Handelingen 8
1 En Saulus had mede een welbehagen aan zijn dood. En er werd te dien dage een grote vervolging tegen de Gemeente, die te Jeruzalem was; en zij werden allen verstrooid door de landen van Judea en Samaria, behalve de apostelen.
Saulo mane oyudo ni kanyo noyie gi nek mar Stefano. Kochakore chiengʼno kanisa man Jerusalem nochako yudo sand malit kendo giduto negiringo mi gikere e pinje mag Judea gi Samaria, makmana joote kende ema nodongʼ Jerusalem.
2 En enige godvruchtige mannen droegen Stefanus te zamen ten grave en maakten groten rouw over hem.
Joma oluoro Nyasaye noyiko Stefano kendo ne giywage malit.
3 En Saulus verwoestte de Gemeente, gaande in de huizen; en trekkende mannen en vrouwen, leverde hen over in de gevangenis.
E kindeno Saulo nochako sando kanisa kodonjo e ot ka ot kendo omako chwo gi mon moter e od twech.
4 Zij dan nu, die verstrooid waren, gingen het land door, en verkondigden het Woord.
Joma noke e pinje maokogo noyalo Injili kamoro amora mane gidhiye.
5 En Filippus kwam af in de stad van Samaria, en predikte hun Christus.
Filipo nodhi nyaka e dala mar Samaria mi olando Wach Kristo kuno.
6 En de scharen hielden zich eendrachtelijk aan hetgeen van Filippus gezegd werd, dewijl zij hoorden en zagen de tekenen, die hij deed.
Kane oganda owinjo yalo mar Filipo, kendo kane gineno honni mane otimo, negimedo chiko itgi mondo giwinj wechene.
7 Want van velen, die onreine geesten hadden, gingen dezelve uit, roepende met grote stem; en vele geraakten en kreupelen werden genezen.
Jochiende nowuok kuom ji mangʼeny ka giywak malit, kendo jo-athany kod pudhe nochangi.
8 En er werd grote blijdschap in die stad.
Omiyo dalano nopongʼ gi mor maduongʼ.
9 En een zeker man, met name Simon, was te voren in de stad plegende toverij, en verrukkende de zinnen des volks van Samaria, zeggende van zichzelven, dat hij wat groots was.
Ne nitie ngʼat moro miluongo ni Simon. Ngʼatni nosebedo katimo timbe jwok e dala mar Samaria, kendo timbene nomako dho ji duto. Nosungore ni en ngʼama lich,
10 Welken zij allen aanhingen, van den kleine tot den grote, zeggende: Deze is de grote kracht Gods.
kendo jo-Samaria duto, jomatindo gi jomadongo, noyie kode. Negiluwo bangʼe ka gikok niya, “Ngʼatni nigi teko Nyasaye miluongo ni Teko Maduongʼ.”
11 En zij hingen hem aan, omdat hij een langen tijd met toverijen hun zinnen verrukt had.
Ji ne luwe nikech kinde mathoth nosemako dho ji gi timbene mag jwok.
12 Maar toen zij Filippus geloofden, die het Evangelie van het Koninkrijk Gods, en van den Naam van Jezus Christus verkondigde, werden zij gedoopt, beiden, mannen en vrouwen.
To kane Filipo oyalo ne jogo Injili mar pinyruoth Nyasaye, kod nying Yesu Kristo, ne giyie, mi giyudo batiso giduto, chwo gi mon.
13 En Simon geloofde ook zelf, en gedoopt zijnde, bleef gedurig bij Filippus; en ziende de tekenen en grote krachten, die er geschiedden, ontzette hij zich.
Simon owuon bende noyie, bangʼe noyudo batiso, kendo nosiko koluwo bangʼ Filipo kamoro amora mane odhiye, kowuoro ranyisi madongo kod honni ma noneno ka Filipo timo.
14 Als nu de apostelen, die te Jeruzalem waren, hoorden, dat Samaria het Woord Gods aangenomen had, zonden zij tot hen Petrus en Johannes;
Kane joote man Jerusalem owinjo ni jo-Samaria noserwako wach Nyasaye, negioro Petro gi Johana irgi.
15 Dewelken, afgekomen zijnde, baden voor hen, dat zij den Heiligen Geest ontvangen mochten.
Kane gichopo, ne gilamonegi mondo giyud Roho Maler,
16 (Want Hij was nog op niemand van hen gevallen, maar zij waren alleenlijk gedoopt in den Naam van den Heere Jezus.)
nikech Roho Maler ne pok obiro kuom ngʼato angʼata kuomgi, to nosebatisgi mana e nying Ruoth Yesu.
17 Toen legden zij de handen op hen, en zij ontvingen den Heiligen Geest.
Bangʼe Petro gi Johana noyieyo lwetgi kuomgi mi giyudo Roho Maler.
18 En als Simon zag, dat, door de oplegging van de handen der apostelen de Heilige Geest gegeven werd, zo bood hij hun geld aan,
Kane Simon oneno ni ji ne yudo Roho Maler ka joote oyieyo lwetgi kuomgi, nomiyogi pesa kowacho niya,
19 Zeggende: Geeft ook mij deze macht, opdat, zo wien ik de handen opleg, hij den Heiligen Geest ontvange.
“An bende miyaeuru teko ma un-goni mondo ngʼato angʼata ma ayieyo lweta kuome oyud Roho Maler.”
20 Maar Petrus zeide tot hem: Uw geld zij met u ten verderve, omdat gij gemeend hebt, dat de gave Gods door geld verkregen wordt!
To Petro nodwoke niya, “Mad pesagigo lal kodi nono, nikech chunyi wuondi ni inyalo ngʼiewo mich Nyasaye gi pesa!
21 Gij hebt geen deel noch lot in dit woord: want uw hart is niet recht voor God.
Ionge gi migawo moro amora e tijwani, kendo kwan-ni onge e iye, nikech chunyi ok nikare e nyim Nyasaye.
22 Bekeer u dan van deze uw boosheid, en bid God, of misschien u deze overlegging uws harten vergeven wierd.
Omiyo lokri iwe timni marachni, kendo ilam Ruoth Nyasaye, dipo ka oweyoni richoni kuom bedo gi paro marachno e chunyi.
23 Want ik zie, dat gij zijt in een gans bittere gal en samenknoping der ongerechtigheid.
Nikech aneno ka chunyi opongʼ gi nyiego mangʼeny, kendo richo oloki misumbane chuth.”
24 Doch Simon, antwoordende, zeide: Bidt gijlieden voor mij tot den Heere, opdat niets over mij kome van hetgeen gij gezegd hebt.
Eka Simon nodwoko niya, “Lamna Ruoth Nyasaye mondo gima rach misewacho kuomano kik timrena.”
25 Zij dan nu, als zij het Woord des Heeren betuigd en gesproken hadden, keerden wederom naar Jeruzalem, en verkondigden het Evangelie in vele vlekken der Samaritanen.
Kane gisetimo neno kendo yalo wach Ruoth, Petro gi Johana nodok Jerusalem, ka giyalo Injili e miech Samaria mangʼeny.
26 En een engel des Heeren sprak tot Filippus, zeggende: Sta op, en ga heen tegen het zuiden, op den weg, die van Jeruzalem afdaalt naar Gaza, welke woest is.
Malaika mar Ruoth nowacho ni Filipo niya, “Koro aa malo idhi yo milambo, kiluwo yo mongʼado i thim moa Jerusalem kadhi Gaza.”
27 En hij stond op en ging heen; en ziet, een Moorman, een kamerling, en een machtig heer van Candace, de koningin der Moren, die over al haar schat was, welke was gekomen om aan te bidden te Jeruzalem;
Kuom mano, Filipo nochako wuoth, to kane oyudo odhi, noromo gi ja-Ethiopia mabwoch, mane en jatelo maduongʼ morito mwandu duto mag Kandake, “ruoth ma dhako mar jo-Ethiopia.” Ngʼatni noa lemo Jerusalem,
28 En hij keerde wederom, en zat op zijn wagen, en las den profeet Jesaja.
kendo koro nodok dala, koidho gache kendo kosomo kitap Janabi Isaya.
29 En de Geest zeide tot Filippus: Ga toe, en voeg u bij dezen wagen.
Roho Maler nowacho ni Filipo niya, “Dhiyo mondo ichungʼ machiegni gi gari cha.”
30 En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?
Eka Filipo noringo odhi nyaka but garino mi owinjo ka ngʼatno somo kitap Janabi Isaya. Filipo nopenje niya, “Bende iwinjo tiend gima isomono?”
31 En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht? En hij bad Filippus, dat hij zou opkomen, en bij hem zitten.
Ja-Ethiopia nodwoko Filipo niya, “Ere kaka dawinj tiende kaonge ngʼama olerona tiende?” Omiyo norwako Filipo mondo oidh obed kode ei gari.
32 En de plaats der Schriftuur, die hij las, was deze: Hij is gelijk een schaap ter slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos is voor dien, die het scheert, alzo doet Hij Zijn mond niet open.
Kama noyudo ngʼatno somo ndiko kama wacho ni: “Notere kar thone mana ka rombo mitero kar yengʼo, kendo nolingʼ ka nyarombo manie lwet ngʼama ngʼado yiere, omiyo en bende ne ok otingʼo dhoge.
33 In Zijn vernedering is Zijn oordeel weggenomen; en wie zal Zijn geslacht verhalen? Want Zijn leven wordt van de aarde weggenomen.
Ne oyale angʼaya kimiye wichkuot. Bende en gi kothe ma ji noparego? Nikech ngimane nogol oko e piny.”
34 En de kamerling antwoordde Filippus en zeide: Ik bid u, van Wien zegt de profeet dit, van zichzelven, of van iemand anders?
Jatelono nopenjo Filipo niya, “Yie inyisae ni Janabi wuoyo kuom ngʼa e Ndikoni? Owuoyo kuome owuon, koso owuoyo kuom ngʼat machielo?”
35 En Filippus deed zijn mond open en beginnende van diezelfde Schrift, verkondigde hem Jezus.
Eka Filipo nochako gi Ndiko kama ne ja-Ethiopiano somo, mi odhi nyime gi yalone Injili mar Yesu.
36 En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden?
Kane gimedo dhi nyime, negichopo kama pi moro ne nitie. Ja-Ethiopia nowachone Filipo niya, “Pi eri, angʼo ma dimona yudo batiso?” [
37 En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.
Filipo nodwoke niya, “Inyalo yudo batiso, kiyie gi chunyi duto.” Nodwoke niya, “Ee, ayie ni Yesu Kristo en Wuod Nyasaye.”]
38 En hij gebood den wagen stil te houden; en zij daalden beiden af in het water, zo Filippus als de kamerling, en hij doopte hem.
Omiyo nochiwo chik mondo gari ochungʼ. Eka ne gilor gidhi e pi mi Filipo nobatise.
39 En toen zij uit het water waren opgekomen, nam de Geest des Heeren Filippus weg, en de kamerling zag hem niet meer; want hij reisde zijn weg met blijdschap.
To kane giwuok e pi, Roho Maler mar Ruoth Nyasaye nokawo Filipo apoya, mi ja-Ethiopiano ne ok ochako onene kendo to nodhi e wuodhe kopongʼ gi mor.
40 Maar Filippus werd gevonden, te Azote; en het land doorgaande, verkondigde hij het Evangelie in alle steden, totdat hij te Cesarea kwam.
Filipo nopo kochopo e dala mar Azoto, kendo nowuotho koni gi koni, koyalo Injili e mier duto nyaka nochopo Kaisaria.
