< Handelingen 6 >

1 En in dezelfde dagen, als de discipelen vermenigvuldigden, ontstond een murmurering der Grieksen tegen de Hebreen, omdat hun weduwen in de dagelijkse bediening verzuimd werden.
តស្មិន៑ សមយេ ឝិឞ្យាណាំ ពាហុល្យាត៑ ប្រាត្យហិកទានស្យ វិឝ្រាណនៃ រ្ភិន្នទេឝីយានាំ វិធវាស្ត្រីគណ ឧបេក្ឞិតេ សតិ ឥព្រីយលោកៃះ សហាន្យទេឝីយានាំ វិវាទ ឧបាតិឞ្ឋត៑។
2 En de twaalven riepen de menigte der discipelen tot zich, en zeiden: Het is niet behoorlijk, dat wij het Woord Gods nalaten, en de tafelen dienen.
តទា ទ្វាទឝប្រេរិតាះ សវ៌្វាន៑ ឝិឞ្យាន៑ សំគ្ឫហ្យាកថយន៑ ឦឝ្វរស្យ កថាប្រចារំ បរិត្យជ្យ ភោជនគវេឞណម៑ អស្មាកម៑ ឧចិតំ នហិ។
3 Ziet dan om, broeders, naar zeven mannen uit u, die goede getuigenis hebben, vol des Heiligen Geestes en der wijsheid, welke wij mogen stellen over deze nodige zaak.
អតោ ហេ ភ្រាត្ឫគណ វយម៑ ឯតត្កម៌្មណោ ភារំ យេភ្យោ ទាតុំ ឝក្នុម ឯតាទ្ឫឝាន៑ សុខ្យាត្យាបន្នាន៑ បវិត្រេណាត្មនា ជ្ញានេន ច បូណ៌ាន៑ សប្ប្រជនាន៑ យូយំ ស្វេឞាំ មធ្យេ មនោនីតាន៑ កុរុត,
4 Maar wij zullen volharden in het gebed, en in de bediening des Woords.
កិន្តុ វយំ ប្រាត៌្ហនាយាំ កថាប្រចារកម៌្មណិ ច និត្យប្រវ្ឫត្តាះ ស្ថាស្យាមះ។
5 En dit woord behaagde aan al de menigte; en zij verkoren Stefanus, een man vol des geloofs en des Heiligen Geestes, en Filippus, en Prochorus, en Nicanor, en Timon, en Parmenas, en Nicolaus, een Jodengenoot van Antiochie;
ឯតស្យាំ កថាយាំ សវ៌្វេ លោកាះ សន្តុឞ្ដាះ សន្តះ ស្វេឞាំ មធ្យាត៑ ស្តិផានះ ផិលិបះ ប្រខរោ និកានោរ៑ តីមន៑ បម៌្មិណា យិហូទិមតគ្រាហី-អាន្តិយខិយានគរីយោ និកលា ឯតាន៑ បរមភក្តាន៑ បវិត្រេណាត្មនា បរិបូណ៌ាន៑ សប្ត ជនាន្
6 Welken zij voor de apostelen stelden; en dezen, als zij gebeden hadden, legden hun de handen op.
ប្រេរិតានាំ សមក្ឞម៑ អានយន៑, តតស្តេ ប្រាត៌្ហនាំ ក្ឫត្វា តេឞាំ ឝិរះសុ ហស្តាន៑ អាប៌យន៑។
7 En het woord Gods wies, en het getal der discipelen vermenigvuldigde te Jeruzalem zeer; en een grote schare der priesteren werd den gelove gehoorzaam.
អបរញ្ច ឦឝ្វរស្យ កថា ទេឝំ វ្យាប្នោត៑ វិឝេឞតោ យិរូឝាលមិ នគរេ ឝិឞ្យាណាំ សំខ្យា ប្រភូតរូបេណាវទ៌្ធត យាជកានាំ មធ្យេបិ ពហវះ ខ្រីឞ្ដមតគ្រាហិណោៜភវន៑។
8 En Stefanus, vol van geloof en kracht, deed wonderen en grote tekenen onder het volk.
ស្តិផានោ វិឝ្វាសេន បរាក្រមេណ ច បរិបូណ៌ះ សន៑ លោកានាំ មធ្យេ ពហុវិធម៑ អទ្ភុតម៑ អាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្មាករោត៑។
9 En er stonden op sommigen, die waren van de synagoge, genaamd der Libertijnen, en der Cyreneers, en der Alexandrijnen, en dergenen, die van Cilicie en Azie waren, en twistten met Stefanus.
តេន លិពត៌្តិនីយនាម្នា វិខ្យាតសង្ឃស្យ កតិបយជនាះ កុរីណីយសិកន្ទរីយ-កិលិកីយាឝីយាទេឝីយាះ កិយន្តោ ជនាឝ្ចោត្ថាយ ស្តិផានេន សាទ៌្ធំ វ្យវទន្ត។
10 En zij konden niet wederstaan de wijsheid en den Geest, door Welken hij sprak.
កិន្តុ ស្តិផានោ ជ្ញានេន បវិត្រេណាត្មនា ច ឦទ្ឫឝីំ កថាំ កថិតវាន៑ យស្យាស្តេ អាបត្តិំ កត៌្តុំ នាឝក្នុវន៑។
11 Toen maakten zij mannen uit, die zeiden: Wij hebben hem horen spreken lasterlijke woorden tegen Mozes en God.
បឝ្ចាត៑ តៃ រ្លោភិតាះ កតិបយជនាះ កថាមេនាម៑ អកថយន៑, វយំ តស្យ មុខតោ មូសា ឦឝ្វរស្យ ច និន្ទាវាក្យម៑ អឝ្រៅឞ្ម។
12 En zij beroerden het volk, en de ouderlingen en de Schriftgeleerden; en hem aanvallende grepen zij hem, en leidden hem voor den raad;
តេ លោកានាំ លោកប្រាចីនានាម៑ អធ្យាបកានាញ្ច ប្រវ្ឫត្តិំ ជនយិត្វា ស្តិផានស្យ សន្និធិម៑ អាគត្យ តំ ធ្ឫត្វា មហាសភាមធ្យម៑ អានយន៑។
13 En stelden valse getuigen, die zeiden: Deze mens houdt niet op lasterlijke woorden te spreken tegen deze heilige plaats en de wet.
តទនន្តរំ កតិបយជនេឞុ មិថ្យាសាក្ឞិឞុ សមានីតេឞុ តេៜកថយន៑ ឯឞ ជន ឯតត្បុណ្យស្ថានវ្យវស្ថយោ រ្និន្ទាតះ កទាបិ ន និវត៌្តតេ។
14 Want wij hebben hem horen zeggen, dat deze Jezus, de Nazarener, deze plaats zal verbreken, en dat Hij de zeden veranderen zal, die ons Mozes overgeleverd heeft.
ផលតោ នាសរតីយយីឝុះ ស្ថានមេតទ៑ ឧច្ឆិន្នំ ករិឞ្យតិ មូសាសមប៌ិតម៑ អស្មាកំ វ្យវហរណម៑ អន្យរូបំ ករិឞ្យតិ តស្យៃតាទ្ឫឝីំ កថាំ វយម៑ អឝ្ឫណុម។
15 En allen, die in den raad zaten, de ogen op hem houdende, zagen zijn aangezicht als het aangezicht eens engels.
តទា មហាសភាស្ថាះ សវ៌្វេ តំ ប្រតិ ស្ថិរាំ ទ្ឫឞ្ដិំ ក្ឫត្វា ស្វគ៌ទូតមុខសទ្ឫឝំ តស្យ មុខម៑ អបឝ្យន៑។

< Handelingen 6 >