Handelingen 4
1 En terwijl zij tot het volk spraken, kwamen daarover tot hen de priesters, en de hoofdman des tempels, en de Sadduceen;
యస్మిన్ సమయే పితరయోహనౌ లోకాన్ ఉపదిశతస్తస్మిన్ సమయే యాజకా మన్దిరస్య సేనాపతయః సిదూకీగణశ్చ
2 Zeer ontevreden zijnde, omdat zij het volk leerden, en verkondigden in Jezus de opstanding uit de doden.
తయోర్ ఉపదేశకరణే ఖ్రీష్టస్యోత్థానమ్ ఉపలక్ష్య సర్వ్వేషాం మృతానామ్ ఉత్థానప్రస్తావే చ వ్యగ్రాః సన్తస్తావుపాగమన్|
3 En zij sloegen de handen aan hen, en zetten ze in bewaring tot den anderen dag; want het was nu avond.
తౌ ధృత్వా దినావసానకారణాత్ పరదినపర్య్యనన్తం రుద్ధ్వా స్థాపితవన్తః|
4 En velen van degenen, die het woord gehoord hadden, geloofden; en het getal der mannen werd omtrent vijf duizend.
తథాపి యే లోకాస్తయోరుపదేశమ్ అశృణ్వన్ తేషాం ప్రాయేణ పఞ్చసహస్రాణి జనా వ్యశ్వసన్|
5 En het geschiedde des anderen daags, dat hun oversten en ouderlingen en Schriftgeleerden te Jeruzalem vergaderden;
పరేఽహని అధిపతయః ప్రాచీనా అధ్యాపకాశ్చ హానననామా మహాయాజకః
6 En Annas, de hogepriester, en Kajafas, en Johannes, en Alexander, en zovele er van het hogepriesterlijk geslacht waren.
కియఫా యోహన్ సికన్దర ఇత్యాదయో మహాయాజకస్య జ్ఞాతయః సర్వ్వే యిరూశాలమ్నగరే మిలితాః|
7 En als zij hen in het midden gesteld hadden, vraagden zij: Door wat kracht, of door wat naam hebt gijlieden dit gedaan?
అనన్తరం ప్రేరితౌ మధ్యే స్థాపయిత్వాపృచ్ఛన్ యువాం కయా శక్తయా వా కేన నామ్నా కర్మ్మాణ్యేతాని కురుథః?
8 Toen zeide Petrus, vervuld zijnde met den Heiligen Geest, tot hen: Gij oversten des volks, en gij ouderlingen van Israel!
తదా పితరః పవిత్రేణాత్మనా పరిపూర్ణః సన్ ప్రత్యవాదీత్, హే లోకానామ్ అధిపతిగణ హే ఇస్రాయేలీయప్రాచీనాః,
9 Alzo wij heden rechterlijk onderzocht worden over de weldaad aan een krank mens geschied, waardoor hij gezond geworden is;
ఏతస్య దుర్బ్బలమానుషస్య హితం యత్ కర్మ్మాక్రియత, అర్థాత్, స యేన ప్రకారేణ స్వస్థోభవత్ తచ్చేద్ అద్యావాం పృచ్ఛథ,
10 Zo zij u allen kennelijk, en het ganse volk Israel, dat door den Naam van Jezus Christus, den Nazarener, Dien gij gekruist hebt, Welken God van de doden heeft opgewekt, door Hem, zeg ik, staat deze hier voor u gezond.
తర్హి సర్వ్వ ఇస్రాయేలీయలోకా యూయం జానీత నాసరతీయో యో యీశుఖ్రీష్టః క్రుశే యుష్మాభిరవిధ్యత యశ్చేశ్వరేణ శ్మశానాద్ ఉత్థాపితః, తస్య నామ్నా జనోయం స్వస్థః సన్ యుష్మాకం సమ్ముఖే ప్రోత్తిష్ఠతి|
11 Deze is de Steen, Die van u, de bouwlieden, veracht is, Welke tot een hoofd des hoeks geworden is.
నిచేతృభి ర్యుష్మాభిరయం యః ప్రస్తరోఽవజ్ఞాతోఽభవత్ స ప్రధానకోణస్య ప్రస్తరోఽభవత్|
12 En de zaligheid is in geen Anderen; want er is ook onder den hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welken wij moeten zalig worden.
తద్భిన్నాదపరాత్ కస్మాదపి పరిత్రాణం భవితుం న శక్నోతి, యేన త్రాణం ప్రాప్యేత భూమణ్డలస్యలోకానాం మధ్యే తాదృశం కిమపి నామ నాస్తి|
13 Zij nu, ziende de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes, en vernemende, dat zij ongeleerde en slechte mensen waren, verwonderden zich, en kenden hen, dat zij met Jezus geweest waren.
తదా పితరయోహనోరేతాదృశీమ్ అక్షేభతాం దృష్ట్వా తావవిద్వాంసౌ నీచలోకావితి బుద్ధ్వా ఆశ్చర్య్యమ్ అమన్యన్త తౌ చ యీశోః సఙ్గినౌ జాతావితి జ్ఞాతుమ్ అశక్నువన్|
14 En ziende den mens bij hen staan, die genezen was, hadden zij niets daartegen te zeggen.
కిన్తు తాభ్యాం సార్ద్ధం తం స్వస్థమానుషం తిష్ఠన్తం దృష్ట్వా తే కామప్యపరామ్ ఆపత్తిం కర్త్తం నాశక్నున్|
15 En hun geboden hebbende uit te gaan buiten den raad, overlegden zij met elkander,
తదా తే సభాతః స్థానాన్తరం గన్తుం తాన్ ఆజ్ఞాప్య స్వయం పరస్పరమ్ ఇతి మన్త్రణామకుర్వ్వన్
16 Zeggende: Wat zullen wij dezen mensen doen? Want dat er een bekend teken door hen geschied is, is openbaar aan allen, die te Jeruzalem wonen, en wij kunnen het niet loochenen.
తౌ మానవౌ ప్రతి కిం కర్త్తవ్యం? తావేకం ప్రసిద్ధమ్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మ కృతవన్తౌ తద్ యిరూశాలమ్నివాసినాం సర్వ్వేషాం లోకానాం సమీపే ప్రాకాశత తచ్చ వయమపహ్నోతుం న శక్నుమః|
17 Maar opdat het niet meer en meer onder het volk verspreid worde, laat ons hen scherpelijk dreigen, dat zij niet meer tot enig mens in dezen Naam spreken.
కిన్తు లోకానాం మధ్యమ్ ఏతద్ యథా న వ్యాప్నోతి తదర్థం తౌ భయం ప్రదర్శ్య తేన నామ్నా కమపి మనుష్యం నోపదిశతమ్ ఇతి దృఢం నిషేధామః|
18 En als zij hen geroepen hadden, zeiden zij hun aan, dat zij ganselijk niet zouden spreken, noch leren, in den Naam van Jezus.
తతస్తే ప్రేరితావాహూయ ఏతదాజ్ఞాపయన్ ఇతః పరం యీశో ర్నామ్నా కదాపి కామపి కథాం మా కథయతం కిమపి నోపదిశఞ్చ|
19 Maar Petrus en Johannes, antwoordende, zeiden tot hen: Oordeelt gij, of het recht is voor God, ulieden meer te horen dan God.
తతః పితరయోహనౌ ప్రత్యవదతామ్ ఈశ్వరస్యాజ్ఞాగ్రహణం వా యుష్మాకమ్ ఆజ్ఞాగ్రహణమ్ ఏతయో ర్మధ్యే ఈశ్వరస్య గోచరే కిం విహితం? యూయం తస్య వివేచనాం కురుత|
20 Want wij kunnen niet laten te spreken, hetgeen wij gezien en gehoord hebben.
వయం యద్ అపశ్యామ యదశృణుమ చ తన్న ప్రచారయిష్యామ ఏతత్ కదాపి భవితుం న శక్నోతి|
21 Maar zij dreigden hen nog meer, en lieten ze gaan, niets vindende, hoe zij hen straffen zouden, om des volks wil; want zij verheerlijkten allen God over hetgeen er geschied was.
యదఘటత తద్ దృష్టా సర్వ్వే లోకా ఈశ్వరస్య గుణాన్ అన్వవదన్ తస్మాత్ లోకభయాత్ తౌ దణ్డయితుం కమప్యుపాయం న ప్రాప్య తే పునరపి తర్జయిత్వా తావత్యజన్|
22 Want de mens was meer dan veertig jaren oud, aan welken dit teken der genezing geschied was.
యస్య మానుషస్యైతత్ స్వాస్థ్యకరణమ్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మాక్రియత తస్య వయశ్చత్వారింశద్వత్సరా వ్యతీతాః|
23 En zij, losgelaten zijnde, kwamen tot de hunnen, en verkondigden al wat de overpriesters en de ouderlingen tot hen gezegd hadden.
తతః పరం తౌ విసృష్టౌ సన్తౌ స్వసఙ్గినాం సన్నిధిం గత్వా ప్రధానయాజకైః ప్రాచీనలోకైశ్చ ప్రోక్తాః సర్వ్వాః కథా జ్ఞాపితవన్తౌ|
24 En als dezen dat hoorden, hieven zij eendrachtelijk hun stem op tot God, en zeiden: Heere! Gij zijt de God, Die gemaakt hebt den hemel, en de aarde, en de zee, en alle dingen, die in dezelve zijn.
తచ్ఛ్రుత్వా సర్వ్వ ఏకచిత్తీభూయ ఈశ్వరముద్దిశ్య ప్రోచ్చైరేతత్ ప్రార్థయన్త, హే ప్రభో గగణపృథివీపయోధీనాం తేషు చ యద్యద్ ఆస్తే తేషాం స్రష్టేశ్వరస్త్వం|
25 Die door den mond van David Uw knecht, gezegd hebt: Waarom woeden de heidenen, en hebben de volken ijdele dingen bedacht?
త్వం నిజసేవకేన దాయూదా వాక్యమిదమ్ ఉవచిథ, మనుష్యా అన్యదేశీయాః కుర్వ్వన్తి కలహం కుతః| లోకాః సర్వ్వే కిమర్థం వా చిన్తాం కుర్వ్వన్తి నిష్ఫలాం|
26 De koningen der aarde zijn te zamen opgestaan, en de oversten zijn bijeenvergaderd tegen den Heere, en tegen Zijn Gezalfde.
పరమేశస్య తేనైవాభిషిక్తస్య జనస్య చ| విరుద్ధమభితిష్ఠన్తి పృథివ్యాః పతయః కుతః||
27 Want in der waarheid zijn vergaderd tegen Uw heilig Kind Jezus, Welken Gij gezalfd hebt, beiden Herodes en Pontius Pilatus, met de heidenen en de volken Israels;
ఫలతస్తవ హస్తేన మన్త్రణయా చ పూర్వ్వ యద్యత్ స్థిరీకృతం తద్ యథా సిద్ధం భవతి తదర్థం త్వం యమ్ అథిషిక్తవాన్ స ఏవ పవిత్రో యీశుస్తస్య ప్రాతికూల్యేన హేరోద్ పన్తీయపీలాతో
28 Om te doen al wat Uw hand en Uw raad te voren bepaald had, dat geschieden zou.
ఽన్యదేశీయలోకా ఇస్రాయేల్లోకాశ్చ సర్వ్వ ఏతే సభాయామ్ అతిష్ఠన్|
29 En nu dan, Heere, zie op hun dreigingen, en geef Uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid Uw woord te spreken;
హే పరమేశ్వర అధునా తేషాం తర్జనం గర్జనఞ్చ శృణు;
30 Daarin, dat Gij Uw hand uitstrekt tot genezing, en dat tekenen en wonderen geschieden door den Naam van Uw heilig Kind Jezus.
తథా స్వాస్థ్యకరణకర్మ్మణా తవ బాహుబలప్రకాశపూర్వ్వకం తవ సేవకాన్ నిర్భయేన తవ వాక్యం ప్రచారయితుం తవ పవిత్రపుత్రస్య యీశో ర్నామ్నా ఆశ్చర్య్యాణ్యసమ్భవాని చ కర్మ్మాణి కర్త్తుఞ్చాజ్ఞాపయ|
31 En als zij gebeden hadden, werd de plaats, in welke zij vergaderd waren, bewogen. En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en spraken het Woord Gods met vrijmoedigheid.
ఇత్థం ప్రార్థనయా యత్ర స్థానే తే సభాయామ్ ఆసన్ తత్ స్థానం ప్రాకమ్పత; తతః సర్వ్వే పవిత్రేణాత్మనా పరిపూర్ణాః సన్త ఈశ్వరస్య కథామ్ అక్షోభేణ ప్రాచారయన్|
32 En de menigte van degenen, die geloofden, was een hart en een ziel; en niemand zeide, dat iets van hetgeen hij had, zijn eigen ware, maar alle dingen waren hun gemeen.
అపరఞ్చ ప్రత్యయకారిలోకసమూహా ఏకమనస ఏకచిత్తీభూయ స్థితాః| తేషాం కేపి నిజసమ్పత్తిం స్వీయాం నాజానన్ కిన్తు తేషాం సర్వ్వాః సమ్పత్త్యః సాధారణ్యేన స్థితాః|
33 En de apostelen gaven met grote kracht getuigenis van de opstanding van den Heere Jezus; en er was grote genade over hen allen.
అన్యచ్చ ప్రేరితా మహాశక్తిప్రకాశపూర్వ్వకం ప్రభో ర్యీశోరుత్థానే సాక్ష్యమ్ అదదుః, తేషు సర్వ్వేషు మహానుగ్రహోఽభవచ్చ|
34 Want er was ook niemand onder hen, die gebrek had; want zovelen als er bezitters waren van landen of huizen, die verkochten zij, en brachten den prijs der verkochte goederen, en legden dien aan de voeten der apostelen.
తేషాం మధ్యే కస్యాపి ద్రవ్యన్యూనతా నాభవద్ యతస్తేషాం గృహభూమ్యాద్యా యాః సమ్పత్తయ ఆసన్ తా విక్రీయ
35 En aan een iegelijk werd uitgedeeld, naar dat elk van node had.
తన్మూల్యమానీయ ప్రేరితానాం చరణేషు తైః స్థాపితం; తతః ప్రత్యేకశః ప్రయోజనానుసారేణ దత్తమభవత్|
36 En Joses, van de apostelen toegenaamd Barnabas (hetwelk is, overgezet zijnde, een zoon der vertroosting), een Leviet, van geboorte uit Cyprus,
విశేషతః కుప్రోపద్వీపీయో యోసినామకో లేవివంశజాత ఏకో జనో భూమ్యధికారీ, యం ప్రేరితా బర్ణబ్బా అర్థాత్ సాన్త్వనాదాయక ఇత్యుక్త్వా సమాహూయన్,
37 Alzo hij een akker had, verkocht dien, en bracht het geld, en legde het aan de voeten der apostelen.
స జనో నిజభూమిం విక్రీయ తన్మూల్యమానీయ ప్రేరితానాం చరణేషు స్థాపితవాన్|
