Handelingen 4
1 En terwijl zij tot het volk spraken, kwamen daarover tot hen de priesters, en de hoofdman des tempels, en de Sadduceen;
யஸ்மிந் ஸமயே பிதரயோஹநௌ லோகாந் உபதி³ஸ²தஸ்தஸ்மிந் ஸமயே யாஜகா மந்தி³ரஸ்ய ஸேநாபதய: ஸிதூ³கீக³ணஸ்²ச
2 Zeer ontevreden zijnde, omdat zij het volk leerden, en verkondigden in Jezus de opstanding uit de doden.
தயோர் உபதே³ஸ²கரணே க்²ரீஷ்டஸ்யோத்தா²நம் உபலக்ஷ்ய ஸர்வ்வேஷாம்’ ம்ரு’தாநாம் உத்தா²நப்ரஸ்தாவே ச வ்யக்³ரா: ஸந்தஸ்தாவுபாக³மந்|
3 En zij sloegen de handen aan hen, en zetten ze in bewaring tot den anderen dag; want het was nu avond.
தௌ த்⁴ரு’த்வா தி³நாவஸாநகாரணாத் பரதி³நபர்ய்யநந்தம்’ ருத்³த்⁴வா ஸ்தா²பிதவந்த: |
4 En velen van degenen, die het woord gehoord hadden, geloofden; en het getal der mannen werd omtrent vijf duizend.
ததா²பி யே லோகாஸ்தயோருபதே³ஸ²ம் அஸ்²ரு’ண்வந் தேஷாம்’ ப்ராயேண பஞ்சஸஹஸ்ராணி ஜநா வ்யஸ்²வஸந்|
5 En het geschiedde des anderen daags, dat hun oversten en ouderlingen en Schriftgeleerden te Jeruzalem vergaderden;
பரே(அ)ஹநி அதி⁴பதய: ப்ராசீநா அத்⁴யாபகாஸ்²ச ஹாநநநாமா மஹாயாஜக:
6 En Annas, de hogepriester, en Kajafas, en Johannes, en Alexander, en zovele er van het hogepriesterlijk geslacht waren.
கியபா² யோஹந் ஸிகந்த³ர இத்யாத³யோ மஹாயாஜகஸ்ய ஜ்ஞாதய: ஸர்வ்வே யிரூஸா²லம்நக³ரே மிலிதா: |
7 En als zij hen in het midden gesteld hadden, vraagden zij: Door wat kracht, of door wat naam hebt gijlieden dit gedaan?
அநந்தரம்’ ப்ரேரிதௌ மத்⁴யே ஸ்தா²பயித்வாப்ரு’ச்ச²ந் யுவாம்’ கயா ஸ²க்தயா வா கேந நாம்நா கர்ம்மாண்யேதாநி குருத²: ?
8 Toen zeide Petrus, vervuld zijnde met den Heiligen Geest, tot hen: Gij oversten des volks, en gij ouderlingen van Israel!
ததா³ பிதர: பவித்ரேணாத்மநா பரிபூர்ண: ஸந் ப்ரத்யவாதீ³த், ஹே லோகாநாம் அதி⁴பதிக³ண ஹே இஸ்ராயேலீயப்ராசீநா: ,
9 Alzo wij heden rechterlijk onderzocht worden over de weldaad aan een krank mens geschied, waardoor hij gezond geworden is;
ஏதஸ்ய து³ர்ப்³ப³லமாநுஷஸ்ய ஹிதம்’ யத் கர்ம்மாக்ரியத, அர்தா²த், ஸ யேந ப்ரகாரேண ஸ்வஸ்தோ²ப⁴வத் தச்சேத்³ அத்³யாவாம்’ ப்ரு’ச்ச²த²,
10 Zo zij u allen kennelijk, en het ganse volk Israel, dat door den Naam van Jezus Christus, den Nazarener, Dien gij gekruist hebt, Welken God van de doden heeft opgewekt, door Hem, zeg ik, staat deze hier voor u gezond.
தர்ஹி ஸர்வ்வ இஸ்ராயேலீயலோகா யூயம்’ ஜாநீத நாஸரதீயோ யோ யீஸு²க்²ரீஷ்ட: க்ருஸே² யுஷ்மாபி⁴ரவித்⁴யத யஸ்²சேஸ்²வரேண ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²பித: , தஸ்ய நாம்நா ஜநோயம்’ ஸ்வஸ்த²: ஸந் யுஷ்மாகம்’ ஸம்முகே² ப்ரோத்திஷ்ட²தி|
11 Deze is de Steen, Die van u, de bouwlieden, veracht is, Welke tot een hoofd des hoeks geworden is.
நிசேத்ரு’பி⁴ ர்யுஷ்மாபி⁴ரயம்’ ய: ப்ரஸ்தரோ(அ)வஜ்ஞாதோ(அ)ப⁴வத் ஸ ப்ரதா⁴நகோணஸ்ய ப்ரஸ்தரோ(அ)ப⁴வத்|
12 En de zaligheid is in geen Anderen; want er is ook onder den hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welken wij moeten zalig worden.
தத்³பி⁴ந்நாத³பராத் கஸ்மாத³பி பரித்ராணம்’ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நோதி, யேந த்ராணம்’ ப்ராப்யேத பூ⁴மண்ட³லஸ்யலோகாநாம்’ மத்⁴யே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ கிமபி நாம நாஸ்தி|
13 Zij nu, ziende de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes, en vernemende, dat zij ongeleerde en slechte mensen waren, verwonderden zich, en kenden hen, dat zij met Jezus geweest waren.
ததா³ பிதரயோஹநோரேதாத்³ரு’ஸீ²ம் அக்ஷேப⁴தாம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாவவித்³வாம்’ஸௌ நீசலோகாவிதி பு³த்³த்⁴வா ஆஸ்²சர்ய்யம் அமந்யந்த தௌ ச யீஸோ²: ஸங்கி³நௌ ஜாதாவிதி ஜ்ஞாதும் அஸ²க்நுவந்|
14 En ziende den mens bij hen staan, die genezen was, hadden zij niets daartegen te zeggen.
கிந்து தாப்⁴யாம்’ ஸார்த்³த⁴ம்’ தம்’ ஸ்வஸ்த²மாநுஷம்’ திஷ்ட²ந்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தே காமப்யபராம் ஆபத்திம்’ கர்த்தம்’ நாஸ²க்நுந்|
15 En hun geboden hebbende uit te gaan buiten den raad, overlegden zij met elkander,
ததா³ தே ஸபா⁴த: ஸ்தா²நாந்தரம்’ க³ந்தும்’ தாந் ஆஜ்ஞாப்ய ஸ்வயம்’ பரஸ்பரம் இதி மந்த்ரணாமகுர்வ்வந்
16 Zeggende: Wat zullen wij dezen mensen doen? Want dat er een bekend teken door hen geschied is, is openbaar aan allen, die te Jeruzalem wonen, en wij kunnen het niet loochenen.
தௌ மாநவௌ ப்ரதி கிம்’ கர்த்தவ்யம்’? தாவேகம்’ ப்ரஸித்³த⁴ம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம க்ரு’தவந்தௌ தத்³ யிரூஸா²லம்நிவாஸிநாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ லோகாநாம்’ ஸமீபே ப்ராகாஸ²த தச்ச வயமபஹ்நோதும்’ ந ஸ²க்நும: |
17 Maar opdat het niet meer en meer onder het volk verspreid worde, laat ons hen scherpelijk dreigen, dat zij niet meer tot enig mens in dezen Naam spreken.
கிந்து லோகாநாம்’ மத்⁴யம் ஏதத்³ யதா² ந வ்யாப்நோதி தத³ர்த²ம்’ தௌ ப⁴யம்’ ப்ரத³ர்ஸ்²ய தேந நாம்நா கமபி மநுஷ்யம்’ நோபதி³ஸ²தம் இதி த்³ரு’ட⁴ம்’ நிஷேதா⁴ம: |
18 En als zij hen geroepen hadden, zeiden zij hun aan, dat zij ganselijk niet zouden spreken, noch leren, in den Naam van Jezus.
ததஸ்தே ப்ரேரிதாவாஹூய ஏததா³ஜ்ஞாபயந் இத: பரம்’ யீஸோ² ர்நாம்நா கதா³பி காமபி கதா²ம்’ மா கத²யதம்’ கிமபி நோபதி³ஸ²ஞ்ச|
19 Maar Petrus en Johannes, antwoordende, zeiden tot hen: Oordeelt gij, of het recht is voor God, ulieden meer te horen dan God.
தத: பிதரயோஹநௌ ப்ரத்யவத³தாம் ஈஸ்²வரஸ்யாஜ்ஞாக்³ரஹணம்’ வா யுஷ்மாகம் ஆஜ்ஞாக்³ரஹணம் ஏதயோ ர்மத்⁴யே ஈஸ்²வரஸ்ய கோ³சரே கிம்’ விஹிதம்’? யூயம்’ தஸ்ய விவேசநாம்’ குருத|
20 Want wij kunnen niet laten te spreken, hetgeen wij gezien en gehoord hebben.
வயம்’ யத்³ அபஸ்²யாம யத³ஸ்²ரு’ணும ச தந்ந ப்ரசாரயிஷ்யாம ஏதத் கதா³பி ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
21 Maar zij dreigden hen nog meer, en lieten ze gaan, niets vindende, hoe zij hen straffen zouden, om des volks wil; want zij verheerlijkten allen God over hetgeen er geschied was.
யத³க⁴டத தத்³ த்³ரு’ஷ்டா ஸர்வ்வே லோகா ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் அந்வவத³ந் தஸ்மாத் லோகப⁴யாத் தௌ த³ண்ட³யிதும்’ கமப்யுபாயம்’ ந ப்ராப்ய தே புநரபி தர்ஜயித்வா தாவத்யஜந்|
22 Want de mens was meer dan veertig jaren oud, aan welken dit teken der genezing geschied was.
யஸ்ய மாநுஷஸ்யைதத் ஸ்வாஸ்த்²யகரணம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்மாக்ரியத தஸ்ய வயஸ்²சத்வாரிம்’ஸ²த்³வத்ஸரா வ்யதீதா: |
23 En zij, losgelaten zijnde, kwamen tot de hunnen, en verkondigden al wat de overpriesters en de ouderlingen tot hen gezegd hadden.
தத: பரம்’ தௌ விஸ்ரு’ஷ்டௌ ஸந்தௌ ஸ்வஸங்கி³நாம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா ப்ரதா⁴நயாஜகை: ப்ராசீநலோகைஸ்²ச ப்ரோக்தா: ஸர்வ்வா: கதா² ஜ்ஞாபிதவந்தௌ|
24 En als dezen dat hoorden, hieven zij eendrachtelijk hun stem op tot God, en zeiden: Heere! Gij zijt de God, Die gemaakt hebt den hemel, en de aarde, en de zee, en alle dingen, die in dezelve zijn.
தச்ச்²ருத்வா ஸர்வ்வ ஏகசித்தீபூ⁴ய ஈஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய ப்ரோச்சைரேதத் ப்ரார்த²யந்த, ஹே ப்ரபோ⁴ க³க³ணப்ரு’தி²வீபயோதீ⁴நாம்’ தேஷு ச யத்³யத்³ ஆஸ்தே தேஷாம்’ ஸ்ரஷ்டேஸ்²வரஸ்த்வம்’|
25 Die door den mond van David Uw knecht, gezegd hebt: Waarom woeden de heidenen, en hebben de volken ijdele dingen bedacht?
த்வம்’ நிஜஸேவகேந தா³யூதா³ வாக்யமித³ம் உவசித², மநுஷ்யா அந்யதே³ஸீ²யா: குர்வ்வந்தி கலஹம்’ குத: | லோகா: ஸர்வ்வே கிமர்த²ம்’ வா சிந்தாம்’ குர்வ்வந்தி நிஷ்ப²லாம்’|
26 De koningen der aarde zijn te zamen opgestaan, en de oversten zijn bijeenvergaderd tegen den Heere, en tegen Zijn Gezalfde.
பரமேஸ²ஸ்ய தேநைவாபி⁴ஷிக்தஸ்ய ஜநஸ்ய ச| விருத்³த⁴மபி⁴திஷ்ட²ந்தி ப்ரு’தி²வ்யா: பதய: குத: ||
27 Want in der waarheid zijn vergaderd tegen Uw heilig Kind Jezus, Welken Gij gezalfd hebt, beiden Herodes en Pontius Pilatus, met de heidenen en de volken Israels;
ப²லதஸ்தவ ஹஸ்தேந மந்த்ரணயா ச பூர்வ்வ யத்³யத் ஸ்தி²ரீக்ரு’தம்’ தத்³ யதா² ஸித்³த⁴ம்’ ப⁴வதி தத³ர்த²ம்’ த்வம்’ யம் அதி²ஷிக்தவாந் ஸ ஏவ பவித்ரோ யீஸு²ஸ்தஸ்ய ப்ராதிகூல்யேந ஹேரோத்³ பந்தீயபீலாதோ
28 Om te doen al wat Uw hand en Uw raad te voren bepaald had, dat geschieden zou.
(அ)ந்யதே³ஸீ²யலோகா இஸ்ராயேல்லோகாஸ்²ச ஸர்வ்வ ஏதே ஸபா⁴யாம் அதிஷ்ட²ந்|
29 En nu dan, Heere, zie op hun dreigingen, en geef Uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid Uw woord te spreken;
ஹே பரமேஸ்²வர அது⁴நா தேஷாம்’ தர்ஜநம்’ க³ர்ஜநஞ்ச ஸ்²ரு’ணு;
30 Daarin, dat Gij Uw hand uitstrekt tot genezing, en dat tekenen en wonderen geschieden door den Naam van Uw heilig Kind Jezus.
ததா² ஸ்வாஸ்த்²யகரணகர்ம்மணா தவ பா³ஹுப³லப்ரகாஸ²பூர்வ்வகம்’ தவ ஸேவகாந் நிர்ப⁴யேந தவ வாக்யம்’ ப்ரசாரயிதும்’ தவ பவித்ரபுத்ரஸ்ய யீஸோ² ர்நாம்நா ஆஸ்²சர்ய்யாண்யஸம்ப⁴வாநி ச கர்ம்மாணி கர்த்துஞ்சாஜ்ஞாபய|
31 En als zij gebeden hadden, werd de plaats, in welke zij vergaderd waren, bewogen. En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en spraken het Woord Gods met vrijmoedigheid.
இத்த²ம்’ ப்ரார்த²நயா யத்ர ஸ்தா²நே தே ஸபா⁴யாம் ஆஸந் தத் ஸ்தா²நம்’ ப்ராகம்பத; தத: ஸர்வ்வே பவித்ரேணாத்மநா பரிபூர்ணா: ஸந்த ஈஸ்²வரஸ்ய கதா²ம் அக்ஷோபே⁴ண ப்ராசாரயந்|
32 En de menigte van degenen, die geloofden, was een hart en een ziel; en niemand zeide, dat iets van hetgeen hij had, zijn eigen ware, maar alle dingen waren hun gemeen.
அபரஞ்ச ப்ரத்யயகாரிலோகஸமூஹா ஏகமநஸ ஏகசித்தீபூ⁴ய ஸ்தி²தா: | தேஷாம்’ கேபி நிஜஸம்பத்திம்’ ஸ்வீயாம்’ நாஜாநந் கிந்து தேஷாம்’ ஸர்வ்வா: ஸம்பத்த்ய: ஸாதா⁴ரண்யேந ஸ்தி²தா: |
33 En de apostelen gaven met grote kracht getuigenis van de opstanding van den Heere Jezus; en er was grote genade over hen allen.
அந்யச்ச ப்ரேரிதா மஹாஸ²க்திப்ரகாஸ²பூர்வ்வகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ²ருத்தா²நே ஸாக்ஷ்யம் அத³து³: , தேஷு ஸர்வ்வேஷு மஹாநுக்³ரஹோ(அ)ப⁴வச்ச|
34 Want er was ook niemand onder hen, die gebrek had; want zovelen als er bezitters waren van landen of huizen, die verkochten zij, en brachten den prijs der verkochte goederen, en legden dien aan de voeten der apostelen.
தேஷாம்’ மத்⁴யே கஸ்யாபி த்³ரவ்யந்யூநதா நாப⁴வத்³ யதஸ்தேஷாம்’ க்³ரு’ஹபூ⁴ம்யாத்³யா யா: ஸம்பத்தய ஆஸந் தா விக்ரீய
35 En aan een iegelijk werd uitgedeeld, naar dat elk van node had.
தந்மூல்யமாநீய ப்ரேரிதாநாம்’ சரணேஷு தை: ஸ்தா²பிதம்’; தத: ப்ரத்யேகஸ²: ப்ரயோஜநாநுஸாரேண த³த்தமப⁴வத்|
36 En Joses, van de apostelen toegenaamd Barnabas (hetwelk is, overgezet zijnde, een zoon der vertroosting), een Leviet, van geboorte uit Cyprus,
விஸே²ஷத: குப்ரோபத்³வீபீயோ யோஸிநாமகோ லேவிவம்’ஸ²ஜாத ஏகோ ஜநோ பூ⁴ம்யதி⁴காரீ, யம்’ ப்ரேரிதா ப³ர்ணப்³பா³ அர்தா²த் ஸாந்த்வநாதா³யக இத்யுக்த்வா ஸமாஹூயந்,
37 Alzo hij een akker had, verkocht dien, en bracht het geld, en legde het aan de voeten der apostelen.
ஸ ஜநோ நிஜபூ⁴மிம்’ விக்ரீய தந்மூல்யமாநீய ப்ரேரிதாநாம்’ சரணேஷு ஸ்தா²பிதவாந்|
