Handelingen 26

1 En Agrippa zeide tot Paulus: Het is u geoorloofd voor uzelven te spreken. Toen strekte Paulus de hand uit, en verantwoordde zich aldus:

Basa naa ma, mane Agripa denu Paulus oi, “Musulaꞌe ao ma leo. Basa hai mae rena nggo ena.” Boe ma Paulus lo lima na, ma olaꞌ nae,

2 Ik acht mijzelven gelukkig, o koning Agrippa, dat ik mij heden voor u zal verantwoorden van alles, waarover ik van de Joden beschuldigd word;

“Ama mane Agripa nenefee hadꞌat. Au umuhoꞌo, huu amaꞌ fee au ufadꞌe neu amaꞌ se, basa dalaꞌ saa fo atahori Yahudi ra rapepenggo neu auꞌ a.

3 Allermeest, dewijl ik weet, dat gij kennis hebt van alle gewoonten en vragen, die onder de Joden zijn. Daarom bid ik u, dat gij mij lankmoediglijk hoort.

Au bubꞌuluꞌ amaꞌ nahine tebꞌe, hai atahori Yahudi ra adat ma, ma hai masodꞌa mate-mori mara. Dadꞌi au oꞌe amaꞌ rena malolole.

4 Mijn leven dan van der jonkheid aan, hetwelk van den beginne onder mijn volk te Jeruzalem geweest is, weten al de Joden;

Eniꞌ a aꞌana ngga, ara ranori au tungga adat atahori Yahudi ra. Fefeu na, ranori au mia kamboꞌ ngga; basa ma uma sakola seluꞌ mia Yerusalem. Atahori Yahudi mana sia Yerusalem ra, bubꞌuluꞌ au masodꞌa ngga, ma rahine au no maloleꞌ.

5 Als die van over lang mij te voren gekend hebben (indien zij het wilden getuigen), dat ik, naar de bescheidenste sekte van onzen godsdienst, als een Farizeer geleefd heb.

Mete ma malangga agama ra nau, ara bisa dui oi sira rahine au mia doo na neu. Te au ia, masoꞌ partei agama Farisi boe. Basa atahori bubꞌuluꞌ, hai atahori Farisi ia ra, mana toꞌu mihereꞌ atahori Yahudi ra atoran agama na.

6 En nu sta ik, en word geoordeeld over de hoop der belofte, die van God tot de vaderen geschied is;

Au, o basa atahori Israꞌel leo kasanahulu ruaꞌ ra, mihani Lamatualain tao tungga hehelu-fufuli Na. Ana tao hehelu-fufuliꞌ naa eniꞌ a maꞌahulu na no hita bei-baꞌi nara. Naa de, losa ia basa hai hule-oꞌe hatuꞌ-rerelon fo Lamatualain tao natetu hehelu-fufuliꞌ naa leo. Hehelu-fufuliꞌ naa oi, dei fo Lamatualain tao nasodꞌa baliꞌ atahori mates ra. Ama mane Agripa nenefee hadꞌat. Huu au umehere ae, dei fo Lamatualain tao nasodꞌa baliꞌ atahori mates, naa de ara radꞌedꞌea ro au. Au ae utane: taꞌo bee de hei ruma nda nau mimihere mae Lamatualain bisa tao nasodꞌa baliꞌ atahori mates ra sa? Ana bisa!

7 Tot dewelke onze twaalf geslachten, geduriglijk nacht en dag God dienende, verhopen te komen; over welke hoop ik, o koning Agrippa, van de Joden word beschuldigd.

8 Wat? wordt het bij ulieden ongelofelijk geoordeeld, dat God de doden opwekt?

9 Ik meende waarlijk bij mijzelven, dat ik tegen den Naam van Jezus van Nazareth vele wederpartijdige dingen moest doen.

Dalahulu na, memaꞌ au sudꞌiꞌ a tao sa, fo labꞌan uhereꞌ basa atahori mana tungga Yesus, atahori Nasaret a.

10 Hetwelk ik ook gedaan heb te Jeruzalem, en ik heb velen van de heiligen in de gevangenissen gesloten, de macht van de overpriesters ontvangen hebbende; en als zij omgebracht werden, stemde ik het toe.

Leleꞌ naa, malangga agama Yahudi malangga ra fee koasa neu au, fo uu tao uꞌusususaꞌ Yesus atahori nara sia bee-bꞌee. Au toꞌu se, ma nore o se Yerusalem rema, fo tao se bui rala reu. Au o tungga uꞌetuꞌ hukun isa ruma. Au masoꞌ ume hule-oꞌeꞌ ra, fo tao doidꞌoso se. Ma uꞌususuuꞌ se fo rasadea Yesus. Au uu oi se lao hetar no nasaat. Sadꞌi au rena atahori mana ramahere Yesus sia bee, mae losa nusa feaꞌ o, au uu oi se!”

11 En door al de synagogen heb ik hen dikwijls gestraft, en gedwongen te lasteren; en boven mate tegen hen woedende, heb ik hen vervolgd, ook tot in de buiten landse steden.

12 Waarover ook als ik naar Damaskus reisde, met macht en last, welk ik van de overpriesters had,

Boe ma Paulus olaꞌ nakandoo nae, “Lao esa, malangga agama Yahudi malangga ra fee susura koasa neu au fo uu oi Yesus atahori nara sia kota Damsik. Boe ma, au o uu boe.

13 Zag ik, o koning, in het midden van den dag, op den weg een licht, boven den glans der zon, van den hemel mij en degenen, die met mij reisden, omschijnende.

Ama mane Agripa! Leleꞌ hai feꞌe sia dalaꞌ, mbei ma reorendu na, aiboiꞌ ma, manggareloꞌ sa mia lalai a ronda na seli, delo dai au o nonoo nggara.

14 En als wij allen ter aarde nedergevallen waren, hoorde ik een stem, tot mij sprekende, en zeggende in de Hebreeuwse taal: Saul, Saul, wat vervolgt gij Mij? Het is u hard, tegen de prikkels de verzenen te slaan.

Basa hai miꞌiloli, huu manggerelo na seli. Au rena haraꞌ esa olaꞌ no au, nendiꞌ dedꞌea Aram oi, ‘We Saul! Taꞌo bee de ho akaꞌ tao doidꞌoso Au mukundooꞌ a? Susa neu nggo, mete ma ho akaꞌ a labꞌan Au hihii Ngga.’

15 En ik zeide: Wie zijt Gij, Heere? En Hij zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt.

Au rena haraꞌ naa, te nda ita atahori na sa. De au utane ae, ‘Malangga mana olaꞌ ia, seka e?’ Haraaꞌ naa nataa oi, ‘Au ia, Yesus, fo ho tao doidꞌoso mukundondooꞌ a.

16 Maar richt u op, en sta op uw voeten; want hiertoe ben Ik u verschenen, om u te stellen tot een dienaar en getuige der dingen, beide die gij gezien hebt en in welke Ik u nog zal verschijnen;

Saul! Fela leo! Au utudꞌu ao ngga neu ho ia, fo dadꞌi Au atahori namahere ngga. Ho musi muu mufadꞌe basa atahori ra, saa fo mita mia Au faiꞌ ia. Dei fo Au utudꞌu seluꞌ fai, mata-feuꞌ ra, fo bisa muu mufadꞌe atahori ra.

17 Verlossende u van dit volk, en van de heidenen, tot dewelke Ik u nu zende;

Dei fo ho hambu sususaꞌ mataꞌ-mataꞌ. Te au unea nggo mia atahori mana rae raꞌasususaꞌ ho ra, mae mia atahori Yahudi, do mia atahori feaꞌ ra. Tebꞌe! Au denu nggo misiꞌ atahori nda Yahudi ra sa.

18 Om hun ogen te openen, en hen te bekeren van de duisternis tot het licht, en van de macht des satans tot God; opdat zij vergeving der zonden ontvangen, en een erfdeel onder de geheiligden, door het geloof in Mij.

Muu tao mulaa mata nara, fo rahine, ma rasodꞌa sia manggareloꞌ a. Naa fo, ara lao hela sira dala masodꞌa sala nara. Ho o musi mutudꞌu se dala masodꞌa ndos, ma mboꞌi se mia nitu ra malangga na koasa na, fo mendi se risiꞌ Lamatualain. No taꞌo naa, Lamatualain fee ambon neu sala nara. Ma ara o dadꞌi Lamatualain atahori Nara, onaꞌ atahori feaꞌ fo Ana tengga nalaꞌ ra, huu ramahere Au. Au ufadꞌe ho baꞌu a naa ena, Saul.’”

19 Daarom, o koning Agrippa, ben ik dat Hemels gezicht niet ongehoorzaam geweest;

Basa naa ma, Paulus olaꞌ nakandoo oi, “Ama maneꞌ. Ue-tataos fo au simbo mia sorga naa, au ue-tao ena. Ma au o feꞌe ue-tao e, nda uꞌudꞌedꞌeaꞌ mbei saꞌ boe, losa faiꞌ ia.

20 Maar heb eerst dengenen, die te Damaskus waren, en te Jeruzalem, en in het gehele land van Judea, en den heidenen verkondigd, dat zij zich zouden beteren, en tot God bekeren, werken doende der bekering waardig.

Fefeu na au ufadꞌe Yesus Dala Masodꞌa Na neu atahori Yahudi ra sia Damsik. Basa de au uma ufadꞌe atahori Yahudi mana sia Yerusalem, ma basa nusaꞌ Yudea. Basa ma, au lao ndule atahori nda Yahudi ra nusa nara. Au olaꞌ relo-relo neu basa se, fo ara lao hela dala masodꞌa sala nara, ma fee ao nara neu Lamatualain. Ara musi tao malole sia masodꞌa nara neu atahori feaꞌ, fo dadꞌi bukti oi sira dadꞌi atahori feuꞌ ena sia Lamatuaꞌ.

21 Om dezer zaken wil hebben mij de Joden in den tempel gegrepen en gepoogd om te brengen.

Huu au ue-tao taꞌo naa, atahori Yahudi ra toꞌu au mia Ume Hule-oꞌe Huuꞌ sia Yerusalem. Ara o rae tao risa au boe.

22 Dan, hulp van God verkregen hebbende, sta ik tot op dezen dag, betuigende beiden klein en groot; niets zeggende buiten hetgeen de profeten en Mozes gesproken hebben, dat geschieden zoude;

Te Lamatualain tulu-fali au. Naa de, au feꞌe usodꞌa losa ia. Huu naa, au feꞌe umburiꞌ sia ia, fo dui-bꞌengga fee basa atahori anak-moko, soꞌal Yesus Dala Masodꞌa Na. Saa fo au ufadꞌeꞌ ia, ndaa no basa saa fo baꞌi Musa no Lamatualain mana ola-ola Nara ranori eniꞌ a maꞌahulu na.

23 Namelijk dat de Christus lijden moest, en dat Hij, de Eerste uit de opstanding der doden zijnde, een licht zou verkondigen dezen volke, en den heidenen.

Ara ranori soꞌal Kristus, atahori fo Lamatualain helu nae fee nemaꞌ a. Oi, Ana musi doidꞌoso, fo mate, te basa naa, Ana dadꞌi atahori fo Lamatualain nafefela naꞌahuluꞌ a. Dei fo Ana mana fee manggareloꞌ neu atahori Yahudi ra, no atahori feaꞌ sia raefafoꞌ ia.”

24 En als hij deze dingen tot verantwoording sprak, zeide Festus met grote stem: Gij raast, Paulus, de grote geleerdheid brengt u tot razernij!

Paulus feꞌe olaꞌ ue-tatao na ma, Festus olaꞌ nggero dedꞌea na nahereꞌ oi, “He! Paulus! Mbei ma ho mamuluꞌ. Muhine naeꞌ seli, de tao uta ma nda matetuꞌ sa.”

25 Maar hij zeide: Ik raas niet, machtigste Festus, maar ik spreek woorden van waarheid en van een gezond verstand;

Te Paulus nataa oi, “Ama hofernor nenefee hadꞌat. Au nda umulu sa. Basa saa fo au olaꞌ ia, memaꞌ tebꞌe. Au nda ander-ander sa.

26 Want de koning weet van deze dingen, tot welken ik ook vrijmoedigheid gebruikende spreek; want ik geloof niet, dat hem iets van deze dingen verborgen is; want dit is in geen hoek geschied.

Ama Mane Agripa nahine saa fo au ufadꞌeꞌ ia, memaꞌ tebꞌe. Naa de, au umburani olaꞌ relo-relo. Au umuhere ama maneꞌ rena basa ia ra ena, huu saa fo mana dadꞌi ena, nda dadꞌi sia mamana maꞌafuniꞌ sa. Oi, Yesus mana mateꞌ naa, nasodꞌa baliꞌ ena. Basa atahori o, bubꞌuluꞌ ena.

27 Gelooft gij, o koning Agrippa, de profeten? Ik weet dat gij ze gelooft.

Mia dalahulu na, Lamatualain mana ola-ola Nara rafadꞌe basa ena. Au umburani uꞌuheheeꞌ ae, ama maneꞌ o namahere mana ola-olaꞌ naa ra oꞌola nara, to?”

28 En Agrippa zeide tot Paulus: Gij beweegt mij bijna een Christen te worden.

Te mane Agripa olaꞌ nggero nae, “Weh! Paulus! Nda dooꞌ sa te, ho mae tao au dadꞌi atahori Kristen!”

29 En Paulus zeide: Ik wenste wel van God, dat, en bijna en geheellijk, niet alleen gij, maar ook allen, die mij heden horen, zodanigen wierden, gelijk als ik ben, uitgenomen deze banden.

Paulus nataa nae, “Taꞌo ia, amaꞌ. Au hule-oꞌe neu Lamatualain, fo dooꞌ, do losaꞌ o, nda akaꞌ a ama maneꞌ sa, te basa atahori mana rena neu au oꞌola ngga ia, bisa dadꞌi Yesus atahori nara, onaꞌ au. Te sadꞌi amaꞌ se afiꞌ dadꞌi atahori nda nenemboꞌit, onaꞌ au ia sa.”

30 En als hij dit gezegd had, stond de koning op, en de stadhouder, en Bernice, en die met hen gezeten waren;

Paulus olaꞌ basa ma, mane Agripa no feto na Bernike, ma hofernor Festus, ro basa atahori monaen ra, fela rambariiꞌ de baliꞌ.

31 En aan een zijde gegaan zijnde, spraken zij tot elkander, zeggende: Deze mens doet niets des doods of der banden waardig.

Ara lao dea reu ma, ara ola-olaꞌ oi, “Atahori ia nda tao salaꞌ nandaa no hukun mate sa. Ma nda nandaa tao e bui rala neu sa!”

32 En Agrippa zeide tot Festus: Deze mens kon losgelaten worden, indien hij zich op den keizer niet had beroepen.

Boe ma mane Agripa nafadꞌe hofernor Festus oi, “Kasian o! Atahori ia noꞌe hene nisiꞌ mamana nggenggero huuꞌ a sia Roma. Hokoꞌ naa, dedꞌeat ia basa ena, ma ana o neneꞌmboꞌit ena.”