสฺย คฺฤเห พหุทินานิ นฺยวสตฺฯ