< Handelingen 9 >

1 En Saulus, blazende nog dreiging en moord tegen de discipelen des Heeren, ging tot de hogepriester,
A o Savle bizo ačhipe vadži holjame pretisada kaj ka mudarol e sikaden e Gospodese. Golese đelo ko baro svešteniko
2 En begeerde brieven van hem naar Damaskus, aan de synagogen, opdat, zo hij enigen, die van dien weg waren, vond, hij dezelve, beiden mannen en vrouwen, zou gebonden brengen naar Jeruzalem.
thaj molisada le te dol le e lila paše sinagoge ano Damask, te šaj ane sinđira te anol ano Jerusalim sa kolen save džan ko Drom e Gospodeso, bilo kas te aračhol, muršen il džuvljen.
3 En als hij reisde, is het geschied, dat hij nabij Damaskus kwam, en hem omscheen snellijk een licht van den hemel;
Kana sasa ko drom thaj avilo paše o Damask, tari jekh drom pe leste svetlisada zuralo svetlost taro nebo.
4 En ter aarde gevallen zijnde, hoorde hij een stem, die tot hem zeide: Saul, Saul! wat vervolgt gij Mij?
Pelo ki phuv thaj šunda o glaso vaćarindoj: “Savle, Savle! Sose progoni man?”
5 En hij zeide: Wie zijt Gij, Heere? En de Heere zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt. Het is u hard, de verzenen tegen de prikkels te slaan.
O Savle pučlja: “Ko san tu, Gospode?” O glaso phenda lese: “Me sem o Isus, kas tu progoni.
6 En hij, bevende en verbaasd zijnde, zeide: Heere, wat wilt Gij, dat ik doen zal? En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de stad, en u zal aldaar gezegd worden, wat gij doen moet.
Nego akana ušti thaj dža ano foro, odori ka vaćarol pe tuće so trubul te ćere.”
7 En de mannen, die met hem over weg reisden, stonden verbaasd, horende wel de stem, maar niemand ziende.
E manuša save džana e Savlesa ačhile thaj khanči ni vaćarde, golese kaj šunde o glaso al khanika ni dikhlje.
8 En Saulus stond op van de aarde; en als hij zijn ogen opendeed, zag hij niemand. En zij, hem bij de hand leidende, brachten hem te Damaskus.
Tegani o Savle uštilo tari phuv, al kana putarda pe jakha naštine te dičhol. Golese lije le taro va thaj ande le ano Damask.
9 En hij was drie dagen, dat hij niet zag, en at niet, en dronk niet.
Trin đive ni dikhlja, ni xalja, ni pilja.
10 En er was een zeker discipel te Damaskus, met name Ananias; en de Heere zeide tot hem in een gezicht: Ananias! En hij zeide: Zie, hier ben ik, Heere!
Ano Damask bešola jekh tare sikade e Isusese kaso alav sasa Ananija. O Gospod ani vizija vaćarda lese: “Ananija!” A o Ananija vaćarda lese: “Aktaljem, Gospode!”
11 En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de straat, genaamd de Rechte, en vraag in het huis van Judas naar een, met name Saulus, van Tarsen; want zie, hij bidt.
O Gospod vaćarda lese: “Ušti thaj dža ko drom savo akhardol Prava. Gothe ano čher e Judaso rode e manuše taro Tarsis savo akhardol Savle. Ektalo, vov akana molil pe
12 En hij heeft in een gezicht gezien, dat een man, met name Ananias, inkwam, en hem de hand oplegde, opdat hij wederom ziende werd.
thaj ani vizija dikhlja manuše palo alav Ananija, kaj avol andre ke leste thaj čhuvol po va pe leste te šaj palem te dičhol.”
13 En Ananias antwoordde: Heere! ik heb uit velen gehoord van dezen man, hoeveel kwaad hij Uw heiligen in Jeruzalem gedaan heeft;
A o Ananija vaćarda: “Gospode, me šundem tare but džene paše gova manuš kobor bilačhipe ćerda ćire svetone manušenđe ano Jerusalim.
14 En heeft hier macht van de overpriesters, om te binden allen, die Uw Naam aanroepen.
A i kate isi le vlast tare šorutne sveštenikura te phandol savoren save pačan ane ćiro alav.”
15 Maar de Heere zeide tot hem: Ga heen; want deze is Mij een uitverkoren vat, om Mijn Naam te dragen voor de heidenen, en de koningen, en de kinderen Israels.
Al o Gospod phenda lese: “Dža! Golese kaj kale manuše birisadem te anol mingro alav angle abandžije, angle carura thaj angle Izraelcura.
16 Want Ik zal hem tonen, hoeveel hij lijden moet om Mijn Naam.
Me ka sikavav le kobor trubul te trpil mingre alavese.”
17 En Ananias ging heen en kwam in het huis; en de handen op hem leggende, zeide hij: Saul, broeder! de Heere heeft mij gezonden, namelijk Jezus, Die u verschenen is op den weg, dien gij kwaamt, opdat gij weder ziende en met den Heiligen Geest vervuld zoudt worden.
Gija đelo o Ananija thaj avilo ano čher. Gothe čhuta pe vasta po Savle thaj vaćarda: “Phrala Savle! O Gospod o Isus, savo sikadilo tuće ko drom kana aviljan akari, vov bičhalda man ke tute te bi tu palem šajine te dičhe thaj te ave pherdo Svetone Duxosa.”
18 En terstond vielen af van zijn ogen gelijk als schellen, en hij werd terstond wederom ziende; en stond op, en werd gedoopt.
Sigate tare Savlese jakha pele khanči sar ljuspe thaj vov palem dikhlja. Uštilo em krstisajlo pajesa.
19 En als hij spijze genomen had, werd hij versterkt. En Saulus was sommige dagen bij de discipelen, die te Damaskus waren.
Pale gova, zala xalja thaj irisajlo leso zuralipe. O Savle nekobor đivesa ačhilo e sikadencar ano Damask.
20 En hij predikte terstond Christus in de synagogen, dat Hij de Zoon van God is.
Sigate ane sinagoge vaćarola kaj o Isus si o Čhavo e Devleso.
21 En zij ontzetten zich allen, die het hoorden, en zeiden: Is deze niet degene, die te Jeruzalem verstoorde, wie dezen Naam aanriepen, en die daarom hier gekomen is, opdat hij dezelve gebonden zou brengen tot de overpriesters?
Savore save šunde le, divisajle lesa thaj pučlje pe: “Naj li kava kova savo uništil ano Jerusalim sa kolen save pačan ane Isuseso alav? Ni li avilo kate te phandol thaj te inđarol len ke šorutne sveštenikura?”
22 Doch Saulus werd meer en meer bekrachtigd, en overtuigde de Joden, die te Damaskus woonden, bewijzende, dat deze de Christus is.
Al e Savleso propovedipe sasa sa po zuralo. Dokažila kaj si o Isus čače o Hrist, gija kaj e Jevrejen ano Damask ačhavola bizo odgovor.
23 En als vele dagen verlopen waren, zo hielden de Joden te zamen raad, om hem te doden.
Kana nakhle po but đivesa, e Jevreja ćidije pe thaj dogovorisajle te mudaren e Savle.
24 Maar hun lage werd Saulus bekend; en zij bewaarden de poorten, beide des daags en des nachts, opdat zij hem doden mochten.
Al o Savle dodžanglja so manđen te ćeren. Đive thaj rat von pazisade pe forose vudara, te bi mudarena le.
25 Doch de discipelen namen hem des nachts, en lieten hem neder door den muur, hem aflatende in een mand.
Al ki rat e sikade lije e Savle thaj mukhlje le ani bari korpa taro duvari.
26 Saulus nu, te Jeruzalem gekomen zijnde, poogde zich bij de discipelen te voegen; maar zij vreesden hem allen, niet gelovende, dat hij een discipel was.
Kana avilo o Savle ano Jerusalim dikhlja te avol katano e sikadencar. Al savore lestar darajle golese kaj ni pačaje kaj i vov si čače sikado.
27 Maar Barnabas, hem tot zich nemende, leidde hem tot de apostelen, en verhaalde hun, hoe hij op den weg den Heere gezien had, en dat Hij tot hem gesproken had; en hoe hij te Damaskus vrijmoediglijk gesproken had in den Naam van Jezus.
Al o Varnava prihvatisada le, anda le ke apostolura thaj vaćarda lenđe sar ko drom dikhlja e Gospode thaj so vaćarda lese. Phenda lenđe i sar o Savle ano Damask bizi dar propovedisada taro alav e Isuseso.
28 En hij was met hen ingaande en uitgaande te Jeruzalem;
Gija ačhilo lencar, slobodno phirola ano Jerusalim thaj bizi dar propovedila taro alav e Isuseso, e Gospodeso.
29 En vrijmoediglijk sprekende in den Naam van den Heere Jezus, sprak hij ook, en handelde tegen de Griekse Joden; maar deze trachtten hem te doden.
Vaćarda thaj raspravisajlo e Jevrejencar save vaćarena grčki, al von dikhlje te mudaren le.
30 Doch de broeders, dit verstaande geleidden hem tot Cesarea, en zonden hem af naar Tarsen.
Kana gova šunde e phrala, inđarde le ani Kesarija thaj gothar bičhalde le ano Tars.
31 De Gemeenten dan, door geheel Judea, en Galilea, en Samaria, hadden vrede, en werden gesticht; en wandelende in de vreze des Heeren, en de vertroosting des Heiligen Geestes, werden vermenigvuldigd.
Tegani i Khanđiri ani sa i Judeja, Galileja thaj Samarija sasa ano mir. Izgradila pe thaj barili, golese kaj e pačavne phirde ani dar e Devlesi thaj utešina pe ano Sveto Duxo.
32 En het geschiedde, als Petrus alom doortrok, dat hij ook afkwam tot de heiligen, die te Lydda woonden.
Kana o Petar nakhlja taro than dži ko than, avilo ke Devlese sveta manuša save bešena ani Lida.
33 En aldaar vond hij een zeker mens, met name Eneas, die acht jaren te bed gelegen had, welke geraakt was.
Odori arakhlja jekhe manuše savo akhardola Enej, savo sasa lindo ohto berš thaj pašljola ano than e pašljimaso.
34 En Petrus zeide tot hem: Eneas! Jezus Christus maakt u gezond; sta op en spreid uzelven het bed. En hij stond terstond op.
O Petar vaćarda lese: “Eneje! O Isus Hrist sastarol tut! Ušti thaj lačhar ćo than.” Thaj o Enej sigate uštilo.
35 En zij zagen hem allen, die te Lydda en Sarona woonden, dewelke zich bekeerden tot den Heere.
Dikhlje gova savore save bešle ani Lida thaj ano Saron thaj irisajle premal o Gospod.
36 En te Joppe was een zekere discipelin, met name Tabitha, hetwelk overgezet zijnde, is gezegd Dorkas. Deze was vol van goede werken en aalmoezen, die zij deed.
Ani Jopa bešli jekh sikadi savi akhardola Tavita, so grčki značil “Košuta”. Lako džuvdipe sasa pherdo šukare bućencar thaj dola milostinja e čore manušenđe.
37 En het geschiedde in die dagen, dat zij krank werd en stierf; en als zij haar gewassen hadden, legden zij haar in de opperzaal.
Thaj ane gola đivesa nasvajli thaj muli. Najarde la thaj čhute la ani upruni soba.
38 En alzo Lydda nabij Joppe was, de discipelen, horende, dat Petrus aldaar was, zonden twee mannen tot hem, biddende, dat hij niet zou vertoeven tot hen over te komen.
A sar si i Lida paši Jopa thaj e sikade šunde kaj o Petar si odori, bičhalde duje manušen te zamolin le: “Moli tut, av amende sigate!”
39 En Petrus stond op, en ging met hen; welken zij, als hij daar gekomen was, in de opperzaal leidden. En al de weduwen stonden bij hem, wenende, en tonende de rokken en klederen, die Dorkas gemaakt had, als zij bij haar was.
Gija o Petar uštilo thaj đelo lencar. Kana avilo, inđarde le ki upruni soba thaj ćidije pe paše leste e romnja kase roma mule. Von ruje thaj sikade lese e gada thaj e fostanura save ćerda i Tavita kana voj sasa lencar.
40 Maar Petrus, hebbende hen allen uitgedreven, knielde neder en bad: en zich kerende tot het lichaam, zeide hij: Tabitha, sta op! En zij deed haar ogen open, en Petrus gezien hebbende, zat zij over einde.
O Petar tradija savoren avral, pelo ke pe koča thaj molisajlo e Devlese. Pale gova irisajlo premal lako telo thaj vaćarda: “Tavito, ušti!” Voj putarda pe jakha thaj kana dikhlja e Petre, bešli.
41 En hij gaf haar de hand, en richtte haar op, en de heiligen en de weduwen geroepen hebbende, stelde hij haar levend voor hen.
O Petar dija la po va thaj pomožisada la te uštol. Pale gova akharda e romnjen kase roma mule thaj e avere pačavnen thaj sikada kaj si džuvdi.
42 En dit werd bekend door geheel Joppe, en velen geloofden in den Heere.
Kava šundilo ani sa i Jopa thaj but pačaje ano Gospod.
43 En het geschiedde, dat hij vele dagen te Joppe bleef, bij een zekeren Simon, een lederbereider
A o Petar but đive ačhilo ani Jopa ko nesavo Simon savo ćerola e morčha.

< Handelingen 9 >