Handelingen 5
1 En een zeker man, met name Ananias, met Saffira, zijn vrouw, verkocht een have;
ତଦା ଅନାନିଯନାମକ ଏକୋ ଜନୋ ଯସ୍ୟ ଭାର୍ୟ୍ୟାଯା ନାମ ସଫୀରା ସ ସ୍ୱାଧିକାରଂ ୱିକ୍ରୀଯ
2 En onttrok van den prijs, ook met medeweten zijner vrouw; en bracht een zeker deel, en legde dat aan de voeten der apostelen.
ସ୍ୱଭାର୍ୟ୍ୟାଂ ଜ୍ଞାପଯିତ୍ୱା ତନ୍ମୂଲ୍ୟସ୍ୟୈକାଂଶଂ ସଙ୍ଗୋପ୍ୟ ସ୍ଥାପଯିତ୍ୱା ତଦନ୍ୟାଂଶମାତ୍ରମାନୀଯ ପ୍ରେରିତାନାଂ ଚରଣେଷୁ ସମର୍ପିତୱାନ୍|
3 En Petrus zeide: Ananias, waarom heeft de satan uw hart vervuld, dat gij den Heiligen Geest liegen zoudt, en onttrekken van den prijs des lands?
ତସ୍ମାତ୍ ପିତରୋକଥଯତ୍ ହେ ଅନାନିଯ ଭୂମେ ର୍ମୂଲ୍ୟଂ କିଞ୍ଚିତ୍ ସଙ୍ଗୋପ୍ୟ ସ୍ଥାପଯିତୁଂ ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନଃ ସନ୍ନିଧୌ ମୃଷାୱାକ୍ୟଂ କଥଯିତୁଞ୍ଚ ଶୈତାନ୍ କୁତସ୍ତୱାନ୍ତଃକରଣେ ପ୍ରୱୃତ୍ତିମଜନଯତ୍?
4 Zo het gebleven ware, bleef het niet uw, en verkocht zijnde, was het niet in uw macht? Wat is het, dat gij deze daad in uw hart hebt voorgenomen? Gij hebt den mensen niet gelogen, maar Gode.
ସା ଭୂମି ର୍ୟଦା ତୱ ହସ୍ତଗତା ତଦା କିଂ ତୱ ସ୍ୱୀଯା ନାସୀତ୍? ତର୍ହି ସ୍ୱାନ୍ତଃକରଣେ କୁତ ଏତାଦୃଶୀ କୁକଲ୍ପନା ତ୍ୱଯା କୃତା? ତ୍ୱଂ କେୱଲମନୁଷ୍ୟସ୍ୟ ନିକଟେ ମୃଷାୱାକ୍ୟଂ ନାୱାଦୀଃ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ନିକଟେଽପି|
5 En Ananias, deze woorden horende, viel neder en gaf den geest. En er kwam grote vrees over allen, die dit hoorden.
ଏତାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱୈୱ ସୋଽନାନିଯୋ ଭୂମୌ ପତନ୍ ପ୍ରାଣାନ୍ ଅତ୍ୟଜତ୍, ତଦ୍ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ଅଶୃଣ୍ୱନ୍ ତେଷାଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ମହାଭଯମ୍ ଅଜାଯତ୍|
6 En de jongelingen, opstaande, schikten hem toe, en droegen hem uit, en begroeven hem.
ତଦା ଯୁୱଲୋକାସ୍ତଂ ୱସ୍ତ୍ରେଣାଚ୍ଛାଦ୍ୟ ବହି ର୍ନୀତ୍ୱା ଶ୍ମଶାନେଽସ୍ଥାପଯନ୍|
7 En het was omtrent drie uren daarna, dat ook zijn vrouw daar inkwam, niet wetende, wat er geschied was;
ତତଃ ପ୍ରହରୈକାନନ୍ତରଂ କିଂ ୱୃତ୍ତଂ ତନ୍ନାୱଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ଭାର୍ୟ୍ୟାପି ତତ୍ର ସମୁପସ୍ଥିତା|
8 En Petrus antwoordde haar: Zeg mij, hebt gijlieden het land voor zoveel verkocht? En zij zeide: Ja, voor zoveel.
ତତଃ ପିତରସ୍ତାମ୍ ଅପୃଚ୍ଛତ୍, ଯୁୱାଭ୍ୟାମ୍ ଏତାୱନ୍ମୁଦ୍ରାଭ୍ୟୋ ଭୂମି ର୍ୱିକ୍ରୀତା ନ ୱା? ଏତତ୍ୱଂ ୱଦ; ତଦା ସା ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀତ୍ ସତ୍ୟମ୍ ଏତାୱଦ୍ଭ୍ୟୋ ମୁଦ୍ରାଭ୍ୟ ଏୱ|
9 En Petrus zeide tot haar: Wat is het, dat gij onder u hebt overeengestemd te verzoeken den Geest des Heeren? Zie, de voeten dergenen, die uw man begraven hebben, zijn voor de deur, en zullen u uitdragen.
ତତଃ ପିତରୋକଥଯତ୍ ଯୁୱାଂ କଥଂ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମାନଂ ପରୀକ୍ଷିତୁମ୍ ଏକମନ୍ତ୍ରଣାୱଭୱତାଂ? ପଶ୍ୟ ଯେ ତୱ ପତିଂ ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପିତୱନ୍ତସ୍ତେ ଦ୍ୱାରସ୍ୟ ସମୀପେ ସମୁପତିଷ୍ଠନ୍ତି ତ୍ୱାମପି ବହିର୍ନେଷ୍ୟନ୍ତି|
10 En zij viel terstond neder voor zijn voeten, en gaf den geest. En de jongelingen ingekomen zijnde, vonden haar dood en droegen ze uit, en begroeven haar bij haar man.
ତତଃ ସାପି ତସ୍ୟ ଚରଣସନ୍ନିଧୌ ପତିତ୍ୱା ପ୍ରାଣାନ୍ ଅତ୍ୟାକ୍ଷୀତ୍| ପଶ୍ଚାତ୍ ତେ ଯୁୱାନୋଽଭ୍ୟନ୍ତରମ୍ ଆଗତ୍ୟ ତାମପି ମୃତାଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ବହି ର୍ନୀତ୍ୱା ତସ୍ୟାଃ ପତ୍ୟୁଃ ପାର୍ଶ୍ୱେ ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପିତୱନ୍ତଃ|
11 En er kwam grote vreze over de gehele Gemeente, en over allen, die dit hoorden.
ତସ୍ମାତ୍ ମଣ୍ଡଲ୍ୟାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ଅନ୍ୟଲୋକାଶ୍ଚ ତାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ସାଧ୍ୱସଂ ଗତାଃ|
12 En door de handen der apostelen geschiedden vele tekenen en wonderen onder het volk; en zij waren allen eendrachtelijk in het voorhof van Salomo.
ତତଃ ପରଂ ପ୍ରେରିତାନାଂ ହସ୍ତୈ ର୍ଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେ ବହ୍ୱାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟାଣ୍ୟଦ୍ଭୁତାନି କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟକ୍ରିଯନ୍ତ; ତଦା ଶିଷ୍ୟାଃ ସର୍ୱ୍ୱ ଏକଚିତ୍ତୀଭୂଯ ସୁଲେମାନୋ ଽଲିନ୍ଦେ ସମ୍ଭୂଯାସନ୍|
13 En van de anderen durfde niemand zich bij hen voegen; maar het volk hield hen in grote achting.
ତେଷାଂ ସଙ୍ଘାନ୍ତର୍ଗୋ ଭୱିତୁଂ କୋପି ପ୍ରଗଲ୍ଭତାଂ ନାଗମତ୍ କିନ୍ତୁ ଲୋକାସ୍ତାନ୍ ସମାଦ୍ରିଯନ୍ତ|
14 En er werden meer en meer toegedaan, die den Heere geloofden, menigten beide van mannen en van vrouwen;
ସ୍ତ୍ରିଯଃ ପୁରୁଷାଶ୍ଚ ବହୱୋ ଲୋକା ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟ ପ୍ରଭୁଂ ଶରଣମାପନ୍ନାଃ|
15 Alzo dat zij de kranken uitdroegen op de straten, en legden op bedden en beddekens, opdat, als Petrus kwam, ook maar de schaduw iemand van hen beschaduwen mocht.
ପିତରସ୍ୟ ଗମନାଗମନାଭ୍ୟାଂ କେନାପି ପ୍ରକାରେଣ ତସ୍ୟ ଛାଯା କସ୍ମିଂଶ୍ଚିଜ୍ଜନେ ଲଗିଷ୍ୟତୀତ୍ୟାଶଯା ଲୋକା ରୋଗିଣଃ ଶିୱିକଯା ଖଟ୍ୱଯା ଚାନୀଯ ପଥି ପଥି ସ୍ଥାପିତୱନ୍ତଃ|
16 En ook de menigte uit de omliggende steden kwam gezamenlijk te Jeruzalem, brengende kranken, en die van onreine geesten gekweld waren; welke allen genezen werden.
ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥନଗରେଭ୍ୟୋ ବହୱୋ ଲୋକାଃ ସମ୍ଭୂଯ ରୋଗିଣୋଽପୱିତ୍ରଭୁତଗ୍ରସ୍ତାଂଶ୍ଚ ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଆନଯନ୍ ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ସ୍ୱସ୍ଥା ଅକ୍ରିଯନ୍ତ|
17 En de hogepriester stond op, en allen, die met hem waren (welke was de sekte der Sadduceen), en werden vervuld met nijdigheid;
ଅନନ୍ତରଂ ମହାଯାଜକଃ ସିଦୂକିନାଂ ମତଗ୍ରାହିଣସ୍ତେଷାଂ ସହଚରାଶ୍ଚ
18 En sloegen hun handen aan de apostelen, en zetten hen in de gemene gevangenis.
ମହାକ୍ରୋଧାନ୍ତ୍ୱିତାଃ ସନ୍ତଃ ପ୍ରେରିତାନ୍ ଧୃତ୍ୱା ନୀଚଲୋକାନାଂ କାରାଯାଂ ବଦ୍ଧ୍ୱା ସ୍ଥାପିତୱନ୍ତଃ|
19 Maar de engel des Heeren opende des nachts de deuren der gevangenis en leidde hen uit, en zeide:
କିନ୍ତୁ ରାତ୍ରୌ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦୂତଃ କାରାଯା ଦ୍ୱାରଂ ମୋଚଯିତ୍ୱା ତାନ୍ ବହିରାନୀଯାକଥଯତ୍,
20 Gaat heen, en staat, en spreekt in den tempel tot het volk al de woorden dezes levens.
ଯୂଯଂ ଗତ୍ୱା ମନ୍ଦିରେ ଦଣ୍ଡାଯମାନାଃ ସନ୍ତୋ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରତୀମାଂ ଜୀୱନଦାଯିକାଂ ସର୍ୱ୍ୱାଂ କଥାଂ ପ୍ରଚାରଯତ|
21 Als zij nu dit gehoord hadden, gingen zij tegen den morgenstond in den tempel, en leerden. Maar de hogepriester, en die met hem waren, gekomen zijnde, riepen den raad te zamen, en al de oudsten der kinderen Israels, en zonden naar den kerker, om hen te halen.
ଇତି ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତେ ପ୍ରତ୍ୟୂଷେ ମନ୍ଦିର ଉପସ୍ଥାଯ ଉପଦିଷ୍ଟୱନ୍ତଃ| ତଦା ସହଚରଗଣେନ ସହିତୋ ମହାଯାଜକ ଆଗତ୍ୟ ମନ୍ତ୍ରିଗଣମ୍ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ୱଂଶସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ରାଜସଭାସଦଃ ସଭାସ୍ଥାନ୍ କୃତ୍ୱା କାରାଯାସ୍ତାନ୍ ଆପଯିତୁଂ ପଦାତିଗଣଂ ପ୍ରେରିତୱାନ୍|
22 Doch als de dienaars daar kwamen, vonden zij hen in de gevangenis niet, maar keerden wederom, en boodschapten dit.
ତତସ୍ତେ ଗତ୍ୱା କାରାଯାଂ ତାନ୍ ଅପ୍ରାପ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟାଗତ୍ୟ ଇତି ୱାର୍ତ୍ତାମ୍ ଅୱାଦିଷୁଃ,
23 Zeggende: Wij vonden wel den kerker met alle verzekerdheid toegesloten, en de wachters buiten staande voor de deuren; maar als wij die geopend hadden, vonden wij niemand daarbinnen.
ୱଯଂ ତତ୍ର ଗତ୍ୱା ନିର୍ୱ୍ୱିଘ୍ନଂ କାରାଯା ଦ୍ୱାରଂ ରୁଦ୍ଧଂ ରକ୍ଷକାଂଶ୍ଚ ଦ୍ୱାରସ୍ୟ ବହିର୍ଦଣ୍ଡାଯମାନାନ୍ ଅଦର୍ଶାମ ଏୱ କିନ୍ତୁ ଦ୍ୱାରଂ ମୋଚଯିତ୍ୱା ତନ୍ମଧ୍ୟେ କମପି ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନ ପ୍ରାପ୍ତାଃ|
24 Toen nu de hoge priester en de hoofdman des tempels, en de overpriesters deze woorden hoorden, werden zij twijfelmoedig over hen, wat toch dit worden zou.
ଏତାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ମହାଯାଜକୋ ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ସେନାପତିଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକାଶ୍ଚ, ଇତ ପରଂ କିମପରଂ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ଚିନ୍ତଯିତ୍ୱା ସନ୍ଦିଗ୍ଧଚିତ୍ତା ଅଭୱନ୍|
25 En er kwam een, en boodschapte hun, zeggende: Ziet, de mannen, die gij in de gevangenis gezet hebt, staan in den tempel, en leren het volk.
ଏତସ୍ମିନ୍ନେୱ ସମଯେ କଶ୍ଚିତ୍ ଜନ ଆଗତ୍ୟ ୱାର୍ତ୍ତାମେତାମ୍ ଅୱଦତ୍ ପଶ୍ୟତ ଯୂଯଂ ଯାନ୍ ମାନୱାନ୍ କାରାଯାମ୍ ଅସ୍ଥାପଯତ ତେ ମନ୍ଦିରେ ତିଷ୍ଠନ୍ତୋ ଲୋକାନ୍ ଉପଦିଶନ୍ତି|
26 Toen ging de hoofdman heen, met de dienaren, en bracht hen, doch niet met geweld (want zij vreesden het volk, opdat zij niet gestenigd wierden).
ତଦା ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ସେନାପତିଃ ପଦାତଯଶ୍ଚ ତତ୍ର ଗତ୍ୱା ଚେଲ୍ଲୋକାଃ ପାଷାଣାନ୍ ନିକ୍ଷିପ୍ୟାସ୍ମାନ୍ ମାରଯନ୍ତୀତି ଭିଯା ୱିନତ୍ୟାଚାରଂ ତାନ୍ ଆନଯନ୍|
27 En als zij hen gebracht hadden, stelden zij hen voor den raad; en de hogepriester vraagde hun, en zeide:
ତେ ମହାସଭାଯା ମଧ୍ୟେ ତାନ୍ ଅସ୍ଥାପଯନ୍ ତତଃ ପରଂ ମହାଯାଜକସ୍ତାନ୍ ଅପୃଚ୍ଛତ୍,
28 Hebben wij u niet ernstiglijk aangezegd, dat gij in dezen Naam niet zoudt leren? En ziet, gij hebt met deze uw leer Jeruzalem vervuld, en gij wilt het bloed van dezen Mens over ons brengen.
ଅନେନ ନାମ୍ନା ସମୁପଦେଷ୍ଟୁଂ ୱଯଂ କିଂ ଦୃଢଂ ନ ନ୍ୟଷେଧାମ? ତଥାପି ପଶ୍ୟତ ଯୂଯଂ ସ୍ୱେଷାଂ ତେନୋପଦେଶେନେ ଯିରୂଶାଲମଂ ପରିପୂର୍ଣଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ୟ ଜନସ୍ୟ ରକ୍ତପାତଜନିତାପରାଧମ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟାନେତୁଂ ଚେଷ୍ଟଧ୍ୱେ|
29 Maar Petrus en de apostelen antwoordden, en zeiden: Men moet Gode meer gehoorzaam zijn, dan den mensen.
ତତଃ ପିତରୋନ୍ୟପ୍ରେରିତାଶ୍ଚ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍ ମାନୁଷସ୍ୟାଜ୍ଞାଗ୍ରହଣାଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାଜ୍ଞାଗ୍ରହଣମ୍ ଅସ୍ମାକମୁଚିତମ୍|
30 De God onzer vaderen heeft Jezus opgewekt, Welken gij omgebracht hebt, hangende Hem aan het hout.
ଯଂ ଯୀଶୁଂ ଯୂଯଂ କ୍ରୁଶେ ୱେଧିତ୍ୱାହତ ତମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ପୈତୃକ ଈଶ୍ୱର ଉତ୍ଥାପ୍ୟ
31 Deze heeft God door Zijn rechter hand verhoogd tot een Vorst en Zaligmaker, om Israel te geven bekering en vergeving der zonden.
ଇସ୍ରାଯେଲ୍ୱଂଶାନାଂ ମନଃପରିୱର୍ତ୍ତନଂ ପାପକ୍ଷମାଞ୍ଚ କର୍ତ୍ତୁଂ ରାଜାନଂ ପରିତ୍ରାତାରଞ୍ଚ କୃତ୍ୱା ସ୍ୱଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ତସ୍ୟାନ୍ନତିମ୍ ଅକରୋତ୍|
32 En wij zijn Zijn getuigen van deze woorden; en ook de Heilige Geest, Welken God gegeven heeft dengenen, die Hem gehoorzaam zijn.
ଏତସ୍ମିନ୍ ୱଯମପି ସାକ୍ଷିଣ ଆସ୍ମହେ, ତତ୍ କେୱଲଂ ନହି, ଈଶ୍ୱର ଆଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଭ୍ୟୋ ଯଂ ପୱିତ୍ରମ୍ ଆତ୍ମନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ସୋପି ସାକ୍ଷ୍ୟସ୍ତି|
33 Als zij nu dit hoorden, barstte hun het hart, en zij hielden raad, om hen te doden.
ଏତଦ୍ୱାକ୍ୟେ ଶ୍ରୁତେ ତେଷାଂ ହୃଦଯାନି ୱିଦ୍ଧାନ୍ୟଭୱନ୍ ତତସ୍ତେ ତାନ୍ ହନ୍ତୁଂ ମନ୍ତ୍ରିତୱନ୍ତଃ|
34 Maar een zeker Farizeer stond op in den raad, met name Gamaliel, een leraar der wet, in waarde gehouden bij al het volk, en gebood, dat men de apostelen een weinig zou doen buiten staan.
ଏତସ୍ମିନ୍ନେୱ ସମଯେ ତତ୍ସଭାସ୍ଥାନାଂ ସର୍ୱ୍ୱଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେ ସୁଖ୍ୟାତୋ ଗମିଲୀଯେଲ୍ନାମକ ଏକୋ ଜନୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପକଃ ଫିରୂଶିଲୋକ ଉତ୍ଥାଯ ପ୍ରେରିତାନ୍ କ୍ଷଣାର୍ଥଂ ସ୍ଥାନାନ୍ତରଂ ଗନ୍ତୁମ୍ ଆଦିଶ୍ୟ କଥିତୱାନ୍,
35 En hij zeide tot hen: Gij Israelietische mannen, ziet voor u, wat gij doen zult aangaande deze mensen.
ହେ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ୱଂଶୀଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯୂଯମ୍ ଏତାନ୍ ମାନୁଷାନ୍ ପ୍ରତି ଯତ୍ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତାସ୍ତସ୍ମିନ୍ ସାୱଧାନା ଭୱତ|
36 Want voor deze dagen stond Theudas op, zeggende, dat hij wat was, dien een getal van omtrent vierhonderd mannen aanhing; welke is omgebracht, en allen, die hem gehoor gaven, zijn verstrooid en tot niet geworden.
ଇତଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଥୂଦାନାମୈକୋ ଜନ ଉପସ୍ଥାଯ ସ୍ୱଂ କମପି ମହାପୁରୁଷମ୍ ଅୱଦତ୍, ତତଃ ପ୍ରାଯେଣ ଚତୁଃଶତଲୋକାସ୍ତସ୍ୟ ମତଗ୍ରାହିଣୋଭୱନ୍ ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ହତୋଭୱତ୍ ତସ୍ୟାଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଣୋ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକାସ୍ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱିର୍କୀର୍ଣାଃ ସନ୍ତୋ ଽକୃତକାର୍ୟ୍ୟା ଅଭୱନ୍|
37 Na hem stond op Judas, de Galileer in de dagen der beschrijving, en maakte veel volks afvallig achter zich; en deze is ook vergaan, en allen, die hem gehoor gaven, zijn verstrooid geworden.
ତସ୍ମାଜ୍ଜନାତ୍ ପରଂ ନାମଲେଖନସମଯେ ଗାଲୀଲୀଯଯିହୂଦାନାମୈକୋ ଜନ ଉପସ୍ଥାଯ ବହୂଲ୍ଲୋକାନ୍ ସ୍ୱମତଂ ଗ୍ରାହୀତୱାନ୍ ତତଃ ସୋପି ୱ୍ୟନଶ୍ୟତ୍ ତସ୍ୟାଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଣୋ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ଆସନ୍ ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱିକୀର୍ଣା ଅଭୱନ୍|
38 En nu zeg ik ulieden: Houdt af van deze mensen, en laat hen gaan; want indien deze raad, of dit werk uit mensen is, zo zal het gebroken worden.
ଅଧୁନା ୱଦାମି, ଯୂଯମ୍ ଏତାନ୍ ମନୁଷ୍ୟାନ୍ ପ୍ରତି କିମପି ନ କୃତ୍ୱା କ୍ଷାନ୍ତା ଭୱତ, ଯତ ଏଷ ସଙ୍କଲ୍ପ ଏତତ୍ କର୍ମ୍ମ ଚ ଯଦି ମନୁଷ୍ୟାଦଭୱତ୍ ତର୍ହି ୱିଫଲଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
39 Maar indien het uit God is, zo kunt gij dat niet breken; opdat gij niet misschien bevonden wordt ook tegen God te strijden.
ଯଦୀଶ୍ୱରାଦଭୱତ୍ ତର୍ହି ଯୂଯଂ ତସ୍ୟାନ୍ୟଥା କର୍ତ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟଥ, ୱରମ୍ ଈଶ୍ୱରରୋଧକା ଭୱିଷ୍ୟଥ|
40 En zij gaven hem gehoor; en als zij de apostelen tot zich geroepen hadden, geselden zij dezelve, en geboden hun, dat zij niet zouden spreken in den Naam van Jezus; en lieten hen gaan.
ତଦା ତସ୍ୟ ମନ୍ତ୍ରଣାଂ ସ୍ୱୀକୃତ୍ୟ ତେ ପ୍ରେରିତାନ୍ ଆହୂଯ ପ୍ରହୃତ୍ୟ ଯୀଶୋ ର୍ନାମ୍ନା କାମପି କଥାଂ କଥଯିତୁଂ ନିଷିଧ୍ୟ ୱ୍ୟସର୍ଜନ୍|
41 Zij dan gingen heen van het aangezicht des raads, verblijd zijnde, dat zij waren waardig geacht geweest, om Zijns Naams wil smaadheid te lijden.
କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ ନାମାର୍ଥଂ ୱଯଂ ଲଜ୍ଜାଭୋଗସ୍ୟ ଯୋଗ୍ୟତ୍ୱେନ ଗଣିତା ଇତ୍ୟତ୍ର ତେ ସାନନ୍ଦାଃ ସନ୍ତଃ ସଭାସ୍ଥାନାଂ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଅଗଚ୍ଛନ୍|
42 En zij hielden niet op, allen dag, in den tempel en bij de huizen, te leren, en Jezus Christus te verkondigen.
ତତଃ ପରଂ ପ୍ରତିଦିନଂ ମନ୍ଦିରେ ଗୃହେ ଗୃହେ ଚାୱିଶ୍ରାମମ୍ ଉପଦିଶ୍ୟ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରିତୱନ୍ତଃ|
