Handelingen 8
1 En Saulus had mede een welbehagen aan zijn dood. En er werd te dien dage een grote vervolging tegen de Gemeente, die te Jeruzalem was; en zij werden allen verstrooid door de landen van Judea en Samaria, behalve de apostelen.
தஸ்ய ஹத்யாகரணம்’ ஸௌ²லோபி ஸமமந்யத| தஸ்மிந் ஸமயே யிரூஸா²லம்நக³ரஸ்தா²ம்’ மண்ட³லீம்’ ப்ரதி மஹாதாட³நாயாம்’ ஜாதாயாம்’ ப்ரேரிதலோகாந் ஹித்வா ஸர்வ்வே(அ)பரே யிஹூதா³ஸோ²மிரோணதே³ஸ²யோ ர்நாநாஸ்தா²நே விகீர்ணா: ஸந்தோ க³தா: |
2 En enige godvruchtige mannen droegen Stefanus te zamen ten grave en maakten groten rouw over hem.
அந்யச்ச ப⁴க்தலோகாஸ்தம்’ ஸ்திபா²நம்’ ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பயித்வா ப³ஹு வ்யலபந்|
3 En Saulus verwoestte de Gemeente, gaande in de huizen; en trekkende mannen en vrouwen, leverde hen over in de gevangenis.
கிந்து ஸௌ²லோ க்³ரு’ஹே க்³ரு’ஹே ப்⁴ரமித்வா ஸ்த்ரிய: புருஷாம்’ஸ்²ச த்⁴ரு’த்வா காராயாம்’ ப³த்³த்⁴வா மண்ட³ல்யா மஹோத்பாதம்’ க்ரு’தவாந்|
4 Zij dan nu, die verstrooid waren, gingen het land door, en verkondigden het Woord.
அந்யச்ச யே விகீர்ணா அப⁴வந் தே ஸர்வ்வத்ர ப்⁴ரமித்வா ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ராசாரயந்|
5 En Filippus kwam af in de stad van Samaria, en predikte hun Christus.
ததா³ பி²லிப: ஸோ²மிரோண்நக³ரம்’ க³த்வா க்²ரீஷ்டாக்²யாநம்’ ப்ராசாரயத்;
6 En de scharen hielden zich eendrachtelijk aan hetgeen van Filippus gezegd werd, dewijl zij hoorden en zagen de tekenen, die hij deed.
ததோ(அ)ஸு²சி-ப்⁴ரு’தக்³ரஸ்தலோகேப்⁴யோ பூ⁴தாஸ்²சீத்க்ரு’த்யாக³ச்ச²ந் ததா² ப³ஹவ: பக்ஷாகா⁴திந: க²ஞ்ஜா லோகாஸ்²ச ஸ்வஸ்தா² அப⁴வந்|
7 Want van velen, die onreine geesten hadden, gingen dezelve uit, roepende met grote stem; en vele geraakten en kreupelen werden genezen.
தஸ்மாத் லாகா ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ தஸ்யாஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம விலோக்ய நிஸ²ம்ய ச ஸர்வ்வ ஏகசித்தீபூ⁴ய தேநோக்தாக்²யாநே மநாம்’ஸி ந்யத³து⁴: |
8 En er werd grote blijdschap in die stad.
தஸ்மிந்நக³ரே மஹாநந்த³ஸ்²சாப⁴வத்|
9 En een zeker man, met name Simon, was te voren in de stad plegende toverij, en verrukkende de zinnen des volks van Samaria, zeggende van zichzelven, dat hij wat groots was.
தத: பூர்வ்வம்’ தஸ்மிந்நக³ரே ஸி²மோந்நாமா கஸ்²சிஜ்ஜநோ ப³ஹ்வீ ர்மாயாக்ரியா: க்ரு’த்வா ஸ்வம்’ கஞ்சந மஹாபுருஷம்’ ப்ரோச்ய ஸோ²மிரோணீயாநாம்’ மோஹம்’ ஜநயாமாஸ|
10 Welken zij allen aanhingen, van den kleine tot den grote, zeggende: Deze is de grote kracht Gods.
தஸ்மாத் ஸ மாநுஷ ஈஸ்²வரஸ்ய மஹாஸ²க்திஸ்வரூப இத்யுக்த்வா பா³லவ்ரு’த்³த⁴வநிதா: ஸர்வ்வே லாகாஸ்தஸ்மிந் மநாம்’ஸி ந்யத³து⁴: |
11 En zij hingen hem aan, omdat hij een langen tijd met toverijen hun zinnen verrukt had.
ஸ ப³ஹுகாலாந் மாயாவிக்ரியயா ஸர்வ்வாந் அதீவ மோஹயாஞ்சகார, தஸ்மாத் தே தம்’ மேநிரே|
12 Maar toen zij Filippus geloofden, die het Evangelie van het Koninkrijk Gods, en van den Naam van Jezus Christus verkondigde, werden zij gedoopt, beiden, mannen en vrouwen.
கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யஸ்ய யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம்நஸ்²சாக்²யாநப்ரசாரிண: பி²லிபஸ்ய கதா²யாம்’ விஸ்²வஸ்ய தேஷாம்’ ஸ்த்ரீபுருஷோப⁴யலோகா மஜ்ஜிதா அப⁴வந்|
13 En Simon geloofde ook zelf, en gedoopt zijnde, bleef gedurig bij Filippus; en ziende de tekenen en grote krachten, die er geschiedden, ontzette hij zich.
ஸே²ஷே ஸ ஸி²மோநபி ஸ்வயம்’ ப்ரத்யைத் ததோ மஜ்ஜித: ஸந் பி²லிபேந க்ரு’தாம் ஆஸ்²சர்ய்யக்ரியாம்’ லக்ஷணஞ்ச விலோக்யாஸம்ப⁴வம்’ மந்யமாநஸ்தேந ஸஹ ஸ்தி²தவாந்|
14 Als nu de apostelen, die te Jeruzalem waren, hoorden, dat Samaria het Woord Gods aangenomen had, zonden zij tot hen Petrus en Johannes;
இத்த²ம்’ ஸோ²மிரோண்தே³ஸீ²யலோகா ஈஸ்²வரஸ்ய கதா²ம் அக்³ரு’ஹ்லந் இதி வார்த்தாம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரஸ்த²ப்ரேரிதா: ப்ராப்ய பிதரம்’ யோஹநஞ்ச தேஷாம்’ நிகடே ப்ரேஷிதவந்த: |
15 Dewelken, afgekomen zijnde, baden voor hen, dat zij den Heiligen Geest ontvangen mochten.
ததஸ்தௌ தத் ஸ்தா²நம் உபஸ்தா²ய லோகா யதா² பவித்ரம் ஆத்மாநம்’ ப்ராப்நுவந்தி தத³ர்த²ம்’ ப்ரார்த²யேதாம்’|
16 (Want Hij was nog op niemand van hen gevallen, maar zij waren alleenlijk gedoopt in den Naam van den Heere Jezus.)
யதஸ்தே புரா கேவலப்ரபு⁴யீஸோ² ர்நாம்நா மஜ்ஜிதமாத்ரா அப⁴வந், ந து தேஷாம்’ மத்⁴யே கமபி ப்ரதி பவித்ரஸ்யாத்மந ஆவிர்பா⁴வோ ஜாத: |
17 Toen legden zij de handen op hen, en zij ontvingen den Heiligen Geest.
கிந்து ப்ரேரிதாப்⁴யாம்’ தேஷாம்’ கா³த்ரேஷு கரேஷ்வர்பிதேஷு ஸத்ஸு தே பவித்ரம் ஆத்மாநம் ப்ராப்நுவந்|
18 En als Simon zag, dat, door de oplegging van de handen der apostelen de Heilige Geest gegeven werd, zo bood hij hun geld aan,
இத்த²ம்’ லோகாநாம்’ கா³த்ரேஷு ப்ரேரிதயோ: கரார்பணேந தாந் பவித்ரம் ஆத்மாநம்’ ப்ராப்தாந் த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ ஸி²மோந் தயோ: ஸமீபே முத்³ரா ஆநீய கதி²தவாந்;
19 Zeggende: Geeft ook mij deze macht, opdat, zo wien ik de handen opleg, hij den Heiligen Geest ontvange.
அஹம்’ யஸ்ய கா³த்ரே ஹஸ்தம் அர்பயிஷ்யாமி தஸ்யாபி யதே²த்த²ம்’ பவித்ராத்மப்ராப்தி ர்ப⁴வதி தாத்³ரு’ஸீ²ம்’ ஸ²க்திம்’ மஹ்யம்’ த³த்தம்’|
20 Maar Petrus zeide tot hem: Uw geld zij met u ten verderve, omdat gij gemeend hebt, dat de gave Gods door geld verkregen wordt!
கிந்து பிதரஸ்தம்’ ப்ரத்யவத³த் தவ முத்³ராஸ்த்வயா விநஸ்²யந்து யத ஈஸ்²வரஸ்ய தா³நம்’ முத்³ராபி⁴: க்ரீயதே த்வமித்த²ம்’ பு³த்³த⁴வாந்;
21 Gij hebt geen deel noch lot in dit woord: want uw hart is niet recht voor God.
ஈஸ்²வராய தாவந்த: கரணம்’ ஸரலம்’ நஹி, தஸ்மாத்³ அத்ர தவாம்’ஸோ²(அ)தி⁴காரஸ்²ச கோபி நாஸ்தி|
22 Bekeer u dan van deze uw boosheid, en bid God, of misschien u deze overlegging uws harten vergeven wierd.
அத ஏதத்பாபஹேதோ: கே²தா³ந்வித: ஸந் கேநாபி ப்ரகாரேண தவ மநஸ ஏதஸ்யா: குகல்பநாயா: க்ஷமா ப⁴வதி, ஏதத³ர்த²ம் ஈஸ்²வரே ப்ரார்த²நாம்’ குரு;
23 Want ik zie, dat gij zijt in een gans bittere gal en samenknoping der ongerechtigheid.
யதஸ்த்வம்’ திக்தபித்தே பாபஸ்ய ப³ந்த⁴நே ச யத³ஸி தந்மயா பு³த்³த⁴ம்|
24 Doch Simon, antwoordende, zeide: Bidt gijlieden voor mij tot den Heere, opdat niets over mij kome van hetgeen gij gezegd hebt.
ததா³ ஸி²மோந் அகத²யத் தர்ஹி யுவாப்⁴யாமுதி³தா கதா² மயி யதா² ந ப²லதி தத³ர்த²ம்’ யுவாம்’ மந்நிமித்தம்’ ப்ரபௌ⁴ ப்ரார்த²நாம்’ குருதம்’|
25 Zij dan nu, als zij het Woord des Heeren betuigd en gesproken hadden, keerden wederom naar Jeruzalem, en verkondigden het Evangelie in vele vlekken der Samaritanen.
அநேந ப்ரகாரேண தௌ ஸாக்ஷ்யம்’ த³த்த்வா ப்ரபோ⁴: கதா²ம்’ ப்ரசாரயந்தௌ ஸோ²மிரோணீயாநாம் அநேகக்³ராமேஷு ஸுஸம்’வாத³ஞ்ச ப்ரசாரயந்தௌ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ பராவ்ரு’த்ய க³தௌ|
26 En een engel des Heeren sprak tot Filippus, zeggende: Sta op, en ga heen tegen het zuiden, op den weg, die van Jeruzalem afdaalt naar Gaza, welke woest is.
தத: பரம் ஈஸ்²வரஸ்ய தூ³த: பி²லிபம் இத்யாதி³ஸ²த், த்வமுத்தா²ய த³க்ஷிணஸ்யாம்’ தி³ஸி² யோ மார்கோ³ ப்ராந்தரஸ்ய மத்⁴யேந யிரூஸா²லமோ (அ)ஸாநக³ரம்’ யாதி தம்’ மார்க³ம்’ க³ச்ச²|
27 En hij stond op en ging heen; en ziet, een Moorman, een kamerling, en een machtig heer van Candace, de koningin der Moren, die over al haar schat was, welke was gekomen om aan te bidden te Jeruzalem;
தத: ஸ உத்தா²ய க³தவாந்; ததா³ கந்தா³கீநாம்ந: கூஸ்²லோகாநாம்’ ராஜ்ஞ்யா: ஸர்வ்வஸம்பத்தேரதீ⁴ஸ²: கூஸ²தே³ஸீ²ய ஏக: ஷண்டோ³ ப⁴ஜநார்த²ம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரம் ஆக³த்ய
28 En hij keerde wederom, en zat op zijn wagen, en las den profeet Jesaja.
புநரபி ரத²மாருஹ்ய யிஸ²யியநாம்நோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ க்³ரந்த²ம்’ பட²ந் ப்ரத்யாக³ச்ச²தி|
29 En de Geest zeide tot Filippus: Ga toe, en voeg u bij dezen wagen.
ஏதஸ்மிந் ஸமயே ஆத்மா பி²லிபம் அவத³த், த்வம் ரத²ஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ மில|
30 En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?
தஸ்மாத் ஸ தா⁴வந் தஸ்ய ஸந்நிதா⁴வுபஸ்தா²ய தேந பட்²யமாநம்’ யிஸ²யியத²விஷ்யத்³வாதி³நோ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா ப்ரு’ஷ்டவாந் யத் பட²ஸி தத் கிம்’ பு³த்⁴யஸே?
31 En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht? En hij bad Filippus, dat hij zou opkomen, en bij hem zitten.
தத: ஸ கதி²தவாந் கேநசிந்ந போ³தி⁴தோஹம்’ கத²ம்’ பு³த்⁴யேய? தத: ஸ பி²லிபம்’ ரத²மாரோடு⁴ம்’ ஸ்வேந ஸார்த்³த⁴ம் உபவேஷ்டுஞ்ச ந்யவேத³யத்|
32 En de plaats der Schriftuur, die hij las, was deze: Hij is gelijk een schaap ter slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos is voor dien, die het scheert, alzo doet Hij Zijn mond niet open.
ஸ ஸா²ஸ்த்ரஸ்யேதத்³வாக்யம்’ படி²தவாந் யதா², ஸமாநீயத கா⁴தாய ஸ யதா² மேஷஸா²வக: | லோமச்சே²த³கஸாக்ஷாச்ச மேஷஸ்²ச நீரவோ யதா²| ஆப³த்⁴ய வத³நம்’ ஸ்வீயம்’ ததா² ஸ ஸமதிஷ்ட²த|
33 In Zijn vernedering is Zijn oordeel weggenomen; en wie zal Zijn geslacht verhalen? Want Zijn leven wordt van de aarde weggenomen.
அந்யாயேந விசாரேண ஸ உச்சி²ந்நோ (அ)ப⁴வத் ததா³| தத்காலீநமநுஷ்யாந் கோ ஜநோ வர்ணயிதும்’ க்ஷம: | யதோ ஜீவந்ந்ரு’ணாம்’ தே³ஸா²த் ஸ உச்சி²ந்நோ (அ)ப⁴வத் த்⁴ருவம்’|
34 En de kamerling antwoordde Filippus en zeide: Ik bid u, van Wien zegt de profeet dit, van zichzelven, of van iemand anders?
அநந்தரம்’ ஸ பி²லிபம் அவத³த் நிவேத³யாமி, ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ யாமிமாம்’ கதா²ம்’ கத²யாமாஸ ஸ கிம்’ ஸ்வஸ்மிந் வா கஸ்மிம்’ஸ்²சித்³ அந்யஸ்மிந்?
35 En Filippus deed zijn mond open en beginnende van diezelfde Schrift, verkondigde hem Jezus.
தத: பி²லிபஸ்தத்ப்ரகரணம் ஆரப்⁴ய யீஸோ²ருபாக்²யாநம்’ தஸ்யாக்³ரே ப்ராஸ்தௌத்|
36 En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden?
இத்த²ம்’ மார்கே³ண க³ச்ச²ந்தௌ ஜலாஸ²யஸ்ய ஸமீப உபஸ்தி²தௌ; ததா³ க்லீபோ³(அ)வாதீ³த் பஸ்²யாத்ர ஸ்தா²நே ஜலமாஸ்தே மம மஜ்ஜநே கா பா³தா⁴?
37 En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.
தத: பி²லிப உத்தரம்’ வ்யாஹரத் ஸ்வாந்த: கரணேந ஸாகம்’ யதி³ ப்ரத்யேஷி தர்ஹி பா³தா⁴ நாஸ்தி| தத: ஸ கதி²தவாந் யீஸு²க்²ரீஷ்ட ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ர இத்யஹம்’ ப்ரத்யேமி|
38 En hij gebood den wagen stil te houden; en zij daalden beiden af in het water, zo Filippus als de kamerling, en hij doopte hem.
ததா³ ரத²ம்’ ஸ்த²கி³தம்’ கர்த்தும் ஆதி³ஷ்டே பி²லிபக்லீபௌ³ த்³வௌ ஜலம் அவாருஹதாம்’; ததா³ பி²லிபஸ்தம் மஜ்ஜயாமாஸ|
39 En toen zij uit het water waren opgekomen, nam de Geest des Heeren Filippus weg, en de kamerling zag hem niet meer; want hij reisde zijn weg met blijdschap.
தத்பஸ்²சாத் ஜலமத்⁴யாத்³ உத்தி²தயோ: ஸதோ: பரமேஸ்²வரஸ்யாத்மா பி²லிபம்’ ஹ்ரு’த்வா நீதவாந், தஸ்மாத் க்லீப³: புநஸ்தம்’ ந த்³ரு’ஷ்டவாந் ததா²பி ஹ்ரு’ஷ்டசித்த: ஸந் ஸ்வமார்கே³ண க³தவாந்|
40 Maar Filippus werd gevonden, te Azote; en het land doorgaande, verkondigde hij het Evangelie in alle steden, totdat hij te Cesarea kwam.
பி²லிபஸ்²சாஸ்தோ³த்³நக³ரம் உபஸ்தா²ய தஸ்மாத் கைஸரியாநக³ர உபஸ்தி²திகாலபர்ய்யநதம்’ ஸர்வ்வஸ்மிந்நக³ரே ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயந் க³தவாந்|
