Handelingen 5
1 En een zeker man, met name Ananias, met Saffira, zijn vrouw, verkocht een have;
തദാ അനാനിയനാമക ഏകോ ജനോ യസ്യ ഭാര്യ്യായാ നാമ സഫീരാ സ സ്വാധികാരം വിക്രീയ
2 En onttrok van den prijs, ook met medeweten zijner vrouw; en bracht een zeker deel, en legde dat aan de voeten der apostelen.
സ്വഭാര്യ്യാം ജ്ഞാപയിത്വാ തന്മൂല്യസ്യൈകാംശം സങ്ഗോപ്യ സ്ഥാപയിത്വാ തദന്യാംശമാത്രമാനീയ പ്രേരിതാനാം ചരണേഷു സമർപിതവാൻ|
3 En Petrus zeide: Ananias, waarom heeft de satan uw hart vervuld, dat gij den Heiligen Geest liegen zoudt, en onttrekken van den prijs des lands?
തസ്മാത് പിതരോകഥയത് ഹേ അനാനിയ ഭൂമേ ർമൂല്യം കിഞ്ചിത് സങ്ഗോപ്യ സ്ഥാപയിതും പവിത്രസ്യാത്മനഃ സന്നിധൗ മൃഷാവാക്യം കഥയിതുഞ്ച ശൈതാൻ കുതസ്തവാന്തഃകരണേ പ്രവൃത്തിമജനയത്?
4 Zo het gebleven ware, bleef het niet uw, en verkocht zijnde, was het niet in uw macht? Wat is het, dat gij deze daad in uw hart hebt voorgenomen? Gij hebt den mensen niet gelogen, maar Gode.
സാ ഭൂമി ര്യദാ തവ ഹസ്തഗതാ തദാ കിം തവ സ്വീയാ നാസീത്? തർഹി സ്വാന്തഃകരണേ കുത ഏതാദൃശീ കുകൽപനാ ത്വയാ കൃതാ? ത്വം കേവലമനുഷ്യസ്യ നികടേ മൃഷാവാക്യം നാവാദീഃ കിന്ത്വീശ്വരസ്യ നികടേഽപി|
5 En Ananias, deze woorden horende, viel neder en gaf den geest. En er kwam grote vrees over allen, die dit hoorden.
ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വൈവ സോഽനാനിയോ ഭൂമൗ പതൻ പ്രാണാൻ അത്യജത്, തദ്വൃത്താന്തം യാവന്തോ ലോകാ അശൃണ്വൻ തേഷാം സർവ്വേഷാം മഹാഭയമ് അജായത്|
6 En de jongelingen, opstaande, schikten hem toe, en droegen hem uit, en begroeven hem.
തദാ യുവലോകാസ്തം വസ്ത്രേണാച്ഛാദ്യ ബഹി ർനീത്വാ ശ്മശാനേഽസ്ഥാപയൻ|
7 En het was omtrent drie uren daarna, dat ook zijn vrouw daar inkwam, niet wetende, wat er geschied was;
തതഃ പ്രഹരൈകാനന്തരം കിം വൃത്തം തന്നാവഗത്യ തസ്യ ഭാര്യ്യാപി തത്ര സമുപസ്ഥിതാ|
8 En Petrus antwoordde haar: Zeg mij, hebt gijlieden het land voor zoveel verkocht? En zij zeide: Ja, voor zoveel.
തതഃ പിതരസ്താമ് അപൃച്ഛത്, യുവാഭ്യാമ് ഏതാവന്മുദ്രാഭ്യോ ഭൂമി ർവിക്രീതാ ന വാ? ഏതത്വം വദ; തദാ സാ പ്രത്യവാദീത് സത്യമ് ഏതാവദ്ഭ്യോ മുദ്രാഭ്യ ഏവ|
9 En Petrus zeide tot haar: Wat is het, dat gij onder u hebt overeengestemd te verzoeken den Geest des Heeren? Zie, de voeten dergenen, die uw man begraven hebben, zijn voor de deur, en zullen u uitdragen.
തതഃ പിതരോകഥയത് യുവാം കഥം പരമേശ്വരസ്യാത്മാനം പരീക്ഷിതുമ് ഏകമന്ത്രണാവഭവതാം? പശ്യ യേ തവ പതിം ശ്മശാനേ സ്ഥാപിതവന്തസ്തേ ദ്വാരസ്യ സമീപേ സമുപതിഷ്ഠന്തി ത്വാമപി ബഹിർനേഷ്യന്തി|
10 En zij viel terstond neder voor zijn voeten, en gaf den geest. En de jongelingen ingekomen zijnde, vonden haar dood en droegen ze uit, en begroeven haar bij haar man.
തതഃ സാപി തസ്യ ചരണസന്നിധൗ പതിത്വാ പ്രാണാൻ അത്യാക്ഷീത്| പശ്ചാത് തേ യുവാനോഽഭ്യന്തരമ് ആഗത്യ താമപി മൃതാം ദൃഷ്ട്വാ ബഹി ർനീത്വാ തസ്യാഃ പത്യുഃ പാർശ്വേ ശ്മശാനേ സ്ഥാപിതവന്തഃ|
11 En er kwam grote vreze over de gehele Gemeente, en over allen, die dit hoorden.
തസ്മാത് മണ്ഡല്യാഃ സർവ്വേ ലോകാ അന്യലോകാശ്ച താം വാർത്താം ശ്രുത്വാ സാധ്വസം ഗതാഃ|
12 En door de handen der apostelen geschiedden vele tekenen en wonderen onder het volk; en zij waren allen eendrachtelijk in het voorhof van Salomo.
തതഃ പരം പ്രേരിതാനാം ഹസ്തൈ ർലോകാനാം മധ്യേ ബഹ്വാശ്ചര്യ്യാണ്യദ്ഭുതാനി കർമ്മാണ്യക്രിയന്ത; തദാ ശിഷ്യാഃ സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂയ സുലേമാനോ ഽലിന്ദേ സമ്ഭൂയാസൻ|
13 En van de anderen durfde niemand zich bij hen voegen; maar het volk hield hen in grote achting.
തേഷാം സങ്ഘാന്തർഗോ ഭവിതും കോപി പ്രഗൽഭതാം നാഗമത് കിന്തു ലോകാസ്താൻ സമാദ്രിയന്ത|
14 En er werden meer en meer toegedaan, die den Heere geloofden, menigten beide van mannen en van vrouwen;
സ്ത്രിയഃ പുരുഷാശ്ച ബഹവോ ലോകാ വിശ്വാസ്യ പ്രഭും ശരണമാപന്നാഃ|
15 Alzo dat zij de kranken uitdroegen op de straten, en legden op bedden en beddekens, opdat, als Petrus kwam, ook maar de schaduw iemand van hen beschaduwen mocht.
പിതരസ്യ ഗമനാഗമനാഭ്യാം കേനാപി പ്രകാരേണ തസ്യ ഛായാ കസ്മിംശ്ചിജ്ജനേ ലഗിഷ്യതീത്യാശയാ ലോകാ രോഗിണഃ ശിവികയാ ഖട്വയാ ചാനീയ പഥി പഥി സ്ഥാപിതവന്തഃ|
16 En ook de menigte uit de omliggende steden kwam gezamenlijk te Jeruzalem, brengende kranken, en die van onreine geesten gekweld waren; welke allen genezen werden.
ചതുർദിക്സ്ഥനഗരേഭ്യോ ബഹവോ ലോകാഃ സമ്ഭൂയ രോഗിണോഽപവിത്രഭുതഗ്രസ്താംശ്ച യിരൂശാലമമ് ആനയൻ തതഃ സർവ്വേ സ്വസ്ഥാ അക്രിയന്ത|
17 En de hogepriester stond op, en allen, die met hem waren (welke was de sekte der Sadduceen), en werden vervuld met nijdigheid;
അനന്തരം മഹായാജകഃ സിദൂകിനാം മതഗ്രാഹിണസ്തേഷാം സഹചരാശ്ച
18 En sloegen hun handen aan de apostelen, en zetten hen in de gemene gevangenis.
മഹാക്രോധാന്ത്വിതാഃ സന്തഃ പ്രേരിതാൻ ധൃത്വാ നീചലോകാനാം കാരായാം ബദ്ധ്വാ സ്ഥാപിതവന്തഃ|
19 Maar de engel des Heeren opende des nachts de deuren der gevangenis en leidde hen uit, en zeide:
കിന്തു രാത്രൗ പരമേശ്വരസ്യ ദൂതഃ കാരായാ ദ്വാരം മോചയിത്വാ താൻ ബഹിരാനീയാകഥയത്,
20 Gaat heen, en staat, en spreekt in den tempel tot het volk al de woorden dezes levens.
യൂയം ഗത്വാ മന്ദിരേ ദണ്ഡായമാനാഃ സന്തോ ലോകാൻ പ്രതീമാം ജീവനദായികാം സർവ്വാം കഥാം പ്രചാരയത|
21 Als zij nu dit gehoord hadden, gingen zij tegen den morgenstond in den tempel, en leerden. Maar de hogepriester, en die met hem waren, gekomen zijnde, riepen den raad te zamen, en al de oudsten der kinderen Israels, en zonden naar den kerker, om hen te halen.
ഇതി ശ്രുത്വാ തേ പ്രത്യൂഷേ മന്ദിര ഉപസ്ഥായ ഉപദിഷ്ടവന്തഃ| തദാ സഹചരഗണേന സഹിതോ മഹായാജക ആഗത്യ മന്ത്രിഗണമ് ഇസ്രായേല്വംശസ്യ സർവ്വാൻ രാജസഭാസദഃ സഭാസ്ഥാൻ കൃത്വാ കാരായാസ്താൻ ആപയിതും പദാതിഗണം പ്രേരിതവാൻ|
22 Doch als de dienaars daar kwamen, vonden zij hen in de gevangenis niet, maar keerden wederom, en boodschapten dit.
തതസ്തേ ഗത്വാ കാരായാം താൻ അപ്രാപ്യ പ്രത്യാഗത്യ ഇതി വാർത്താമ് അവാദിഷുഃ,
23 Zeggende: Wij vonden wel den kerker met alle verzekerdheid toegesloten, en de wachters buiten staande voor de deuren; maar als wij die geopend hadden, vonden wij niemand daarbinnen.
വയം തത്ര ഗത്വാ നിർവ്വിഘ്നം കാരായാ ദ്വാരം രുദ്ധം രക്ഷകാംശ്ച ദ്വാരസ്യ ബഹിർദണ്ഡായമാനാൻ അദർശാമ ഏവ കിന്തു ദ്വാരം മോചയിത്വാ തന്മധ്യേ കമപി ദ്രഷ്ടും ന പ്രാപ്താഃ|
24 Toen nu de hoge priester en de hoofdman des tempels, en de overpriesters deze woorden hoorden, werden zij twijfelmoedig over hen, wat toch dit worden zou.
ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വാ മഹായാജകോ മന്ദിരസ്യ സേനാപതിഃ പ്രധാനയാജകാശ്ച, ഇത പരം കിമപരം ഭവിഷ്യതീതി ചിന്തയിത്വാ സന്ദിഗ്ധചിത്താ അഭവൻ|
25 En er kwam een, en boodschapte hun, zeggende: Ziet, de mannen, die gij in de gevangenis gezet hebt, staan in den tempel, en leren het volk.
ഏതസ്മിന്നേവ സമയേ കശ്ചിത് ജന ആഗത്യ വാർത്താമേതാമ് അവദത് പശ്യത യൂയം യാൻ മാനവാൻ കാരായാമ് അസ്ഥാപയത തേ മന്ദിരേ തിഷ്ഠന്തോ ലോകാൻ ഉപദിശന്തി|
26 Toen ging de hoofdman heen, met de dienaren, en bracht hen, doch niet met geweld (want zij vreesden het volk, opdat zij niet gestenigd wierden).
തദാ മന്ദിരസ്യ സേനാപതിഃ പദാതയശ്ച തത്ര ഗത്വാ ചേല്ലോകാഃ പാഷാണാൻ നിക്ഷിപ്യാസ്മാൻ മാരയന്തീതി ഭിയാ വിനത്യാചാരം താൻ ആനയൻ|
27 En als zij hen gebracht hadden, stelden zij hen voor den raad; en de hogepriester vraagde hun, en zeide:
തേ മഹാസഭായാ മധ്യേ താൻ അസ്ഥാപയൻ തതഃ പരം മഹായാജകസ്താൻ അപൃച്ഛത്,
28 Hebben wij u niet ernstiglijk aangezegd, dat gij in dezen Naam niet zoudt leren? En ziet, gij hebt met deze uw leer Jeruzalem vervuld, en gij wilt het bloed van dezen Mens over ons brengen.
അനേന നാമ്നാ സമുപദേഷ്ടും വയം കിം ദൃഢം ന ന്യഷേധാമ? തഥാപി പശ്യത യൂയം സ്വേഷാം തേനോപദേശേനേ യിരൂശാലമം പരിപൂർണം കൃത്വാ തസ്യ ജനസ്യ രക്തപാതജനിതാപരാധമ് അസ്മാൻ പ്രത്യാനേതും ചേഷ്ടധ്വേ|
29 Maar Petrus en de apostelen antwoordden, en zeiden: Men moet Gode meer gehoorzaam zijn, dan den mensen.
തതഃ പിതരോന്യപ്രേരിതാശ്ച പ്രത്യവദൻ മാനുഷസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണാദ് ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണമ് അസ്മാകമുചിതമ്|
30 De God onzer vaderen heeft Jezus opgewekt, Welken gij omgebracht hebt, hangende Hem aan het hout.
യം യീശും യൂയം ക്രുശേ വേധിത്വാഹത തമ് അസ്മാകം പൈതൃക ഈശ്വര ഉത്ഥാപ്യ
31 Deze heeft God door Zijn rechter hand verhoogd tot een Vorst en Zaligmaker, om Israel te geven bekering en vergeving der zonden.
ഇസ്രായേല്വംശാനാം മനഃപരിവർത്തനം പാപക്ഷമാഞ്ച കർത്തും രാജാനം പരിത്രാതാരഞ്ച കൃത്വാ സ്വദക്ഷിണപാർശ്വേ തസ്യാന്നതിമ് അകരോത്|
32 En wij zijn Zijn getuigen van deze woorden; en ook de Heilige Geest, Welken God gegeven heeft dengenen, die Hem gehoorzaam zijn.
ഏതസ്മിൻ വയമപി സാക്ഷിണ ആസ്മഹേ, തത് കേവലം നഹി, ഈശ്വര ആജ്ഞാഗ്രാഹിഭ്യോ യം പവിത്രമ് ആത്മനം ദത്തവാൻ സോപി സാക്ഷ്യസ്തി|
33 Als zij nu dit hoorden, barstte hun het hart, en zij hielden raad, om hen te doden.
ഏതദ്വാക്യേ ശ്രുതേ തേഷാം ഹൃദയാനി വിദ്ധാന്യഭവൻ തതസ്തേ താൻ ഹന്തും മന്ത്രിതവന്തഃ|
34 Maar een zeker Farizeer stond op in den raad, met name Gamaliel, een leraar der wet, in waarde gehouden bij al het volk, en gebood, dat men de apostelen een weinig zou doen buiten staan.
ഏതസ്മിന്നേവ സമയേ തത്സഭാസ്ഥാനാം സർവ്വലോകാനാം മധ്യേ സുഖ്യാതോ ഗമിലീയേൽനാമക ഏകോ ജനോ വ്യവസ്ഥാപകഃ ഫിരൂശിലോക ഉത്ഥായ പ്രേരിതാൻ ക്ഷണാർഥം സ്ഥാനാന്തരം ഗന്തുമ് ആദിശ്യ കഥിതവാൻ,
35 En hij zeide tot hen: Gij Israelietische mannen, ziet voor u, wat gij doen zult aangaande deze mensen.
ഹേ ഇസ്രായേല്വംശീയാഃ സർവ്വേ യൂയമ് ഏതാൻ മാനുഷാൻ പ്രതി യത് കർത്തുമ് ഉദ്യതാസ്തസ്മിൻ സാവധാനാ ഭവത|
36 Want voor deze dagen stond Theudas op, zeggende, dat hij wat was, dien een getal van omtrent vierhonderd mannen aanhing; welke is omgebracht, en allen, die hem gehoor gaven, zijn verstrooid en tot niet geworden.
ഇതഃ പൂർവ്വം ഥൂദാനാമൈകോ ജന ഉപസ്ഥായ സ്വം കമപി മഹാപുരുഷമ് അവദത്, തതഃ പ്രായേണ ചതുഃശതലോകാസ്തസ്യ മതഗ്രാഹിണോഭവൻ പശ്ചാത് സ ഹതോഭവത് തസ്യാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ യാവന്തോ ലോകാസ്തേ സർവ്വേ വിർകീർണാഃ സന്തോ ഽകൃതകാര്യ്യാ അഭവൻ|
37 Na hem stond op Judas, de Galileer in de dagen der beschrijving, en maakte veel volks afvallig achter zich; en deze is ook vergaan, en allen, die hem gehoor gaven, zijn verstrooid geworden.
തസ്മാജ്ജനാത് പരം നാമലേഖനസമയേ ഗാലീലീയയിഹൂദാനാമൈകോ ജന ഉപസ്ഥായ ബഹൂല്ലോകാൻ സ്വമതം ഗ്രാഹീതവാൻ തതഃ സോപി വ്യനശ്യത് തസ്യാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ യാവന്തോ ലോകാ ആസൻ തേ സർവ്വേ വികീർണാ അഭവൻ|
38 En nu zeg ik ulieden: Houdt af van deze mensen, en laat hen gaan; want indien deze raad, of dit werk uit mensen is, zo zal het gebroken worden.
അധുനാ വദാമി, യൂയമ് ഏതാൻ മനുഷ്യാൻ പ്രതി കിമപി ന കൃത്വാ ക്ഷാന്താ ഭവത, യത ഏഷ സങ്കൽപ ഏതത് കർമ്മ ച യദി മനുഷ്യാദഭവത് തർഹി വിഫലം ഭവിഷ്യതി|
39 Maar indien het uit God is, zo kunt gij dat niet breken; opdat gij niet misschien bevonden wordt ook tegen God te strijden.
യദീശ്വരാദഭവത് തർഹി യൂയം തസ്യാന്യഥാ കർത്തും ന ശക്ഷ്യഥ, വരമ് ഈശ്വരരോധകാ ഭവിഷ്യഥ|
40 En zij gaven hem gehoor; en als zij de apostelen tot zich geroepen hadden, geselden zij dezelve, en geboden hun, dat zij niet zouden spreken in den Naam van Jezus; en lieten hen gaan.
തദാ തസ്യ മന്ത്രണാം സ്വീകൃത്യ തേ പ്രേരിതാൻ ആഹൂയ പ്രഹൃത്യ യീശോ ർനാമ്നാ കാമപി കഥാം കഥയിതും നിഷിധ്യ വ്യസർജൻ|
41 Zij dan gingen heen van het aangezicht des raads, verblijd zijnde, dat zij waren waardig geacht geweest, om Zijns Naams wil smaadheid te lijden.
കിന്തു തസ്യ നാമാർഥം വയം ലജ്ജാഭോഗസ്യ യോഗ്യത്വേന ഗണിതാ ഇത്യത്ര തേ സാനന്ദാഃ സന്തഃ സഭാസ്ഥാനാം സാക്ഷാദ് അഗച്ഛൻ|
42 En zij hielden niet op, allen dag, in den tempel en bij de huizen, te leren, en Jezus Christus te verkondigen.
തതഃ പരം പ്രതിദിനം മന്ദിരേ ഗൃഹേ ഗൃഹേ ചാവിശ്രാമമ് ഉപദിശ്യ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരിതവന്തഃ|
