Handelingen 5
1 En een zeker man, met name Ananias, met Saffira, zijn vrouw, verkocht een have;
| تَدا اَنانِیَنامَکَ ایکو جَنو یَسْیَ بھارْیّایا نامَ سَپھِیرا سَ سْوادھِکارَں وِکْرِییَ |
2 En onttrok van den prijs, ook met medeweten zijner vrouw; en bracht een zeker deel, en legde dat aan de voeten der apostelen.
| سْوَبھارْیّاں جْناپَیِتْوا تَنْمُولْیَسْیَیکاںشَں سَنْگوپْیَ سْتھاپَیِتْوا تَدَنْیاںشَماتْرَمانِییَ پْریرِتاناں چَرَنیشُ سَمَرْپِتَوانْ۔ |
3 En Petrus zeide: Ananias, waarom heeft de satan uw hart vervuld, dat gij den Heiligen Geest liegen zoudt, en onttrekken van den prijs des lands?
| تَسْماتْ پِتَروکَتھَیَتْ ہے اَنانِیَ بھُومے رْمُولْیَں کِنْچِتْ سَنْگوپْیَ سْتھاپَیِتُں پَوِتْرَسْیاتْمَنَح سَنِّدھَو مرِشاواکْیَں کَتھَیِتُنْچَ شَیتانْ کُتَسْتَوانْتَحکَرَنے پْرَورِتِّمَجَنَیَتْ؟ |
4 Zo het gebleven ware, bleef het niet uw, en verkocht zijnde, was het niet in uw macht? Wat is het, dat gij deze daad in uw hart hebt voorgenomen? Gij hebt den mensen niet gelogen, maar Gode.
| سا بھُومِ رْیَدا تَوَ ہَسْتَگَتا تَدا کِں تَوَ سْوِییا ناسِیتْ؟ تَرْہِ سْوانْتَحکَرَنے کُتَ ایتادرِشِی کُکَلْپَنا تْوَیا کرِتا؟ تْوَں کیوَلَمَنُشْیَسْیَ نِکَٹے مرِشاواکْیَں ناوادِیح کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ نِکَٹےپِ۔ |
5 En Ananias, deze woorden horende, viel neder en gaf den geest. En er kwam grote vrees over allen, die dit hoorden.
| ایتاں کَتھاں شْرُتْوَیوَ سونانِیو بھُومَو پَتَنْ پْرانانْ اَتْیَجَتْ، تَدْورِتّانْتَں یاوَنْتو لوکا اَشرِنْوَنْ تیشاں سَرْوّیشاں مَہابھَیَمْ اَجایَتْ۔ |
6 En de jongelingen, opstaande, schikten hem toe, en droegen hem uit, en begroeven hem.
| تَدا یُوَلوکاسْتَں وَسْتْریناچّھادْیَ بَہِ رْنِیتْوا شْمَشانےسْتھاپَیَنْ۔ |
7 En het was omtrent drie uren daarna, dat ook zijn vrouw daar inkwam, niet wetende, wat er geschied was;
| تَتَح پْرَہَرَیکانَنْتَرَں کِں ورِتَّں تَنّاوَگَتْیَ تَسْیَ بھارْیّاپِ تَتْرَ سَمُپَسْتھِتا۔ |
8 En Petrus antwoordde haar: Zeg mij, hebt gijlieden het land voor zoveel verkocht? En zij zeide: Ja, voor zoveel.
| تَتَح پِتَرَسْتامْ اَپرِچّھَتْ، یُوابھْیامْ ایتاوَنْمُدْرابھْیو بھُومِ رْوِکْرِیتا نَ وا؟ ایتَتْوَں وَدَ؛ تَدا سا پْرَتْیَوادِیتْ سَتْیَمْ ایتاوَدْبھْیو مُدْرابھْیَ ایوَ۔ |
9 En Petrus zeide tot haar: Wat is het, dat gij onder u hebt overeengestemd te verzoeken den Geest des Heeren? Zie, de voeten dergenen, die uw man begraven hebben, zijn voor de deur, en zullen u uitdragen.
| تَتَح پِتَروکَتھَیَتْ یُواں کَتھَں پَرَمیشْوَرَسْیاتْمانَں پَرِیکْشِتُمْ ایکَمَنْتْرَناوَبھَوَتاں؟ پَشْیَ یے تَوَ پَتِں شْمَشانے سْتھاپِتَوَنْتَسْتے دْوارَسْیَ سَمِیپے سَمُپَتِشْٹھَنْتِ تْوامَپِ بَہِرْنیشْیَنْتِ۔ |
10 En zij viel terstond neder voor zijn voeten, en gaf den geest. En de jongelingen ingekomen zijnde, vonden haar dood en droegen ze uit, en begroeven haar bij haar man.
| تَتَح ساپِ تَسْیَ چَرَنَسَنِّدھَو پَتِتْوا پْرانانْ اَتْیاکْشِیتْ۔ پَشْچاتْ تے یُوانوبھْیَنْتَرَمْ آگَتْیَ تامَپِ مرِتاں درِشْٹْوا بَہِ رْنِیتْوا تَسْیاح پَتْیُح پارْشْوے شْمَشانے سْتھاپِتَوَنْتَح۔ |
11 En er kwam grote vreze over de gehele Gemeente, en over allen, die dit hoorden.
| تَسْماتْ مَنْڈَلْیاح سَرْوّے لوکا اَنْیَلوکاشْچَ تاں وارْتّاں شْرُتْوا سادھْوَسَں گَتاح۔ |
12 En door de handen der apostelen geschiedden vele tekenen en wonderen onder het volk; en zij waren allen eendrachtelijk in het voorhof van Salomo.
| تَتَح پَرَں پْریرِتاناں ہَسْتَے رْلوکاناں مَدھْیے بَہْواشْچَرْیّانْیَدْبھُتانِ کَرْمّانْیَکْرِیَنْتَ؛ تَدا شِشْیاح سَرْوَّ ایکَچِتِّیبھُویَ سُلیمانو لِنْدے سَمْبھُویاسَنْ۔ |
13 En van de anderen durfde niemand zich bij hen voegen; maar het volk hield hen in grote achting.
| تیشاں سَنْگھانْتَرْگو بھَوِتُں کوپِ پْرَگَلْبھَتاں ناگَمَتْ کِنْتُ لوکاسْتانْ سَمادْرِیَنْتَ۔ |
14 En er werden meer en meer toegedaan, die den Heere geloofden, menigten beide van mannen en van vrouwen;
| سْتْرِیَح پُرُشاشْچَ بَہَوو لوکا وِشْواسْیَ پْرَبھُں شَرَنَماپَنّاح۔ |
15 Alzo dat zij de kranken uitdroegen op de straten, en legden op bedden en beddekens, opdat, als Petrus kwam, ook maar de schaduw iemand van hen beschaduwen mocht.
| پِتَرَسْیَ گَمَناگَمَنابھْیاں کیناپِ پْرَکارینَ تَسْیَ چھایا کَسْمِںشْچِجَّنے لَگِشْیَتِیتْیاشَیا لوکا روگِنَح شِوِکَیا کھَٹْوَیا چانِییَ پَتھِ پَتھِ سْتھاپِتَوَنْتَح۔ |
16 En ook de menigte uit de omliggende steden kwam gezamenlijk te Jeruzalem, brengende kranken, en die van onreine geesten gekweld waren; welke allen genezen werden.
| چَتُرْدِکْسْتھَنَگَریبھْیو بَہَوو لوکاح سَمْبھُویَ روگِنوپَوِتْرَبھُتَگْرَسْتاںشْچَ یِرُوشالَمَمْ آنَیَنْ تَتَح سَرْوّے سْوَسْتھا اَکْرِیَنْتَ۔ |
17 En de hogepriester stond op, en allen, die met hem waren (welke was de sekte der Sadduceen), en werden vervuld met nijdigheid;
| اَنَنْتَرَں مَہایاجَکَح سِدُوکِناں مَتَگْراہِنَسْتیشاں سَہَچَراشْچَ |
18 En sloegen hun handen aan de apostelen, en zetten hen in de gemene gevangenis.
| مَہاکْرودھانْتْوِتاح سَنْتَح پْریرِتانْ دھرِتْوا نِیچَلوکاناں کارایاں بَدّھوا سْتھاپِتَوَنْتَح۔ |
19 Maar de engel des Heeren opende des nachts de deuren der gevangenis en leidde hen uit, en zeide:
| کِنْتُ راتْرَو پَرَمیشْوَرَسْیَ دُوتَح کارایا دْوارَں موچَیِتْوا تانْ بَہِرانِییاکَتھَیَتْ، |
20 Gaat heen, en staat, en spreekt in den tempel tot het volk al de woorden dezes levens.
| یُویَں گَتْوا مَنْدِرے دَنْڈایَماناح سَنْتو لوکانْ پْرَتِیماں جِیوَنَدایِکاں سَرْوّاں کَتھاں پْرَچارَیَتَ۔ |
21 Als zij nu dit gehoord hadden, gingen zij tegen den morgenstond in den tempel, en leerden. Maar de hogepriester, en die met hem waren, gekomen zijnde, riepen den raad te zamen, en al de oudsten der kinderen Israels, en zonden naar den kerker, om hen te halen.
| اِتِ شْرُتْوا تے پْرَتْیُوشے مَنْدِرَ اُپَسْتھایَ اُپَدِشْٹَوَنْتَح۔ تَدا سَہَچَرَگَنینَ سَہِتو مَہایاجَکَ آگَتْیَ مَنْتْرِگَنَمْ اِسْراییلْوَںشَسْیَ سَرْوّانْ راجَسَبھاسَدَح سَبھاسْتھانْ کرِتْوا کارایاسْتانْ آپَیِتُں پَداتِگَنَں پْریرِتَوانْ۔ |
22 Doch als de dienaars daar kwamen, vonden zij hen in de gevangenis niet, maar keerden wederom, en boodschapten dit.
| تَتَسْتے گَتْوا کارایاں تانْ اَپْراپْیَ پْرَتْیاگَتْیَ اِتِ وارْتّامْ اَوادِشُح، |
23 Zeggende: Wij vonden wel den kerker met alle verzekerdheid toegesloten, en de wachters buiten staande voor de deuren; maar als wij die geopend hadden, vonden wij niemand daarbinnen.
| وَیَں تَتْرَ گَتْوا نِرْوِّگھْنَں کارایا دْوارَں رُدّھَں رَکْشَکاںشْچَ دْوارَسْیَ بَہِرْدَنْڈایَمانانْ اَدَرْشامَ ایوَ کِنْتُ دْوارَں موچَیِتْوا تَنْمَدھْیے کَمَپِ دْرَشْٹُں نَ پْراپْتاح۔ |
24 Toen nu de hoge priester en de hoofdman des tempels, en de overpriesters deze woorden hoorden, werden zij twijfelmoedig over hen, wat toch dit worden zou.
| ایتاں کَتھاں شْرُتْوا مَہایاجَکو مَنْدِرَسْیَ سیناپَتِح پْرَدھانَیاجَکاشْچَ، اِتَ پَرَں کِمَپَرَں بھَوِشْیَتِیتِ چِنْتَیِتْوا سَنْدِگْدھَچِتّا اَبھَوَنْ۔ |
25 En er kwam een, en boodschapte hun, zeggende: Ziet, de mannen, die gij in de gevangenis gezet hebt, staan in den tempel, en leren het volk.
| ایتَسْمِنّیوَ سَمَیے کَشْچِتْ جَنَ آگَتْیَ وارْتّامیتامْ اَوَدَتْ پَشْیَتَ یُویَں یانْ مانَوانْ کارایامْ اَسْتھاپَیَتَ تے مَنْدِرے تِشْٹھَنْتو لوکانْ اُپَدِشَنْتِ۔ |
26 Toen ging de hoofdman heen, met de dienaren, en bracht hen, doch niet met geweld (want zij vreesden het volk, opdat zij niet gestenigd wierden).
| تَدا مَنْدِرَسْیَ سیناپَتِح پَداتَیَشْچَ تَتْرَ گَتْوا چیلّوکاح پاشانانْ نِکْشِپْیاسْمانْ مارَیَنْتِیتِ بھِیا وِنَتْیاچارَں تانْ آنَیَنْ۔ |
27 En als zij hen gebracht hadden, stelden zij hen voor den raad; en de hogepriester vraagde hun, en zeide:
| تے مَہاسَبھایا مَدھْیے تانْ اَسْتھاپَیَنْ تَتَح پَرَں مَہایاجَکَسْتانْ اَپرِچّھَتْ، |
28 Hebben wij u niet ernstiglijk aangezegd, dat gij in dezen Naam niet zoudt leren? En ziet, gij hebt met deze uw leer Jeruzalem vervuld, en gij wilt het bloed van dezen Mens over ons brengen.
| اَنینَ نامْنا سَمُپَدیشْٹُں وَیَں کِں درِڈھَں نَ نْیَشیدھامَ؟ تَتھاپِ پَشْیَتَ یُویَں سْویشاں تینوپَدیشینے یِرُوشالَمَں پَرِپُورْنَں کرِتْوا تَسْیَ جَنَسْیَ رَکْتَپاتَجَنِتاپَرادھَمْ اَسْمانْ پْرَتْیانیتُں چیشْٹَدھْوے۔ |
29 Maar Petrus en de apostelen antwoordden, en zeiden: Men moet Gode meer gehoorzaam zijn, dan den mensen.
| تَتَح پِتَرونْیَپْریرِتاشْچَ پْرَتْیَوَدَنْ مانُشَسْیاجْناگْرَہَنادْ اِیشْوَرَسْیاجْناگْرَہَنَمْ اَسْماکَمُچِتَمْ۔ |
30 De God onzer vaderen heeft Jezus opgewekt, Welken gij omgebracht hebt, hangende Hem aan het hout.
| یَں یِیشُں یُویَں کْرُشے ویدھِتْواہَتَ تَمْ اَسْماکَں پَیترِکَ اِیشْوَرَ اُتّھاپْیَ |
31 Deze heeft God door Zijn rechter hand verhoogd tot een Vorst en Zaligmaker, om Israel te geven bekering en vergeving der zonden.
| اِسْراییلْوَںشاناں مَنَحپَرِوَرْتَّنَں پاپَکْشَمانْچَ کَرْتُّں راجانَں پَرِتْراتارَنْچَ کرِتْوا سْوَدَکْشِنَپارْشْوے تَسْیانَّتِمْ اَکَروتْ۔ |
32 En wij zijn Zijn getuigen van deze woorden; en ook de Heilige Geest, Welken God gegeven heeft dengenen, die Hem gehoorzaam zijn.
| ایتَسْمِنْ وَیَمَپِ ساکْشِنَ آسْمَہے، تَتْ کیوَلَں نَہِ، اِیشْوَرَ آجْناگْراہِبھْیو یَں پَوِتْرَمْ آتْمَنَں دَتَّوانْ سوپِ ساکْشْیَسْتِ۔ |
33 Als zij nu dit hoorden, barstte hun het hart, en zij hielden raad, om hen te doden.
| ایتَدْواکْیے شْرُتے تیشاں ہرِدَیانِ وِدّھانْیَبھَوَنْ تَتَسْتے تانْ ہَنْتُں مَنْتْرِتَوَنْتَح۔ |
34 Maar een zeker Farizeer stond op in den raad, met name Gamaliel, een leraar der wet, in waarde gehouden bij al het volk, en gebood, dat men de apostelen een weinig zou doen buiten staan.
| ایتَسْمِنّیوَ سَمَیے تَتْسَبھاسْتھاناں سَرْوَّلوکاناں مَدھْیے سُکھْیاتو گَمِلِیییلْنامَکَ ایکو جَنو وْیَوَسْتھاپَکَح پھِرُوشِلوکَ اُتّھایَ پْریرِتانْ کْشَنارْتھَں سْتھانانْتَرَں گَنْتُمْ آدِشْیَ کَتھِتَوانْ، |
35 En hij zeide tot hen: Gij Israelietische mannen, ziet voor u, wat gij doen zult aangaande deze mensen.
| ہے اِسْراییلْوَںشِییاح سَرْوّے یُویَمْ ایتانْ مانُشانْ پْرَتِ یَتْ کَرْتُّمْ اُدْیَتاسْتَسْمِنْ ساوَدھانا بھَوَتَ۔ |
36 Want voor deze dagen stond Theudas op, zeggende, dat hij wat was, dien een getal van omtrent vierhonderd mannen aanhing; welke is omgebracht, en allen, die hem gehoor gaven, zijn verstrooid en tot niet geworden.
| اِتَح پُورْوَّں تھُودانامَیکو جَنَ اُپَسْتھایَ سْوَں کَمَپِ مَہاپُرُشَمْ اَوَدَتْ، تَتَح پْرایینَ چَتُحشَتَلوکاسْتَسْیَ مَتَگْراہِنوبھَوَنْ پَشْچاتْ سَ ہَتوبھَوَتْ تَسْیاجْناگْراہِنو یاوَنْتو لوکاسْتے سَرْوّے وِرْکِیرْناح سَنْتو کرِتَکارْیّا اَبھَوَنْ۔ |
37 Na hem stond op Judas, de Galileer in de dagen der beschrijving, en maakte veel volks afvallig achter zich; en deze is ook vergaan, en allen, die hem gehoor gaven, zijn verstrooid geworden.
| تَسْماجَّناتْ پَرَں نامَلیکھَنَسَمَیے گالِیلِییَیِہُودانامَیکو جَنَ اُپَسْتھایَ بَہُولّوکانْ سْوَمَتَں گْراہِیتَوانْ تَتَح سوپِ وْیَنَشْیَتْ تَسْیاجْناگْراہِنو یاوَنْتو لوکا آسَنْ تے سَرْوّے وِکِیرْنا اَبھَوَنْ۔ |
38 En nu zeg ik ulieden: Houdt af van deze mensen, en laat hen gaan; want indien deze raad, of dit werk uit mensen is, zo zal het gebroken worden.
| اَدھُنا وَدامِ، یُویَمْ ایتانْ مَنُشْیانْ پْرَتِ کِمَپِ نَ کرِتْوا کْشانْتا بھَوَتَ، یَتَ ایشَ سَنْکَلْپَ ایتَتْ کَرْمَّ چَ یَدِ مَنُشْیادَبھَوَتْ تَرْہِ وِپھَلَں بھَوِشْیَتِ۔ |
39 Maar indien het uit God is, zo kunt gij dat niet breken; opdat gij niet misschien bevonden wordt ook tegen God te strijden.
| یَدِیشْوَرادَبھَوَتْ تَرْہِ یُویَں تَسْیانْیَتھا کَرْتُّں نَ شَکْشْیَتھَ، وَرَمْ اِیشْوَرَرودھَکا بھَوِشْیَتھَ۔ |
40 En zij gaven hem gehoor; en als zij de apostelen tot zich geroepen hadden, geselden zij dezelve, en geboden hun, dat zij niet zouden spreken in den Naam van Jezus; en lieten hen gaan.
| تَدا تَسْیَ مَنْتْرَناں سْوِیکرِتْیَ تے پْریرِتانْ آہُویَ پْرَہرِتْیَ یِیشو رْنامْنا کامَپِ کَتھاں کَتھَیِتُں نِشِدھْیَ وْیَسَرْجَنْ۔ |
41 Zij dan gingen heen van het aangezicht des raads, verblijd zijnde, dat zij waren waardig geacht geweest, om Zijns Naams wil smaadheid te lijden.
| کِنْتُ تَسْیَ نامارْتھَں وَیَں لَجّابھوگَسْیَ یوگْیَتْوینَ گَنِتا اِتْیَتْرَ تے سانَنْداح سَنْتَح سَبھاسْتھاناں ساکْشادْ اَگَچّھَنْ۔ |
42 En zij hielden niet op, allen dag, in den tempel en bij de huizen, te leren, en Jezus Christus te verkondigen.
| تَتَح پَرَں پْرَتِدِنَں مَنْدِرے گرِہے گرِہے چاوِشْرامَمْ اُپَدِشْیَ یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ سُسَںوادَں پْرَچارِتَوَنْتَح۔ |
