Handelingen 26

1 En Agrippa zeide tot Paulus: Het is u geoorloofd voor uzelven te spreken. Toen strekte Paulus de hand uit, en verantwoordde zich aldus:

Chujou chun, Agrippa in Paul jah ah, “Nakihonna thuphong thei in nate,” ati. Hichun Paul in akhut alhang doh in akihon nathu asei tai.

2 Ik acht mijzelven gelukkig, o koning Agrippa, dat ik mij heden voor u zal verantwoorden van alles, waarover ik van de Joden beschuldigd word;

“Kakipah lheh jeng e, Leng Agrippa, tunia Juda lamkai hon themmo eichen nau chung chang a kakihon nathu ja ah nang bou nahi.

3 Allermeest, dewijl ik weet, dat gij kennis hebt van alle gewoonten en vragen, die onder de Joden zijn. Daarom bid ik u, dat gij mij lankmoediglijk hoort.

Ajeh chu judate kivaipoh dol le akinel bautam nau hethem ah nahi kahen, hijeh chun kathusei hi lung neng tah in nei ngai peh in.”

4 Mijn leven dan van der jonkheid aan, hetwelk van den beginne onder mijn volk te Jeruzalem geweest is, weten al de Joden;

Keima ka chapan lai a pat a kanam mite lah le Jerusalem a kon hung seilen a, Juda nam chon le khan kichuh them sa kahi hi Juda lamkai hon ahetsoh keiyu ahi.

5 Als die van over lang mij te voren gekend hebben (indien zij het wilden getuigen), dat ik, naar de bescheidenste sekte van onzen godsdienst, als een Farizeer geleefd heb.

Amahon asei nom ule, atil a pat a ahet jing sau Pharisee mi, hou thudol a chondan kikhel tah kahi aheuve.

6 En nu sta ik, en word geoordeeld over de hoop der belofte, die van God tot de vaderen geschied is;

Chule tuahi kapu kapa teu heng a Pathen tepsa hung guilhung ding kakinep na thudol a, kachung thu khol dia hikom a ding ah kahi.

7 Tot dewelke onze twaalf geslachten, geduriglijk nacht en dag God dienende, verhopen te komen; over welke hoop ik, o koning Agrippa, van de Joden word beschuldigd.

Adih tah a sei din, Israel phungsom le phung nin sun le jan a anahou jing u ahi. Vo Lengpa hiche kinep na thudol a Judaten eiheh-u ahi bouve.

8 Wat? wordt het bij ulieden ongelofelijk geoordeeld, dat God de doden opwekt?

Ipijeh a Pathen in mi thisa atho doh sah thei thudol hi tahsan lel nahiu vem?

9 Ik meende waarlijk bij mijzelven, dat ik tegen den Naam van Jezus van Nazareth vele wederpartijdige dingen moest doen.

Keima jeng jong Nazareth Yeshua min douna a thil ijakai bol ding kana ngai tosa ahi.

10 Hetwelk ik ook gedaan heb te Jeruzalem, en ik heb velen van de heiligen in de gevangenissen gesloten, de macht van de overpriesters ontvangen hebbende; en als zij omgebracht werden, stemde ik het toe.

Atah beh in jong Jerusalema kana bol in, Thempu pipui ho a kon in thuneina kalan, mitheng tampi songkul'ah kana khum in chule atha jeng-u jong chu pha kasan ahi.

11 En door al de synagogen heb ik hen dikwijls gestraft, en gedwongen te lasteren; en boven mate tegen hen woedende, heb ik hen vervolgd, ook tot in de buiten landse steden.

Phat atam jon houthu dol a akikhop nau in tina jong talent kamat sah jin, Yeshua atahsan nau taitom sah in hoise tah in kana douvin, gamdang miho khopi dung gei in kana nocheh jin ahi.

12 Waarover ook als ik naar Damaskus reisde, met macht en last, welk ik van de overpriesters had,

Nikhat hi katoh ban tong jom din Thempu pipui ho thuneina le thusah keng in Damascus jon in kachen ahi.

13 Zag ik, o koning, in het midden van den dag, op den weg een licht, boven den glans der zon, van den hemel mij en degenen, die met mij reisden, omschijnende.

Sunkim don tah in, vo Lengpa, lampia chun van'a kon nisa sang a vah jo vah khat in keile kalhon piho eihin khouvin ahile.

14 En als wij allen ter aarde nedergevallen waren, hoorde ik een stem, tot mij sprekende, en zeggende in de Hebreeuwse taal: Saul, Saul, wat vervolgt gij Mij? Het is u hard, tegen de prikkels de verzenen te slaan.

Kabon chau vin kalhu sohtauvin ahi, hichun, Aramaic paovin kajah a, “Saul, Saul ibola nang in nei bolset jing ham? Nei dou jinghi nang a din aphat chom na aumpoi,” eiti.

15 En ik zeide: Wie zijt Gij, Heere? En Hij zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt.

Hichun keiman, “Nang koi nahim, Pakai?” kati. “Hichun, Aman eihin donbut in, ‘nabol set jing Yeshua chu kahi.

16 Maar richt u op, en sta op uw voeten; want hiertoe ben Ik u verschenen, om u te stellen tot een dienaar en getuige der dingen, beide die gij gezien hebt en in welke Ik u nog zal verschijnen;

Tun nakeng in pansan ding in, nangma leiset kolkim vel'a kathu hettohsah le kalhacha a pang ding, chule nathil mu chengse le kahin musah kit ding chengse hettohsah a pansah ding a hung kilah kahi

17 Verlossende u van dit volk, en van de heidenen, tot dewelke Ik u nu zende;

Chule kasol na chidang namdang te lah le nanam mite lah a kon a kahuh doh jing ding nahi,

18 Om hun ogen te openen, en hen te bekeren van de duisternis tot het licht, en van de macht des satans tot God; opdat zij vergeving der zonden ontvangen, en een erfdeel onder de geheiligden, door het geloof in Mij.

Amit'u hasah a, muthim lah a kona lungheiya khovah ahin mu nathei diule satan thanei na a kon a Pathen heng a ahung kihei nathei diu, chule chonset ngaidam na achan thei nadiu le tahsan jal a Pathen mite ahithei nadiuva kasol ding nahi,’ eiti.

19 Daarom, o koning Agrippa, ben ik dat Hemels gezicht niet ongehoorzaam geweest;

Chule, Leng Agrippa, vanlam'a kon themgao thilmu kamu thua nung ah kahi.

20 Maar heb eerst dengenen, die te Damaskus waren, en te Jeruzalem, en in het gehele land van Judea, en den heidenen verkondigd, dat zij zich zouden beteren, en tot God bekeren, werken doende der bekering waardig.

Amasan Damascus a umho heng a kahil lhanglen, chu jouvin Jerusalem le Juda gamkol sung chukitle chidang namdang ho heng ah, chonset kisih a Pathen lam ahin bel nadiu le alung hei utoh lhon a thilpha abolna diuvin kahil lhanglei.

21 Om dezer zaken wil hebben mij de Joden in den tempel gegrepen en gepoogd om te brengen.

Hiche thu kahil lhang le jeh a hi Judahon Houin sung a eimat uva, thading eigot u ahi.

22 Dan, hulp van God verkregen hebbende, sta ik tot op dezen dag, betuigende beiden klein en groot; niets zeggende buiten hetgeen de profeten en Mozes gesproken hebben, dat geschieden zoude;

Ahin tuphat chana Pathen venbitna kachan jeh in mijouse, aneo kom hihen alenkom hijong le hettohsah in kapang jing e. Thudang ima kahilpoi Themgao hole Mosen hung guilhung ding a aseiyu–

23 Namelijk dat de Christus lijden moest, en dat Hij, de Eerste uit de opstanding der doden zijnde, een licht zou verkondigen dezen volke, en den heidenen.

Christan hesoh genthei athoh a, thina a kon a thoudoh masapen a pang ding, chuleh Judate le chidang namdang ho heng a Pathen vah thudol aphondoh ding je kasei ahibouve,” ati.

24 En als hij deze dingen tot verantwoording sprak, zeide Festus met grote stem: Gij raast, Paulus, de grote geleerdheid brengt u tot razernij!

Photlot louvin Festus chu ahung pengjah jeng in, “Paul angol ah nahitai; nalekha thep nan nangol sah ahitai,” ati.

25 Maar hij zeide: Ik raas niet, machtigste Festus, maar ik spreek woorden van waarheid en van een gezond verstand;

Hichun Paul in adonbut in, “Angol a kahipoi, vo Lalchungnung Festus, kicheh tah a thudih kasei joh ahibouve.

26 Want de koning weet van deze dingen, tot welken ik ook vrijmoedigheid gebruikende spreek; want ik geloof niet, dat hem iets van deze dingen verborgen is; want dit is in geen hoek geschied.

Chule Agrippa Lengpan jong ahei. Ijeh inem itile aning koi a kibol ahilou jeh in aman hitobang ho hi ahesoh keiye ti kichen tah in kahei, hijeh a chu hangsan tah a kasei ahi,” ati.

27 Gelooft gij, o koning Agrippa, de profeten? Ik weet dat gij ze gelooft.

Leng Agrippa, themgao ho natahsan em? Natahsan e ti kahei, ati.

28 En Agrippa zeide tot Paulus: Gij beweegt mij bijna een Christen te worden.

Hichun Agrippa in, “Kintah a Christian hisah jeng thei dia nei gel ham?” ati.

29 En Paulus zeide: Ik wenste wel van God, dat, en bijna en geheellijk, niet alleen gij, maar ook allen, die mij heden horen, zodanigen wierden, gelijk als ik ben, uitgenomen deze banden.

Chuin Paul in adonbut in, “Gang henlang gang hih jongle, nangle hiva mipi umjouse hi, thih khaova kakihen naho tilouvin keima tobang hisoh kei ule tin, Pathen hengah kataove,” ati.

30 En als hij dit gezegd had, stond de koning op, en de stadhouder, en Bernice, en die met hen gezeten waren;

Hichun Lengpa, Gamvaipo, Bernice chule adangho se adingdoh un adalha tauve.

31 En aan een zijde gegaan zijnde, spraken zij tot elkander, zeggende: Deze mens doet niets des doods of der banden waardig.

Apotdoh uva akihou naule akinopto nau chun “Hiche mipa hin thina le songkul tan-na thei changei ima bolset aneipoi,” atiuve.

32 En Agrippa zeide tot Festus: Deze mens kon losgelaten worden, indien hij zich op den keizer niet had beroepen.

Chule Agrippa in Festus jah a, “Aman Caesar henga dinga ngehna anabollou hile lhadoh thei ahitai,” ati.