< Handelingen 6 >

1 En in dezelfde dagen, als de discipelen vermenigvuldigden, ontstond een murmurering der Grieksen tegen de Hebreen, omdat hun weduwen in de dagelijkse bediening verzuimd werden.
تَسْمِنْ سَمَیے شِشْیاناں باہُلْیاتْ پْراتْیَہِکَدانَسْیَ وِشْرانَنَے رْبھِنَّدیشِییاناں وِدھَواسْتْرِیگَنَ اُپیکْشِتے سَتِ اِبْرِییَلوکَیح سَہانْیَدیشِییاناں وِوادَ اُپاتِشْٹھَتْ۔
2 En de twaalven riepen de menigte der discipelen tot zich, en zeiden: Het is niet behoorlijk, dat wij het Woord Gods nalaten, en de tafelen dienen.
تَدا دْوادَشَپْریرِتاح سَرْوّانْ شِشْیانْ سَںگرِہْیاکَتھَیَنْ اِیشْوَرَسْیَ کَتھاپْرَچارَں پَرِتْیَجْیَ بھوجَنَگَویشَنَمْ اَسْماکَمْ اُچِتَں نَہِ۔
3 Ziet dan om, broeders, naar zeven mannen uit u, die goede getuigenis hebben, vol des Heiligen Geestes en der wijsheid, welke wij mogen stellen over deze nodige zaak.
اَتو ہے بھْراترِگَنَ وَیَمْ ایتَتْکَرْمَّنو بھارَں ییبھْیو داتُں شَکْنُمَ ایتادرِشانْ سُکھْیاتْیاپَنّانْ پَوِتْریناتْمَنا جْنانینَ چَ پُورْنانْ سَپّرَجَنانْ یُویَں سْویشاں مَدھْیے مَنونِیتانْ کُرُتَ،
4 Maar wij zullen volharden in het gebed, en in de bediening des Woords.
کِنْتُ وَیَں پْرارْتھَنایاں کَتھاپْرَچارَکَرْمَّنِ چَ نِتْیَپْرَورِتّاح سْتھاسْیامَح۔
5 En dit woord behaagde aan al de menigte; en zij verkoren Stefanus, een man vol des geloofs en des Heiligen Geestes, en Filippus, en Prochorus, en Nicanor, en Timon, en Parmenas, en Nicolaus, een Jodengenoot van Antiochie;
ایتَسْیاں کَتھایاں سَرْوّے لوکاح سَنْتُشْٹاح سَنْتَح سْویشاں مَدھْیاتْ سْتِپھانَح پھِلِپَح پْرَکھَرو نِکانورْ تِیمَنْ پَرْمِّنا یِہُودِمَتَگْراہِی-آنْتِیَکھِیانَگَرِییو نِکَلا ایتانْ پَرَمَبھَکْتانْ پَوِتْریناتْمَنا پَرِپُورْنانْ سَپْتَ جَنانْ
6 Welken zij voor de apostelen stelden; en dezen, als zij gebeden hadden, legden hun de handen op.
پْریرِتاناں سَمَکْشَمْ آنَیَنْ، تَتَسْتے پْرارْتھَناں کرِتْوا تیشاں شِرَحسُ ہَسْتانْ آرْپَیَنْ۔
7 En het woord Gods wies, en het getal der discipelen vermenigvuldigde te Jeruzalem zeer; en een grote schare der priesteren werd den gelove gehoorzaam.
اَپَرَنْچَ اِیشْوَرَسْیَ کَتھا دیشَں وْیاپْنوتْ وِشیشَتو یِرُوشالَمِ نَگَرے شِشْیاناں سَںکھْیا پْرَبھُوتَرُوپیناوَرْدّھَتَ یاجَکاناں مَدھْییپِ بَہَوَح کھْرِیشْٹَمَتَگْراہِنوبھَوَنْ۔
8 En Stefanus, vol van geloof en kracht, deed wonderen en grote tekenen onder het volk.
سْتِپھانو وِشْواسینَ پَراکْرَمینَ چَ پَرِپُورْنَح سَنْ لوکاناں مَدھْیے بَہُوِدھَمْ اَدْبھُتَمْ آشْچَرْیَّں کَرْمّاکَروتْ۔
9 En er stonden op sommigen, die waren van de synagoge, genaamd der Libertijnen, en der Cyreneers, en der Alexandrijnen, en dergenen, die van Cilicie en Azie waren, en twistten met Stefanus.
تینَ لِبَرْتِّنِییَنامْنا وِکھْیاتَسَنْگھَسْیَ کَتِپَیَجَناح کُرِینِییَسِکَنْدَرِییَ-کِلِکِییاشِییادیشِییاح کِیَنْتو جَناشْچوتّھایَ سْتِپھانینَ سارْدّھَں وْیَوَدَنْتَ۔
10 En zij konden niet wederstaan de wijsheid en den Geest, door Welken hij sprak.
کِنْتُ سْتِپھانو جْنانینَ پَوِتْریناتْمَنا چَ اِیدرِشِیں کَتھاں کَتھِتَوانْ یَسْیاسْتے آپَتِّں کَرْتُّں ناشَکْنُوَنْ۔
11 Toen maakten zij mannen uit, die zeiden: Wij hebben hem horen spreken lasterlijke woorden tegen Mozes en God.
پَشْچاتْ تَے رْلوبھِتاح کَتِپَیَجَناح کَتھامینامْ اَکَتھَیَنْ، وَیَں تَسْیَ مُکھَتو مُوسا اِیشْوَرَسْیَ چَ نِنْداواکْیَمْ اَشْرَوشْمَ۔
12 En zij beroerden het volk, en de ouderlingen en de Schriftgeleerden; en hem aanvallende grepen zij hem, en leidden hem voor den raad;
تے لوکاناں لوکَپْراچِینانامْ اَدھْیاپَکانانْچَ پْرَورِتِّں جَنَیِتْوا سْتِپھانَسْیَ سَنِّدھِمْ آگَتْیَ تَں دھرِتْوا مَہاسَبھامَدھْیَمْ آنَیَنْ۔
13 En stelden valse getuigen, die zeiden: Deze mens houdt niet op lasterlijke woorden te spreken tegen deze heilige plaats en de wet.
تَدَنَنْتَرَں کَتِپَیَجَنیشُ مِتھْیاساکْشِشُ سَمانِیتیشُ تےکَتھَیَنْ ایشَ جَنَ ایتَتْپُنْیَسْتھانَوْیَوَسْتھَیو رْنِنْداتَح کَداپِ نَ نِوَرْتَّتے۔
14 Want wij hebben hem horen zeggen, dat deze Jezus, de Nazarener, deze plaats zal verbreken, en dat Hij de zeden veranderen zal, die ons Mozes overgeleverd heeft.
پھَلَتو ناسَرَتِییَیِیشُح سْتھانَمیتَدْ اُچّھِنَّں کَرِشْیَتِ مُوساسَمَرْپِتَمْ اَسْماکَں وْیَوَہَرَنَمْ اَنْیَرُوپَں کَرِشْیَتِ تَسْیَیتادرِشِیں کَتھاں وَیَمْ اَشرِنُمَ۔
15 En allen, die in den raad zaten, de ogen op hem houdende, zagen zijn aangezicht als het aangezicht eens engels.
تَدا مَہاسَبھاسْتھاح سَرْوّے تَں پْرَتِ سْتھِراں درِشْٹِں کرِتْوا سْوَرْگَدُوتَمُکھَسَدرِشَں تَسْیَ مُکھَمْ اَپَشْیَنْ۔

< Handelingen 6 >