< Handelingen 8 >
1 En Saulus had mede een welbehagen aan zijn dood. En er werd te dien dage een grote vervolging tegen de Gemeente, die te Jeruzalem was; en zij werden allen verstrooid door de landen van Judea en Samaria, behalve de apostelen.
Савло подритярэлас кода, со умардэ Стэфанос. Кола вряматар ашыле тэ гонисарэн иерусалимско кхандири, и всаворэ роспрастаепэ пай Иудея и Самария. Качи апостолоря ашылепэ андо Иерусалимо.
2 En enige godvruchtige mannen droegen Stefanus te zamen ten grave en maakten groten rouw over hem.
Дэвлэкунэ мурша гаравдэ Стэфанос тай фартэ ровэнас пала лэстэ.
3 En Saulus verwoestte de Gemeente, gaande in de huizen; en trekkende mannen en vrouwen, leverde hen over in de gevangenis.
Ай Савло розмарэлас пэ котора и кхандири. Вов захукэлас андэ чера, выцырдэлас муршэн тай жувлян тай шолас андо баруно.
4 Zij dan nu, die verstrooid waren, gingen het land door, en verkondigden het Woord.
Ай кола, савэ сас росшутэ, роспхэнэнас Радосаво Лав, каринг онэ тэ на жан.
5 En Filippus kwam af in de stad van Samaria, en predikte hun Christus.
Филипо авиля андэ екх Самариятиро форо и ашыля тэ роспхэнэл котэ палав Христосо.
6 En de scharen hielden zich eendrachtelijk aan hetgeen van Filippus gezegd werd, dewijl zij hoorden en zagen de tekenen, die hij deed.
Бут мануша мишто ашунэнас кода, со вов пхэнэлас. Онэ всаворэ сар екх ашунэнас лэс и дикхэнас шпэры, савэ вов терэлас.
7 Want van velen, die onreine geesten hadden, gingen dezelve uit, roepende met grote stem; en vele geraakten en kreupelen werden genezen.
Колэсти со бутэндар манушэндар выжанас найжужэ духоря барэ цыпимаса, ай бут, савэ на пхирэнас пэрнэнца, и бангэ састярэнаспэ.
8 En er werd grote blijdschap in die stad.
И андо кодва форо сас бари лош.
9 En een zeker man, met name Simon, was te voren in de stad plegende toverij, en verrukkende de zinnen des volks van Samaria, zeggende van zichzelven, dat hij wat groots was.
Андо кодва форо сас мануш, савэс акхарэнас Симоно. Вов майанглал драбатярэлас и калэса дивосарэлас манушэн андэ Самария. Вов выдэлас пэс палав варисаво баро мануш.
10 Welken zij allen aanhingen, van den kleine tot den grote, zeggende: Deze is de grote kracht Gods.
Всаворэ мануша, и чёрорэ, и барвалэ, ашунэнас лэс дивоса и пхэнэнас: — Када исин бари зор Дэвлэстири.
11 En zij hingen hem aan, omdat hij een langen tijd met toverijen hun zinnen verrukt had.
И мишто ашунэнас лэс колэсти, со вов бут вряма дивосарэлас манушэн пэстирэ драбатиримаса.
12 Maar toen zij Filippus geloofden, die het Evangelie van het Koninkrijk Gods, en van den Naam van Jezus Christus verkondigde, werden zij gedoopt, beiden, mannen en vrouwen.
Нэ кала онэ патяйле лэ Филипости, саво роспхэнэлас палав Тхагаримос Дэвлэско и алав Исусоско Христоско, бут мурша и жувля болдэпэ.
13 En Simon geloofde ook zelf, en gedoopt zijnde, bleef gedurig bij Filippus; en ziende de tekenen en grote krachten, die er geschiedden, ontzette hij zich.
Симоно кадя ж патяйля и приля болдимос. Вов всавори вряма пхирэлас палав Филипо, диволаспэ шпэрэнди и барэ чюдонэнди.
14 Als nu de apostelen, die te Jeruzalem waren, hoorden, dat Samaria het Woord Gods aangenomen had, zonden zij tot hen Petrus en Johannes;
Кала апостолоря андо Иерусалимо ашундэ пала кода, со андэ Самария прилинэ лав Дэвлэско, онэ бишалдэ лэндэ Пэтрос и Иоанос.
15 Dewelken, afgekomen zijnde, baden voor hen, dat zij den Heiligen Geest ontvangen mochten.
Онэ авиле и манглепэ Дэвлэс, кай кола, савэ обрисайле кав Дэл, тэ прилэн Свэнтонэс Духос,
16 (Want Hij was nog op niemand van hen gevallen, maar zij waren alleenlijk gedoopt in den Naam van den Heere Jezus.)
колэсти со инке ни пэр кастэ лэндар Духо на сжалас, онэ качи сас болдэ андо алав Раеско Исусоско.
17 Toen legden zij de handen op hen, en zij ontvingen den Heiligen Geest.
Тунчи Пэтро и Иоано тховдэ пэр лэндэ и васта, и онэ прилинэ Свэнтонэ Духос.
18 En als Simon zag, dat, door de oplegging van de handen der apostelen de Heilige Geest gegeven werd, zo bood hij hun geld aan,
Кала Симоно дикхля, со Духо дэлпэ, кала апостолоря тховэн и васта, вов процырдя лэнди ловэ
19 Zeggende: Geeft ook mij deze macht, opdat, zo wien ik de handen opleg, hij den Heiligen Geest ontvange.
тай пхэндя: — Дэнтэ и манди кацави зор, кай кодва, пэр кастэ мэ тхава и васта, тэ лэл Свэнтонэ Духос.
20 Maar Petrus zeide tot hem: Uw geld zij met u ten verderve, omdat gij gemeend hebt, dat de gave Gods door geld verkregen wordt!
Нэ Пэтро пхэндя: — Мэк тиро руп хасавэла екхэтанэ туса, сар ту гындос, со тинэса даро Дэвлэско палай ловэ.
21 Gij hebt geen deel noch lot in dit woord: want uw hart is niet recht voor God.
Тутэ нинай кацаво право тэ терэс кадва рындо, колэсти кай о води тиро найчячюно англав Дэл.
22 Bekeer u dan van deze uw boosheid, en bid God, of misschien u deze overlegging uws harten vergeven wierd.
Каисав андо кадва бэзэх и манг Раес, кай Вов тэ эртисарэл тути, со ту гындосас андо тиро води.
23 Want ik zie, dat gij zijt in een gans bittere gal en samenknoping der ongerechtigheid.
Мэ дикхав, со ту пхэрдярдо кэрконя завистяса и спхангло лэпунзэнца, саво исин найчячимос.
24 Doch Simon, antwoordende, zeide: Bidt gijlieden voor mij tot den Heere, opdat niets over mij kome van hetgeen gij gezegd hebt.
Симоно пхэндя: — Мангэн пала мандэ Раес, кай манца тэ на терэлпэ нисо, со тумэ пхэндэ.
25 Zij dan nu, als zij het Woord des Heeren betuigd en gesproken hadden, keerden wederom naar Jeruzalem, en verkondigden het Evangelie in vele vlekken der Samaritanen.
Кала апостолоря пэрэашыле тэ допхэнэн и тэ роспхэнэн котэ лав Раеско, онэ жыле палпалэ андо Иерусалимо, ай пав дром роспхэнэнас Радосаво Лав андэ бут самаряниностирэ гава.
26 En een engel des Heeren sprak tot Filippus, zeggende: Sta op, en ga heen tegen het zuiden, op den weg, die van Jeruzalem afdaalt naar Gaza, welke woest is.
Ангело Раеско пхэндя Филипости: — Жа по юго, по дром, саво андярэл пай мал андав Иерусалимо андэ Газа.
27 En hij stond op en ging heen; en ziet, een Moorman, een kamerling, en een machtig heer van Candace, de koningin der Moren, die over al haar schat was, welke was gekomen om aan te bidden te Jeruzalem;
Филипо вщиля и жыля. Андэ кодья ж вряма котэ сас эфиопско евнухо, рай Кандакияко, ла тхагарняко эфиопонэнго, саво дикхэлас палай всавори сартари. Вов авэлас тэ тэлёл Дэвлэсти андо Иерусалимо
28 En hij keerde wederom, en zat op zijn wagen, en las den profeet Jesaja.
и икхатар рисавэлас черэ. Вов бэшэлас андэ пэско урдон и бинэлас лил лэ пророкоско Исаяско.
29 En de Geest zeide tot Filippus: Ga toe, en voeg u bij dezen wagen.
Духо пхэндя Филипости: — Поджа кай кадва урдон и жа паша лэстэ.
30 En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?
Филипо поджыля кай урдон и ашундя, со котэ бинэлпэ лил пророкоско Исаяско: — Ту полэс кода, пала со бинэс? — пушля Филипо.
31 En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht? En hij bad Filippus, dat hij zou opkomen, en bij hem zitten.
— Сар манди тэ полав, кала манди нико на подпхэнэла? — пхэндя евнухо и акхардя Филипос тэ зажал и тэ бэшэл лэса андо урдон.
32 En de plaats der Schriftuur, die hij las, was deze: Hij is gelijk een schaap ter slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos is voor dien, die het scheert, alzo doet Hij Zijn mond niet open.
Ай бинэлас вов кадва тхан Пистросаримаско: «Сар бакро, Вов сас андярдо по зашынимос, и сар бакроро ашэл мулком англай кола, савэ стрижын лэс, кадя ж и Вов на отпхэрнавэлас Пэстирэ ушта.
33 In Zijn vernedering is Zijn oordeel weggenomen; en wie zal Zijn geslacht verhalen? Want Zijn leven wordt van de aarde weggenomen.
Вов сас лажавардо, и Лэсти на динэ чячюно сындо. Ко роспхэнэла пала Лэско родо? Ай лэско жувимос залэлпэ пхувьятар».
34 En de kamerling antwoordde Filippus en zeide: Ik bid u, van Wien zegt de profeet dit, van zichzelven, of van iemand anders?
Евнухо мангля Филипостар: — Пхэн манди, пала кастэ катэ пхэнэл пророко, пала пэстэ чи пала кастэ аврэстэ?
35 En Filippus deed zijn mond open en beginnende van diezelfde Schrift, verkondigde hem Jezus.
Тунчи Филипо ля тэ роспхэнэл акалэ тханэстар Пистросаримастар и пхэндя лэсти Радосаво Лав палав Исусо.
36 En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden?
Онэ майдур традэнас и подтрадиле кав паи. — Дикх, акэ паи, — пхэндя о евнухо. — Со манди на дэл тэ прилав болдимос?
37 En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.
38 En hij gebood den wagen stil te houden; en zij daalden beiden af in het water, zo Filippus als de kamerling, en hij doopte hem.
Вов тэрдярдя о урдон, лэдуй онэ, Филипо и евнухо, зажыле андо паи, и Филипо болдя лэс.
39 En toen zij uit het water waren opgekomen, nam de Geest des Heeren Filippus weg, en de kamerling zag hem niet meer; want hij reisde zijn weg met blijdschap.
Ай кала онэ выжыле андав паи, Духо Раеско андярдя Филипос, и евнухо майбут лэс на дикхля. И лошаса лагля майдур пэстирэ дромэса.
40 Maar Filippus werd gevonden, te Azote; en het land doorgaande, verkondigde hij het Evangelie in alle steden, totdat hij te Cesarea kwam.
Ай Филипо попэля андо форо Ашдодо. Вов роспхэнэлас Радосаво Лав пай всаворэ фороря, сар на авиля андэ Кесария.