Handelingen 8
1 En Saulus had mede een welbehagen aan zijn dood. En er werd te dien dage een grote vervolging tegen de Gemeente, die te Jeruzalem was; en zij werden allen verstrooid door de landen van Judea en Samaria, behalve de apostelen.
A o Savle odobrisada e Stefaneso mudaripe. Ane gova đive sasa baro progonstvo pi Khanđiri ano Jerusalim. Sa e pačavne, sem e apostolura, našle ani Judeja thaj ani Samarija.
2 En enige godvruchtige mannen droegen Stefanus te zamen ten grave en maakten groten rouw over hem.
Nesave pačavne murša prahosade e Stefane thaj but ruje pale leste.
3 En Saulus verwoestte de Gemeente, gaande in de huizen; en trekkende mannen en vrouwen, leverde hen over in de gevangenis.
Al o Savle dikhlja te uništil i Khanđiri. Džala taro čher dži o čher te dolol e muršen thaj e džuvljen thaj čhuvola len ano phanglipe.
4 Zij dan nu, die verstrooid waren, gingen het land door, en verkondigden het Woord.
Kola so našle andaro Jerusalim, vaćarde o Lafi svugde kaj đele.
5 En Filippus kwam af in de stad van Samaria, en predikte hun Christus.
Gija o Filip avilo ane jekh samarijansko foro thaj gothe vaćarda taro Hrist.
6 En de scharen hielden zich eendrachtelijk aan hetgeen van Filippus gezegd werd, dewijl zij hoorden en zagen de tekenen, die hij deed.
Kana e manuša šunde e Filipe thaj dikhlje e čudesura save ćerda, katane savore obratisade pažnja pe gova so vaćarda.
7 Want van velen, die onreine geesten hadden, gingen dezelve uit, roepende met grote stem; en vele geraakten en kreupelen werden genezen.
E bilačhe duxura bare vikasa iklile andare pherdo manuša ane kaste sesa. Thaj pherdo banđe sastile.
8 En er werd grote blijdschap in die stad.
Gija sasa baro radost ane kava foro.
9 En een zeker man, met name Simon, was te voren in de stad plegende toverij, en verrukkende de zinnen des volks van Samaria, zeggende van zichzelven, dat hij wat groots was.
Ane kava foro sasa jekh manuš, savo akhardola Simon, savo već nesavo vreme divila e manušen ani Samarija pe dikhljarimasa. Vov vaćarda pestar kaj si but baro manuš
10 Welken zij allen aanhingen, van den kleine tot den grote, zeggende: Deze is de grote kracht Gods.
thaj savore, taro emcikno dži o naj baro, obratisade pažnja thaj vaćarde: “Kava manuš si e Devlesi zor, savi akhardol Bari zor.”
11 En zij hingen hem aan, omdat hij een langen tijd met toverijen hun zinnen verrukt had.
Šunena le, golese kaj but vreme divila len pe dikhljarimasa.
12 Maar toen zij Filippus geloofden, die het Evangelie van het Koninkrijk Gods, en van den Naam van Jezus Christus verkondigde, werden zij gedoopt, beiden, mannen en vrouwen.
Al kana pačaje e Filipese savo vaćarola lenđe taro Lačho Lafi taro Carstvo e Devleso thaj taro alav e Isuseso e Hristeso, krstisajle e murša thaj e džuvlja.
13 En Simon geloofde ook zelf, en gedoopt zijnde, bleef gedurig bij Filippus; en ziende de tekenen en grote krachten, die er geschiedden, ontzette hij zich.
I korkoro o Simon pačaja thaj krstisajlo. Stalno sasa pašo Filip zadivimo e znakurencar thaj e bare čudurencar save ćerda.
14 Als nu de apostelen, die te Jeruzalem waren, hoorden, dat Samaria het Woord Gods aangenomen had, zonden zij tot hen Petrus en Johannes;
Kana šunde e apostolura save sesa ano Jerusalim kaj e manuša ani Samarija prihvatisade o Lafi e Devleso, bičhalde lende e Petre thaj e Jovane.
15 Dewelken, afgekomen zijnde, baden voor hen, dat zij den Heiligen Geest ontvangen mochten.
Von avile thaj molisajle e pačavnenđe te primin e Svetone Duxo.
16 (Want Hij was nog op niemand van hen gevallen, maar zij waren alleenlijk gedoopt in den Naam van den Heere Jezus.)
Golese kaj vadži pe ni jekh ni avilo o Sveto Duxo. Samo sesa krstime ano alav e Gospodeso e Isuseso.
17 Toen legden zij de handen op hen, en zij ontvingen den Heiligen Geest.
Tegani e apostolura čhute pe vasta pe lende thaj von primisade e Svetone Duxo.
18 En als Simon zag, dat, door de oplegging van de handen der apostelen de Heilige Geest gegeven werd, zo bood hij hun geld aan,
O Simon dikhlja kaj e pačavne primin e Svetone Duxo kana e apostolura čhute pe lende pe vasta thaj anda lenđe pare
19 Zeggende: Geeft ook mij deze macht, opdat, zo wien ik de handen opleg, hij den Heiligen Geest ontvange.
vaćarindoj: “Den i man gasavo zuralipe te primil o Sveto Duxo dži jekh pe kaste čhuvav me vasta.”
20 Maar Petrus zeide tot hem: Uw geld zij met u ten verderve, omdat gij gemeend hebt, dat de gave Gods door geld verkregen wordt!
Al o Petar phenda lese: “Ćire parencar tu te propere, golese kaj tu dijan gođi kaj e Devleso daro šaj ćinol pe parencar!
21 Gij hebt geen deel noch lot in dit woord: want uw hart is niet recht voor God.
Naj tuće bući ane goja služba, golese kaj ćiro ilo naj čače anglo Dol!
22 Bekeer u dan van deze uw boosheid, en bid God, of misschien u deze overlegging uws harten vergeven wierd.
Pokaji tut tare kava ćiro bilačhipe thaj moli tut e Gospodese te šaj oprostil tuće kova so dijan gođi ane ćiro ilo.
23 Want ik zie, dat gij zijt in een gans bittere gal en samenknoping der ongerechtigheid.
Golese kaj dikhav kaj san pherdo ćerčipe thaj phanglo ani nepravda.”
24 Doch Simon, antwoordende, zeide: Bidt gijlieden voor mij tot den Heere, opdat niets over mij kome van hetgeen gij gezegd hebt.
Tegani o Simon vaćarda: “Tumen molin e Gospode manđe, ma te avol pe mande khanči tare gova so vaćarden.”
25 Zij dan nu, als zij het Woord des Heeren betuigd en gesproken hadden, keerden wederom naar Jeruzalem, en verkondigden het Evangelie in vele vlekken der Samaritanen.
Pale gova, kana von phende o svedočanstvo thaj vaćarde e Gospodeso Lafi, irisajle ano Jerusalim. Thaj odrumal ane but Samarijanska gava vaćarde o Lačho Lafi.
26 En een engel des Heeren sprak tot Filippus, zeggende: Sta op, en ga heen tegen het zuiden, op den weg, die van Jeruzalem afdaalt naar Gaza, welke woest is.
O anđelo e Gospodeso vaćarda e Filipese: “Spremi tut thaj dža ko jug ko drom maškari pustinja savo uljol taro Jerusalim ani Gaza.”
27 En hij stond op en ging heen; en ziet, een Moorman, een kamerling, en een machtig heer van Candace, de koningin der Moren, die over al haar schat was, welke was gekomen om aan te bidden te Jeruzalem;
Gija o Filip spremisajlo thaj đelo. Odrumal arakhlja jekhe manuše tari Etiopija, savo sasa evnuho, baro bućarno e caricako e Kandako tari Etiopija, savo sasa upravitelji tari laći riznica. Kava manuš sasa ano Jerusalim te molil pe e Devlese,
28 En hij keerde wederom, en zat op zijn wagen, en las den profeet Jesaja.
thaj akana irisajlo andaro Jerusalim. Bešola pe piro grastano vordon thaj čitisada o lil e prorokoso e Isaijaso.
29 En de Geest zeide tot Filippus: Ga toe, en voeg u bij dezen wagen.
O Sveto Duxo phenda e Filipese: “Dža paše kova vordon thaj av paše leste.”
30 En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?
Tegani o Filip prastija pašo vordon thaj šunda kaj čitil taro proroko Isaija. Pučlja: “Haljare li gova so čiti?”
31 En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht? En hij bad Filippus, dat hij zou opkomen, en bij hem zitten.
O evnuho phenda: “Sar bi šajine te haljarav kaj khoni ni objasnil manđe gova?” I molisada e Filipe te uštol po vordon thaj te bešol paše leste.
32 En de plaats der Schriftuur, die hij las, was deze: Hij is gelijk een schaap ter slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos is voor dien, die het scheert, alzo doet Hij Zijn mond niet open.
E lafura andaro Sveto lil kotar čitisada o evnuho sesa kala: “Inđarde le ko čhinipe sar bakre. Thaj sar terno bakro khanči ni vaćarda angle kola save randen le, gija ni vov ni putarda po muj.
33 In Zijn vernedering is Zijn oordeel weggenomen; en wie zal Zijn geslacht verhalen? Want Zijn leven wordt van de aarde weggenomen.
Sasa ponizimo thaj uskratisade lestar i pravda. Tare lese potomkura khanči ni ka vaćarol pe, golese kaj leso džuvdipe lija pe tari phuv.”
34 En de kamerling antwoordde Filippus en zeide: Ik bid u, van Wien zegt de profeet dit, van zichzelven, of van iemand anders?
O evnuho pučlja e Filipe: “Moliv tut, kastar kava vaćarol o proroko? Pestar il nekastar averestar?”
35 En Filippus deed zijn mond open en beginnende van diezelfde Schrift, verkondigde hem Jezus.
Tegani o Filip lija te vaćarol tare kava lil e Isaijaso, te phenol lese o Lačho Lafi taro Isus.
36 En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden?
Sar džana e dromesa, avile dži nesavo paj. A o evnuho phenda: “Akh paj! So šaj ačhavol ma te ma krstiv man?”
37 En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.
[O Filip vaćarda lese: “Te pačajan tare sa ćiro ilo, šaj.” A vov irindoj vaćarda lese: “Pačav kaj o Isus Hrist si o Čhavo e Devleso.”]
38 En hij gebood den wagen stil te houden; en zij daalden beiden af in het water, zo Filippus als de kamerling, en hij doopte hem.
Gija o evnuho vaćarda te ačhaven o vordon. Tegani solduj, o Filip thaj o evnuh, ulile ko paj thaj o Filip krstisada le.
39 En toen zij uit het water waren opgekomen, nam de Geest des Heeren Filippus weg, en de kamerling zag hem niet meer; want hij reisde zijn weg met blijdschap.
Kana iklile andaro paj, o Duxo e Gospodeso lija e Filipe tare jekh drom thaj o evnuho ni dikhlja le vadži, al nastavisada pe dromesa radosno.
40 Maar Filippus werd gevonden, te Azote; en het land doorgaande, verkondigde hij het Evangelie in alle steden, totdat hij te Cesarea kwam.
O Filip arakhlja pe ano Azot. Đelo ane sa e forura thaj e dromesa vaćarda o Lačho Lafi, sa dži kaj ni reslo ani Kesarija.
