< Handelingen 4 >
1 En terwijl zij tot het volk spraken, kwamen daarover tot hen de priesters, en de hoofdman des tempels, en de Sadduceen;
Пе кынд ворбяу Петру ши Иоан нородулуй, ау венит ла ей пе неаштептате преоций, кэпитанул Темплулуй ши садукеий,
2 Zeer ontevreden zijnde, omdat zij het volk leerden, en verkondigden in Jezus de opstanding uit de doden.
фоарте некэжиць кэ ынвэцау пе нород ши вестяу ын Исус ынвиеря дин морць.
3 En zij sloegen de handen aan hen, en zetten ze in bewaring tot den anderen dag; want het was nu avond.
Ау пус мыниле пе ей ши й-ау арункат ын темницэ пынэ а доуа зи, кэч се ынсерасе.
4 En velen van degenen, die het woord gehoord hadden, geloofden; en het getal der mannen werd omtrent vijf duizend.
Ынсэ мулць дин чей че аузисерэ кувынтаря ау крезут, ши нумэрул бэрбацилор крединчошь с-а ридикат апроапе ла чинч мий.
5 En het geschiedde des anderen daags, dat hun oversten en ouderlingen en Schriftgeleerden te Jeruzalem vergaderden;
А доуа зи, май-марий нородулуй, бэтрыний ши кэртурарий с-ау адунат ымпреунэ ла Иерусалим,
6 En Annas, de hogepriester, en Kajafas, en Johannes, en Alexander, en zovele er van het hogepriesterlijk geslacht waren.
ку мареле преот Ана, Каяфа, Иоан, Александру ши тоць чей че се трэӂяу дин нямул марилор преоць.
7 En als zij hen in het midden gesteld hadden, vraagden zij: Door wat kracht, of door wat naam hebt gijlieden dit gedaan?
Ау пус пе Петру ши пе Иоан ын мижлокул лор ши й-ау ынтребат: „Ку че путере сау ын нумеле куй аць фэкут вой лукрул ачеста?”
8 Toen zeide Petrus, vervuld zijnde met den Heiligen Geest, tot hen: Gij oversten des volks, en gij ouderlingen van Israel!
Атунч Петру, плин де Духул Сфынт, ле-а зис: „Май-марь ай нородулуй ши бэтрынь ай луй Исраел!
9 Alzo wij heden rechterlijk onderzocht worden over de weldaad aan een krank mens geschied, waardoor hij gezond geworden is;
Фииндкэ сунтем трашь астэзь ла рэспундере пентру о фачере де бине фэкутэ унуй ом болнав ши сунтем ынтребаць кум а фост виндекат,
10 Zo zij u allen kennelijk, en het ganse volk Israel, dat door den Naam van Jezus Christus, den Nazarener, Dien gij gekruist hebt, Welken God van de doden heeft opgewekt, door Hem, zeg ik, staat deze hier voor u gezond.
с-о штиць тоць ши с-о штие тот нородул луй Исраел! Омул ачеста се ынфэцишязэ ынаинтя воастрэ пе деплин сэнэтос ын Нумеле луй Исус Христос дин Назарет, пе каре вой Л-аць рэстигнит, дар пе каре Думнезеу Л-а ынвият дин морць.
11 Deze is de Steen, Die van u, de bouwlieden, veracht is, Welke tot een hoofd des hoeks geworden is.
Ел есте ‘пятра лепэдатэ де вой, зидарий, каре а ажунс сэ фие пусэ ын капул унгюлуй’.
12 En de zaligheid is in geen Anderen; want er is ook onder den hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welken wij moeten zalig worden.
Ын нимень алтул ну есте мынтуире, кэч ну есте суб чер ничун алт Нуме дат оаменилор ын каре требуе сэ фим мынтуиць.”
13 Zij nu, ziende de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes, en vernemende, dat zij ongeleerde en slechte mensen waren, verwonderden zich, en kenden hen, dat zij met Jezus geweest waren.
Кынд ау вэзут ей ындрэзняла луй Петру ши а луй Иоан, с-ау мират, ынтрукыт штияу кэ ерау оамень некэртурарь ши де рынд, ши ау причепут кэ фусесерэ ку Исус.
14 En ziende den mens bij hen staan, die genezen was, hadden zij niets daartegen te zeggen.
Дар, фииндкэ ведяу лынгэ ей пе омул каре фусесе виндекат, ну путяу зиче нимик ымпотривэ.
15 En hun geboden hebbende uit te gaan buiten den raad, overlegden zij met elkander,
Ле-ау порунчит доар сэ ясэ дин собор, с-ау сфэтуит ынтре ей
16 Zeggende: Wat zullen wij dezen mensen doen? Want dat er een bekend teken door hen geschied is, is openbaar aan allen, die te Jeruzalem wonen, en wij kunnen het niet loochenen.
ши ау зис: „Че вом фаче оаменилор ачестора? Кэч есте штиут де тоць локуиторий Иерусалимулуй кэ прин ей с-а фэкут о минуне вэдитэ, пе каре н-о путем тэгэдуи.
17 Maar opdat het niet meer en meer onder het volk verspreid worde, laat ons hen scherpelijk dreigen, dat zij niet meer tot enig mens in dezen Naam spreken.
Дар, ка сэ ну се лэцяскэ вестя ачаста май департе ын нород, сэ-й аменинцэм ши сэ ле порунчим ка де акум ынколо сэ ну май ворбяскэ нимэнуй ын Нумеле ачеста.”
18 En als zij hen geroepen hadden, zeiden zij hun aan, dat zij ganselijk niet zouden spreken, noch leren, in den Naam van Jezus.
Ши дупэ че й-ау кемат, ле-ау порунчит сэ ну май ворбяскэ ку ничун кип, нич сэ май ынвеце пе оамень ын Нумеле луй Исус.
19 Maar Petrus en Johannes, antwoordende, zeiden tot hen: Oordeelt gij, of het recht is voor God, ulieden meer te horen dan God.
Дрепт рэспунс, Петру ши Иоан ле-ау зис: „Жудекаць вой сингурь дакэ есте дрепт ынаинтя луй Думнезеу сэ аскултэм май мулт де вой декыт де Думнезеу,
20 Want wij kunnen niet laten te spreken, hetgeen wij gezien en gehoord hebben.
кэч ной ну путем сэ ну ворбим деспре че ам вэзут ши ам аузит.”
21 Maar zij dreigden hen nog meer, en lieten ze gaan, niets vindende, hoe zij hen straffen zouden, om des volks wil; want zij verheerlijkten allen God over hetgeen er geschied was.
Й-ау аменинцат дин ноу ши й-ау лэсат сэ плече, кэч ну штияу кум сэ-й педепсяскэ, дин причина нородулуй, фииндкэ тоць слэвяу пе Думнезеу пентру челе ынтымплате.
22 Want de mens was meer dan veertig jaren oud, aan welken dit teken der genezing geschied was.
Кэч омул ку каре се фэкусе ачастэ минуне де виндекаре авя май бине де патрузечь де ань.
23 En zij, losgelaten zijnde, kwamen tot de hunnen, en verkondigden al wat de overpriesters en de ouderlingen tot hen gezegd hadden.
Дупэ че ли с-а дат друмул, ей с-ау дус ла ай лор ши ле-ау историсит тот че ле спусесерэ преоций чей май де сямэ ши бэтрыний.
24 En als dezen dat hoorden, hieven zij eendrachtelijk hun stem op tot God, en zeiden: Heere! Gij zijt de God, Die gemaakt hebt den hemel, en de aarde, en de zee, en alle dingen, die in dezelve zijn.
Кынд ау аузит ей ачесте лукрурь, шь-ау ридикат гласул тоць ымпреунэ кэтре Думнезеу ши ау зис: „Стэпыне, Доамне, каре ай фэкут черул, пэмынтул, маря ши тот че есте ын еле!
25 Die door den mond van David Uw knecht, gezegd hebt: Waarom woeden de heidenen, en hebben de volken ijdele dingen bedacht?
Ту ай зис прин Духул Сфынт, прин гура пэринтелуй ностру Давид, робул Тэу: ‘Пентру че се ынтэрытэ нямуриле ши пентру че куӂетэ нороаделе лукрурь дешарте?
26 De koningen der aarde zijn te zamen opgestaan, en de oversten zijn bijeenvergaderd tegen den Heere, en tegen Zijn Gezalfde.
Ымпэраций пэмынтулуй с-ау рэскулат ши домниторий с-ау унит ымпотрива Домнулуй ши ымпотрива Унсулуй Сэу.’
27 Want in der waarheid zijn vergaderd tegen Uw heilig Kind Jezus, Welken Gij gezalfd hebt, beiden Herodes en Pontius Pilatus, met de heidenen en de volken Israels;
Ын адевэр, ымпотрива Робулуй Тэу челуй сфынт, Исус, пе каре Л-ай унс Ту, с-ау ынсоцит ын четатя ачаста Ирод ши Пилат дин Понт ку нямуриле ши ку нороаделе луй Исраел,
28 Om te doen al wat Uw hand en Uw raad te voren bepaald had, dat geschieden zou.
ка сэ факэ тот че хотэрысе май динаинте мына Та ши сфатул Тэу.
29 En nu dan, Heere, zie op hun dreigingen, en geef Uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid Uw woord te spreken;
Ши акум, Доамне, уйтэ-Те ла аменинцэриле лор, дэ путере робилор Тэй сэ вестяскэ Кувынтул Тэу ку тоатэ ындрэзняла
30 Daarin, dat Gij Uw hand uitstrekt tot genezing, en dat tekenen en wonderen geschieden door den Naam van Uw heilig Kind Jezus.
ши ынтинде-Ць мына, ка сэ се факэ тэмэдуирь, минунь ши семне прин Нумеле Робулуй Тэу челуй сфынт, Исус.”
31 En als zij gebeden hadden, werd de plaats, in welke zij vergaderd waren, bewogen. En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en spraken het Woord Gods met vrijmoedigheid.
Дупэ че с-ау ругат ей, с-а кутремурат локул унде ерау адунаць; тоць с-ау умплут де Духул Сфынт ши вестяу Кувынтул луй Думнезеу ку ындрэзнялэ.
32 En de menigte van degenen, die geloofden, was een hart en een ziel; en niemand zeide, dat iets van hetgeen hij had, zijn eigen ware, maar alle dingen waren hun gemeen.
Мулцимя челор че крезусерэ ера о инимэ ши ун суфлет. Ничунул ну зичя кэ авериле луй сунт але луй, чи авяу тоате де обште.
33 En de apostelen gaven met grote kracht getuigenis van de opstanding van den Heere Jezus; en er was grote genade over hen allen.
Апостолий мэртурисяу ку мултэ путере деспре ынвиеря Домнулуй Исус. Ши ун маре хар ера песте тоць.
34 Want er was ook niemand onder hen, die gebrek had; want zovelen als er bezitters waren van landen of huizen, die verkochten zij, en brachten den prijs der verkochte goederen, en legden dien aan de voeten der apostelen.
Кэч ну ера ничунул принтре ей каре сэ дукэ липсэ: тоць чей че авяу огоаре сау касе ле виндяу, адучяу прецул лукрурилор вындуте
35 En aan een iegelijk werd uitgedeeld, naar dat elk van node had.
ши-л пуняу ла пичоареле апостолилор, апой се ымпэрця фиекэруя дупэ кум авя невое.
36 En Joses, van de apostelen toegenaamd Barnabas (hetwelk is, overgezet zijnde, een zoon der vertroosting), een Leviet, van geboorte uit Cyprus,
Иосиф, нумит де апостоль ши Барнаба, адикэ, ын тэлмэчире, „фиул мынгыерий”, ун левит, де ням дин Чипру,
37 Alzo hij een akker had, verkocht dien, en bracht het geld, en legde het aan de voeten der apostelen.
а вындут ун огор пе каре-л авя, а адус баний ши й-а пус ла пичоареле апостолилор.