Handelingen 7
1 En de hogepriester zeide: Zijn dan deze dingen alzo?
ตต: ปรํ มหายาชก: ปฺฤษฺฏวานฺ, เอษา กถำ กึ สตฺยา?
2 En hij zeide: Gij mannen broeders en vaders, hoort toe: de God der heerlijkheid verscheen onzen vader Abraham, nog zijnde in Mesopotamie, eer hij woonde in Charran;
ตต: ส ปฺรตฺยวทตฺ, เห ปิตโร เห ภฺราตร: สรฺเวฺว ลากา มนำสิ นิธทฺธฺวํฯ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษ อิพฺราหีมฺ หารณฺนคเร วาสกรณาตฺ ปูรฺวฺวํ ยทา อรามฺ-นหรยิมเทเศ อาสีตฺ ตทา เตโชมย อีศฺวโร ทรฺศนํ ทตฺวา
3 En zeide tot hem: Ga uit uw land en uit uw maagschap, en kom in een land, dat Ik u wijzen zal.
ตมวทตฺ ตฺวํ สฺวเทศชฺญาติมิตฺราณิ ปริตฺยชฺย ยํ เทศมหํ ทรฺศยิษฺยามิ ตํ เทศํ วฺรชฯ
4 Toen ging hij uit het land der Chaldeen, en woonde in Charran. En van daar, nadat zijn vader gestorven was, bracht Hij hem over in dit land, daar gij nu in woont.
อต: ส กสฺทียเทศํ วิหาย หารณฺนคเร นฺยวสตฺ, ตทนนฺตรํ ตสฺย ปิตริ มฺฤเต ยตฺร เทเศ ยูยํ นิวสถ ส เอนํ เทศมาคจฺฉตฺฯ
5 En Hij gaf hem geen erfdeel in hetzelve, ook niet een voetstap; en beloofde, dat Hij hem het zelve tot een bezitting geven zou, en zijn zade na hem, als hij nog geen kind had.
กินฺตฺวีศฺวรสฺตไสฺม กมปฺยธิการมฺ อรฺถาทฺ เอกปทปริมิตำ ภูมิมปิ นาททาตฺ; ตทา ตสฺย โกปิ สนฺตาโน นาสีตฺ ตถาปิ สนฺตาไน: สารฺทฺธมฺ เอตสฺย เทศสฺยาธิการี ตฺวํ ภวิษฺยสีติ ตมฺปฺรตฺยงฺคีกฺฤตวานฺฯ
6 En God sprak alzo, dat zijn zaad vreemdeling zijn zoude in een vreemd land, en dat zij het zouden dienstbaar maken, en kwalijk handelen, vierhonderd jaren.
อีศฺวร อิตฺถมฺ อปรมปิ กถิตวานฺ ตว สนฺตานา: ปรเทเศ นิวตฺสฺยนฺติ ตตสฺตทฺเทศียโลกาศฺจตุ: ศตวตฺสรานฺ ยาวตฺ ตานฺ ทาสเตฺว สฺถาปยิตฺวา ตานฺ ปฺรติ กุวฺยวหารํ กริษฺยนฺติฯ
7 En het volk, dat zij dienen zullen, zal Ik oordelen, sprak God; en daarna zullen zij uitgaan, en zij zullen Mij dienen in deze plaats.
อปรมฺ อีศฺวร เอนำ กถามปิ กถิตวานฺ, เย โลกาสฺตานฺ ทาสเตฺว สฺถาปยิษฺยนฺติ ตาโลฺลกานฺ อหํ ทณฺฑยิษฺยามิ, ตต: ปรํ เต พหิรฺคตา: สนฺโต มามฺ อตฺร สฺถาเน เสวิษฺยนฺเตฯ
8 En Hij gaf hem het verbond der besnijdenis; en alzo gewon hij Izak, en besneed hem op den achtsten dag; en Izak gewon Jakob, en Jakob de twaalf patriarchen.
ปศฺจาตฺ ส ตไสฺม ตฺวกฺเฉทสฺย นิยมํ ทตฺตวานฺ, อต อิสฺหากนามฺนิ อิพฺราหีม เอกปุเตฺร ชาเต, อษฺฏมทิเน ตสฺย ตฺวกฺเฉทมฺ อกโรตฺฯ ตสฺย อิสฺหาก: ปุโตฺร ยากูพฺ, ตตสฺตสฺย ยากูโพ'สฺมากํ ทฺวาทศ ปูรฺวฺวปุรุษา อชายนฺตฯ
9 En de patriarchen, nijdig zijnde, verkochten Jozef, om naar Egypte gebracht te worden; en God was met hem,
เต ปูรฺวฺวปุรุษา อีรฺษฺยยา ปริปูรฺณา มิสรเทศํ เปฺรษยิตุํ ยูษผํ วฺยกฺรีณนฺฯ
10 En verloste hem uit al zijn verdrukkingen, en gaf hem genade en wijsheid voor Farao, den koning van Egypteland; en hij stelde hem tot een overste over Egypte, en zijn gehele huis.
กินฺตฺวีศฺวรสฺตสฺย สหาโย ภูตฺวา สรฺวฺวสฺยา ทุรฺคเต รกฺษิตฺวา ตไสฺม พุทฺธึ ทตฺตฺวา มิสรเทศสฺย ราชฺญ: ผิเราณ: ปฺริยปาตฺรํ กฺฤตวานฺ ตโต ราชา มิสรเทศสฺย สฺวียสรฺวฺวปริวารสฺย จ ศาสนปทํ ตไสฺม ทตฺตวานฺฯ
11 En er kwam een hongersnood over het gehele land van Egypte en Kanaan, en grote benauwdheid; en onze vaders vonden geen spijs.
ตสฺมินฺ สมเย มิสร-กินานเทศโย รฺทุรฺภิกฺษเหโตรติกฺลิษฺฏตฺวาตฺ น: ปูรฺวฺวปุรุษา ภกฺษฺยทฺรวฺยํ นาลภนฺตฯ
12 Maar als Jakob hoorde, dat in Egypte koren was, zond hij onze vaders de eerste maal uit.
กินฺตุ มิสรเทเศ ศสฺยานิ สนฺติ, ยากูพฺ อิมำ วารฺตฺตำ ศฺรุตฺวา ปฺรถมมฺ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษานฺ มิสรํ เปฺรษิตวานฺฯ
13 En in de tweede reize werd Jozef zijn broederen bekend; en het geslacht van Jozef werd aan Farao openbaar.
ตโต ทฺวิตียวารคมเน ยูษผฺ สฺวภฺราตฺฤภิ: ปริจิโต'ภวตฺ; ยูษโผ ภฺราตร: ผิเราณฺ ราเชน ปริจิตา อภวนฺฯ
14 En Jozef zond heen, en ontbood zijn vader Jakob, en al zijn geslacht, bestaande in vijf en zeventig zielen.
อนนฺตรํ ยูษผฺ ภฺราตฺฤคณํ เปฺรษฺย นิชปิตรํ ยากูพํ นิชานฺ ปญฺจาธิกสปฺตติสํขฺยกานฺ ชฺญาติชนำศฺจ สมาหูตวานฺฯ
15 En Jakob kwam af in Egypte, en stierf, hijzelf en onze vaders.
ตสฺมาทฺ ยากูพฺ มิสรเทศํ คตฺวา สฺวยมฺ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษาศฺจ ตสฺมินฺ สฺถาเน'มฺริยนฺตฯ
16 En zij werden overgebracht naar Sichem, en gelegd in het graf, hetwelk Abraham gekocht had voor een som gelds, van de zonen van Emmor, den vader van Sichem.
ตตเสฺต ศิขิมํ นีตา ยตฺ ศฺมศานมฺ อิพฺราหีมฺ มุทฺราทตฺวา ศิขิม: ปิตุ รฺหโมร: ปุเตฺรภฺย: กฺรีตวานฺ ตตฺศฺมศาเน สฺถาปยาญฺจกฺริเรฯ
17 Maar als nu de tijd der belofte, die God aan Abraham gezworen had, genaakte, wies het volk en vermenigvuldigde in Egypte;
ตต: ปรมฺ อีศฺวร อิพฺราหีม: สนฺนิเธา ศปถํ กฺฤตฺวา ยำ ปฺรติชฺญำ กฺฤตวานฺ ตสฺยา: ปฺรติชฺญายา: ผลนสมเย นิกเฏ สติ อิสฺราเยโลฺลกา สิมรเทเศ วรฺทฺธมานา พหุสํขฺยา อภวนฺฯ
18 Totdat een ander koning opstond, die Jozef niet gekend had.
เศเษ ยูษผํ โย น ปริจิโนติ ตาทฺฤศ เอโก นรปติรุปสฺถาย
19 Deze gebruikte listigheid tegen ons geslacht, en handelde kwalijk met onze vaderen, zodat zij hun jonge kinderen moesten wegwerpen, opdat zij niet zouden voorttelen.
อสฺมากํ ชฺญาติภิ: สารฺทฺธํ ธูรฺตฺตตำ วิธาย ปูรฺวฺวปุรุษานฺ ปฺรติ กุวฺยวหรณปูรฺวฺวกํ เตษำ วํศนาศนาย เตษำ นวชาตานฺ ศิศูนฺ พหิ รฺนิรกฺเษปยตฺฯ
20 In welken tijd Mozes werd geboren, en was uitnemend schoon; welke drie maanden opgevoed werd in het huis zijns vaders.
เอตสฺมินฺ สมเย มูสา ชชฺเญ, ส ตุ ปรมสุนฺทโร'ภวตฺ ตถา ปิตฺฤคฺฤเห มาสตฺรยปรฺยฺยนฺตํ ปาลิโต'ภวตฺฯ
21 En als hij weggeworpen was, nam hem de dochter van Farao op, en voedde hem voor zichzelve op tot een zoon.
กินฺตุ ตสฺมินฺ พหิรฺนิกฺษิปฺเต สติ ผิเราณราชสฺย กนฺยา ตมฺ อุตฺโตลฺย นีตฺวา ทตฺตกปุตฺรํ กฺฤตฺวา ปาลิตวตีฯ
22 En Mozes werd onderwezen in alle wijsheid der Egyptenaren; en was machtig in woorden en in werken.
ตสฺมาตฺ ส มูสา มิสรเทศียายา: สรฺวฺววิทฺยายา: ปารทฺฤษฺวา สนฺ วาเกฺย กฺริยายาญฺจ ศกฺติมานฺ อภวตฺฯ
23 Als hem nu de tijd van veertig jaren vervuld was, kwam hem in zijn hart, zijn broeders, de kinderen Israels, te bezoeken.
ส สมฺปูรฺณจตฺวารึศทฺวตฺสรวยโสฺก ภูตฺวา อิสฺราเยลียวํศนิชภฺราตฺฤนฺ สากฺษาตฺ กรฺตุํ มตึ จเกฺรฯ
24 En ziende een, die onrecht leed, beschermde hij hem, en wreekte dengene, dien overlast geschiedde, en versloeg den Egyptenaar.
เตษำ ชนเมกํ หึสิตํ ทฺฤษฺฏฺวา ตสฺย สปกฺษ: สนฺ หึสิตชนมฺ อุปกฺฤตฺย มิสรียชนํ ชฆานฯ
25 En hij meende, dat zijn broeders zouden verstaan, dat God door zijn hand hun verlossing geven zou; maar zij hebben het niet verstaan.
ตสฺย หเสฺตเนศฺวรสฺตานฺ อุทฺธริษฺยติ ตสฺย ภฺราตฺฤคณ อิติ ชฺญาสฺยติ ส อิตฺยนุมานํ จการ, กินฺตุ เต น พุพุธิเรฯ
26 En den volgenden dag werd hij van hen gezien, daar zij vochten; en hij drong ze tot vrede, zeggende: Mannen, gij zijt broeders; waarom doet gij elkander ongelijk?
ตตฺปเร 'หนิ เตษามฺ อุภโย รฺชนโย รฺวากฺกลห อุปสฺถิเต สติ มูสา: สมีปํ คตฺวา ตโย เรฺมลนํ กรฺตฺตุํ มตึ กฺฤตฺวา กถยามาส, เห มหาศเยา ยุวำ ภฺราตเรา ปรสฺปรมฺ อนฺยายํ กุต: กุรุถ: ?
27 En die zijn naaste ongelijk deed, verstiet hem, zeggende: Wie heeft u tot een overste en rechter over ons gesteld?
ตต: สมีปวาสินํ ปฺรติ โย ชโน'นฺยายํ จการ ส ตํ ทูรีกฺฤตฺย กถยามาส, อสฺมากมุปริ ศาสฺตฺฤตฺววิจารยิตฺฤตฺวปทโย: กสฺตฺวำ นิยุกฺตวานฺ?
28 Wilt gij mij ook ombrengen, gelijkerwijs gij gisteren den Egyptenaar omgebracht hebt?
โหฺย ยถา มิสรียํ หตวานฺ ตถา กึ มามปิ หนิษฺยสิ?
29 En Mozes vluchtte op dat woord en werd een vreemdeling in het land Madiam, waar hij twee zonen gewon.
ตทา มูสา เอตาทฺฤศีํ กถำ ศฺรุตฺวา ปลายนํ จเกฺร, ตโต มิทิยนเทศํ คตฺวา ปฺรวาสี สนฺ ตเสฺถา, ตตสฺตตฺร เทฺวา ปุเตฺรา ชชฺญาเตฯ
30 En als veertig jaren vervuld waren, verscheen hem de Engel des Heeren, in de woestijn van den berg Sinai, in een vlammig vuur van het doornenbos.
อนนฺตรํ จตฺวารึศทฺวตฺสเรษุ คเตษุ สีนยปรฺวฺวตสฺย ปฺรานฺตเร ปฺรชฺวลิตสฺตมฺพสฺย วหฺนิศิขายำ ปรเมศฺวรทูตสฺตไสฺม ทรฺศนํ ทเทาฯ
31 Mozes nu, dat ziende, verwonderde zich over het gezicht; en als hij derwaarts ging, om dat te bezien, zo geschiedde een stem des Heeren tot hem,
มูสาสฺตสฺมินฺ ทรฺศเน วิสฺมยํ มตฺวา วิเศษํ ชฺญาตุํ นิกฏํ คจฺฉติ,
32 Zeggende: Ik ben de God uwer vaderen, de God Abrahams, en de God Izaks, en de God Jakobs. En Mozes werd zeer bevende, en durfde het niet bezien.
เอตสฺมินฺ สมเย, อหํ ตว ปูรฺวฺวปุรุษาณามฺ อีศฺวโร'รฺถาทฺ อิพฺราหีม อีศฺวร อิสฺหาก อีศฺวโร ยากูพ อีศฺวรศฺจ, มูสามุทฺทิศฺย ปรเมศฺวรไสฺยตาทฺฤศี วิหายสียา วาณี พภูว, ตต: ส กมฺปานฺวิต: สนฺ ปุน รฺนิรีกฺษิตุํ ปฺรคลฺโภ น พภูวฯ
33 En de Heere zeide tot hem: Ontbind de schoenen van uw voeten; want de plaats in welke gij staat, is heilig land.
ปรเมศฺวรสฺตํ ชคาท, ตว ปาทโย: ปาทุเก โมจย ยตฺร ติษฺฐสิ สา ปวิตฺรภูมิ: ฯ
34 Ik heb merkelijk gezien de mishandeling Mijns volks, dat in Egypte is, en Ik heb hun zuchten gehoord en ben nedergekomen, om hen daaruit te verlossen; en nu, kom herwaarts, Ik zal u naar Egypte zenden.
อหํ มิสรเทศสฺถานำ นิชโลกานำ ทุรฺทฺทศำ นิตานฺตมฺ อปศฺยํ, เตษำ กาตรฺโยฺยกฺติญฺจ ศฺรุตวานฺ ตสฺมาตฺ ตานฺ อุทฺธรฺตฺตุมฺ อวรุหฺยาคมมฺ; อิทานีมฺ อาคจฺฉ มิสรเทศํ ตฺวำ เปฺรษยามิฯ
35 Dezen Mozes, welken zij verloochend hadden, zeggende: Wie heeft u tot een overste en rechter gesteld? dezen, zeg ik, heeft God tot een overste en verlosser gezonden, door de hand des Engels, Die hem verschenen was in het doornenbos.
กสฺตฺวำ ศาสฺตฺฤตฺววิจารยิตฺฤตฺวปทโย รฺนิยุกฺตวานฺ, อิติ วากฺยมุกฺตฺวา ไต โรฺย มูสา อวชฺญาตสฺตเมว อีศฺวร: สฺตมฺพมเธฺย ทรฺศนทาตฺรา เตน ทูเตน ศาสฺตารํ มุกฺติทาตารญฺจ กฺฤตฺวา เปฺรษยามาสฯ
36 Deze heeft hen uitgeleid, doende wonderen en tekenen in het land van Egypte, en in de Rode zee, en in de woestijn, veertig jaren.
ส จ มิสรเทเศ สูผฺนามฺนิ สมุเทฺร จ ปศฺจาตฺ จตฺวารึศทฺวตฺสรานฺ ยาวตฺ มหาปฺรานฺตเร นานาปฺรการาณฺยทฺภุตานิ กรฺมฺมาณิ ลกฺษณานิ จ ทรฺศยิตฺวา ตานฺ พหิ: กฺฤตฺวา สมานินายฯ
37 Deze is de Mozes, die tot de kinderen Israels gezegd heeft: De Heere, uw God, zal u een Profeet verwekken uit uw broederen, gelijk mij; Dien zult gij horen.
ปฺรภุ: ปรเมศฺวโร ยุษฺมากํ ภฺราตฺฤคณสฺย มเธฺย มาทฺฤศมฺ เอกํ ภวิษฺยทฺวกฺตารมฺ อุตฺปาทยิษฺยติ ตสฺย กถายำ ยูยํ มโน นิธาสฺยถ, โย ชน อิสฺราเยล: สนฺตาเนภฺย เอนำ กถำ กถยามาส ส เอษ มูสา: ฯ
38 Deze is het, die in de vergadering des volks in de woestijn was met den Engel, Die tot hem sprak op den berg Sinai, en met onze vaderen; welke de levende woorden ontving, om ons die te geven.
มหาปฺรานฺตรสฺถมณฺฑลีมเธฺย'ปิ ส เอว สีนยปรฺวฺวโตปริ เตน สารฺทฺธํ สํลาปิโน ทูตสฺย จาสฺมตฺปิตฺฤคณสฺย มธฺยสฺถ: สนฺ อสฺมภฺยํ ทาตวฺยนิ ชีวนทายกานิ วากฺยานิ เลเภฯ
39 Denwelken onze vaders niet wilden gehoorzaam zijn, maar verwierpen hem, en keerden met hun harten weder naar Egypte;
อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษาสฺตมฺ อมานฺยํ กตฺวา เสฺวโภฺย ทูรีกฺฤตฺย มิสรเทศํ ปราวฺฤตฺย คนฺตุํ มโนภิรภิลษฺย หาโรณํ ชคทุ: ,
40 Zeggende tot Aaron: Maak ons goden, die voor ons heengaan; want wat dezen Mozes aangaat, die ons uit het land van Egypte geleid heeft, wij weten niet, wat hem geschied is.
อสฺมากมฺ อเคฺร'เคฺร คนฺตุมฺ อสฺมทรฺถํ เทวคณํ นิรฺมฺมาหิ ยโต โย มูสา อสฺมานฺ มิสรเทศาทฺ พหิ: กฺฤตฺวานีตวานฺ ตสฺย กึ ชาตํ ตทสฺมาภิ รฺน ชฺญายเตฯ
41 En zij maakten een kalf in die dagen, en brachten offerande tot den afgod, en verheugden zich in de werken hunner handen.
ตสฺมินฺ สมเย เต โควตฺสากฺฤตึ ปฺรติมำ นิรฺมฺมาย ตามุทฺทิศฺย ไนเวทฺยมุตฺมฺฤชฺย สฺวหสฺตกฺฤตวสฺตุนา อานนฺทิตวนฺต: ฯ
42 En God keerde Zich, en gaf hen over, dat zij het heir des hemels dienden, gelijk geschreven is in het boek der profeten: Hebt gij ook slachtofferen en offeranden Mij opgeofferd, veertig jaren in de woestijn, gij huis Israels?
ตสฺมาทฺ อีศฺวรเสฺตษำ ปฺรติ วิมุข: สนฺ อากาศสฺถํ โชฺยติรฺคณํ ปูชยิตุํ เตโภฺย'นุมตึ ทเทา, ยาทฺฤศํ ภวิษฺยทฺวาทินำ คฺรนฺเถษุ ลิขิตมาเสฺต, ยถา, อิสฺราเยลียวํศา เร จตฺวารึศตฺสมานฺ ปุราฯ มหติ ปฺรานฺตเร สํสฺถา ยูยนฺตุ ยานิ จฯ พลิโหมาทิกรฺมฺมาณิ กฺฤตวนฺตสฺตุ ตานิ กึฯ มำ สมุทฺทิศฺย ยุษฺมาภิ: ปฺรกฺฤตานีติ ไนว จฯ
43 Ja, gij hebt opgenomen den tabernakel van Moloch, en het gesternte van uw god Remfan, de afbeeldingen, die gij gemaakt hebt, om die te aanbidden; en Ik zal u overvoeren op gene zijde van Babylon.
กินฺตุ โว โมลกาขฺยสฺย เทวสฺย ทูษฺยเมว จฯ ยุษฺมากํ ริมฺผนาขฺยายา เทวตายาศฺจ ตารกาฯ เอตโยรุภโย รฺมูรฺตี ยุษฺมาภิ: ปริปูชิเตฯ อโต ยุษฺมำสฺตุ พาเพล: ปารํ เนษฺยามิ นิศฺจิตํฯ
44 De tabernakel der getuigenis was onder onze vaderen in de woestijn, gelijk geordineerd had Hij, Die tot Mozes zeide, dat hij denzelven maken zou naar de afbeelding, die hij gezien had;
อปรญฺจ ยนฺนิทรฺศนมฺ อปศฺยสฺตทนุสาเรณ ทูษฺยํ นิรฺมฺมาหิ ยสฺมินฺ อีศฺวโร มูสามฺ เอตทฺวากฺยํ พภาเษ ตตฺ ตสฺย นิรูปิตํ สากฺษฺยสฺวรูปํ ทูษฺยมฺ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุไษ: สห ปฺรานฺตเร ตเสฺถาฯ
45 Welken ook onze vaders ontvangen hebbende, met Jozua gebracht hebben in het land, dat de heidenen bezaten, die God verdreven heeft van het aangezicht onzer vaderen, tot de dagen van David toe;
ปศฺจาตฺ ยิโหศูเยน สหิไตเสฺตษำ วํศชาไตรสฺมตฺปูรฺวฺวปุรุไษ: เสฺวษำ สมฺมุขาทฺ อีศฺวเรณ ทูรีกฺฤตานามฺ อนฺยเทศียานำ เทศาธิกฺฤติกาเล สมานีตํ ตทฺ ทูษฺยํ ทายูโทธิการํ ยาวตฺ ตตฺร สฺถาน อาสีตฺฯ
46 Dewelke voor God genade gevonden heeft, en begeerd heeft te vinden een woonstede voor den God Jakobs.
ส ทายูทฺ ปรเมศฺวรสฺยานุคฺรหํ ปฺราปฺย ยากูพฺ อีศฺวรารฺถมฺ เอกํ ทูษฺยํ นิรฺมฺมาตุํ ววาญฺฉ;
47 En Salomo bouwde Hem een huis.
กินฺตุ สุเลมานฺ ตทรฺถํ มนฺทิรมฺ เอกํ นิรฺมฺมิตวานฺฯ
48 Maar de Allerhoogste woont niet in tempelen met handen gemaakt; gelijk de profeet zegt:
ตถาปิ ย: สรฺโวฺวปริสฺถ: ส กสฺมึศฺจิทฺ หสฺตกฺฤเต มนฺทิเร นิวสตีติ นหิ, ภวิษฺยทฺวาที กถาเมตำ กถยติ, ยถา,
49 De hemel is Mij een troon, en de aarde een voetbank Mijner voeten. Hoedanig huis zult gij Mij bouwen, zegt de Heere, of welke is de plaats Mijner ruste?
ปเรโศ วทติ สฺวรฺโค ราชสึหาสนํ มมฯ มทียํ ปาทปีฐญฺจ ปฺฤถิวี ภวติ ธฺรุวํฯ ตรฺหิ ยูยํ กฺฤเต เม กึ ปฺรนิรฺมฺมาสฺยถ มนฺทิรํฯ วิศฺรามาย มทียํ วา สฺถานํ กึ วิทฺยเต ตฺวิหฯ
50 Heeft niet Mijn hand al deze dingen gemaakt?
สรฺวฺวาเณฺยตานิ วสฺตูนิ กึ เม หสฺตกฺฤตานิ น๚
51 Gij hardnekkigen en onbesnedenen van hart en oren, gij wederstaat altijd den Heiligen Geest; gelijk uw vaders, alzo ook gij.
เห อนาชฺญาคฺราหกา อนฺต: กรเณ ศฺรวเณ จาปวิตฺรโลกา: ยูยมฺ อนวรตํ ปวิตฺรสฺยาตฺมน: ปฺราติกูลฺยมฺ อาจรถ, ยุษฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษา ยาทฺฤศา ยูยมปิ ตาทฺฤศา: ฯ
52 Wien van de profeten hebben uw vaders niet vervolgd? En zij hebben gedood degenen, die te voren verkondigd hebben de komst des Rechtvaardigen, van Welken gijlieden nu verraders en moordenaars geworden zijt.
ยุษฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษา: กํ ภวิษฺยทฺวาทินํ นาตาฑยนฺ? เย ตสฺย ธารฺมฺมิกสฺย ชนสฺยาคมนกถำ กถิตวนฺตสฺตานฺ อฆฺนนฺ ยูยมฺ อธูนา วิศฺวาสฆาติโน ภูตฺวา ตํ ธารฺมฺมิกํ ชนมฺ อหตฯ
53 Gij, die de wet ontvangen hebt door bestellingen der engelen, en hebt ze niet gehouden!
ยูยํ สฺวรฺคียทูตคเณน วฺยวสฺถำ ปฺราปฺยาปิ ตำ นาจรถฯ
54 Als zij nu dit hoorden, berstten hun harten, en zij knersten de tanden tegen hem.
อิมำ กถำ ศฺรุตฺวา เต มน: สุ พิทฺธา: สนฺตสฺตํ ปฺรติ ทนฺตฆรฺษณมฺ อกุรฺวฺวนฺฯ
55 Maar hij, vol zijnde des Heiligen Geestes, en de ogen houdende naar den hemel, zag de heerlijkheid Gods, en Jezus, staande ter rechter hand Gods.
กินฺตุ สฺติผาน: ปวิเตฺรณาตฺมนา ปูรฺโณ ภูตฺวา คคณํ ปฺรติ สฺถิรทฺฤษฺฏึ กฺฤตฺวา อีศฺวรสฺย ทกฺษิเณ ทณฺฑายมานํ ยีศุญฺจ วิโลกฺย กถิตวานฺ;
56 En hij zeide: Ziet, ik zie de hemelen geopend, en den Zoon des mensen, staande ter rechter hand Gods.
ปศฺย, เมฆทฺวารํ มุกฺตมฺ อีศฺวรสฺย ทกฺษิเณ สฺถิตํ มานวสุตญฺจ ปศฺยามิฯ
57 Maar zij, roepende met grote stemme, stopten hun oren, en vielen eendrachtelijk op hem aan;
ตทา เต โปฺรจฺไจ: ศพฺทํ กฺฤตฺวา กรฺเณษฺวงฺคุลี รฺนิธาย เอกจิตฺตีภูย ตมฺ อากฺรมนฺฯ
58 En wierpen hem ter stad uit, en stenigden hem; en de getuigen legden hun klederen af aan de voeten eens jongelings, genaamd Saulus.
ปศฺจาตฺ ตํ นคราทฺ พหิ: กฺฤตฺวา ปฺรสฺตไรราฆฺนนฺ สากฺษิโณ ลากา: เศาลนามฺโน ยูนศฺจรณสนฺนิเธา นิชวสฺตฺราณิ สฺถาปิตวนฺต: ฯ
59 En zij stenigden Stefanus, aanroepende en zeggende: Heere Jezus, ontvang mijn geest.
อนนฺตรํ เห ปฺรโภ ยีเศ มทียมาตฺมานํ คฺฤหาณ สฺติผานเสฺยติ ปฺรารฺถนวากฺยวทนสมเย เต ตํ ปฺรสฺตไรราฆฺนนฺฯ
60 En vallende op de knieen, riep hij met grote stem: Heere, reken hun deze zonde niet toe! En als hij dat gezegd had, ontsliep hij.
ตสฺมาตฺ ส ชานุนี ปาตยิตฺวา โปฺรจฺไจ: ศพฺทํ กฺฤตฺวา, เห ปฺรเภ ปาปเมตทฺ เอเตษุ มา สฺถาปย, อิตฺยุกฺตฺวา มหานิทฺรำ ปฺราปฺโนตฺฯ
