Handelingen 8
1 En Saulus had mede een welbehagen aan zijn dood. En er werd te dien dage een grote vervolging tegen de Gemeente, die te Jeruzalem was; en zij werden allen verstrooid door de landen van Judea en Samaria, behalve de apostelen.
തസ്യ ഹത്യാകരണം ശൗലോപി സമമന്യത| തസ്മിൻ സമയേ യിരൂശാലമ്നഗരസ്ഥാം മണ്ഡലീം പ്രതി മഹാതാഡനായാം ജാതായാം പ്രേരിതലോകാൻ ഹിത്വാ സർവ്വേഽപരേ യിഹൂദാശോമിരോണദേശയോ ർനാനാസ്ഥാനേ വികീർണാഃ സന്തോ ഗതാഃ|
2 En enige godvruchtige mannen droegen Stefanus te zamen ten grave en maakten groten rouw over hem.
അന്യച്ച ഭക്തലോകാസ്തം സ്തിഫാനം ശ്മശാനേ സ്ഥാപയിത്വാ ബഹു വ്യലപൻ|
3 En Saulus verwoestte de Gemeente, gaande in de huizen; en trekkende mannen en vrouwen, leverde hen over in de gevangenis.
കിന്തു ശൗലോ ഗൃഹേ ഗൃഹേ ഭ്രമിത്വാ സ്ത്രിയഃ പുരുഷാംശ്ച ധൃത്വാ കാരായാം ബദ്ധ്വാ മണ്ഡല്യാ മഹോത്പാതം കൃതവാൻ|
4 Zij dan nu, die verstrooid waren, gingen het land door, en verkondigden het Woord.
അന്യച്ച യേ വികീർണാ അഭവൻ തേ സർവ്വത്ര ഭ്രമിത്വാ സുസംവാദം പ്രാചാരയൻ|
5 En Filippus kwam af in de stad van Samaria, en predikte hun Christus.
തദാ ഫിലിപഃ ശോമിരോൺനഗരം ഗത്വാ ഖ്രീഷ്ടാഖ്യാനം പ്രാചാരയത്;
6 En de scharen hielden zich eendrachtelijk aan hetgeen van Filippus gezegd werd, dewijl zij hoorden en zagen de tekenen, die hij deed.
തതോഽശുചി-ഭൃതഗ്രസ്തലോകേഭ്യോ ഭൂതാശ്ചീത്കൃത്യാഗച്ഛൻ തഥാ ബഹവഃ പക്ഷാഘാതിനഃ ഖഞ്ജാ ലോകാശ്ച സ്വസ്ഥാ അഭവൻ|
7 Want van velen, die onreine geesten hadden, gingen dezelve uit, roepende met grote stem; en vele geraakten en kreupelen werden genezen.
തസ്മാത് ലാകാ ഈദൃശം തസ്യാശ്ചര്യ്യം കർമ്മ വിലോക്യ നിശമ്യ ച സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂയ തേനോക്താഖ്യാനേ മനാംസി ന്യദധുഃ|
8 En er werd grote blijdschap in die stad.
തസ്മിന്നഗരേ മഹാനന്ദശ്ചാഭവത്|
9 En een zeker man, met name Simon, was te voren in de stad plegende toverij, en verrukkende de zinnen des volks van Samaria, zeggende van zichzelven, dat hij wat groots was.
തതഃ പൂർവ്വം തസ്മിന്നഗരേ ശിമോന്നാമാ കശ്ചിജ്ജനോ ബഹ്വീ ർമായാക്രിയാഃ കൃത്വാ സ്വം കഞ്ചന മഹാപുരുഷം പ്രോച്യ ശോമിരോണീയാനാം മോഹം ജനയാമാസ|
10 Welken zij allen aanhingen, van den kleine tot den grote, zeggende: Deze is de grote kracht Gods.
തസ്മാത് സ മാനുഷ ഈശ്വരസ്യ മഹാശക്തിസ്വരൂപ ഇത്യുക്ത്വാ ബാലവൃദ്ധവനിതാഃ സർവ്വേ ലാകാസ്തസ്മിൻ മനാംസി ന്യദധുഃ|
11 En zij hingen hem aan, omdat hij een langen tijd met toverijen hun zinnen verrukt had.
സ ബഹുകാലാൻ മായാവിക്രിയയാ സർവ്വാൻ അതീവ മോഹയാഞ്ചകാര, തസ്മാത് തേ തം മേനിരേ|
12 Maar toen zij Filippus geloofden, die het Evangelie van het Koninkrijk Gods, en van den Naam van Jezus Christus verkondigde, werden zij gedoopt, beiden, mannen en vrouwen.
കിന്ത്വീശ്വരസ്യ രാജ്യസ്യ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നശ്ചാഖ്യാനപ്രചാരിണഃ ഫിലിപസ്യ കഥായാം വിശ്വസ്യ തേഷാം സ്ത്രീപുരുഷോഭയലോകാ മജ്ജിതാ അഭവൻ|
13 En Simon geloofde ook zelf, en gedoopt zijnde, bleef gedurig bij Filippus; en ziende de tekenen en grote krachten, die er geschiedden, ontzette hij zich.
ശേഷേ സ ശിമോനപി സ്വയം പ്രത്യൈത് തതോ മജ്ജിതഃ സൻ ഫിലിപേന കൃതാമ് ആശ്ചര്യ്യക്രിയാം ലക്ഷണഞ്ച വിലോക്യാസമ്ഭവം മന്യമാനസ്തേന സഹ സ്ഥിതവാൻ|
14 Als nu de apostelen, die te Jeruzalem waren, hoorden, dat Samaria het Woord Gods aangenomen had, zonden zij tot hen Petrus en Johannes;
ഇത്ഥം ശോമിരോൺദേശീയലോകാ ഈശ്വരസ്യ കഥാമ് അഗൃഹ്ലൻ ഇതി വാർത്താം യിരൂശാലമ്നഗരസ്ഥപ്രേരിതാഃ പ്രാപ്യ പിതരം യോഹനഞ്ച തേഷാം നികടേ പ്രേഷിതവന്തഃ|
15 Dewelken, afgekomen zijnde, baden voor hen, dat zij den Heiligen Geest ontvangen mochten.
തതസ്തൗ തത് സ്ഥാനമ് ഉപസ്ഥായ ലോകാ യഥാ പവിത്രമ് ആത്മാനം പ്രാപ്നുവന്തി തദർഥം പ്രാർഥയേതാം|
16 (Want Hij was nog op niemand van hen gevallen, maar zij waren alleenlijk gedoopt in den Naam van den Heere Jezus.)
യതസ്തേ പുരാ കേവലപ്രഭുയീശോ ർനാമ്നാ മജ്ജിതമാത്രാ അഭവൻ, ന തു തേഷാം മധ്യേ കമപി പ്രതി പവിത്രസ്യാത്മന ആവിർഭാവോ ജാതഃ|
17 Toen legden zij de handen op hen, en zij ontvingen den Heiligen Geest.
കിന്തു പ്രേരിതാഭ്യാം തേഷാം ഗാത്രേഷു കരേഷ്വർപിതേഷു സത്സു തേ പവിത്രമ് ആത്മാനമ് പ്രാപ്നുവൻ|
18 En als Simon zag, dat, door de oplegging van de handen der apostelen de Heilige Geest gegeven werd, zo bood hij hun geld aan,
ഇത്ഥം ലോകാനാം ഗാത്രേഷു പ്രേരിതയോഃ കരാർപണേന താൻ പവിത്രമ് ആത്മാനം പ്രാപ്താൻ ദൃഷ്ട്വാ സ ശിമോൻ തയോഃ സമീപേ മുദ്രാ ആനീയ കഥിതവാൻ;
19 Zeggende: Geeft ook mij deze macht, opdat, zo wien ik de handen opleg, hij den Heiligen Geest ontvange.
അഹം യസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്തമ് അർപയിഷ്യാമി തസ്യാപി യഥേത്ഥം പവിത്രാത്മപ്രാപ്തി ർഭവതി താദൃശീം ശക്തിം മഹ്യം ദത്തം|
20 Maar Petrus zeide tot hem: Uw geld zij met u ten verderve, omdat gij gemeend hebt, dat de gave Gods door geld verkregen wordt!
കിന്തു പിതരസ്തം പ്രത്യവദത് തവ മുദ്രാസ്ത്വയാ വിനശ്യന്തു യത ഈശ്വരസ്യ ദാനം മുദ്രാഭിഃ ക്രീയതേ ത്വമിത്ഥം ബുദ്ധവാൻ;
21 Gij hebt geen deel noch lot in dit woord: want uw hart is niet recht voor God.
ഈശ്വരായ താവന്തഃകരണം സരലം നഹി, തസ്മാദ് അത്ര തവാംശോഽധികാരശ്ച കോപി നാസ്തി|
22 Bekeer u dan van deze uw boosheid, en bid God, of misschien u deze overlegging uws harten vergeven wierd.
അത ഏതത്പാപഹേതോഃ ഖേദാന്വിതഃ സൻ കേനാപി പ്രകാരേണ തവ മനസ ഏതസ്യാഃ കുകൽപനായാഃ ക്ഷമാ ഭവതി, ഏതദർഥമ് ഈശ്വരേ പ്രാർഥനാം കുരു;
23 Want ik zie, dat gij zijt in een gans bittere gal en samenknoping der ongerechtigheid.
യതസ്ത്വം തിക്തപിത്തേ പാപസ്യ ബന്ധനേ ച യദസി തന്മയാ ബുദ്ധമ്|
24 Doch Simon, antwoordende, zeide: Bidt gijlieden voor mij tot den Heere, opdat niets over mij kome van hetgeen gij gezegd hebt.
തദാ ശിമോൻ അകഥയത് തർഹി യുവാഭ്യാമുദിതാ കഥാ മയി യഥാ ന ഫലതി തദർഥം യുവാം മന്നിമിത്തം പ്രഭൗ പ്രാർഥനാം കുരുതം|
25 Zij dan nu, als zij het Woord des Heeren betuigd en gesproken hadden, keerden wederom naar Jeruzalem, en verkondigden het Evangelie in vele vlekken der Samaritanen.
അനേന പ്രകാരേണ തൗ സാക്ഷ്യം ദത്ത്വാ പ്രഭോഃ കഥാം പ്രചാരയന്തൗ ശോമിരോണീയാനാമ് അനേകഗ്രാമേഷു സുസംവാദഞ്ച പ്രചാരയന്തൗ യിരൂശാലമ്നഗരം പരാവൃത്യ ഗതൗ|
26 En een engel des Heeren sprak tot Filippus, zeggende: Sta op, en ga heen tegen het zuiden, op den weg, die van Jeruzalem afdaalt naar Gaza, welke woest is.
തതഃ പരമ് ഈശ്വരസ്യ ദൂതഃ ഫിലിപമ് ഇത്യാദിശത്, ത്വമുത്ഥായ ദക്ഷിണസ്യാം ദിശി യോ മാർഗോ പ്രാന്തരസ്യ മധ്യേന യിരൂശാലമോ ഽസാനഗരം യാതി തം മാർഗം ഗച്ഛ|
27 En hij stond op en ging heen; en ziet, een Moorman, een kamerling, en een machtig heer van Candace, de koningin der Moren, die over al haar schat was, welke was gekomen om aan te bidden te Jeruzalem;
തതഃ സ ഉത്ഥായ ഗതവാൻ; തദാ കന്ദാകീനാമ്നഃ കൂശ്ലോകാനാം രാജ്ഞ്യാഃ സർവ്വസമ്പത്തേരധീശഃ കൂശദേശീയ ഏകഃ ഷണ്ഡോ ഭജനാർഥം യിരൂശാലമ്നഗരമ് ആഗത്യ
28 En hij keerde wederom, en zat op zijn wagen, en las den profeet Jesaja.
പുനരപി രഥമാരുഹ്യ യിശയിയനാമ്നോ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോ ഗ്രന്ഥം പഠൻ പ്രത്യാഗച്ഛതി|
29 En de Geest zeide tot Filippus: Ga toe, en voeg u bij dezen wagen.
ഏതസ്മിൻ സമയേ ആത്മാ ഫിലിപമ് അവദത്, ത്വമ് രഥസ്യ സമീപം ഗത്വാ തേന സാർദ്ധം മില|
30 En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?
തസ്മാത് സ ധാവൻ തസ്യ സന്നിധാവുപസ്ഥായ തേന പഠ്യമാനം യിശയിയഥവിഷ്യദ്വാദിനോ വാക്യം ശ്രുത്വാ പൃഷ്ടവാൻ യത് പഠസി തത് കിം ബുധ്യസേ?
31 En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht? En hij bad Filippus, dat hij zou opkomen, en bij hem zitten.
തതഃ സ കഥിതവാൻ കേനചിന്ന ബോധിതോഹം കഥം ബുധ്യേയ? തതഃ സ ഫിലിപം രഥമാരോഢും സ്വേന സാർദ്ധമ് ഉപവേഷ്ടുഞ്ച ന്യവേദയത്|
32 En de plaats der Schriftuur, die hij las, was deze: Hij is gelijk een schaap ter slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos is voor dien, die het scheert, alzo doet Hij Zijn mond niet open.
സ ശാസ്ത്രസ്യേതദ്വാക്യം പഠിതവാൻ യഥാ, സമാനീയത ഘാതായ സ യഥാ മേഷശാവകഃ| ലോമച്ഛേദകസാക്ഷാച്ച മേഷശ്ച നീരവോ യഥാ| ആബധ്യ വദനം സ്വീയം തഥാ സ സമതിഷ്ഠത|
33 In Zijn vernedering is Zijn oordeel weggenomen; en wie zal Zijn geslacht verhalen? Want Zijn leven wordt van de aarde weggenomen.
അന്യായേന വിചാരേണ സ ഉച്ഛിന്നോ ഽഭവത് തദാ| തത്കാലീനമനുഷ്യാൻ കോ ജനോ വർണയിതും ക്ഷമഃ| യതോ ജീവന്നൃണാം ദേശാത് സ ഉച്ഛിന്നോ ഽഭവത് ധ്രുവം|
34 En de kamerling antwoordde Filippus en zeide: Ik bid u, van Wien zegt de profeet dit, van zichzelven, of van iemand anders?
അനന്തരം സ ഫിലിപമ് അവദത് നിവേദയാമി, ഭവിഷ്യദ്വാദീ യാമിമാം കഥാം കഥയാമാസ സ കിം സ്വസ്മിൻ വാ കസ്മിംശ്ചിദ് അന്യസ്മിൻ?
35 En Filippus deed zijn mond open en beginnende van diezelfde Schrift, verkondigde hem Jezus.
തതഃ ഫിലിപസ്തത്പ്രകരണമ് ആരഭ്യ യീശോരുപാഖ്യാനം തസ്യാഗ്രേ പ്രാസ്തൗത്|
36 En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden?
ഇത്ഥം മാർഗേണ ഗച്ഛന്തൗ ജലാശയസ്യ സമീപ ഉപസ്ഥിതൗ; തദാ ക്ലീബോഽവാദീത് പശ്യാത്ര സ്ഥാനേ ജലമാസ്തേ മമ മജ്ജനേ കാ ബാധാ?
37 En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.
തതഃ ഫിലിപ ഉത്തരം വ്യാഹരത് സ്വാന്തഃകരണേന സാകം യദി പ്രത്യേഷി തർഹി ബാധാ നാസ്തി| തതഃ സ കഥിതവാൻ യീശുഖ്രീഷ്ട ഈശ്വരസ്യ പുത്ര ഇത്യഹം പ്രത്യേമി|
38 En hij gebood den wagen stil te houden; en zij daalden beiden af in het water, zo Filippus als de kamerling, en hij doopte hem.
തദാ രഥം സ്ഥഗിതം കർത്തുമ് ആദിഷ്ടേ ഫിലിപക്ലീബൗ ദ്വൗ ജലമ് അവാരുഹതാം; തദാ ഫിലിപസ്തമ് മജ്ജയാമാസ|
39 En toen zij uit het water waren opgekomen, nam de Geest des Heeren Filippus weg, en de kamerling zag hem niet meer; want hij reisde zijn weg met blijdschap.
തത്പശ്ചാത് ജലമധ്യാദ് ഉത്ഥിതയോഃ സതോഃ പരമേശ്വരസ്യാത്മാ ഫിലിപം ഹൃത്വാ നീതവാൻ, തസ്മാത് ക്ലീബഃ പുനസ്തം ന ദൃഷ്ടവാൻ തഥാപി ഹൃഷ്ടചിത്തഃ സൻ സ്വമാർഗേണ ഗതവാൻ|
40 Maar Filippus werd gevonden, te Azote; en het land doorgaande, verkondigde hij het Evangelie in alle steden, totdat hij te Cesarea kwam.
ഫിലിപശ്ചാസ്ദോദ്നഗരമ് ഉപസ്ഥായ തസ്മാത് കൈസരിയാനഗര ഉപസ്ഥിതികാലപര്യ്യനതം സർവ്വസ്മിന്നഗരേ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ ഗതവാൻ|
