< Handelingen 4 >

1 En terwijl zij tot het volk spraken, kwamen daarover tot hen de priesters, en de hoofdman des tempels, en de Sadduceen;
Кала онэ дэнас дума кай и мануша, лэндэ поджыле рашая, пхурэдэр халавдэнго андэ храмо и садукеёря,
2 Zeer ontevreden zijnde, omdat zij het volk leerden, en verkondigden in Jezus de opstanding uit de doden.
савэ холявэнас пэ кода, со онэ сытярэнас манушэн, тай пхэнэнас, со черэз Исусо жундёна мулэ.
3 En zij sloegen de handen aan hen, en zetten ze in bewaring tot den anderen dag; want het was nu avond.
Онэ линэ лэн тай пхандадэ андо баруно жыкай дэнзор, колэсти со вряма сас кай рят.
4 En velen van degenen, die het woord gehoord hadden, geloofden; en het getal der mannen werd omtrent vijf duizend.
Бут мануша, савэ ашунэнас лав, патяйле, и сас кацавэн, ко патяйля, варикай панч мия.
5 En het geschiedde des anderen daags, dat hun oversten en ouderlingen en Schriftgeleerden te Jeruzalem vergaderden;
Пэ авэр дес стидэпэ андо Иерусалимо лэндирэ майбарэ, пхурэдэра тай сытяримаря Законостирэ,
6 En Annas, de hogepriester, en Kajafas, en Johannes, en Alexander, en zovele er van het hogepriesterlijk geslacht waren.
о Аннас, баро рашай, о Каиафа, о Иоано, и Александро, и авэр андав родо барэ рашаенго.
7 En als zij hen in het midden gesteld hadden, vraagden zij: Door wat kracht, of door wat naam hebt gijlieden dit gedaan?
Онэ тховдэ лэн по машкар тай пушле: — Савя зораса ай савэ алавэса тумэ тердэ када?
8 Toen zeide Petrus, vervuld zijnde met den Heiligen Geest, tot hen: Gij oversten des volks, en gij ouderlingen van Israel!
Тунчи Пэтро пхэрдиля Свэнтонэ Духоса тай пхэндя лэнди: — Рая манушэндирэ и пхурэдэра!
9 Alzo wij heden rechterlijk onderzocht worden over de weldaad aan een krank mens geschied, waardoor hij gezond geworden is;
Кала тумэ допушэн адес амэндар пала лашо рындо, саво сас тердо важ насвало мануш, и пала кода, сар вов састиля,
10 Zo zij u allen kennelijk, en het ganse volk Israel, dat door den Naam van Jezus Christus, den Nazarener, Dien gij gekruist hebt, Welken God van de doden heeft opgewekt, door Hem, zeg ik, staat deze hier voor u gezond.
тунчи жанэн тумэ и всаворэ мануша Израилёстирэ, со вов тэрдёл англай тумэндэ састярдо алавэса Исусостирэса Христостирэса андав Назарето, Савэс тумэ примардэ кав трушул и Савэс о Дэл жундярдя андай мулэ.
11 Deze is de Steen, Die van u, de bouwlieden, veracht is, Welke tot een hoofd des hoeks geworden is.
Вов исин бар, саво отшутэ тумэ, ко терэнас о чер, ашыля англунэ барэса, пэ саво ритярдёл всаворо чер.
12 En de zaligheid is in geen Anderen; want er is ook onder den hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welken wij moeten zalig worden.
И нико авэр на дэл о фэрисаримос, колэсти со на дино манушэнди авэр алав талай болыбэн, савэса трэбуй амэнди тэ фэрисавас.
13 Zij nu, ziende de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes, en vernemende, dat zij ongeleerde en slechte mensen waren, verwonderden zich, en kenden hen, dat zij met Jezus geweest waren.
Онэ дикхле, со о Пэтро тай Иоано, мэк и наервалэ и мануша андав народо, нэ всаекх на даранас. И кала онэ ужангле, со кола сас лэ Исусоса, фартэ дивосайле.
14 En ziende den mens bij hen staan, die genezen was, hadden zij niets daartegen te zeggen.
Онэ кадя ж дикхле састярдэс манушэс, саво тэрдёлас лэнца, тай лэнди нисо на сас тэ пхэнэн пэ када.
15 En hun geboden hebbende uit te gaan buiten den raad, overlegden zij met elkander,
Тунчи онэ припхэндэ апостолонэнди тэ выжан андав Синедрионо тай ашыле тэ дэн дума машкар пэстэ:
16 Zeggende: Wat zullen wij dezen mensen doen? Want dat er een bekend teken door hen geschied is, is openbaar aan allen, die te Jeruzalem wonen, en wij kunnen het niet loochenen.
— Со амэнди тэ терас калэ манушэнца? Всаворэнди, ко жувэл андо Иерусалимо, ашундо, со онэ тердэ чячюно диво, и амэнди най сар тэ отпхэндювас калэстар.
17 Maar opdat het niet meer en meer onder het volk verspreid worde, laat ons hen scherpelijk dreigen, dat zij niet meer tot enig mens in dezen Naam spreken.
Нэ соб тэ на розжалпэ кадья дума машкар мануша, дараваса лэн тай запхэнаса лэнди, кай тэ на дэн дума палав кадва алав никасти андай мануша.
18 En als zij hen geroepen hadden, zeiden zij hun aan, dat zij ganselijk niet zouden spreken, noch leren, in den Naam van Jezus.
Онэ акхардэ лэн, припхэндэ лэнди майбут тэ на дэн дума и тэ на сытярэн палав алав Исусоско.
19 Maar Petrus en Johannes, antwoordende, zeiden tot hen: Oordeelt gij, of het recht is voor God, ulieden meer te horen dan God.
Нэ Пэтро и Иоано пхэндэ лэнди: — Сындосарэн: чи пав чячимос авэла англав Дэл, кай тэ кандас тумэн майфартэ, сар лэ Дэвлэс?
20 Want wij kunnen niet laten te spreken, hetgeen wij gezien en gehoord hebben.
Амэнди най сар тэ на пхэнас кода, со дикхле и ашундэ.
21 Maar zij dreigden hen nog meer, en lieten ze gaan, niets vindende, hoe zij hen straffen zouden, om des volks wil; want zij verheerlijkten allen God over hetgeen er geschied was.
Онэ придарадэ лэн тай отмукле, колэсти со на аракхле, сар тэ марэн лэн, тай колэсти со всаворэ лашарэнас Дэвлэс пала кода, со тердяпэ.
22 Want de mens was meer dan veertig jaren oud, aan welken dit teken der genezing geschied was.
Важ кода со колэсти манушэсти, каса тердяпэ диво састяримаско, сас варикай саранда бэрша.
23 En zij, losgelaten zijnde, kwamen tot de hunnen, en verkondigden al wat de overpriesters en de ouderlingen tot hen gezegd hadden.
Кала Пэтрос тай Иоанос отмукле, онэ авиле кай пэстирэ пхрала и роспхэндэ, со пхэнэнас лэнди барэ рашая тай пхурэдэра.
24 En als dezen dat hoorden, hieven zij eendrachtelijk hun stem op tot God, en zeiden: Heere! Gij zijt de God, Die gemaakt hebt den hemel, en de aarde, en de zee, en alle dingen, die in dezelve zijn.
Онэ выашундэ и екхэтанэ вазгле о гласо кав Дэл и пхэндэ: — Баро Дэл, Саво тердян болыбэн, пхув, море и вся, со андэ лэндэ!
25 Die door den mond van David Uw knecht, gezegd hebt: Waarom woeden de heidenen, en hebben de volken ijdele dingen bedacht?
Ту уштэнца дадэс амарэс Давидос, бутярнэс Тирэс, пхэндян Свэнтонэ Духоса: «Состар вазглепэ мануша всаворя пхувьятар и народоря гындосардэ шушымос?
26 De koningen der aarde zijn te zamen opgestaan, en de oversten zijn bijeenvergaderd tegen den Heere, en tegen Zijn Gezalfde.
Вазглепэ тхагара пхувьятирэ, и пхурэдэра стидэпэ екхэтанэ пэ Рай Дэл и по Христосо Лэско».
27 Want in der waarheid zijn vergaderd tegen Uw heilig Kind Jezus, Welken Gij gezalfd hebt, beiden Herodes en Pontius Pilatus, met de heidenen en de volken Israels;
Пав чячимос стидэпэ андо кадва форо по Свэнто Бутярно Тиро Исусо, Савэс Ту помакхлян, Иродо и Понтиё Пилато аврэ народонэнца и народоса Израилёстирэса,
28 Om te doen al wat Uw hand en Uw raad te voren bepaald had, dat geschieden zou.
соб тэ терэ кода, со Ту майанглал гындосардян тэ тирэс Пэстиря зораса и воляса.
29 En nu dan, Heere, zie op hun dreigingen, en geef Uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid Uw woord te spreken;
Икхатар, Рай, подикх, сар онэ амэн даравэн, и дэ Тирэ бутярнэнди бидарако тэ пхэнэн лав Тиро.
30 Daarin, dat Gij Uw hand uitstrekt tot genezing, en dat tekenen en wonderen geschieden door den Naam van Uw heilig Kind Jezus.
Процырдэ о васт Тиро тай састяр насвалэн и тер шпэры ай диворя алавэса Свэнтонэ Бутярнэса Тирэса Исусоса.
31 En als zij gebeden hadden, werd de plaats, in welke zij vergaderd waren, bewogen. En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en spraken het Woord Gods met vrijmoedigheid.
И пав мангимос лэнго ля тэ тинолпэ о тхан, кай онэ стидэпэ, и пхэрдярдэпэ всаворэ Свэнтонэ Духоса, и пхэнэнас лав Дэвлэско бидарако.
32 En de menigte van degenen, die geloofden, was een hart en een ziel; en niemand zeide, dat iets van hetgeen hij had, zijn eigen ware, maar alle dingen waren hun gemeen.
Всаворэ патикунэ сас амала екхэ водеса и екхэ гындоса; и нико на бинэлас пэско хулаимос качи пэстирэса, нэ вся лэндэ сас гуртоско.
33 En de apostelen gaven met grote kracht getuigenis van de opstanding van den Heere Jezus; en er was grote genade over hen allen.
Апостолоря баря зораса допхэнэнас палав жундимос андай мулэ Раес Исусос; и баро мищимос сас пэр лэндэ всаворэндэ.
34 Want er was ook niemand onder hen, die gebrek had; want zovelen als er bezitters waren van landen of huizen, die verkochten zij, en brachten den prijs der verkochte goederen, en legden dien aan de voeten der apostelen.
На сас машкар лэндэ никас, касти варисо на хутилэлас, колэсти со кола, кастэ сас пхув и чера, битинэнас лэн, и анэнас и ловэ битинимастар
35 En aan een iegelijk werd uitgedeeld, naar dat elk van node had.
и тховэнас кай и пэрнэ апостолонэндирэ. И кала ловэ роздэнаспэ кажнонэсти, со касти сас трэбуй.
36 En Joses, van de apostelen toegenaamd Barnabas (hetwelk is, overgezet zijnde, een zoon der vertroosting), een Leviet, van geboorte uit Cyprus,
Кадя тердя Иосифо, кас апостолоря акхардэ Варнава (со пэрэандярэлпэ «шаво, саво подритярэл»), левито, родоса андав Кипро.
37 Alzo hij een akker had, verkocht dien, en bracht het geld, en legde het aan de voeten der apostelen.
Лэстэ сас пэстири пхув, вов битиндя ла тай андя ловэ и тховдя кай и пэрнэ апостолонэнди.

< Handelingen 4 >